Σήμερα 12/11/2016. Στη Σκάλα δήμου ευρωτα Λακωνίας στο μνημείο Πυραγου ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΣΤΡΗΣ ετελέσθη επιμνημόσυνη δέηση τιμώντας τους νεκρούς πυροσβέστες. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι απο όλα τα σώματα ασφαλείας και απο την πολιτική ηγεσία. ΠΗΓΗ
Ανεβαίνοντας προς το βόρειο τμήμα του νησιού με σκοπό να πάμε στην παραλία των Φούρνων και περνώντας από το χωριό του Καραβά, συναντάμε αριστερά μας ταμπέλες που μας οδηγούν στις γνωστές πηγές του Αμίρ Αλί. Αν και λέγονται πολλά για το πως πήραν το όνομά τους αυτό οι πηγές, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Εμείς, πιστεύουμε αυτό που μας ακούγεται καλύτερα και που ταιριάζει περισσότερο στο νησί των μύθων και της φαντασίας. Έτσι λοιπόν, ο Αμίρ Αλί ήταν γιος ενός τούρκου τοποτηρητή και υποχρέωνε τα νιόπαντρα ζευγάρια να κοιμάται εκείνος με την νύφη την πρώτη μέρα του γάμου. Κάποια στιγμή ήρθε και η σειρά του Γιώργη να παντρευτεί και αυτό το πράγμα δεν το δέχτηκε. Σκέφτηκε να ντυθεί εκείνος γυναίκα και να πλησιάσει έτσι τον Αμιρ Αλί για να δώσει μια και καλή τέρμα σε αυτή την βάρβαρη απαίτηση. Κάποιος όμως το σφύριξε στον Αμίρ Αλί και αυτός τρομαγμένος πήρε το άλογο του και έτρεξε να γλιτώσει. Μπαίνοντας στην ρεματιά με το πολύ νερό και την πλούσια βλάστηση ο Γιώργης τον πρόλαβε και του έκοψε το κεφάλι στο σημείο που σήμερα είναι οι πηγές. Έτσι σήμερα, οι πηγές αυτές λέγονται Αμίρ Αλί, υποδηλώνοντας το θάρρος ενός τσιριγώτη!
Το μέρος αξίζει για μία επίσκεψη. Πρόκειται για ένα ρέμα το οποίο συνοδεύεται σε όλο το μήκος του με ένα εύκολο και σε μερικά σημεία πλακόστρωτο μονοπάτι.
Καταπράσινη διαδρομή, κατάφυτη, που περνά μέσα από έναν παλιό οικισμό, τα Μαυρογιωργάνικα (λέτε να είναι το όνομα από το Γιώργη?), όπου κάποιοι αναπαλαίωσαν πρόσφατα κάποια σπίτια, πραγματικά στολίδια
Στην αρχή της διαδρομής, μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας στο μοναδικό μαγαζάκι που έχει εκεί αν και εμείς σας προτείνουμε να τον πάρετε σε πλαστικό ποτηράκι και να τον πιείτε δίπλα στην πηγή.
Προ ημερών έπεσε στα χέρια μου ένα λεύκωμα μιας μαθήτριας του Γυμνασίου Κυθήρων του 1927. Είναι
ένα πολύ όμορφο χειροποίητο τετράδιο με πολλά φύλλα συρραμμένα με
σπάγκο και το σκληρό εξώφυλλο είναι χοντρό χαρτόνι με βελούδινη
επένδυση. Πάνω στο βελούδο η κοπέλα κέντησε με ριζοβελονιά.
Τα φύλλα του λευκώματος είναι στολισμένα με ζωγραφιές, ή με εκείνα τα αξέχαστα καντράκια των παιδικών μας χρόνων, που παρίσταναν παιδάκια σε ονειρικά τοπία, λουλούδια, ερωτιδείς, καρδιές, πουλάκια κ.α.
Αυτά τα λευκώματα τα είχαν σε μεγάλη υπόληψη την εποχή εκείνη και περνούσαν από χέρι σε χέρι μεταξύ των φίλων και συμμαθητών για να γράψουν στίχους, στους οποίους τονίζουν την αξία του λευκώματος, που κάποτε θα γίνει πηγή ωραίων αναμνήσεων.
Τονίζουν επίσης τη μεγάλη αξία της ζωής, που λέγεται φιλία και ενώνει τους νέους με δεσμούς άρρηκτους εκείνη την εποχή.«Εις τους ανθώνας φθείρονται τα άνθη και τα ία, εν μόνον μένει αιώνια, η αληθής φιλία»
Κάποτε οι στίχοι θυμίζουν τις μελαγχολικές σκέψεις που έκαναν οι αντιγραφείς χειρογράφων το μεσαίωνα«Η μεν χειρ η γράψασα σήπεται τάφω» «Η χειρ η ταύτα γράφουσα θα βυθιστεί στο χώμα, τα δε αυτής γραφούμενα θα μένουν στον αιώνα»
Στο πρώτο φύλλο του λευκώματος η οικοδέσποινα «η κτήτωρ» κάνει προσκλητήριο στις φίλες να γράψουν.
Οι φιλοξενούμενοι στο λεύκωμα γράφουν άφθονα παινέματα για τα σωματικά και ψυχικά χαρίσματα της κτήτορος και της ζητούν να μην τους λησμονήσει ποτέ, ενώ την διαβεβαιώνουν για την αγάπη που τρέφουν γι αυτήν.
Πολλές φορές στο λεύκωμα απαντά το προσφιλέστατο στη λογοτεχνία από την αρχαία εποχή θέμα«του αδυνάτου» «Όταν θα παύσει η μυγδαλιά λευκό να κάνει άνθος και η αηδών στην ερημιά να κελαηδεί με πάθος, τέλος όταν το αίμα μου στις φλέβες σταματήσει, τότε και η καρδούλα μου θε να σε λησμονήσει»
Τα μεγαλύτερα αδέλφια καμμιά φορά δίνουν συμβουλές«Φεύγε τους κολακεύοντας από κακοπραγίας, αγάπα δε τους λέγοντας ορθά ακολακεύτως. Κάλλιον να σ’ εντρέπονται παρά να σε φοβούνται, γεννά γαρ σέβας η ντροπή, ο φόβος έχει μίσος……» -------------------------------------- Ελένη Χάρου-Κορωναίου --------------------------------------
