Ο Δον Κιχώτης στο Τσιρίγο

Τη γενικότερα θλιβερή εικόνα του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα, σε όλες του τις βαθμίδες, έρχονται ευτυχώς να αμβλύνουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις – εξαιρέσεις που βέβαια τίποτα δεν οφείλουν στην αποστεωμένη γραφειοκρατία και τα ανεφάρμοστα προγράμματα σπουδών των Υπουργείων. Μια τέτοια προσπάθεια έζησαν πέρσι μερικά από τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Ποταμού, μέσω μιας πρωτότυπης διαδικασίας μάθησης αλλά και δημιουργίας με αφορμή τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες. Δημοσιεύουμε με ενδιαφέρον το εισηγητικό κείμενο της δασκάλας Αγγελικής Κάρκαλου, η οποία είχε την πρωτοβουλία και την ευθύνη του αξιομνημόνευτου αυτού εγχειρήματος.

Δύσκολο πράγμα νά’σαι ιππότης, / ίσκιους κι ανάραχα να διώχνεις, ξωπάρματα και πειρατές… / Να τρέχεις κατά εκεί που ακούς / για Αράπη και ξενολαούς / και για νεράιδες μαγικές…

«Τι σχέση μπορεί να έχει ο γνωστός σε όλους μας Δον Κιχώτης από τη Μάντσα με το νησί των Κυθήρων; Πώς, άραγε, κατάφερε να δραπετεύσει από τις σελίδες του βιβλίου του Θερβάντες και να ταξιδέψει στον πραγματικό κόσμο; Και τι συμβαίνει όταν ο Ισπανός συγγραφέας αποφασίζει να μεταφερθεί στον κόσμο της φαντασίας για ν’ αναζητήσει και να φέρει πίσω τους χαμένους του ήρωες; Με σύντροφο τον πιστό του ιπποκόμο Σάντσο, ο γενναίος ιππότης αναλαμβάνει μια καινούργια αποστολή. Οι δυο τους διασχίζουν ολόκληρη τη Μεσόγειο, για να καταλήξουν σε ένα επεισοδιακό ναυάγιο ανοιχτά των Κυθήρων. Εκεί, για καλή τους τύχη, τους περιμαζεύει μια θαλάσσια χελώνα, η οποία και τους μεταφέρει στην ακτή. Διασχίζοντας τη ραχοκοκαλιά του νησιού, από το Καψάλι μέχρι το Μουδάρι, ο Δον Κιχώτης μαζί με το Σάντσο γνωρίζουν κατοίκους του νησιού, οι οποίοι τους ξεναγούν στην τοπική ιστορία, στους θρύλους και στις παραδόσεις του Τσιρίγου. Παράλληλα, οι δύο ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν τις καινούργιες προκλήσεις που τους επιφυλάσσει αυτό το άγνωστο για εκείνους περιβάλλον…

Με αφορμή τη μελέτη της Αναγέννησης και στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας, η συγγραφική ομάδα της περυσινής Στ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ποταμού, επινόησε ένα ευφάνταστο ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Οι μαθητές συνεργάστηκαν ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, επιλέγοντας ως κύριο εργαλείο την αμεσότητα του θεατρικού διαλόγου κι επιστρατεύοντας όλη τους τη διάθεση για δημιουργία. Εκτός από τη μελέτη του γνωστού λογοτεχνικού βιβλίου και την προβολή και ανάλυση της ομώνυμης ταινίας του Ρώσου σκηνοθέτη Γκριγκόρι Κόζιντσεφ (1957), μελετήθηκαν στοιχεία της τοπικής ιστορίας και γεωγραφίας του νησιού, μύθοι και παραδόσεις, στοιχεία του κυθηραϊκού γλωσσικού ιδιώματος και της λαογραφικής παράδοσης (ρητά, παροιμίες κ.ά.). Άλλοτε σατιρίζοντας τις καθημερινές συνήθειες μιας μικρής κοινωνίας κι άλλοτε επικρίνοντας τις διαχωριστικές γραμμές που προκύπτουν από αυτή, η τοπική Ιστορία τοποθετήθηκε μέσα στην ευρύτερη ελληνική και ευρωπαϊκή. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, οι μαθητές κλήθηκαν να χρησιμοποιήσουν την παραγωγή προφορικού και γραπτού λόγου, τη δραματοποίηση – συναισθηματική έκφραση, το τραγούδι, την τεχνολογία (φωτογραφία – βίντεο) και τις εικαστικές τους ικανότητες.

Δυστυχώς, η πολύμηνη αυτή προσπάθεια δεν ήταν εφικτό να ολοκληρωθεί με το ανέβασμα θεατρικής παράστασης. Ωστόσο, πραγματοποιήθηκε δίωρη παρουσίαση του βιβλίου της ομάδας, σε γονείς και μαθητές, στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου Ποταμού.»

πηγή  /tripelago.wordpress.com