Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια της Ελλάδας βρίσκεται καλά κρυμμένο στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου, λίγα λεπτά από τη Νεάπολη. Η καταπράσινη ορεινή διαδρομή για το σπήλαιο ακολουθεί την ανατολική απόληξη του Πάρνωνα που σβήνει στο ακρωτήριο του Μαλέα.
Πλούσιο σε πυκνότητα και ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, το σπήλαιο κατατάσσεται δεύτερο στο είδος του σε όλη την Ευρώπη. Τρία εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκε η φύση για να δημιουργήσει τον απαράμιλλο λιθωματικό διάκοσμο και να πλάσει σώματα και μορφώματα μιας φαντασίας αμύθητης. Ανάμεσα στους θεόρατους κόκκινους και λευκούς «καταρράκτες», τις γιγάντιες πολύσχημες κολώνες, τις «κουρτίνες» και τα «σεντόνια» που ξεχύνονται σαν κέρινα ομοιώματα απ' την οροφή, φωλιάζουν «χταπόδια» και «κοράλια», «ελεφαντάκια» και «μανιτάρια», «πουλιά» και καρικατούρες, «εξωτικά φυτά» και μνημειώδη
πλάσματα.
Η έκταση του Σπηλαίου είναι 1.500 τ.μ., χωρίζεται σε δύο επίπεδα και ο επισκέπτης το περιέρχεται με μια διαδρομή 500 μ. Σπάνιες παρουσίες όπως δίσκοι, επίπεδοι σταλαγμίτες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, έχουν τον ιδιαίτερο τόπο τους στο σπήλαιο και αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της ξενάγησης. Με λίγη τύχη, ίσως να συναντήσετε έναν ευγενή μόνιμο κάτοικο του σπηλαίου, το τυφλό και κουφό δολιχόποδο.
Το σπήλαιο σχηματίστηκε μέσα σε ασβεστόλιθους ιουρασικής ηλικίας (145 έως 195 εκατομ. χρόνων) της ενότητας «Τριπόλεως», μετά από μια περίοδο γεωλογικών ταραχών που την διαδέχθηκε μια δραστήρια περίοδος σταγονορροής και δημιουργίας χημικών ιζημάτων. Ο λιθοματικός διάκοσμος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο σε κρυσταλλική μορφή, εμπλουτισμένο με οξείδια μετάλλων του υπεδάφους που του χαρίζουν την επτάχρωμη παλέτα του.
Στον προαύλιο χώρο του σπηλαίου λειτουργεί αναψυκτήριο, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται το παμπάλαιο εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, σημαδεμένο απ' τα περάσματα κουρσάρων και κατακτητών.
Οδηγίες Πρόσβασης
Το σπήλαιο βρίσκεται στην κυκλική διαδρομή που συνδέει τα ορεινά χωρία Καστανιά, Άνω Καστανιά, Φαρακλό και Μεσοχώρι με τη Νεάπολη. Λεωφορεία και άλλα μεγάλα οχήματα θα πρέπει να ακολουθήσουν τη διαδρομή από Μεσοχώρι λόγω στενότητας του δρόμου μέσω Καστανιάς.
Χώρος για στάθμευση αυτοκινήτων βρίσκεται στην είσοδο του σπηλαίου.
Ο Δήμος Μονεμβασιάς αποτελεί έναν πραγματικό σπηλαιολογικό παράδεισο. Πληθώρα σπηλαίων έχουν εξερευνηθεί αλλά δυστυχώς δεν είναι επισκέψιμα για το ευρύ κοινό. Περισσότερες πληροφορίες για τα σπήλαια της περιοχής θα βρείτε στο http://www.gianniskofinas.com/showsection.php?sectionID=126 και στο www.speleoclubposeidon.gr Πηγή .monemvasia.gr
Το σπήλαιο της Καστανιάς, πλούσιο σε πυκνότητα και ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, κατατάσσεται στα καλύτερα στο είδος του σε όλη την Ευρώπη.
Στις αρχές του περασμένου αιώνα ο Κώστας Στιβακτάς, βοσκός, είχε παρατηρήσει τις μέλισσες που από μία μικρή τρύπα μπαινόβγαιναν και ξεδιψούσαν. Άνοιξε μία σχισμή στο έδαφος ψάχνοντας για νερό. Ευθύς βρέθηκε μπροστά σε ένα σπήλαιο μοναδικής ομορφιάς.Από τότε, ο ίδιος και οι απόγονοί του συνήθιζαν να μπαίνουν μέσα στο Σπήλαιο, κρατώντας μια αναμμένη αφάνα για να βλέπουν, και να παίρνουν νερό από μια μικρή γούρνα. Αυτό γινόταν μέχρι το 1958, οπότε το Σπήλαιο έγινε ευρύτερα γνωστό και ανατέθηκε η φύλαξη και η προσπάθεια αξιοποίησής του στην Κοινότητα Καστανιάς του τέως δήμου Βοιών. Το 1958 ο βοσκός είδε μία καρτ ποστάλ που απεικόνιζε κάποιο σπήλαιο και κατάλαβε τη σημασία και την σπουδαιότητα του σπηλαίου.
Τρία εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκε η φύση για να δημιουργήσει τον απαράμιλλο λιθωματικό διάκοσμο και να πλάσει σώματα και μορφώματα μιας φαντασίας αμύθητης. Ανάμεσα στους θεόρατους κόκκινους και λευκούς "καταρράκτες" τις γιγάντιες πολύσχημες κολώνες, τις "κουρτίνες" και τα "σεντόνια" που ξεχύνονται σαν κέρινα ομοιώματα απ' την οροφή, φωλιάζουν "χταπόδια" και κοράλια", "ελεφαντάκια" και "μανιτάρια", "πουλιά" και καρικατούρες, "εξωτικά φυτά" και μνημειώδη πλάσματα.
Σπάνιες παρουσίες όπως δίσκοι, επίπεδοι σταλαγμίτες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, έχουν τον ιδιαίτερο τόπο τους στο σπήλαιο και αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της ξενάγησης. Με λίγη τύχη, ίσως να συναντήσετε έναν ευγενή μόνιμο κάτοικο του σπηλαίου, το τυφλό και κουφό δολιχόποδο.
"φυλλιτών - χαλαζιτών" και "Τριπόλεως". Μέσα σε ασβεστόλιθους ιουρασικής ηλικίας (195 - 145 εκατομ. χρόνων) της ενότητας "Τριπόλεως", έλαβε χώρα πριν από 3εκατ. χρόνια η σπηλαιογένεση, μετα από μια περίοδο γεωλογικών ταραχών που την διαδέχθηκε μια δραστήρια περίοδος σταγονορροής και δημιουργίας χημικών ιζημάτων. Ο λιθοματικός διάκοσμος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο σε κρυσταλλική μορφή εμπλουτισμένο με οξείδια μετάλλων του υπεδάφους που του χαρίζουν την επτάχρωμη παλέτα του.
Η έκταση του Σπηλαίου είναι 1500 τμ, χωρίζεται σε δύο επίπεδα και ο επισκέπτης το περιέρχεται με μια διαδρομή 500μ. Τα έργα αξιοποίησης του, έγιναν σε απόλυτη αρμονία με το εξωτερικό φυσικό περιβάλλον και οι εσωτερικές παρεμβάσεις χαρακτηρίστηκαν από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας ως "άριστες και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια".
Η διαδρομή από την Νεάπολη και το περιβάλλον του Σπήλαιου είναι μια εμπειρία που υπόσχεται στον επισκέπτη αλησμόνητες εικόνες. Κατάφυτες ορεινές πλαγιές που ατενίζουν το Επιδήλιον και το Ακρωτήρι Καμήλα, γραφικά χωριά με γάργαρες πηγές και Βυζαντινούς ναούς, μεσαιωνικού πύργοι, φαράγγια με παλιούς νερόμυλους , μύθοι, θρύλοι, αρχαία κληρονομιά και γαλάζια απεράντοσύνη του Μυτρώου, συνθέτουν το βασίλειο του . Στον προαύλιο χώρο του σπηλαίου το αναψυκτήριο, ένας χώρος ζεστός, φτιαγμένος με μεράκι, προσφέρει ντόπιες λιχουδιές και χαλάρωση. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, σημαδεμένο απ' τα περάσματα κουρσάρων και κατακτητών, απ' το οποίο πήρε το σπήλαιο το ονομά του.πηγή .visitvatika.gr/
Ευχαριστούμε την κ.MARIA LAMPIRI.GEOLOGIST.για την ξενάγηση στους χώρους του σπηλαίου. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου