Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων (13 Δεκ 1943)

VIDEO Πηγή http://www.onalert.gr/

Τα Καλάβρυτα, τόπος με μακραίωνη ιστορία, γνώρισε κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής τεράστιες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, απόρροια μαζικών εκτελέσεων αμάχων και ολοκληρωτικών καταστροφών. Αποκορύφωμα της γερμανικής θηριωδίας υπήρξε η εκτέλεση 848 κατοίκων των Καλαβρύτων και 200 από τα γύρω χωριά, πολλά από τα οποία πυρπολήθηκαν, το Δεκέμβριο του 1943. Η τραγωδία αυτή αποτέλεσε ένα από τα αγριότερα ομαδικά εγκλήματα του ναζισμού εναντίον άοπλου πληθυσμού.

«Επιχείρηση Καλάβρυτα»

Κατά τη διάρκεια της ιταλογερμανικής κατοχής και ειδικότερα το 1943 η ευρύτερη περιοχή Αιγιαλείας-Καλαβρύτων υπήρξε πεδίο σημαντικής αντιστασιακής δράσης. Η διαμόρφωση ενός γενικότερου κλίματος ανησυχίας και, κατά πολλούς, η Μάχη Ρωγών-Κερπινής στις 16-17 Οκτωβρίου 1943 μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικών στρατευμάτων, που είχε ως αποτέλεσμα τη συντριβή γερμανικού λόχου του 749 Συντάγματος Καταδρομών και τη σύλληψη δεκάδων αιχμαλώτων, οδήγησαν στην απόφαση για εκκαθάριση της περιοχής. Η διαταγή για την «Επιχείρηση Καλάβρυτα» (Untermehmen Kalawrita) υπογράφηκε στις 25/11/1943 (Op. No 1296/43) από τον διοικητή της 117 Μεραρχίας Κυνηγών υποστράτηγο Καρλ Φον Λε Σουίρ (Karl von Le Suire). Σκοπός της επιχείρησης ήταν η τρομοκρατία του πληθυσμού με εκτελέσεις αμάχων και λεηλασίες, η πυρπόληση σπιτιών και η εκκαθάριση του ορεινού όγκου του Χελμού από αντιστασιακές ομάδες.

Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε από 5 έως 15 Δεκεμβρίου 1943 και υπήρξε μια από τις πιο απάνθρωπες της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα. Τα γερμανικά στρατεύματα ξεκίνησαν από έξι διαφορετικά σημεία: Τρίπολη, Ά-ργος, Κόρινθο, Αίγιο, Πάτρα και Πύργο και έφθασαν σε διαφορετικό βάθος το καθένα. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων τα χωριά και οι κάτοικοι της περιοχής γνώρισαν την αγριότητα των γερμανικών αντιποίνων. Ιδιαίτερα τα τμήματα με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger) αφάνισαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Στις 08/12 έκαψαν ολοσχερώς τους Ρωγούς και την Κερπινή εκτελώντας άνδρες και παιδιά. Την ίδια τύχη είχαν η Άνω και η Κάτω Ζαχλωρού, ενώ εκτέλεσαν 16 άτομα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και 9 μοναχούς στη θέση Ψηλός Σταυρός. Την επομένη κατέκαψαν τα χωριά Σούβαρδο και Βραχνί. Αποκορύφωμα της επιχείρησης ήταν, στις 13/12, η λεηλασία, πυρπόληση και ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαβρύτων και, τέλος, η εκτέλεση όλου του ανδρικού πληθυσμού της πόλης, από 14 χρονών και πάνω, στη Ράχη του Καππή. Το ολοκαύτωμα συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα στο χωριό Βυσωκά και στο ιστορικό Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, όπου και έπεσε η αυλαία της επιχείρησης. Στο υπ’ αρ. 1595/43 απόρρητο σήμα της 117 Μεραρχίας Καταδρομών καταγράφεται ο τελικός απολογισμός της «Επιχείρησης Καλάβρυτα» ως εξής:

Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά τα κάτωθι χωριά: Ρωγοί, Κερπινή, Σιδηροδρομικός Σταθμός Κερπινής, Ανω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, Μονή Αγίας Λαύρας, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Κλαπατσούνα (Πλατανιώτισσα), Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μονή Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρου, Καλύβια.
696 Έλληνες εκτελέστηκαν.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Οι Γερμανοί εισήλθαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου 1943. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατεύνασαν οι διαβεβαιώσεις του Γερμανού διοικητή ότι δε θα διέτρεχαν κανένα κίνδυνο. Μάλιστα ορισμένοι Καλαβρυτινοί που είχαν εγκαταλείψει την πόλη από το φόβο αντιποίνων επέστρεψαν στα σπίτια τους. Οι Γερμανοί προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε μέλη αντιστασιακών οργανώσεων. Στη συνέχεια αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής και στις 12 του μηνός άρχισαν να ετοιμάζουν την αποχώρησή τους. Όμως, το πρωί της 13η^ς Δεκεμβρίου, ημέρα Δευτέρα, χτύπησαν οι καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και δόθηκε διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο δημοτικό σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας. Στη συνέχεια, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι λιγοστοί υπερήλικες της πόλης κλείστηκαν σε αίθουσες διδασκαλίας, ενώ όλοι οι άνδρες από 14 έως 65 ετών οδηγήθηκαν σε φάλαγγες σε κοντινή επικλινή τοποθεσία, τη Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος, καθώς η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δε θα επέτρεπε σε κανέναν να γλιτώσει από τις ριπές των πολυβόλων που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά.

Λίγο αργότερα ξεκίνησε η πυρπόληση των Καλαβρύτων. Ολόκληρη η πόλη παραδινόταν στις φλόγες, ενώ η φωτιά πλησίαζε απειλητικά στο κτήριο του σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι Γερμανοί στρατιώτες. Την ίδια στιγμή ο οδοντωτός σιδηρόδρομος κατηφόριζε με τις σοδιές από τις λεηλασίες των Γερμανών σε σπίτια, καταστήματα και αποθήκες, απ’ όπου άρπαξαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, με τη ρίψη φωτοβολίδων, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Το εκτελεστικό απόσπασμα αποτελούσαν 35 Γερμανοί στρατιώτες και η διαταγή δόθηκε από τον Γερμανό δεκανέα Τένερ (Κόνραντ Ντένερτ (Konrad Diphnert).. Οι ριπές των πολυβόλων θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Το έγκλημα ολοκληρώθηκε με τις χαριστικές βολές στους επιζώντες. Τελικά, διασώθηκαν 13 άτομα που «θάφτηκαν» κάτω από τα σώματα των εκτελεσθέντων.

Στο δημοτικό σχολείο τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτήριο. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν να ξεφύγουν και αναζήτησαν τους οικείους τους. Ανηφορίζοντας προς τον αγρό όπου οι Γερμανοί είχαν οδηγήσει τους άνδρες αντίκρισαν το φρικιαστικό θέαμα πατεράδων, γιων και αδελφών που κείτονταν νεκροί. Μια άμορφη μάζα, πλημμυρισμένη στο αίμα. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι ετών αφανίστηκαν στις 14.34 της 13η^ς Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας. Το δράμα ολοκληρώθηκε, τις επόμενες ημέρες, με τις Καλαβρυτινές να σκάβουν πρόχειρους τάφους για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν μαζί τους, μετέφεραν ορισμένους στο νεκροταφείο, ενώ άλλους τους έθαψαν στο λόφο.

Η θυσία των Καλαβρύτων αναδείχθηκε σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και ειρήνης. Στον τόπο της εκτέλεσης, ο Λευκός Σταυρός και η Πετρωμένη Καλαβρυτινή Μάνα, αιώνια σύμβολα του μαρτυρίου, εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου.

ΚΕΙΜΕΝΟ https://stratistoria.wordpress.com

Πηγή ΦΩΤΟ http://www.dmko.gr/

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, 13 Δεκεμβρίου 1943

Ο τόπος εκτέλεσης, ράχη του Καπή, με το μνημείο του Ολοκαυτώματος

Οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 09/12. Δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατάφερε, παραπλανώντας τους, να κατευνάσει ο Γερμανός Διοικητής, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και ότι ο στόχος τους ήταν η εξόντωση των ανταρτών. Προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής.

Στις 12/12, οι Γερμανοί άρχισαν να ετοιμάζονται για να αποχωρήσουν την επομένη. Το πρωί στις 13/12, ημέρα Δευτέρα, πριν καλά καλά ξημερώσει, χτύπησαν τις καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.

Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δεν θα επέτρεπε σε κανένα να γλιτώσει. Οι Καλαβρυτινοί ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια και ολόκληρη την πόλη, να καίγονται και, μαζί τους, να παραδίδονται στη φωτιά οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους έγκλειστα στο κτίριο του Σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι στρατιώτες.

Ο Γερμανός Διοικητής, για να καθησυχάσει και να παραπλανήσει τους συγκεντρωμένους, έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής ότι δεν πρόκειται να τους σκοτώσουν. Ολόκληρη η πόλη παραδόθηκε σης φλόγες.

Την ίδια στιγμή ο Οδοντωτός κατηφόριζε κατάφορτος με τις σοδιές από το πλιάτσικο των Γερμανών στα σπίτια, στα μαγαζιά και τις αποθήκες, απ΄ όπου άρπαξαν ότι πολύτιμο υπήρχε. Μαζί και τα χρήματα και τα αποθέματα των Τραπεζών και των Δημοσιών Υπηρεσιών, αφού προηγουμένως ανάγκασαν τους Διευθυντές να τα παραδώσουν.

Από το ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», με μια πράσινη και ύστερα μια κόκκινη φωτοβολίδα, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Τα πολυβόλα θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Ακολούθησε η χαριστική βολή που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Διασώθηκαν 13 άτομα.

Στο δημοτικό σχολείο, τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτίριο του σχολείου. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν τελικά να ξεφύγουν τρέχοντας μακριά από τα σπίτια που φλέγονταν, άρχισαν να αναζητούν τους δικούς τους, Μία από τις γυναίκες, η ηλικιωμένη Κρίνα Τσαβαλά, ποδοπατήθηκε από το πανικόβλητο πλήθος των γυναικόπαιδων και ξεψύχησε πριν αντικρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα.

Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Άνδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.

Το μεγάλο Δράμα των Καλαβρύτων είχε ξεκινήσει. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.

Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.

Ακολούθησε η προσπάθεια της επιβίωσης μέσα στα χαλάσματα, που έμελλε για χρόνια να στεγάσουν τις απορφανισμένες οικογένειες.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων «συγκίνησε και συνένωσε τους Έλληνες – δυνάμωσε τον αγώνα τους κατά του κατακτητή», ομολογεί ο τότε γενικός στρατιωτικός διοικητής των Γερμανών στην Ελλάδα.

Οι Καλαβρυτινές Γυναίκες, οι Καλαβρυτινές Μανάδες, μορφές ηρωικές, παλεύοντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, κατάφεραν να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να ξαναχτίσουν την πόλη μέσα από τα ερείπια.

Στον Τόπο της Εκτέλεσης, ο Λευκός Σταυρός και η Πετρωμένη Καλαβρυτινή Μάνα, αιώνια σύμβολα του μαρτυρίου, εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου.

1943 – Επιχείρηση Καλάβρυτα

Η Κατοχή αποτελεί μια οπό τις πιο συγκλονιστικές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο λαός μας, εξαντλημένος από την πολεμική εποποιία του 1940, υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει πολλαπλές περιπέτειες και κακουχίες. Την εισβολή των κατακτητών, το πρόβλημα της επιβίωσης, την οδυνηρή περιπέτεια της πείνας, εκτελέσεις, βασανιστήρια και καταστροφές.

Η ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων, τόπος με μακραίωνη ιστορική διαδρομή και επαναστατικό παρελθόν, υπέστη την περίοδο της Κατοχής τεράστιες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, με μαζικές εκτελέσεις αμάχων και ολοκληρωτικές καταστροφές.

Το καλοκαίρι του 1943, άρχισαν εκτελέσεις, βομβαρδισμοί και καταστροφές χωριών:

• Ιούλιος 1943 (29/07): Βομβαρδισμός των χωριών Λαπάτα, Τρεχλό, Μάνεσι. Μεταξύ των 16 θυμάτων και μικρά παιδιά.

• Αύγουστος 1943 (31/08): Πυρπόληση του χωριού Άνω Λουσοί. Εκτέλεση 4 κατοίκων. Απαγχονισμός στην πλατεία του Χελμού των Καλαβρύτων του νεαρού Ντίνου Παυλόπουλου.

• Νοέμβριος 1943 (29/11): Βομβαρδισμός του χωριού Βυσωκά. 13 νεκροί, τραυματίες και καταστροφή οικιών.

Οι εγκληματικές πράξεις των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής κορυφώθηκαν το Δεκέμβριο του 1943, σε μια οργανωμένη εκκαθαριστική επιχείρηση της περιοχής των Καλαβρύτων, γνωστή ως «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalawrita», από 5 έως 15 Δεκεμβρίου 1943). Μια από τις πιο σκληρές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, γενικότερα.

Από τις αρχές του 1943, στο χώρο της Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων συνέβησαν σημαντικά αντιστασιακά γεγονότα, μεταξύ των οποίων η Μάχη Ρογών-Κερπινής (16-17/10/1943), η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τη συντριβή του Γερμανικού λόχου και τη σύλληψη 86 Γερμανών αιχμαλώτων. Μετά τη διαμόρφωση ενός γενικότερου κλίματος ανησυχίας για την αντιστασιακή δράση στην περιοχή των Καλαβρύτων, η 117 Μονάδα Κυνηγών αποφασίζει να δράσει.

Τα Γερμανικά στρατεύματα, που ξεκίνησαν από Τρίπολη, Αίγιο, Πάτρα, ακολούθησαν ακτινωτή πορεία σύμφωνα με τους γερμανικούς χάρτες, με κατεύθυνση την επαρχία Καλαβρύτων και κατάληξη τα Καλάβρυτα.

Οι Γερμανικές δυνάμεις, μηχανοκίνητες και πεζοπόρες, που ξεκινούν από την Πάτρα, στις 05/12/1943 με κατεύθυνση τα Καλάβρυτα, είχαν επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Γιούλιους Βόλφιγκερ (G. Wolfinger) και ακολούθησαν το δρόμο Πάτρα – Χαλανδρίτσα – Καλάβρυτα, απόσταση 77 χιλιομέτρων.

Στο ξεκίνημά τους λεηλάτησαν και πυρπόλησαν τη Μονή Ομπλού, σε μικρή απόσταση νότια της Πάτρας.

• Στις 06/12, μετά από ένα ατύχημα του Wolfinger, διοικητής ορίστηκε ο Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), διοικητής του συντάγματος Αιγίου.

• Στις 07/12, τα πεζοπόρα τμήματα χτένισαν στο πέρασμά τους όλα τα χωριά και σκόρπισαν τη φωτιά και το θάνατο. Στην Κάτω Βλασία σκότωσαν 3 άνδρες και 1 γυναίκα και στον Κάλανο 3 βοσκούς από τα Καλάβρυτα και έναν ακόμη πολίτη. Μετά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία πήγε προς Λεχούρι – Τριπόταμα – Δίβρη και επέστρεψε από Μορόχοβα – Λειβάρτζι και η άλλη συνέχισε προς Καλάβρυτα.

• Στις 08/12, πέρασαν από το Μάνεσι και το Σαραδί, σκότωσαν 1 άνδρα.

• Στις 09/12, έφταοαν στη διασταύρωση του δρόμου Σκεπαστού-Κλειτορίας. Στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας, συγκέντρωσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό του χωριού Βυσωκά και, μετά από μια σύντομη ομιλία, τους άφησαν ελεύθερους. Την ίδια μέρα, μπήκαν στα Καλάβρυτα.

• Στις 10/12, εκτέλεσαν στο χωριό Συρμπάνι (Πριόλιθος) 5 άνδρες.

Οι Γερμανικές δυνάμεις από Αίγιο προς Καλάβρυτα, με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), εφόρμησαν στα Καλάβρυτα, με 3 πεζοπόρα τμήματα.

• Στις 06/12 άλλη πεζοπόρο ομάδα, από το Αίγιο, προχώρησε με πορεία από τον Κερενίτη ποταμό προς Πλατανιώτισσα, Βιλιβίνα και Μαμουσιά, στην οποία, αφού εγκαταστάθηκε, έστησε ενέδρα

• Στις 07/12 , πεζοπόρες φάλαγγες από το Αίγιο προχωρούν κάνοντας εκκαθαριστικές επιχειρηθείς και αφού κατέβηκαν από την οροσειρά Σταυριά πάνω από το χωριό Ρογοί, τοποθέτησαν μυδράλια και όλμους.

• Στις 08/12, ο Ebersberger χώρισε το στρατό σε δύο ομάδες και μπήκαν το πρωί στους Ρογούς. Έκαψαν ολοσχερώς το χωριό και εκτέλεσαν 65 άνδρες και παιδιά.

• Άλλη ομάδα μπήκε την ίδια ημέρα στην Κερπινή, έβαλαν φωτιά και εκτέλεσαν 38 άνδρες και παιδιά,

στη συνέχεια, έκαψαν την Άνω και Κάτω Ζαχλωρού και σκότωσαν 19 άνδρες. Ακολούθως έφτασαν στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και σκότωσαν 16 άτομα, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς, ενώ εκτέλεσαν και 9 μοναχούς, στη θέση Ψηλός Σταυρός.

• Στις 09/12, έφτασαν στο χωριό Σούβαρδο, όπου έβαλαν φωτιά και σκότωσαν 5 άνδρες, το ίδιο και στο χωριό Βραχνί, όπου σκότωσαν 6 άνδρες.

Στη στάση της Κερπινής εγκαταστάθηκε Γερμανική διμοιρία. Στη θέση αυτή εκτελέστηκαν 4 άνδρες.

• Στις 09/12, περνώντας από τις Αυλές των Καλαβρύτων, Γερμανικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον Ebersberger, μπήκε στα Καλάβρυτα, όπου είχαν φτάσει και οι δυνάμεις από την Πάτρα.

• Στις 13/12, ολοκλήρωσαν την επιχείρηση, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την πόλη των Καλαβρύτων, λεηλάτησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε και εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης από 14 χρονών και πάνω, στη Ράχη του Καππή.

• Στις 14/12, ανέβηκαν στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, το λεηλάτησαν, το πυρπόλησαν και εκτέλεσαν 6 άνδρες, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς. Την ίδια ημέρα, λεηλάτησαν το χωριό Βυσωκά, σκότωσαν 3 άνδρες και έφυγαν για την Πάτρα. Επίσης πέρασαν από το Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου και το έκαψαν.

Τα γερμανικά στρατεύματα που κινήθηκαν από Τρίπολη με επικεφαλής τον ταγματάρχη Gnass, κατευθύνθηκαν προς Δημητσάνα και Λαγκάδια Αρκαδίας.

• Στις 07/12, δόθηκε διαταγή στην ομάδα μάχης ΚΟΚΕΡΤ να προχωρήσει από τα Παγκρατέϊκα Καλύβια μέσω του χωριού Φίλια και Τσορωτά στα Μαζέϊκα (Κάτω Κλειτορία). Την ίδια ημέρα τα Γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στα Μαζέϊκα αναζητώντας την τύχη των Γερμανών αιχμαλώτων της Μάχης Ρογών-Κερπινής, χτενίζοντας όλα τα γύρω χωριά και τη νύχτα της 07/12 προς 08/12 έφτασαν στο Μάζι. Το ίδιο ίδιο απόγευμα, οι αντάρτες είχαν ήδη προβεί στην εκτέλεση των αιχμαλώτων.

• Οι Γερμανοί μετέφεραν τους διασωθέντες στα Μαζέϊκα και κατέθεσαν τα γεγονότα στον Συνταγματάρχη Le Suir, ο οποίος είχε ήδη φτάσει στην περιοχή.

• Οι Γερμανοί, με 12 έλληνες οδηγούς, το Σάββατο το βράδυ στις 11/12, κατευθύνθηκαν προς το χωριό Μάζι και στη συνέχεια στη θέση Μαγέρου στις 12/12, όπου βρήκαν τους εκτελεσθέντες Γερμανούς. Εκεί εκτέλεσαν 10 Μαζαίους.

• Στις 14/12, λεηλάτησαν και έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος των Μαζεϊκων και μετά έφυγαν προς την Τρίπολη.

Ο σφαγέας Καρλ Φον Λε Σουίρ

Στο απόρρητο ραδιογράφημα της 117 Jager Division (Αρ.1595/43), καταγράφεται ο τελικός απολογισμός της Επιχείρησης Καλάβρυτα: “…(1) Κατεστράφησαν ολοκληρωτικά τα χωριά: Ρογοί, Κερπινή, Στάση Κερπινής, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μοναστήρια Μεγάλου Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Πλατανιώτισσα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μοναστήρι Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρου, Καλύβια. (2) 696 Έλληνες εκτελέστηκαν…”.

Πηγή http://boraeinai.blogspot.gr/

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ¨SUPER MARKET¨ΚΑΨΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ

******************************************
Σάς ευχόμαστε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και το ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2020 να είναι ειρηνικό,δημιουργικό,και γεμάτο υγεία.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!
*******************************************

« Βραβεύσεις & δραστηριότητες Μελών της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας < Χείλων ο Λακεδαιμόνιος > »

ΕΝΩΣΗ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
ΛΑΚΩΝΙΑΣ
“ Χείλων ο Λακεδαιμόνιος ”
Πληροφ. : Νικόλαος Ι. Κουφός
Τηλ. επικ. : 6932370777
Σπάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2019

                                                                 ΠΡΟΣ

                                                                 τα Τοπικά ΜΜΕ

Έδρες τους

ΘΕΜΑ : « Βραβεύσεις & δραστηριότητες Μελών της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας < Χείλων ο Λακεδαιμόνιος > »

Η Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας « Χείλων ο Λακεδαιμόνιος », ανακοινώνει τις ακόλουθες Βραβεύσεις των Μελών της, που έλαβαν πρόσφατα :

Ο Γεώργιος Ατσαβές, απέσπασε το 1ο Βραβείο στον 8ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Αμφικτιονίας Ελληνισμού για το 2019 με θέμα : "Ο χρόνος σε παρελθόν, παρόν και μέλλον".

Η Αγλαΐα Κωνσταντέλη, συμμετείχε στις ομιλίες του Ε' Παγκοσμίου Συνεδρίου Αμφικτυονίας Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη στις 23-24/11/2019 εκπροσωπώντας την Ένωση Πνευματικών Δημιουργών, "Χείλων ο Λακεδαιμόνιος". Επίσης στον Παγκόσμιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού απέσπασε το Β΄ Βραβείο για το ποίημά της : « Δώστε μου λίγο απ' το χρόνο σας ποιητές ».

Η Ουρανία Μπούρτζινου, παρέδωσε επιτοίχια αφιέρωση ( ποίημα ) « Ψυχή στα ουράνια », εις μνήμην πυράρχου Κωνσταντίνου Καστρή, στον Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Γυθείου « Πύραρχος Κωνσταντίνος Καστρής », κ. Κωνσταντίνο Γραφάκο.

Η παράδοση πραγματοποιήθηκε στις 12 Νοεμβρίου, Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών, κατά την τελετή ιερού μνημοσύνου στη Σκάλα του Δήμου Ευρώτα και στο μνημείο Πυράρχου Κωνσταντίνου Καστρή και Πεσόντων Πυροσβεστών Λακωνίας.

Για το Δ. Σ. της Ε. Π. Δ. Λ.

Ο Πρόεδρος                                         Η Γενική Γραμματέας

Νικόλαος Ι. Κουφός                            Αγλαΐα Κωνσταντέλ

Έγκριση 2.500.000,00€ για τις δημόσιες παρεμβάσεις του Τοπικού Προγράμματος CLLD/LEADER 2014-2020: «Πολιτισμός και Περιβάλλον “Εν Πλω”»

Το Δίκτυο Συνεργασίας Δήμων ΠΕ Νήσων Αττικής μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης των προτάσεων των δημοσίων παρεμβάσεων βρίσκεται στο στάδιο της οριστικής ένταξης των έργων στο Τοπικό Πρόγραμμα.
Το Δίκτυο παρέλαβε συνολικά 37 Αιτήσεις Στήριξης συνολικής Δημόσιας Δαπάνης (και από τους 8 Δήμους της Π.Ε. Νήσων που είναι δικαιούχοι του Προγράμματος) 4.621.540,85€, και υποβλήθηκαν δυο (2) ενστάσεις κατά την διαδικασία των ενδικοφανών προσφυγών. Τελικά, κρίθηκαν ως παραδεκτές οι 25 Αιτήσεις Στήριξης με συνολική Δημόσια Δαπάνη 2.353.884,24€.
Αφού ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες των ενδικοφανών προσφυγών, η συνεδρίαση της Επιτροπής Διαχείρισης του Προγράμματος LEADER/CLLD και η έγκριση από την Ειδική Υπηρεσία του Επιχειρησιακού Προγράμματος της Περιφέρειας Αττικής, και με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΥΕ ΠΑΑ, κατόπιν υπερδέσμευσης πόρων, εξασφαλίστηκε η ένταξη του συνόλου των έργων που αξιολογήθηκαν θετικά. Αποτέλεσμα, η ανακοίνωση του Οριστικού Πίνακα Κατάταξης της 1ης Πρόσκλησης δημόσιων παρεμβάσεων.
Το Δίκτυο Συνεργασίας Δήμων ΠΕ Νήσων Αττικής, καίτοι ουσιαστικά νεοσύστατο, σημειώνει μια σημαντική επιτυχία, για την ανάδειξη της περιοχής παρέμβασης με την ένταξη των εγκεκριμένων έργων, και ξεκινά ένας καινούργιος κύκλος εμπιστοσύνης. Τα παραπάνω αποτελούν αποτέλεσμα της άψογης συνεργασίας μεταξύ των Δήμων της ΠΕ Νήσων Αττικής αλλά και των αρμόδιων υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής.
Ως Πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης Προγράμματος (ΕΔΠ), θα ήθελα να ευχαριστήσω τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων κ. Κωνσταντίνο Μπαγινέτα, τις Υπηρεσίες Διαχείρισης της Περιφέρειας Αττικής, τους συναδέλφους Δημάρχους της Π.Ε. Νήσων και τέλος τον υπηρεσιακό πυρήνα της Ομάδας Τοπικής Δράσης του Δικτύου Νήσων Αττικής, για την συνεργασία και την εξυπηρέτηση των δικαιούχων,
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να λάβουν επιπλέον πληροφόρηση στην ιστοσελίδα του Δικτύου Συνεργασίας Δήμων ΠΕ Νήσων Αττικής, όπου έχει αναρτηθεί ο Τελικός Πίνακας Αποτελεσμάτων.

Ο Πρόεδρος ΕΔΠ CLLD/LEADER Ευστράτιος Χαρχαλάκης Δήμαρχος Κυθήρων

Ποδόμακτρο -Το ορθογώνιο σίδερο δίπλα από τις εισόδους των παλιών σπιτιών και ποια ήταν η χρήση του

Οι ιστορίες από παλιά αντικείμενα πάντα μας γοητεύουν.

Πράγματα που υπάρχουν εκεί χρόνια, τα βλέπουμε, χωρίς όμως να ξέρουμε ποια είναι η προέλευση και η χρήση τους.
Αποκλείεται να μην έχεις δει και εσύ, έξω από παλιά σπίτια και κτίρια, δίπλα από την είσοδο, ένα ορθογώνιο σίδερο.
Σαν παιδί, θα έχεις ανέβει πάνω του ή θα έχεις σκοντάψει σε αυτό.
Αυτή η σιδερένια ορθογώνια λάμα που είναι βιδωμένη στο έδαφοςδεν είναι καθόλου τυχαία.
Είχε έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης κάποτε και κρύβειμεγάλη ιστορία.
Το σίδερο, λοιπόν, αυτό ονομάζεται ποδόμακτρο ή ξελασπωτήρας εξώπορτας.
Η λέξη «ποδόμακτρο» προέρχεται από το πόδι και το μάκτρον, όπου μάκτρον είναι οτιδήποτε χρησιμοποιούμε για να σκουπιστούμε.
Υπήρχε έξω από όλα τα σπίτια, δίπλα από την πόρτα, στο έδαφος και η χρήση του ήταν πολύ πρακτική για την εποχή.
Εκεί καθάριζαν οι άνθρωποι τα παπούτσια και τις σόλες τους από τις λάσπες πριν μπουν στο σπίτι.
Όταν ακόμη οι δρόμοι των πόλεων ήταν χωμάτινοι, ο ξελασπωτήρας ήταν απαραίτητος.
Οι τεχνίτες και οι σιδηρουργοί δημιουργούσαν μάλιστα πρωτότυπα και καλαίσθητα σχέδια και σχήματα, ώστε να ταιριάζουν με τα ωραία, αρχοντικά σπίτια.

Το διακοσμητικό αυτό πλέον θεωρείται ρετρό αλλά κοσμεί ακόμη πολλά vintage ή νεοκλασσικά σπίτια που έχουν ανακαινισθεί.
Ήταν σε χρήση ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1950.
Πλέον τα περισσότερα είναι σκουριασμένα, να θυμίζουν μια άλλη, περασμένη εποχή.

πηγή : newsone.gr

Στον Άγιο Σπυρίδωνα Καλοκαιρινών

Στον Άγιο Σπυρίδωνα Καλοκαιρινών
Εορτάζει η άλλοτε πολυάνθρωπη ενορία των Καλοκαιρινών στα Κύθηρα. Μπορεί οι ενορίτες της το Χειμώνα να μην ξεπερνούν τους 13 και το πανηγύρι της να έχει χάσει το παλαιό παραδοσιακό χρώμα του, έχει όμως έναν περίλαμπρο, νοικοκυρεμένο ναό, αφιερωμένο στον Άγιο Σπυρίδωνα, που θα ζήλευαν μεγάλες ενορίες και ένα υπέροχο, φροντισμένο χώρο συνάντησης και επικοινωνίας των ενοριτών, στον οποίο την παραμονή και την ημέρα της πανηγύρεως (και όχι μόνο) προσφέρονται πλούσια κεράσματα.
Τόσο η συντήρηση και ο εξωραϊσμός του ναού όσο και η δημιουργία του εντευκτηρίου έγιναν και εδώ με δαπάνες των Καλοκαιρνιατών της Αυστραλίας. Είναι και αυτοί από τους αγαπητούς, φιλάγιους αποδήμους μας, που κινούμενοι από αγάπη για αυτό τον τόπο, στόλισαν το νησί μας με έργα υποδομής και ανάπτυξης. Τους ευχαριστούμε που δεν ξεχνούν τη γενέθλια γη και τους ευχόμαστε από καρδιάς ο θαυματουργός Άγιος Σπυρίδων, ο Άγιος του χωριού τους, να τους χαρίζει υγεία και κάθε καλό. Τους περιμένουμε όλους το Καλοκαίρι.

Φωτογραφίες:Γιώργος Καλλίγερος και Γιώργος Λουράντος.