ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ: ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ&ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗ ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗ

«Σα να στέλνουμε τις μέλισσες σε πόλεμο»: Η θανάσιμη αλήθεια πίσω από το γάλα αμυγδάλου

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη και, μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen.
Με λιγότερες θερμίδες, η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα γεμίζει τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ και είναι διαθέσιμη στα μενού των καφετεριών. Όμως συνοδεύεται από ένα ένα βαρύ, θανάσιμο κόστος για τις μέλισσες, που παίζουν τόσο κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε ο Guardian, οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος που κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται γάλα, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες.
Η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών που επικονιάζουν αμύγδαλα οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές. Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up, που έχει αποδειχθεί θανατηφόρα για τις μέλισσες και καρκινογόνα για τους ανθρώπους. Η Bayer, που εξαγόρασε την Monsanto, αρνείται την σύνδεση του Round Up με το λέμφωμα, αλλά έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, για τις οποίες η εταιρεία ετοιμάζεται να έρθει σε συμβιβασμό δισεκατομμυρίων δολαρίων με τους ασθενείς και τις οικογένειες των νεκρών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις μέλισσες εντοπίζεται στην Καλιφόρνια, στην Κεντρική Κοιλάδα, που αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Η αγορά γνωρίζει ανάπτυξη και ο τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 500.000 εκτάρια στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων σε ετήσια βάση. Ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο – περισσότερα από τον μέσο πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας.
Η επικονίαση των δέντρων αυτών είναι εξαιρετικά απαιτητική για τις μέλισσες, καθώς αναγκάζονται να βγουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από ότι συνηθίζουν υπό άλλες συνθήκες. Αυτή την εποχή, οι περισσότερες μέλισσες παραμένουν συσπειρωμένες στις κυψέλες τους, καταναλώνοντας τροφή και κάνοντας ελαφρές κινήσεις, εξασφαλίζοντας θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου, που κρατά ζεστή τη βασίλισσά τους.
Στις αμυγδαλιές, πάρα πολλές μέλισσες συγκεντρώνονται σε σχετικά μικρές περιοχές, κάνοντας πιο πιθανή και την μετάδοση ασθενειών. «Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» σε αυτές τις καλλιέργειες, λέει ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς στον Guardian.
«Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών, λέει ο Ντένις Αρπ, ένας μελισσοκόμος που, όπως και πολύ συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών.

Στη δεκαετία του 1980, ο Αρπ πουλούσε απλώς μέλι και έχανε το πολύ το 5% των μελισσών του σε ετήσια βάση, εξαιτίας ασθενειών ή ακραίων καιρικών συνθηκών. Στις αρχές του 2000, ο Αρπ άρχισε να χάνει μέλισσες σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τώρα πεθαίνει περίπου το 30% κάθε χρόνο. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών του στις μεγα-φάρμες της Καλιφόρνιας. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι μέλισσες του αρχίζουν να αρρωσταίνουν.

Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Αυτό είναι πάνω από το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις.
Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας. «Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρο Βιολογική Ποικιλομορφίας. «Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω».
Για να βελτιώσουν την παραγωγική διαδικασία, ομάδες υπέρ της προστασίας των μελισσών δημιουργούν λίστες με προϊόντα που έχουν παραχθεί με φιλικές προς τα έντομα μεθόδους. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Bee Better για παράδειγμα, συνεργάζεται με παραγωγούς αμυγδάλων που αυξάνουν την βιοποικιλότητα στις εκτάσεις τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές.
Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού, που για κάποιες Πολιτείες αποτελεί πρόβλημα. Όπως παρατηρούσαν πριν μερικά χρόνια οι επιστημονική συνεργάτες του οικολογικού περιοδικού Mother Jones, για την δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού.
Πηγή: lifo.gr

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη και, μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen. Με λιγότερες θερμίδες, η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα γεμίζει τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ και είναι διαθέσιμη στα μενού των καφετεριών. Όμως συνοδεύεται από ένα ένα βαρύ, θανάσιμο κόστος για τις μέλισσες, που παίζουν τόσο κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε ο Guardian, οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται γάλα, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες. Η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών που επικονιάζουν αμύγδαλα οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση. Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up, που έχει αποδειχθεί θανατηφόρα για τις μέλισσες και καρκινογόνα για τους ανθρώπους. Η Bayer, που εξαγόρασε την Monsanto, αρνείται την σύνδεση του Round Up με το λέμφωμα, αλλά έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, για τις οποίες η εταιρεία ετοιμάζεται να έρθει σε συμβιβασμό δισεκατομμυρίων δολαρίων με τους ασθενείς και τις οικογένειες των νεκρών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις μέλισσες εντοπίζεται στην Καλιφόρνια, στην Κεντρική Κοιλάδα, που αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Η αγορά γνωρίζει ανάπτυξη και ο τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 500.000 εκτάρια στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων σε ετήσια βάση. Ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο - περισσότερα από τον μέσο πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας. Η επικονίαση των δέντρων αυτών είναι εξαιρετικά απαιτητική για τις μέλισσες, καθώς αναγκάζονται να βγουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από ότι συνηθίζουν υπό άλλες συνθήκες. Αυτή την εποχή, οι περισσότερες μέλισσες παραμένουν συσπειρωμένες στις κυψέλες τους, καταναλώνοντας τροφή και κάνοντας ελαφρές κινήσεις, εξασφαλίζοντας θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου, που κρατά ζεστή τη βασίλισσά τους. Στις αμυγδαλιές, πάρα πολλές μέλισσες συγκεντρώνονται σε σχετικά μικρές περιοχές, κάνοντας πιο πιθανή και την μετάδοση ασθενειών. «Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» σε αυτές τις καλλιέργειες, λέει ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς στον Guardian. «Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών, λέει ο Ντένις Αρπ, ένας μελισσοκόμος που, όπως και πολύ συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών. Στη δεκαετία του 1980, ο Αρπ πουλούσε απλώς μέλι και έχανε το πολύ το 5% των μελισσών του σε ετήσια βάση, εξαιτίας ασθενειών ή ακραίων καιρικών συνθηκών. Στις αρχές του 2000, ο Αρπ άρχισε να χάνει μέλισσες σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τώρα πεθαίνει περίπου το 30% κάθε χρόνο. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών του στις μεγα-φάρμες της Καλιφόρνιας. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι μέλισσες του αρχίζουν να αρρωσταίνουν. Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Αυτό είναι πάνω από το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις. Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας. «Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρο Βιολογική Ποικιλομορφίας. «Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω». Για να βελτιώσουν την παραγωγική διαδικασία, ομάδες υπέρ της προστασίας των μελισσών δημιουργούν λίστες με προϊόντα που έχουν παραχθεί με φιλικές προς τα έντομα μεθόδους. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Bee Better για παράδειγμα, συνεργάζεται με παραγωγούς αμυγδάλων που αυξάνουν την βιοποικιλότητα στις εκτάσεις τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές. Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού, που για κάποιες Πολιτείες αποτελεί πρόβλημα. Όπως παρατηρούσαν πριν μερικά χρόνια οι επιστημονικοί συνεργάτες του οικολογικού περιοδικού Mother Jones, για την δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού. Με πληροφορίες από Guardian Πηγή: www.lifo.gr

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη και, μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen. Με λιγότερες θερμίδες, η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα γεμίζει τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ και είναι διαθέσιμη στα μενού των καφετεριών. Όμως συνοδεύεται από ένα ένα βαρύ, θανάσιμο κόστος για τις μέλισσες, που παίζουν τόσο κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε ο Guardian, οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται γάλα, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες. Η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών που επικονιάζουν αμύγδαλα οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση. Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up, που έχει αποδειχθεί θανατηφόρα για τις μέλισσες και καρκινογόνα για τους ανθρώπους. Η Bayer, που εξαγόρασε την Monsanto, αρνείται την σύνδεση του Round Up με το λέμφωμα, αλλά έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, για τις οποίες η εταιρεία ετοιμάζεται να έρθει σε συμβιβασμό δισεκατομμυρίων δολαρίων με τους ασθενείς και τις οικογένειες των νεκρών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις μέλισσες εντοπίζεται στην Καλιφόρνια, στην Κεντρική Κοιλάδα, που αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Η αγορά γνωρίζει ανάπτυξη και ο τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 500.000 εκτάρια στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων σε ετήσια βάση. Ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο - περισσότερα από τον μέσο πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας. Η επικονίαση των δέντρων αυτών είναι εξαιρετικά απαιτητική για τις μέλισσες, καθώς αναγκάζονται να βγουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από ότι συνηθίζουν υπό άλλες συνθήκες. Αυτή την εποχή, οι περισσότερες μέλισσες παραμένουν συσπειρωμένες στις κυψέλες τους, καταναλώνοντας τροφή και κάνοντας ελαφρές κινήσεις, εξασφαλίζοντας θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου, που κρατά ζεστή τη βασίλισσά τους. Στις αμυγδαλιές, πάρα πολλές μέλισσες συγκεντρώνονται σε σχετικά μικρές περιοχές, κάνοντας πιο πιθανή και την μετάδοση ασθενειών. «Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» σε αυτές τις καλλιέργειες, λέει ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς στον Guardian. «Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών, λέει ο Ντένις Αρπ, ένας μελισσοκόμος που, όπως και πολύ συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών. Στη δεκαετία του 1980, ο Αρπ πουλούσε απλώς μέλι και έχανε το πολύ το 5% των μελισσών του σε ετήσια βάση, εξαιτίας ασθενειών ή ακραίων καιρικών συνθηκών. Στις αρχές του 2000, ο Αρπ άρχισε να χάνει μέλισσες σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τώρα πεθαίνει περίπου το 30% κάθε χρόνο. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών του στις μεγα-φάρμες της Καλιφόρνιας. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι μέλισσες του αρχίζουν να αρρωσταίνουν. Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Αυτό είναι πάνω από το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις. Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας. «Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρο Βιολογική Ποικιλομορφίας. «Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω». Για να βελτιώσουν την παραγωγική διαδικασία, ομάδες υπέρ της προστασίας των μελισσών δημιουργούν λίστες με προϊόντα που έχουν παραχθεί με φιλικές προς τα έντομα μεθόδους. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Bee Better για παράδειγμα, συνεργάζεται με παραγωγούς αμυγδάλων που αυξάνουν την βιοποικιλότητα στις εκτάσεις τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές. Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού, που για κάποιες Πολιτείες αποτελεί πρόβλημα. Όπως παρατηρούσαν πριν μερικά χρόνια οι επιστημονικοί συνεργάτες του οικολογικού περιοδικού Mother Jones, για την δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού. Με πληροφορίες από Guardian Πηγή: www.lifo.gr

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη και, μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen. Με λιγότερες θερμίδες, η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα γεμίζει τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ και είναι διαθέσιμη στα μενού των καφετεριών. Όμως συνοδεύεται από ένα ένα βαρύ, θανάσιμο κόστος για τις μέλισσες, που παίζουν τόσο κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε ο Guardian, οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται γάλα, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες. Η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών που επικονιάζουν αμύγδαλα οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση. Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up, που έχει αποδειχθεί θανατηφόρα για τις μέλισσες και καρκινογόνα για τους ανθρώπους. Η Bayer, που εξαγόρασε την Monsanto, αρνείται την σύνδεση του Round Up με το λέμφωμα, αλλά έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, για τις οποίες η εταιρεία ετοιμάζεται να έρθει σε συμβιβασμό δισεκατομμυρίων δολαρίων με τους ασθενείς και τις οικογένειες των νεκρών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις μέλισσες εντοπίζεται στην Καλιφόρνια, στην Κεντρική Κοιλάδα, που αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Η αγορά γνωρίζει ανάπτυξη και ο τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 500.000 εκτάρια στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων σε ετήσια βάση. Ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο - περισσότερα από τον μέσο πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας. Η επικονίαση των δέντρων αυτών είναι εξαιρετικά απαιτητική για τις μέλισσες, καθώς αναγκάζονται να βγουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από ότι συνηθίζουν υπό άλλες συνθήκες. Αυτή την εποχή, οι περισσότερες μέλισσες παραμένουν συσπειρωμένες στις κυψέλες τους, καταναλώνοντας τροφή και κάνοντας ελαφρές κινήσεις, εξασφαλίζοντας θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου, που κρατά ζεστή τη βασίλισσά τους. Στις αμυγδαλιές, πάρα πολλές μέλισσες συγκεντρώνονται σε σχετικά μικρές περιοχές, κάνοντας πιο πιθανή και την μετάδοση ασθενειών. «Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» σε αυτές τις καλλιέργειες, λέει ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς στον Guardian. «Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών, λέει ο Ντένις Αρπ, ένας μελισσοκόμος που, όπως και πολύ συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών. Στη δεκαετία του 1980, ο Αρπ πουλούσε απλώς μέλι και έχανε το πολύ το 5% των μελισσών του σε ετήσια βάση, εξαιτίας ασθενειών ή ακραίων καιρικών συνθηκών. Στις αρχές του 2000, ο Αρπ άρχισε να χάνει μέλισσες σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τώρα πεθαίνει περίπου το 30% κάθε χρόνο. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών του στις μεγα-φάρμες της Καλιφόρνιας. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι μέλισσες του αρχίζουν να αρρωσταίνουν. Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Αυτό είναι πάνω από το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις. Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας. «Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρο Βιολογική Ποικιλομορφίας. «Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω». Για να βελτιώσουν την παραγωγική διαδικασία, ομάδες υπέρ της προστασίας των μελισσών δημιουργούν λίστες με προϊόντα που έχουν παραχθεί με φιλικές προς τα έντομα μεθόδους. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Bee Better για παράδειγμα, συνεργάζεται με παραγωγούς αμυγδάλων που αυξάνουν την βιοποικιλότητα στις εκτάσεις τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές. Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού, που για κάποιες Πολιτείες αποτελεί πρόβλημα. Όπως παρατηρούσαν πριν μερικά χρόνια οι επιστημονικοί συνεργάτες του οικολογικού περιοδικού Mother Jones, για την δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού. Με πληροφορίες από Guardian Πηγή: www.lifo.gr

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου έχει εκτιναχθεί στα ύψη και, μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen. Με λιγότερες θερμίδες, η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα γεμίζει τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ και είναι διαθέσιμη στα μενού των καφετεριών. Όμως συνοδεύεται από ένα ένα βαρύ, θανάσιμο κόστος για τις μέλισσες, που παίζουν τόσο κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που παρουσίασε ο Guardian, οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται γάλα, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες. Η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών που επικονιάζουν αμύγδαλα οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση. Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up, που έχει αποδειχθεί θανατηφόρα για τις μέλισσες και καρκινογόνα για τους ανθρώπους. Η Bayer, που εξαγόρασε την Monsanto, αρνείται την σύνδεση του Round Up με το λέμφωμα, αλλά έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, για τις οποίες η εταιρεία ετοιμάζεται να έρθει σε συμβιβασμό δισεκατομμυρίων δολαρίων με τους ασθενείς και τις οικογένειες των νεκρών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις μέλισσες εντοπίζεται στην Καλιφόρνια, στην Κεντρική Κοιλάδα, που αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Η αγορά γνωρίζει ανάπτυξη και ο τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 500.000 εκτάρια στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων σε ετήσια βάση. Ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο - περισσότερα από τον μέσο πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας. Η επικονίαση των δέντρων αυτών είναι εξαιρετικά απαιτητική για τις μέλισσες, καθώς αναγκάζονται να βγουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από ότι συνηθίζουν υπό άλλες συνθήκες. Αυτή την εποχή, οι περισσότερες μέλισσες παραμένουν συσπειρωμένες στις κυψέλες τους, καταναλώνοντας τροφή και κάνοντας ελαφρές κινήσεις, εξασφαλίζοντας θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου, που κρατά ζεστή τη βασίλισσά τους. Στις αμυγδαλιές, πάρα πολλές μέλισσες συγκεντρώνονται σε σχετικά μικρές περιοχές, κάνοντας πιο πιθανή και την μετάδοση ασθενειών. «Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» σε αυτές τις καλλιέργειες, λέει ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς στον Guardian. «Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών, λέει ο Ντένις Αρπ, ένας μελισσοκόμος που, όπως και πολύ συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών. Στη δεκαετία του 1980, ο Αρπ πουλούσε απλώς μέλι και έχανε το πολύ το 5% των μελισσών του σε ετήσια βάση, εξαιτίας ασθενειών ή ακραίων καιρικών συνθηκών. Στις αρχές του 2000, ο Αρπ άρχισε να χάνει μέλισσες σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και τώρα πεθαίνει περίπου το 30% κάθε χρόνο. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών του στις μεγα-φάρμες της Καλιφόρνιας. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι μέλισσες του αρχίζουν να αρρωσταίνουν. Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Αυτό είναι πάνω από το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που ξεκίνησαν οι μετρήσεις. Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας. «Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρο Βιολογική Ποικιλομορφίας. «Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω». Για να βελτιώσουν την παραγωγική διαδικασία, ομάδες υπέρ της προστασίας των μελισσών δημιουργούν λίστες με προϊόντα που έχουν παραχθεί με φιλικές προς τα έντομα μεθόδους. Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Bee Better για παράδειγμα, συνεργάζεται με παραγωγούς αμυγδάλων που αυξάνουν την βιοποικιλότητα στις εκτάσεις τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές. Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού, που για κάποιες Πολιτείες αποτελεί πρόβλημα. Όπως παρατηρούσαν πριν μερικά χρόνια οι επιστημονικοί συνεργάτες του οικολογικού περιοδικού Mother Jones, για την δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού. Με πληροφορίες από Guardian Πηγή: www.lifo.gr

ΚΥΘΗΡΑ: Καραβάς 1951

ΠΗΓΗ

Nikos Desillas

Κυθήρων: ''Ενώ η Εκκλησία της Ουκρανίας είναι διωκόμενη γίνονται πανηγυρισμοί επετείων''

Στο θέμα της «αυτοκεφαλίας» στην Ουκρανία, αναφέρθηκε για ακόμη μία φορά ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ σε ποιμαντορική εγκύκλιο που εξέδωσε για την αρχή του Τριωδίου.

Ο Σεβασμιώτατος κάνει λόγο για μέγα κανονικό ατόπημα της αναγνωρίσεως των σχισματικών, αφορισμένων, καθηρημένων και αχειροτόνητων, υπογραμμίζοντας ότι σε όλο αυτό παραγκωνίστηκε και αγνοήθηκε ο κανονικός Μητροπολίτης Ονούφριος και οι χορεία των κανονικών Ιεραρχών των εκατομμυρίων πιστών της Ουκρανίας.

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα της εγκυκλίου:

Ἀδελφοί μου,

«Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε» ψάλλουμε κατά τήν διάρκεια τῆς ἱερᾶς καί κατανυκτικῆς περιόδου τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου. Μετάνοια καί σωτηρία! Μετάνοια, ὁ ἀληθής δρόμος τῆς κατά Χριστόν καί ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι θεοφιλοῦς χριστιανικῆς ζωῆς.Μετάνοια, ἡ μακαρία ὁδός τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας καί ὁ πλέον θεάρεστος τρόπος ζωῆς. Ἡ ἀληθινή ἰσόβιος μετάνοια ὁδηγεῖ ἐπί τοῦ ἀσφαλοῦς καί ἐξασφαλίζει τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ σωτηρίαν, ἀφοῦ «ἐν οὐδενί ἄλλῳ (ὀνόματι) ἡ σωτηρία ἡμῶν».

Ἡ ζωή τῆς μετανοίας καί ἡ προσοικείωσις τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μᾶς περιθριγκώνουν πνευματικά καί μᾶς προστατεύουν καί προφυλάσσουν ἀπό τήν δουλεία καί αἰχμαλωσία τοῦ διαβόλου καί τῶν πονηρῶν πνευμάτων, τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κακοῦ.

Τό Ἱερό Τριῴδιο, μέ τήν σταδιακή ἀποχή ἀπό τίς ἀρτύσιμες τροφές καί τήν πνευματική νηστεία, μέ τήν προσευχή καί τήν πλούσια λατρευτική ζωή, μέ τά μηνύματα μετανοίας καί ψυχικῆς ἀνανήψεως, βοηθεῖ τούς πιστούς εἰς τόν πνευματικό ἀγῶνα καί τήν ἐπιτυχία εἰς τά πνευματικά γυμνάσματα τῆς ψυχῆς.

Ἀντίθετα, τό κοσμικό τριόδιο (μέ ὄμικρον), δηλ. τό γύρισμα αὐτές τίς ξεχωριστές ἡμέρες στίς τριόδους καί τά σοκκάκια τῆς ἁμαρτίας, καί μάλιστα μέ τίς καρναβαλικές μεταμφιέσεις καί ἐκδηλώσεις, ἀλλοτριώνει καί ἀποπροσανατολίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τό πνεῦμα τῆς κατανυκτικῆς προσευχῆς, τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος καί τῆς ἀγαθῆς ἐν Κυρίῳ ἀναστροφῆς τῆς ἁγίας αὐτῆς περιόδου.

Εἰς τά θέματα τῆς προσευχῆς «τοῦ σταδίου αὐτοῦ τῶν ἀρετῶν» ἄς προστεθοῦν καί τά ἀκόλουθα:

Ἡ πλήρης κατάπαυσις τοῦ πυρός (τῶν μεγάλων καί παρατεταμένων πυρκαϊῶν) εἰς τήν ἤπειρον τῆς Αὐστραλίας.

Ἡ ἀποτροπή τῶν ἰσχυρῶν σεισμικῶν δονήσεων εἰς τήν γείτονα πρός ἀνατολάς χώραν, ἀλλά καί τῆς ἐπικρεμαμένης πολεμικῆς ἀπειλῆς. Ἡ ἀποσόβησις τῆς ἀπειλῆς τοῦ σεισμοῦ ἀπό τήν γείτονα πρός βορρᾶν χώραν τῆς Ἀλβανίας καί ἡ σύντομος ἀποκατάστασις τῶν ζημιῶν εἰς τάς δύο αὐτάς χώρας.

Καί τό κυριώτερο: Ἡ εἰρήνευσις καί ἀποκατάστασις τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἑνότητος καί κοινωνίας πασῶν τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῶν συγκροτουσῶν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.

Ὅλες οἱ κατά τόπους Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, πλήν τριῶν, δέν ἀποδέχονται τό γενόμενον μέγα κανονικόν ἀτόπημα τῆς ἀναγνωρίσεως ὡς Κανονικῆς «Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας» τό ἐκ σχισματικῶν, ἀφωρισμένων, καθῃρημένων καί ἀχειροτονήτων παγέν μόρφωμα, ἐνῶ παρηγκωνίσθη καί ἠγνοήθη τελικῶς ἡ ὑπό τόν κανονικόν Πρωθιεράρχην κ. Ὀνούφριον χορεία τῶν Κανονικῶν Ἱεραρχῶν καί τά ἑκατομμύρια πιστῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐν διωγμῷ.

Καί ἐνῷ εἶναι καθῃμαγμένη, διωκομένη καί κακοποιημένη ἡ Κανονική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας γίνονται πανηγυρισμοί διά τήν ἐπέτειον ἑνός ἔτους ἀπό τῆς ἀποδόσεως τῆς «Αὐτοκεφαλίας»!

Ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὁμοῦ μετά τῶν ἕνδεκα (11) Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, ὅτι ἡ χαίνουσα αὐτή πληγή, ἡ ὁποία τραυματίζει καιρίως τό ἅγιο Σῶμα τῆς Μιᾶς καί Μόνης Ὀρθοδόξου Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, δέν θά ἐπουλωθῇ, ἐάν δέν ἐπιλυθῇ τό σοβαρώτατον αὐτό κανονικό ζήτημα πανορθοδόξως, διά Πανορθοδόξου Συνόδου.

Ὁ χρόνος, οἱ ἀσκούμενες πιέσεις καί οἱ πομπώδεις τελετές καί συμπροσευχές μέ ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους ἐπιδεινώνουν ἀντί νά ἰατρεύσουν τά τραύματα.

Καί ἡ μελετωμένη προσκυνηματική ἐπίσκεψις τοῦ ἄρχοντος τοῦ Βατικανοῦ εἰς τά βήματα -τά μέρη ὅπου περιώδευσε ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος φοβούμεθα, ὅτι δέν θά ἐπιφέρῃ ἀγαθά ἀποτελέσματα.

Μόνον, ἐάν προηγουμένως γίνῃ πλήρως ἀποδεκτή ἡ θεολογία καί ἡ ἐκκλησιολογία τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου ἐν βαθείᾳ ταπεινώσει καί συστολῇ καί ἡ ἀποκήρυξις τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν ἡ θεοφιλής μετάνοια θά κατορθώσῃ τό σωτήριο ἔργο της.

Εὐχόμενος ἀπό καρδίας εὐλογημένο, εἰρηνικό καί καλλίκαρπο τό Ἱερό Τριῴδιο καί καλή μετάνοια καί σωτηρία ψυχῆς, διατελῶ,

Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ
Ὁ Μητροπολίτης

†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

.romfea.gr

Μ.Φουντεδάκης: «Το Ρέθυμνο, πόλη σταθμός για το Cheerleading» #CheerRethymno #CheerChallen

Μ.Φουντεδάκης: «Το Ρέθυμνο, πόλη σταθμός για το Cheerleading»
#CheerRethymno #CheerChallenge



Στην Κρήτη βρέθηκε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Cheerleading, Μιχάλης Φουντεδάκης, εν όψη της επικείμενης διοργάνωσης του Κυπέλλου Ελλάδος που θα πραγματοποιηθεί 20-22 Μαρτίου 2020.

Ο πρόεδρος συναντήθηκε με τον Περιφερειάρχη, Στέλιο Αρναουτάκη και τον Αντιπεριφερειάρχη, Νικόλα Συριγωνάκη, με την στήριξη των οποίων θα πραγματοποιηθεί η διοργάνωση του Κυπέλλου στο Ρέθυμνο. Μάλιστα οι δύο πολιτειακοί παράγοντες, εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την διεξαγωγή του Παγκόσμιου Πανεπιστημιακού Πρωταθλήματος το 2022 στο Ηράκλειο.

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε κομβικής σημασίας συνάντηση και με τον Δήμαρχο του Ρεθύμνου, Γεώργιο Μαρινάκη, που με την συμβολή του Δήμου αλλά και του ιδίου, θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο το Κύπελλο Ελλάδος.

«Ό θεσμός του Κυπέλλου έχει καθιερωθεί να διεξάγεται εκτός Αθηνών, προκειμένου να γνωρίζει όλο και περισσότερος κόσμος το άθλημα του cheerleading και να εντάσσεται στην οικογένειά μας. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, καθώς η διοργάνωση για πρώτη φορά θα ταξιδέψει στην Κρήτη και πιο συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο», δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Cheerleading, Μιχάλης Φουντεδάκης μετά το ταξίδι του στην Κρήτη και συμπλήρωσε:

«Ευχαριστούμε τόσο τον Δήμο Ρεθύμνου όσο και την Περιφέρεια Κρήτης για την βοήθεια και τη στήριξη που μας παρέχουν. Ανυπομονούμε να βρεθούμε στο Ρέθυμνο και υποσχόμαστε να γεμίσουμε το Κλειστό Γήπεδο, Μελίνα Μερκούρη με εκατοντάδες αθλήτριες και αθλητές και ανάλογο αριθμό φιλάθλων».



ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΧΡ. ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ «BULLYING» ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΧΡ. ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ «BULLYING» ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Πειραιάς, 12 Φεβρουαρίου 2020

Ο Βουλευτής ΝΔ Α΄ Πειραιώς & Νήσων, κ. Χριστόφορος Μπουτσικάκης κατέθεσε σήμερα την υπ’ αρ. 3953/12-2-2020 ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, κα. Νίκη Κεραμέως, σχετικά με την ανάγκη λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού (bullying).

Εν προκειμένω, ο κ. Μπουτσικάκης αναφέρεται στην άνανδρη επίθεση που, σύμφωνα με δημοσίευμα, δέχτηκε 17χρονος μαθητής στο 1ο ΓΕΛ Βύρωνα, με τη συμμετοχή και μαθητών του 1ου Γυμνασίου Βύρωνα, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τη μικρότερη αδερφή του, που δεχόταν καθημερινά bullying.

Ειδικότερα, ο Βουλευτής διερωτάται αφενός τι έκανε το 1ο ΓΕΛ Βύρωνα για να προστατέψει το θύμα ενόσω, μέσα στην ίδια την αυλή του σχολείου, δεχόταν ασταμάτητα μπουνιές και κλωτσιές από δεκαεπτά (17) άτομα, με τόση αγριότητα σα να ήθελαν να τον σκοτώσουν, και αφετέρου τι έκαναν τα εμπλεκόμενα σχολεία όλο αυτό το διάστημα για να αντιμετωπίσουν το bullying που δεχόταν σε καθημερινή βάση η μικρότερη αδερφή του 17χρονου.

Με την πεποίθηση ότι τέτοια φαινόμενα αποτελούν ντροπή για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ο κ. Μπουτσικάκης ζητεί την παραδειγματική τιμωρία όσων, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, ευθύνονται για την κατάσταση αυτή στο 1ο ΓΕΛ και το 1ο Γυμνάσιο Βύρωνα, αλλά και γενικότερα τη λήψη μέτρων για την άμεση εξάλειψη των φαινομένων σχολικού εκφοβισμού στην ελληνική επικράτεια.

¨ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ¨Απόψε Τετάρτη ολόκληρο το ρεπορτάζ από την συνάντηση στο Πνευματικό Κέντρο Ποταμού

Απόψε Τετάρτη και ώρα 20:30 ολόκληρο το ρεπορτάζ από την συνάντηση για τον συντονισμό ενεργειών κατά της (ΡΑΕ) για αδειοδότηση 30 ανεμογεννητριών ισχύος 70 MW στα Κύθηρα πού έγινε στο Πνευματικό Κέντρο Ποταμού,την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου.
Στην εκπομπή ¨ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΊ¨του ADELIN 107,3 FM
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΙΤΕ 
http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=2565

"κύριε Δήμαρχε θέλω να φτιάξετε το δρόμο στο Μελιδόνι"...

Το Σεπτέμβρη του 2014, ολίγων ημερών Δήμαρχος εγώ, έξω από του Πιέρρου στο Λιβάδι ήρθε ένα μικρό παιδάκι (6-7 χρονών) και μου λέει "κύριε Δήμαρχε θέλω να φτιάξετε το δρόμο στο Μελιδόνι"... πέρασαν πάνω από 5 χρόνια: μελέτες, εγκρίσεις, σχέδια, προγραμματικές, δημοπρασίες, συμβάσεις κ.λπ.... σήμερα ο δρόμος γίνεται, μέχρι το καλοκαίρι θα είναι ένας σύγχρονος και ασφαλής ασφαλτόδρομος μαζί με άλλους σημαντικούς δρόμους: Κακή Λαγκάδα, Αγ. Αναστασία, Διακοπουλιάνικα. Έρχεται και η ώρα για ακόμα σημαντικότερα οδικά έργα που είναι χρηματοδοτημένα: Μόρμορης, Χαλκός, Φούρνοι....
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΝΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ!