ΤΟΥ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΕΝΤΗ, ΣΕΛ. 67-68
Ο. Θ. Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1770 στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, τη στιγμή ακριβώς που ο Μοριάς ξεσηκωνόταν με τα Ορλωφικά. Έζησε τον προεπαναστατικό Μοριά και τη δόξα της Λεβεντο-γέννας Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων. Δεν άργησε όμως ο μεγάλος διωγμός των Κλεφτών του Μοριά και το άγριο κυνηγητό της Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων "...Ό πατέρας μου σκοτώθηκε με δύο του αδέλφια Αποστόλη καί Γεωργή. ό ένας εις τον λόγγον, ό άλλος μοναχός του διότι έλαβώθηκε... Τον μεγαλύτερον του πατρός μου άδελφόν τον έπιασαν εις το Λεοντάρι έπειτα καί του επήραν το κεφάλι... έκείνην την ήμέραν έσκότωσαν τον αδελφό μου καί έκαναν χαραίς οι Τούρκοι..." Αφήνουμε το Γέρο του Μοριά να μας διηγηθεί τη διάσωση του στην Ελαφόνησο, προσπαθώντας να διαφύγει από τη δόλια συμπεριφορά του Δουράκη. Ο Δουράκης πρόσφερε φιλοξενία στο γέρο του Μοριά με... αφιόνι στο κρασί. "Με έπαρακίνησε να ύπάγωμεν εις το σπίτι του να πιούμε πρώτα κρασί έπειτα να φύγω. Αυτός επήγε εμπρός· ειδοποίησε τους ανθρώπους να είναι έτοιμοι να τραβήξουν επάνω μας, ενώ εμείς έπίναμεν το κρασί. Ό αδελφός του δεν μας άφηκε να πάμε εμπόδισε τα σκυλιά να φωνάξουν κι έφύγαμε. Αφού το έμαθε ό Δουράκης αυτό έκραξε τους χωριανούς καί τους έπρόσταξε να βρουν μια εκατοστή να πιάσουν τους δρόμους. Εγώ ήξευρα τον τόπο καί έφυγα από άλλο μέρος καί πήγα εις την Μικράν Καστάνιτσα... Από εκεί έτραβήξαμεν εις τα χωριά του Πασαβά, εις ενός άδελφοποιού μου το σπίτι. Εκεί μας έβάσταξε 2 ημέρας. Τον έστείλαμε καί επήγε να εύρη του Τζανετάκη τη μάννα, ή οποία ήτο θυγατέρα του Παναγιώταρου. Της είπαμεν να ύπάγη ή ίδια να εύρη καΐκια εις το Μαραθωνήσι (Γύθειο). Μόλις έκάμαμε πανιά καί έφύσηξε ένας βοριάς όπου δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε* ήτο ξημερώνοντας των Βαΐων. Έπιάσαμε εις την Συλήν (Ξυλή), έκάμαμε πάλι πανιά καί μας εμπόδισε ό ενάντιος άνεμος και αράξαμεν εις το Άλαφονήσι". Την 25η Μαρτίου του 1806, ημέρα συμβολική αργότερα για το Έθνος, Κυριακή των Βαΐων, ο Γέρος του Μοριά για πρώτη φορά αναπνέει τον ελεύθερο αέρα της Επτανήσου φθάνοντας στα νησιά της Παναγίας στο ΝΔ τμήμα της Ελαφονήσου. Ήταν ηλικίας 36 ετών και συνοδευόταν από το Βασίλειο Βενετσανάκη και τη μητέρα τουΤζανετάκη Γρηγοράκη. Παρέμεινε 5 ημέρες στην Ελαφόνησο, δηλαδή μέχρι την Μεγάλη Πέμπτη, 29 Μαρτίου. Τη διάσωση του ο Κολοκοτρώνης τη διηγήθηκε στον Τερτσέτη που έγραψε τα απομνημονεύματα του το 1836, επτά χρόνια πριν το θάνατο του, και στα χειρόγραφα ο Γέρος με την αυθεντικότητα και την οικειότητα που τον χαρακτήριζε, το ανέφερε σαν ...Αλαφονήσι, ενώ μετέπειτα διορθώνοντας, το έγραψαν Ελαφονήσι.
Ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
"Επήγαμε τέλος πάντων εις το Τζηρίγο με μια μεγάλη φουρτούνα καί αράξαμε εις ένα χωριό Ποταμό λεγόμενον". Συνεχίζει ο Γέρος στις αφηγήσεις του. Στα Κύθηρα έφθασε μεταμφιεσμένος και αναγνωρίστηκε μόνο από την οικογένεια των Γιατρακαίων. Φιλοξενήθηκε από το Ρώσο Διοικητή.
"Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της 'Αγίας Μόνης. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο, καί έχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. 'Όταν έπέρασα ήταν μια μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη ή εκκλησία με κλάδους δένδρων. Τους έταξα ότι < Παναγία μου βοήθησε μας να έλευθερώσωμεν την πατρίδαν μας από τον τύραννο καί θα σε φκειάσω καθώς ήσουν πρώτα (1803) >. Με έβοήθησε καί εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεως μας έπλήρωσα το τάμα μου καί την έφκειασα". (Γράφονται με την ορθογρα-φία των πρωτότυπων). Παρέμεινε μέχρι την Κυριακή του Θωμά, 8 Απριλίου του 1806 και αναχώρησε για Ζάκυνθο με το καΐκι του Ραυτόπουλου.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης Κουρσάρος
Λίγους μήνες μετά την αναχώρηση του από την Ελαφόνησο, ο Κολοκοτρώνης ανέπτυξε πλούσια πειρατική δράση. Απέκτησε ένα "σεβέκι" τούρκικο με τρία κατάρτια, τύπος ελαφρού καταδρομικού, έβαλε σημαία ρώσικη, το ονόμασε "Άγιος Γεώργιος" το εξόπλισε με 10 κανόνια, πήρε 37 ναύτες και 80 πεζούς και με τη συνεργασία του καπετάν Αλεξανδρή άρχισε τις πειρατικές του επιχειρήσεις εναντίον κυρίως των Τούρκων. Δεν γνωρίζουμε εάν επηρεάστηκε από το "Νησί των Πειρατών και από τις πολυθρύλητες Ιστορίες για το Σαρακήνικο που άκουσε στο Αλαφονήσι. Σίγουρο είναι ότι η Μεγαλύτερη φυσιογνωμία της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, ο Ιδιοφυής Αρχιστράτηγος του '21, ο Ξακουστός Γέρος του Μοριά διέθετε σπάνιες ναυτικές ικανότητες. Στις 6 Ιανουαρίου του 1821, επέστρεψε στην Καρδαμύλη της Μάνης για τη Μεγάλη Επανάσταση της Λευτεριάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου