Του Πάρη Πέτρα
Φτάσαμε και σ΄αυτό το σημείο. Δεν έχεις το δικαίωμα να φυτεύεις ότι χρειάζεσαι στο δικό σου χωράφι! Το πρόστιμο όπως θα διαβάσετε είναι 1200€ ανά στρέμμα, δηλαδή για 10 στρέμματα σημαίνει 12.000 ανά έτος, και μετά διπλασιάζεται.
Αν δεν έχεις να τα πληρώσεις προφανώς σου παίρνουν το χωράφι! Αν αυτό το εξωφρενικό μέτρο συνδυαστεί και με τον νόμο περί καταγραφής/δήλωσης των υδάτων (πηγών, πηγαδιών κ.λπ.) και με τον νόμο περί “τσιπαρίσματος” όλων των οικόσιτων ζώων ο οποίος εξακολουθεί να είναι ενεργός και περιμένει ευκαιρία εφαρμογής, τότε αβίαστα μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εφιαλτικό – οργουελικό σενάριο που θέτει σε εφαρμογή η Παγκόσμια Τάξη και οι κατά τόπους συνεργάτες της!
Παράλληλα είναι και ο “κώδικας Αλιμεντάριους” (Codex Alimentarius), ο οποίος έχει ήδη τεθεί σε ισχύ και θα μιλήσουμε γι’ αυτό στη συνέχεια. Ξεκινάμε από την Ηλεία! Σε περιπέτειες έχουν μπει 500 περίπου αγρότες στην Ηλεία (όπως αποκάλυψε με πρωτοσέλιδο άρθρο της η εφημερίδα “Πατρίς”) έπειτα από την αυστηρή εντολή – οδηγία που δόθηκε από την Ευρωπαική Ένωση στην χώρα μας που λέει ότι, κάτοχοι αμπελοτεμαχίων που έχουν φυτευθεί δίχως αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης μετά την 31η Αυγούστου 1998, δεν νομιμοποιούνται και υποχρεούνται να τα εκριζώσουν!
Η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομία του νομού Ηλείας έχει ήδη ενημερώσει τους δήμους για το θέμα ζητώντας να κληθούν οι αγρότες- αμπελουργοί πριν βρεθούν προ εκπλήξεως με τα τσουχτερά πρόστιμα. Η διευθύντρια της υπηρεσίας, Μπέκυ Σπυροπούλου, ερωτηθείσα χθες για το θέμα που έχει ανακύψει επεσήμανε ότι τα εξής: «Για όλα τα αμπελοτεμάχια που είναι φυτευμένα με οινοποιήσιμες ποικιλίες πρέπει να έχει εκδοθεί από την Υπηρεσία σχετική άδεια.
Εάν φυτευθεί οινάμπελος χωρίς άδεια θα εκριζώνεται. Οι κάτοχοι αμπελοτεμαχίων που έχουν φυτευθεί δίχως αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης μετά την 31η Αυγούστου 1998, δεν νομιμοποιούνται και υποχρεούνται να τα εκριζώσουν με ίδια δαπάνη.Στην περίπτωση επισημαίνει που δεν προβούν στην εκρίζωση αμέσως, επιβάλλεται χρηματική ποινή 1.200 ευρώ/στρέμμα που ισχύει για ένα έτος από την ημερομηνία κοινοποίησης του προστίμου μετά την παρέλευση του οποίου διπλασιάζεται, εφόσον η παράνομη φυτευμένη έκταση συνεχίζει να υφίσταται».
Τα σταφύλια που προέρχονται από αμπελοτεμάχια φυτευμένα μετά το έτος 1998 χωρίς άδεια απαγορεύεται να οινοποιούνται, οπότε δεν δύνανται να αναγράφονται στη Δήλωση Συγκομιδής. Επίσης πρέπει τα στοιχεία της Ενιαίας Ενίσχυσης να ταυτίζονται με τα στοιχεία της Δήλωσης Αμπελοκαλλιέργειας. Όλα αυτά σημαίνουν πολύ απλά ότι στερείται το δικαίωμα στους κατόχους γης να φυτεύουν και να παράγουν ό,τι αυτοί θέλουν! Ο κώδικας Ο κόσμος μας τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, ιδιαίτερα στη σημερινή, ψηφιακή εποχή, έτσι που να μην μας αφήνουν περιθώρια για την παραμικρή αδράνεια και αναβλητικότητα.
Η τηλεόραση και διάφορα άλλα κέντρα “πληροφόρησης” (βάλτε και το παρά μπροστά) προσπαθούν να κρατήσουν τον κόσμο υπνωτισμένο ώστε εύκολα να τον κατευθύνουν… όπου αυτοί επιθυμούν. Μέγ(κ)α παράδειγμα οι δημοσκοπήσεις που βγάζουν κατά κόρον προκειμένου να χαλιναγωγήσουν τη βούληση του κόσμου. Κι ενώ αυτά συμβαίνουν σε γενικές γραμμές, κάποιοι άλλοι, μυστικά και εν αγνοία του κόσμου χαράσσουν το μέλλον του, φυσικά προς όφελος πολύ λίγων. Τον περασμένο Απρίλιο επρόκειτο να έλθει και στην Ελλάδα ο “κώδικας Αλιμεντάριους” αλλά κανείς δεν έμαθε να αυτό συνέβη κι αν πέρασε από την ελληνική βουλή. Υπάρχει δηλαδή πιθανότητα να έχει ψηφιστεί και να μην το έχουμε μάθε. Σε ερωτήσεις που κάναμε σε βουλευτές, αυτοί όχι μόνο δεν γνώριζαν αλλά δεν ήξεραν καν τι εστί “Codex Alimentarius”!!! Δύο είναι τα απόλυτα εργαλεία ελέγχου του ανθρώπου: το νερό και η τροφή. Ο κώδικας χτυπά ακριβώς το βασικό: την τροφή.
Ισχύει επίσημα από το 1963 με τη σύμπραξη του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAQ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Μάλιστα στο πλαίσιο των δύο Οργανισμών δημιουργήθηκε και σχετική Επιτροπή που λειτουργεί πίσω απ’ τον κώδικα και υπάγεται στον Ο.Η.Ε. Με βάση τον ναζισμό! Τα καλά και τα κακά έχουν μητέρα την Ευρώπης και δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά και με αυτή την περίπτωση.
Η ιστορία του Κώδικα Alimentarius ξεκινά το 1893 στην Αυστροουγγαρία. Αιτία ήταν τα προβλήματα που είχαν προκύψει κατά την εκδίκαση υποθέσεων για θέματα διατροφής και τροφίμων τα οποία έκαναν επιτακτική την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινός κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός, εφαρμόστηκε επιτυχώς έως το 1918, όταν διαλύθηκε η Αυστροουγγαρία. Όμως ο κώδικας δεν ξεχάστηκε…
Χρόνια αργότερα έκανε και πάλι την εμφάνισή του με εντελώς διαφορετικό πνεύμα: αυτό του ελέγχου του πληθυσμού μέσα από τη διατροφή. Ιθύνων νους της νέας ιδέας ήταν ο Fritz der Meer, πρόεδρος της εταιρίας IG Farben (συντομογραφία του γερμανικού Interessen – Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft = Κοινοπραξία Βιομηχανιών Βαφικών Υλών), που ήταν γερμανική Κοινοπραξία που συστάθηκε το 1925 και διαλύθηκε με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου λόγω της συνεργασίας της με το ναζιστικό καθεστώς.
