Εκδήλωση για την ενέργεια με ομιλητή το Ν. Γόντικα στη Νεάπολη

ΝΕΑΠΟΛΗ. Τη Δευτέρα 29 Αυγούστου, στις 20.00, στο Λιμάνι της Νεάπολης απέναντι από το Ηρώο η Λαϊκή Συσπείρωση θα πραγματοποιήσει συγκέντρωση – συζήτηση για την Ηλεκτρική Ενέργεια.
Ομιλητής στην εκδήλωση στην οποία άλλωστε θα παρουσιαστούν και οι θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για την ενέργεια θα είναι ο Νίκος Γόντικας, Περιφερειακός Σύμβουλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση-πρόσκληση στην εκδήλωση έχει ως εξής:
«Το πλέγμα νόμων και επιδοτήσεων που διαμόρφωσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, εξασφαλίζουν εγγυημένη μακροχρόνια κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και βάζουν κυριολεκτικά «ενεργειακή θηλιά» στο λαιμό των λαϊκών νοικοκυριών.
Η εξασφάλιση ζεστού χρήματος μέσα από επιδοτήσεις για να φτιάξουν τις εγκαταστάσεις και η εγγυημένη προαγορά της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας σε τιμές πρόκληση (286,6 ευρώ/KWh για τα φωτοβολταϊκά και 88 ευρώ/MWh ) δημιούργησε στην περιοχή μας συμφόρηση «επενδυτών».
Οι αιτήσεις για άδειες εγκατάστασης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ)στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έφτασαν στο ύψος των συνολικών αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια.
Από αιτήσεις συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 5000 MW έχουν αδειοδοτηθεί οι μισές (περίπου 2500) και εξετάζονται οι υπόλοιπες, με τη Λακωνία να συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και των άλλων κομμάτων του Ευρωμονόδρομου, όπως κάνουν και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, βάζουν γερά πλάτη στην εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων.
Με τις ΑΠΕ που έχουν ήδη εγκατασταθεί, η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ειδικότερα η Λακωνία, είναι κορεσμένη ενεργειακά και αναζητούν τρόπους αποσυμφόρησης και διοχέτευσης της ηλεκτρικής ενέργειας.
Μία από τις λύσεις αποσυμφόρησης είναι και η ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου, όπου οι διαδικασίες προχωράνε με εντατικούς ρυθμούς.
Είναι τεράστια τα ιδιωτικά συμφέροντα που παίζονται στην περιοχή μας, για αυτά σέρνονται συμπολίτες μας στα δικαστήρια, για αυτά ανεβαίνει ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία.
Αυτά απειλούν τη ζωή μας, το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά».
Πηγή  http://www.notospress.gr/

"ΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ"

Σε προηγούμενη δημοσίευση γράψαμε για την ταινία του Γιώργου Τζαβέλα "Μια ζωή την έχουμε" όπου ο ήρωας οραματίζεται το νησί των Κυθήρων για να ζήσει την ιδανική ευτυχία. Όμως αυτό το πολυπόθητο ταξίδι δεν μπόρεσε να το πραγματοποιήσει ποτέ, αφού τελικά η ιδανική ευτυχία είναι στόχος ανέφικτος και το όνειρο της χαράς τόσο λεπτεπίλεπτο. Το ίδιο νόημα έχει και το γεμάτο νοσταλγία σύγχρονο τραγούδι "Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε" με μουσική του Γιώργου Κατσαρού και στίχο του Ηλία Λυμπερόπουλου
Κάτσε στην πέτρα του γιαλού
βάλε το χέρι αντήλιο
πάρε μια χούφτα θάλασσα
πάρε μια χούφτα ήλιο
και πλύνε μου το πρόσωπο
Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε
το χάσαμε το πλοίο της γραμμής
στα κύματα του Αιγαίου θα χαθούμε 
δυό κύματα που σβύσαμε και μεις.
(Φωτο Ρενάτα Πανταζιδου)
Πηγή 
Eleni Harou

Βρέθηκε ο σκελετός του Λιαντίνη στον Ταΰγετο - Τι λέει το γράμμα που άφησε στην κόρη του


Πριν 10 χρόνια +

Δημήτρης Νικολακάκος ή Λιαντίνης καθηγητής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στην Πολοβίτσα Λακωνίας στις 23 Ιουλίου 1942. Σπούδασε κλασσικές γνώσεις, Ίωνες φυσικούς και ανθρωπολογία. 

Ο Δημήτρης Λιαντίνης όπως ήθελε να λέγεται, χάθηκε απροειδοποίητα στα βουνά του Ταϋγέτου το 1998 σε ηλικία περίπου 54 ετών, προκαλώντας έκπληξη στο πανελλήνιο που παρακολουθούσε τις άκαρπες προσπάθειες ανεύρεσής του. Πολλοί πίστευαν πως αυτοκτόνησε, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και εσωτερικής αξιοπρέπειας, μπροστά στη γενική φθορά των αξιών αλλά και της προσωπικής φυσικής φθοράς, που επρόκειτο να υποστεί λόγω της ηλικίας.

Την 1η Ιουνίου του 1998 ο Δημήτρης Λιαντίνης γνωστοποίησε μέσω επιστολής στην κόρη του την απόφαση του να δώσει τέλος στη ζωή του. Μάλιστα είχε δώσει εντολή στους οικείους του, να αποκαλύψουν το μέρος που θα πεθάνει μετά από 7 χρόνια. 

Η μητέρα του γνώριζε ότι είχε σκοπό να πεθάνει και του είχε ζητήσει να περιμένει μερικά χρόνια για να πεθάνει πρώτα αυτή, αλλά ο Λιαντίνης δεν το δέχτηκε.

Σύμφωνα με δελτίο τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λακωνίας στην κορυφή του Ταϋγέτου στη θέση «Πόρτες» και ύστερα από αναφορές πολιτών βρέθηκε σκελετός ανδρός.

Το συνεργείο της APELA.gr ανέβηκε στο βουνό μαζί με την αστυνομία και άλλους για να καταγράψει τις ανεπανάληπτες αυτές εικόνες.

Το εύρημα ήταν ένας σκελετός ξαπλωμένος σε μια σπηλιά περίπου 1 μέτρο βάθος με την πλάτη προς τα κάτω και κοιτάζοντας τον ουρανό. Η σπηλιά ήταν σκεπασμένη με πέτρες, ενώ δίπλα βρέθηκαν τσιγάρα, στυλό, μία μισογεμάτη φιάλη αγιορείτικο κρασί, ένας φακός, τα ρούχα του σε όχι και τόσο καλή κατάσταση και μία σύριγγα με 2 αμπούλες πιθανόν με δηλητήριο.

Αργότερα έγινε εξέταση DNA όπου πιστοποίησε πως πρόκειται για τον Δημήτρη Λιαντίνη.


Το ημερολόγιο τότε έγραφε 11:00 Τετάρτη 6 Ιουλίου 2005



* Ο Δημήτρης Λιαντίνης άφησε ένα γράμμα στην κόρη του που γράφει:

«Διοτίμα μου, φεύγω αυτόθέλιτα, αφανίζομε όρθιος στιβαρός και υπερήφανος. Ετοίμασα ετούτη την ώρα, βήμα βήμα ολόκληρη τη ζωή μου που υπήρξε πολλά πράγματα. Αλλά πάνω απ’ όλα στάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. 

Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης. Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όροι και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, θεμνόπρεπα και τίμια όπως σε δίδαξα. 

Να θυμάσαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Κι είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζετε τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους και επίσης να ζουν στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού. 

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι, στις αθώες νέες γενεές που έρχονται. Ζούμε την ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους, ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Και η λύπη μου γι’ αυτό το έγκλημα με σκοτώνει. 

Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης όταν Πεθάνει. 

Αγάπησα πολλούς ανθρώπους αλλά περισσότερο τρεις, τον φίλο μου Αντώνη Δανασή, τον αδελφοπητό μου Δημήτρη Τσομπούκη και τον Παναγιώταρο τον συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή. Κάποια στοιχεία απ’ τα αρχεία μου τα κρατάω στην ιδιοκτησία ο Ηλία Αναγνώστου. 

Ν’ αγαπάς την μανούλα ως την τελευταία της ώρα, υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος, για μένα, για σένα, για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα για τις ιστορίσεις και το σπάνιο να  λάβει σύντροφο στη ζωή της, όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο. 

Το γράμμα του αποχαιρετισμού που τις έγραψα, το παίρνω μαζί μου. Σας αφήνω εσένα την μανούλα και τον Διγενή, το σπίτι μου δηλαδή που τους στάθηκα φύλο και στέμμα, γαίμα πες σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Η μεγαλύτερη δυνατή ανησυχία τρωπία να σώζεται αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή. 

Θα δοκιμάσω να πορευθώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα, αν όμως δεν το αντέξω να υψωθώ στην αντρεία που εξισώνει αυτός ο τρόπος και βρεθεί ο νεκρόσμος σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσετε με την μανούλα και τον Διγενή να τον κάψετε σε ένα από τα αποτεφρωτήρια της Ευρώπης. Έζησα έρημος και ισχυρώς.

Υ.Γ. Την μέρα που θα πέσω, έδωσα εντολή να στεφανωθούν οι μορφές του Σολομού στη Ζάκυνθο και του Λυκούργου στη Σπάρτη. 

Λιαντίνης»


Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από την ανεύρεση του Λιαντίνη στον Ταΰγετο