Συμπατριώτισσες – Συμπατριώτες
Φίλες και Φίλοι
Το κρίσιμο δημοψήφισμα της Κυριακής βρίσκει την Ελλάδα στη χειρότερη κατάσταση μετά την Δικτατορία. Περάσαμε πολλές πολιτικές κρίσεις, οικονομικές δυσκολίες, φυσικές καταστροφές και εθνικές ταπεινώσεις, όμως, ποτέ ξανά η κοινωνία μας δεν βίωσε μια τέτοια παγκόσμια απομόνωση και ταπείνωση, ποτέ ξανά οι Έλληνες δεν περίμεναν ώρες κάτω από τη ζέστη για 60€ ημερήσιου δελτίου επιβίωσης. Οι στιγμές που ζούμε είναι αναμφίβολα ιστορικές και πρέπει να έχουμε βαθειά επίγνωση της αλήθειας για να τις ξεπεράσουμε.
Δεν θα αναλύσω το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση γιατί το έκανα σε προηγούμενη δημόσια παρέμβασή μου. Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω τη θέση μου δημόσια όπως έκαναν όλοι σχεδόν οι συνάδελφοί μου Δήμαρχοι σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να γνωρίζετε τι πρεσβεύω σχετικά με το επικείμενο δημοψήφισμα.
Το ερώτημα που μας τέθηκε ξεφεύγει κατά πολύ των όρων που θέτει το Σύνταγμα για ανάλογες διαδικασίες. Το ερώτημα είναι δημοσιονομικό και ασαφές, δεν δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος προετοιμασίας, ενημέρωσης και δημοσίου διαλόγου, δεν τηρήθηκε καμία προθεσμία, ο Ελληνικός Λαός καλείται να εγκρίνει ή να απορρίψει «κάτι» που δεν καταλαβαίνει τι είναι, καθώς το ερώτημα είναι τεχνοκρατικό, ενώ θα έπρεπε να είναι σαφές και πολιτικό. Όταν οι Ευρωπαϊκές Δημοκρατίες έκαναν δημοψηφίσματα για την αποδοχή ή όχι του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το ερώτημα ήταν σαφέστατο και είχε αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Το ίδιο και όταν η Χώρα μας αποφάσιζε το 1974 για τη μορφή του Πολιτεύματος. Σε καμία Χώρα και ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν διενεργήθηκε δημοψήφισμα σε τόσο λίγο χρόνο, με ελάχιστη ενημέρωση και με τόσο μακροσκελές, ασαφές και τεχνοκρατικό ερώτημα. Δημοψήφισμα θα μπορούσε να γίνει με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ερώτημα (π.χ. Ευρώ ή Δραχμή) και μετά από σωστή προετοιμασία, ενημέρωση και δημόσιο διάλογο βάθους και ουσίας. Όχι πάντως έτσι.
Καλείται λοιπόν ο Ελληνικός Λαός να ψηφίσει. Μπορεί το ερώτημα να είναι ασαφές και ακατανόητο για τους περισσότερους, όμως έχει λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά και επί της ουσίας καλούμαστε να ψηφίσουμε για το μέλλον της Χώρας. Για το εάν θα συνεχίσουμε ως Ελλάδα να αποτελούμε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της ζώνης του Ευρώ, ή εάν θα απομονωθούμε και θα επιστρέψουμε στην κατάσταση που είχε η Χώρα μας αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια πιθανή αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος και των διαπραγματεύσεων θα μας οδηγήσει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αποτελέσουμε για σειρά ετών τον παρία της Ευρώπης, ένα Κράτος απομονωμένο που θα έχει διπλάσια ανεργία από τη σημερινή, κατεστραμμένη οικονομία, μειωμένα εισοδήματα, υποτιμημένο νόμισμα και σοβιετικού τύπου διάρθρωση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Όσοι οραματίζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κορέα των Βαλκανίων να το ξεχάσουν! Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, ενώ θα έπρεπε να είχε υπάρξει συμφωνία από το Φεβρουάριο. Λανθασμένοι χειρισμοί, πολιτική απειρία, αντικρουόμενες τάσεις και ανέξοδοι λεονταρισμοί μας οδήγησαν σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουμε υπό άλλες συνθήκες. Κλειστές τράπεζες άγνωστο μέχρι πότε, διαλυμένη αγορά και οικονομία, κατεστραμμένη η τουριστική περίοδος και πληγωμένη η εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν τραγικά λάθη από όλες ανεξαιρέτως τις Κυβερνήσεις. Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, οι νέοι άνθρωποι και οι μικρομεσαίοι βίωσαν πρωτόγνωρες στιγμές αναξιοπρέπειας. Οι αδικίες πρέπει να αποκατασταθούν. Όλες οι αδικίες. Όχι μόνο οι μειώσεις των συντάξεων, αλλά και οι απαράδεκτες μισθολογικές διαφορές στο δημόσιο, γιατί και αυτό αδικία είναι. Και ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να διορθωθούν οι αδικίες αυτές και να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας είναι εντός της Ε.Ε. Άλλος δρόμος ΔΕΝ υπάρχει. Βλέπω όλες τις αναρτήσεις σχετικά με τη δήθεν αξιοπρέπεια και περηφάνια που θα κερδίσουμε αν πούμε όχι. Δυστυχώς η στάση αυτή είναι ανεύθυνη και άκριτη. Ικανοποιεί μόνο πρόσκαιρα τον εγωισμό μας αλλά μακροπρόθεσμα θα την πληρώσουμε ακριβά. Ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνουμε τόσο σοβαρές αποφάσεις με βάση το θυμό ή την οργή μας. Η οργή μας για όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια είναι δίκαιη. Μετατρέπεται όμως σε άδικο όταν μας οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές που θα κοστίσουν πολύ ακριβά στη Χώρα και τις μελλοντικές γενιές.
Η ΕΕ έχει ατέλειες. Έχει όμως τρόπους να τις διορθώνει και να τις αποκαθιστά. Έχει το ισχυρότερο νόμισμα επειδή τηρεί κανόνες και διαδικασίες, επειδή το εμπιστεύονται 19 Χώρες της Ευρώπης, επειδή είναι ανταγωνιστικό έναντι του δολαρίου και του γιέν. Η δραχμή απλά θα εξαφανιστεί την επομένη της έκδοσής της. Θα είναι ένα νόμισμα υποτιμημένο και αναξιόπιστο που θα οδηγήσει τους Έλληνες σε χειρότερη φτώχεια και εξαθλίωση από αυτήν που βιώνουν τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία πιο υπεύθυνη επιλογή στο Δημοψήφισμα από το βροντερό ΝΑΙ. Το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Το ΝΑΙ στο Ευρώ και όχι στα υφεσιακά μέτρα. Εξάλλου οι ίδιοι οι εταίροι μας διαμηνύουν ότι η πρότασή τους πάνω στην οποία στήθηκε το δημοψήφισμα δεν ισχύει πλέον. Τι καλούμαστε να ψηφίσουμε λοιπόν; Μια ανύπαρκτη πρόταση μέτρων; Καλούμαστε να δώσουμε ένα ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα ότι ΜΕΝΟΥΜΕ στην ΕΥΡΩΠΗ γιατί εκεί ακριβώς ανήκουμε.
Διαβάζω διάφορα δημοσιεύματα με βαρύγδουπους τίτλους, που αποτελούν κορυφαία μνημεία ανευθυνότητας. Διαβάζω ότι το ναι το υποστηρίζουν οι βολεμένοι και οι απατεώνες. Διαβάζω ότι όσοι λέμε ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ είμαστε προδότες και δεν ξέρω τι άλλο. Και σκέφτομαι. Είναι δυνατόν αυτές τις γελοίες απόψεις να τις υποστηρίζουν Έλληνες εναντίον Ελλήνων; Είναι δυνατόν να υπάρχει Έλληνας που κατηγορεί έναν άλλον Έλληνα επειδή επιθυμεί τη συνέχιση της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΕ; Είναι δυνατόν οι φοιτητές, οι νέοι, οι μικρομεσαίοι, οι οικογενειάρχες που υποστηρίζουν το ΝΑΙ να είναι όλοι διαπλεκόμενοι και λαμόγια; Πώς επιτρέπουμε να ακούγονται τέτοιες απόψεις δημόσια και να μην λαμβάνουμε θέση;
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με οργή.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με θυμό.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με λαϊκισμό και ανευθυνότητα.
Να σκεφτούμε το μέλλον των παιδιών μας που εξασφαλίζεται ΜΟΝΟ μέσα από την ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αρνητική ψήφος δεν αθωώνει σε καμία περίπτωση τα λάθη και τις παραλείψεις Κυβερνήσεων και πολιτικών από το 1974 μέχρι σήμερα ούτε φυσικά τους τιμωρεί. Όπως δεν αθωώνει σίγουρα και την τεράστια ανοχή που επέδειξε ο λαός μας στα λάθη αυτά, στον γιγαντισμό του Κράτους, στους διορισμούς από το παράθυρο και στην τεράστια διαφθορά και διαπλοκή για την οποία ουδέποτε κάναμε διαδήλωση στο Σύνταγμα, ουδέποτε διαρρήξαμε τα ιμάτιά μας. Η αρνητική ψήφος ικανοποιεί μόνο τον εγωισμό μας και θα μας απομονώσει διεθνώς, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Λεονταρισμοί και μαγκιές δεν χωρούν σε υπεύθυνους πολιτικούς που διαχειρίζονται τις τύχες ενός ολόκληρου Λαού!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι ένα βροντερό ΝΑΙ στην Ευρώπη και στο Ευρώ!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι η συλλογική προσπάθεια όλων των Ελλήνων για αποκατάσταση των αδικιών που μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ μέσα στην Ε.Ε. και το Ευρώ!
Να δώσουμε λοιπόν τη μάχη ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ για να βγάλουμε την Πατρίδα μας από τη δυσμένεια και να την επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία που δεν θα βασίζεται στον κρατισμό και την κομματοκρατία αλλά στον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα.
ΝΑΙ στην Ελλάδα!
ΝΑΙ στην Ευρώπη!
ΝΑΙ στο Ευρώ!
ΝΑΙ στην ομοψυχία του Ελληνικού Λαού!
Φίλες και Φίλοι
Το κρίσιμο δημοψήφισμα της Κυριακής βρίσκει την Ελλάδα στη χειρότερη κατάσταση μετά την Δικτατορία. Περάσαμε πολλές πολιτικές κρίσεις, οικονομικές δυσκολίες, φυσικές καταστροφές και εθνικές ταπεινώσεις, όμως, ποτέ ξανά η κοινωνία μας δεν βίωσε μια τέτοια παγκόσμια απομόνωση και ταπείνωση, ποτέ ξανά οι Έλληνες δεν περίμεναν ώρες κάτω από τη ζέστη για 60€ ημερήσιου δελτίου επιβίωσης. Οι στιγμές που ζούμε είναι αναμφίβολα ιστορικές και πρέπει να έχουμε βαθειά επίγνωση της αλήθειας για να τις ξεπεράσουμε.
Δεν θα αναλύσω το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση γιατί το έκανα σε προηγούμενη δημόσια παρέμβασή μου. Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω τη θέση μου δημόσια όπως έκαναν όλοι σχεδόν οι συνάδελφοί μου Δήμαρχοι σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να γνωρίζετε τι πρεσβεύω σχετικά με το επικείμενο δημοψήφισμα.
Το ερώτημα που μας τέθηκε ξεφεύγει κατά πολύ των όρων που θέτει το Σύνταγμα για ανάλογες διαδικασίες. Το ερώτημα είναι δημοσιονομικό και ασαφές, δεν δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος προετοιμασίας, ενημέρωσης και δημοσίου διαλόγου, δεν τηρήθηκε καμία προθεσμία, ο Ελληνικός Λαός καλείται να εγκρίνει ή να απορρίψει «κάτι» που δεν καταλαβαίνει τι είναι, καθώς το ερώτημα είναι τεχνοκρατικό, ενώ θα έπρεπε να είναι σαφές και πολιτικό. Όταν οι Ευρωπαϊκές Δημοκρατίες έκαναν δημοψηφίσματα για την αποδοχή ή όχι του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το ερώτημα ήταν σαφέστατο και είχε αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Το ίδιο και όταν η Χώρα μας αποφάσιζε το 1974 για τη μορφή του Πολιτεύματος. Σε καμία Χώρα και ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν διενεργήθηκε δημοψήφισμα σε τόσο λίγο χρόνο, με ελάχιστη ενημέρωση και με τόσο μακροσκελές, ασαφές και τεχνοκρατικό ερώτημα. Δημοψήφισμα θα μπορούσε να γίνει με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ερώτημα (π.χ. Ευρώ ή Δραχμή) και μετά από σωστή προετοιμασία, ενημέρωση και δημόσιο διάλογο βάθους και ουσίας. Όχι πάντως έτσι.
Καλείται λοιπόν ο Ελληνικός Λαός να ψηφίσει. Μπορεί το ερώτημα να είναι ασαφές και ακατανόητο για τους περισσότερους, όμως έχει λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά και επί της ουσίας καλούμαστε να ψηφίσουμε για το μέλλον της Χώρας. Για το εάν θα συνεχίσουμε ως Ελλάδα να αποτελούμε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της ζώνης του Ευρώ, ή εάν θα απομονωθούμε και θα επιστρέψουμε στην κατάσταση που είχε η Χώρα μας αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια πιθανή αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος και των διαπραγματεύσεων θα μας οδηγήσει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αποτελέσουμε για σειρά ετών τον παρία της Ευρώπης, ένα Κράτος απομονωμένο που θα έχει διπλάσια ανεργία από τη σημερινή, κατεστραμμένη οικονομία, μειωμένα εισοδήματα, υποτιμημένο νόμισμα και σοβιετικού τύπου διάρθρωση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Όσοι οραματίζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κορέα των Βαλκανίων να το ξεχάσουν! Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, ενώ θα έπρεπε να είχε υπάρξει συμφωνία από το Φεβρουάριο. Λανθασμένοι χειρισμοί, πολιτική απειρία, αντικρουόμενες τάσεις και ανέξοδοι λεονταρισμοί μας οδήγησαν σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουμε υπό άλλες συνθήκες. Κλειστές τράπεζες άγνωστο μέχρι πότε, διαλυμένη αγορά και οικονομία, κατεστραμμένη η τουριστική περίοδος και πληγωμένη η εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν τραγικά λάθη από όλες ανεξαιρέτως τις Κυβερνήσεις. Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, οι νέοι άνθρωποι και οι μικρομεσαίοι βίωσαν πρωτόγνωρες στιγμές αναξιοπρέπειας. Οι αδικίες πρέπει να αποκατασταθούν. Όλες οι αδικίες. Όχι μόνο οι μειώσεις των συντάξεων, αλλά και οι απαράδεκτες μισθολογικές διαφορές στο δημόσιο, γιατί και αυτό αδικία είναι. Και ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να διορθωθούν οι αδικίες αυτές και να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας είναι εντός της Ε.Ε. Άλλος δρόμος ΔΕΝ υπάρχει. Βλέπω όλες τις αναρτήσεις σχετικά με τη δήθεν αξιοπρέπεια και περηφάνια που θα κερδίσουμε αν πούμε όχι. Δυστυχώς η στάση αυτή είναι ανεύθυνη και άκριτη. Ικανοποιεί μόνο πρόσκαιρα τον εγωισμό μας αλλά μακροπρόθεσμα θα την πληρώσουμε ακριβά. Ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνουμε τόσο σοβαρές αποφάσεις με βάση το θυμό ή την οργή μας. Η οργή μας για όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια είναι δίκαιη. Μετατρέπεται όμως σε άδικο όταν μας οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές που θα κοστίσουν πολύ ακριβά στη Χώρα και τις μελλοντικές γενιές.
Η ΕΕ έχει ατέλειες. Έχει όμως τρόπους να τις διορθώνει και να τις αποκαθιστά. Έχει το ισχυρότερο νόμισμα επειδή τηρεί κανόνες και διαδικασίες, επειδή το εμπιστεύονται 19 Χώρες της Ευρώπης, επειδή είναι ανταγωνιστικό έναντι του δολαρίου και του γιέν. Η δραχμή απλά θα εξαφανιστεί την επομένη της έκδοσής της. Θα είναι ένα νόμισμα υποτιμημένο και αναξιόπιστο που θα οδηγήσει τους Έλληνες σε χειρότερη φτώχεια και εξαθλίωση από αυτήν που βιώνουν τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία πιο υπεύθυνη επιλογή στο Δημοψήφισμα από το βροντερό ΝΑΙ. Το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Το ΝΑΙ στο Ευρώ και όχι στα υφεσιακά μέτρα. Εξάλλου οι ίδιοι οι εταίροι μας διαμηνύουν ότι η πρότασή τους πάνω στην οποία στήθηκε το δημοψήφισμα δεν ισχύει πλέον. Τι καλούμαστε να ψηφίσουμε λοιπόν; Μια ανύπαρκτη πρόταση μέτρων; Καλούμαστε να δώσουμε ένα ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα ότι ΜΕΝΟΥΜΕ στην ΕΥΡΩΠΗ γιατί εκεί ακριβώς ανήκουμε.
Διαβάζω διάφορα δημοσιεύματα με βαρύγδουπους τίτλους, που αποτελούν κορυφαία μνημεία ανευθυνότητας. Διαβάζω ότι το ναι το υποστηρίζουν οι βολεμένοι και οι απατεώνες. Διαβάζω ότι όσοι λέμε ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ είμαστε προδότες και δεν ξέρω τι άλλο. Και σκέφτομαι. Είναι δυνατόν αυτές τις γελοίες απόψεις να τις υποστηρίζουν Έλληνες εναντίον Ελλήνων; Είναι δυνατόν να υπάρχει Έλληνας που κατηγορεί έναν άλλον Έλληνα επειδή επιθυμεί τη συνέχιση της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΕ; Είναι δυνατόν οι φοιτητές, οι νέοι, οι μικρομεσαίοι, οι οικογενειάρχες που υποστηρίζουν το ΝΑΙ να είναι όλοι διαπλεκόμενοι και λαμόγια; Πώς επιτρέπουμε να ακούγονται τέτοιες απόψεις δημόσια και να μην λαμβάνουμε θέση;
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με οργή.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με θυμό.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με λαϊκισμό και ανευθυνότητα.
Να σκεφτούμε το μέλλον των παιδιών μας που εξασφαλίζεται ΜΟΝΟ μέσα από την ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αρνητική ψήφος δεν αθωώνει σε καμία περίπτωση τα λάθη και τις παραλείψεις Κυβερνήσεων και πολιτικών από το 1974 μέχρι σήμερα ούτε φυσικά τους τιμωρεί. Όπως δεν αθωώνει σίγουρα και την τεράστια ανοχή που επέδειξε ο λαός μας στα λάθη αυτά, στον γιγαντισμό του Κράτους, στους διορισμούς από το παράθυρο και στην τεράστια διαφθορά και διαπλοκή για την οποία ουδέποτε κάναμε διαδήλωση στο Σύνταγμα, ουδέποτε διαρρήξαμε τα ιμάτιά μας. Η αρνητική ψήφος ικανοποιεί μόνο τον εγωισμό μας και θα μας απομονώσει διεθνώς, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Λεονταρισμοί και μαγκιές δεν χωρούν σε υπεύθυνους πολιτικούς που διαχειρίζονται τις τύχες ενός ολόκληρου Λαού!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι ένα βροντερό ΝΑΙ στην Ευρώπη και στο Ευρώ!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι η συλλογική προσπάθεια όλων των Ελλήνων για αποκατάσταση των αδικιών που μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ μέσα στην Ε.Ε. και το Ευρώ!
Να δώσουμε λοιπόν τη μάχη ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ για να βγάλουμε την Πατρίδα μας από τη δυσμένεια και να την επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία που δεν θα βασίζεται στον κρατισμό και την κομματοκρατία αλλά στον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα.
ΝΑΙ στην Ελλάδα!
ΝΑΙ στην Ευρώπη!
ΝΑΙ στο Ευρώ!
ΝΑΙ στην ομοψυχία του Ελληνικού Λαού!
Συμπατριώτισσες – Συμπατριώτες
Φίλες και Φίλοι
Το κρίσιμο δημοψήφισμα της Κυριακής βρίσκει την Ελλάδα στη χειρότερη κατάσταση μετά την Δικτατορία. Περάσαμε πολλές πολιτικές κρίσεις, οικονομικές δυσκολίες, φυσικές καταστροφές και εθνικές ταπεινώσεις, όμως, ποτέ ξανά η κοινωνία μας δεν βίωσε μια τέτοια παγκόσμια απομόνωση και ταπείνωση, ποτέ ξανά οι Έλληνες δεν περίμεναν ώρες κάτω από τη ζέστη για 60€ ημερήσιου δελτίου επιβίωσης. Οι στιγμές που ζούμε είναι αναμφίβολα ιστορικές και πρέπει να έχουμε βαθειά επίγνωση της αλήθειας για να τις ξεπεράσουμε.
Δεν θα αναλύσω το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση γιατί το έκανα σε προηγούμενη δημόσια παρέμβασή μου. Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω τη θέση μου δημόσια όπως έκαναν όλοι σχεδόν οι συνάδελφοί μου Δήμαρχοι σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να γνωρίζετε τι πρεσβεύω σχετικά με το επικείμενο δημοψήφισμα.
Το ερώτημα που μας τέθηκε ξεφεύγει κατά πολύ των όρων που θέτει το Σύνταγμα για ανάλογες διαδικασίες. Το ερώτημα είναι δημοσιονομικό και ασαφές, δεν δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος προετοιμασίας, ενημέρωσης και δημοσίου διαλόγου, δεν τηρήθηκε καμία προθεσμία, ο Ελληνικός Λαός καλείται να εγκρίνει ή να απορρίψει «κάτι» που δεν καταλαβαίνει τι είναι, καθώς το ερώτημα είναι τεχνοκρατικό, ενώ θα έπρεπε να είναι σαφές και πολιτικό. Όταν οι Ευρωπαϊκές Δημοκρατίες έκαναν δημοψηφίσματα για την αποδοχή ή όχι του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το ερώτημα ήταν σαφέστατο και είχε αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Το ίδιο και όταν η Χώρα μας αποφάσιζε το 1974 για τη μορφή του Πολιτεύματος. Σε καμία Χώρα και ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν διενεργήθηκε δημοψήφισμα σε τόσο λίγο χρόνο, με ελάχιστη ενημέρωση και με τόσο μακροσκελές, ασαφές και τεχνοκρατικό ερώτημα. Δημοψήφισμα θα μπορούσε να γίνει με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ερώτημα (π.χ. Ευρώ ή Δραχμή) και μετά από σωστή προετοιμασία, ενημέρωση και δημόσιο διάλογο βάθους και ουσίας. Όχι πάντως έτσι.
Καλείται λοιπόν ο Ελληνικός Λαός να ψηφίσει. Μπορεί το ερώτημα να είναι ασαφές και ακατανόητο για τους περισσότερους, όμως έχει λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά και επί της ουσίας καλούμαστε να ψηφίσουμε για το μέλλον της Χώρας. Για το εάν θα συνεχίσουμε ως Ελλάδα να αποτελούμε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της ζώνης του Ευρώ, ή εάν θα απομονωθούμε και θα επιστρέψουμε στην κατάσταση που είχε η Χώρα μας αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια πιθανή αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος και των διαπραγματεύσεων θα μας οδηγήσει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αποτελέσουμε για σειρά ετών τον παρία της Ευρώπης, ένα Κράτος απομονωμένο που θα έχει διπλάσια ανεργία από τη σημερινή, κατεστραμμένη οικονομία, μειωμένα εισοδήματα, υποτιμημένο νόμισμα και σοβιετικού τύπου διάρθρωση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Όσοι οραματίζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κορέα των Βαλκανίων να το ξεχάσουν! Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, ενώ θα έπρεπε να είχε υπάρξει συμφωνία από το Φεβρουάριο. Λανθασμένοι χειρισμοί, πολιτική απειρία, αντικρουόμενες τάσεις και ανέξοδοι λεονταρισμοί μας οδήγησαν σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουμε υπό άλλες συνθήκες. Κλειστές τράπεζες άγνωστο μέχρι πότε, διαλυμένη αγορά και οικονομία, κατεστραμμένη η τουριστική περίοδος και πληγωμένη η εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν τραγικά λάθη από όλες ανεξαιρέτως τις Κυβερνήσεις. Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, οι νέοι άνθρωποι και οι μικρομεσαίοι βίωσαν πρωτόγνωρες στιγμές αναξιοπρέπειας. Οι αδικίες πρέπει να αποκατασταθούν. Όλες οι αδικίες. Όχι μόνο οι μειώσεις των συντάξεων, αλλά και οι απαράδεκτες μισθολογικές διαφορές στο δημόσιο, γιατί και αυτό αδικία είναι. Και ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να διορθωθούν οι αδικίες αυτές και να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας είναι εντός της Ε.Ε. Άλλος δρόμος ΔΕΝ υπάρχει. Βλέπω όλες τις αναρτήσεις σχετικά με τη δήθεν αξιοπρέπεια και περηφάνια που θα κερδίσουμε αν πούμε όχι. Δυστυχώς η στάση αυτή είναι ανεύθυνη και άκριτη. Ικανοποιεί μόνο πρόσκαιρα τον εγωισμό μας αλλά μακροπρόθεσμα θα την πληρώσουμε ακριβά. Ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνουμε τόσο σοβαρές αποφάσεις με βάση το θυμό ή την οργή μας. Η οργή μας για όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια είναι δίκαιη. Μετατρέπεται όμως σε άδικο όταν μας οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές που θα κοστίσουν πολύ ακριβά στη Χώρα και τις μελλοντικές γενιές.
Η ΕΕ έχει ατέλειες. Έχει όμως τρόπους να τις διορθώνει και να τις αποκαθιστά. Έχει το ισχυρότερο νόμισμα επειδή τηρεί κανόνες και διαδικασίες, επειδή το εμπιστεύονται 19 Χώρες της Ευρώπης, επειδή είναι ανταγωνιστικό έναντι του δολαρίου και του γιέν. Η δραχμή απλά θα εξαφανιστεί την επομένη της έκδοσής της. Θα είναι ένα νόμισμα υποτιμημένο και αναξιόπιστο που θα οδηγήσει τους Έλληνες σε χειρότερη φτώχεια και εξαθλίωση από αυτήν που βιώνουν τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία πιο υπεύθυνη επιλογή στο Δημοψήφισμα από το βροντερό ΝΑΙ. Το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Το ΝΑΙ στο Ευρώ και όχι στα υφεσιακά μέτρα. Εξάλλου οι ίδιοι οι εταίροι μας διαμηνύουν ότι η πρότασή τους πάνω στην οποία στήθηκε το δημοψήφισμα δεν ισχύει πλέον. Τι καλούμαστε να ψηφίσουμε λοιπόν; Μια ανύπαρκτη πρόταση μέτρων; Καλούμαστε να δώσουμε ένα ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα ότι ΜΕΝΟΥΜΕ στην ΕΥΡΩΠΗ γιατί εκεί ακριβώς ανήκουμε.
Διαβάζω διάφορα δημοσιεύματα με βαρύγδουπους τίτλους, που αποτελούν κορυφαία μνημεία ανευθυνότητας. Διαβάζω ότι το ναι το υποστηρίζουν οι βολεμένοι και οι απατεώνες. Διαβάζω ότι όσοι λέμε ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ είμαστε προδότες και δεν ξέρω τι άλλο. Και σκέφτομαι. Είναι δυνατόν αυτές τις γελοίες απόψεις να τις υποστηρίζουν Έλληνες εναντίον Ελλήνων; Είναι δυνατόν να υπάρχει Έλληνας που κατηγορεί έναν άλλον Έλληνα επειδή επιθυμεί τη συνέχιση της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΕ; Είναι δυνατόν οι φοιτητές, οι νέοι, οι μικρομεσαίοι, οι οικογενειάρχες που υποστηρίζουν το ΝΑΙ να είναι όλοι διαπλεκόμενοι και λαμόγια; Πώς επιτρέπουμε να ακούγονται τέτοιες απόψεις δημόσια και να μην λαμβάνουμε θέση;
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με οργή.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με θυμό.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με λαϊκισμό και ανευθυνότητα.
Να σκεφτούμε το μέλλον των παιδιών μας που εξασφαλίζεται ΜΟΝΟ μέσα από την ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αρνητική ψήφος δεν αθωώνει σε καμία περίπτωση τα λάθη και τις παραλείψεις Κυβερνήσεων και πολιτικών από το 1974 μέχρι σήμερα ούτε φυσικά τους τιμωρεί. Όπως δεν αθωώνει σίγουρα και την τεράστια ανοχή που επέδειξε ο λαός μας στα λάθη αυτά, στον γιγαντισμό του Κράτους, στους διορισμούς από το παράθυρο και στην τεράστια διαφθορά και διαπλοκή για την οποία ουδέποτε κάναμε διαδήλωση στο Σύνταγμα, ουδέποτε διαρρήξαμε τα ιμάτιά μας. Η αρνητική ψήφος ικανοποιεί μόνο τον εγωισμό μας και θα μας απομονώσει διεθνώς, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Λεονταρισμοί και μαγκιές δεν χωρούν σε υπεύθυνους πολιτικούς που διαχειρίζονται τις τύχες ενός ολόκληρου Λαού!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι ένα βροντερό ΝΑΙ στην Ευρώπη και στο Ευρώ!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι η συλλογική προσπάθεια όλων των Ελλήνων για αποκατάσταση των αδικιών που μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ μέσα στην Ε.Ε. και το Ευρώ!
Να δώσουμε λοιπόν τη μάχη ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ για να βγάλουμε την Πατρίδα μας από τη δυσμένεια και να την επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία που δεν θα βασίζεται στον κρατισμό και την κομματοκρατία αλλά στον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα.
ΝΑΙ στην Ελλάδα!
ΝΑΙ στην Ευρώπη!
ΝΑΙ στο Ευρώ!
ΝΑΙ στην ομοψυχία του Ελληνικού Λαού!
Φίλες και Φίλοι
Το κρίσιμο δημοψήφισμα της Κυριακής βρίσκει την Ελλάδα στη χειρότερη κατάσταση μετά την Δικτατορία. Περάσαμε πολλές πολιτικές κρίσεις, οικονομικές δυσκολίες, φυσικές καταστροφές και εθνικές ταπεινώσεις, όμως, ποτέ ξανά η κοινωνία μας δεν βίωσε μια τέτοια παγκόσμια απομόνωση και ταπείνωση, ποτέ ξανά οι Έλληνες δεν περίμεναν ώρες κάτω από τη ζέστη για 60€ ημερήσιου δελτίου επιβίωσης. Οι στιγμές που ζούμε είναι αναμφίβολα ιστορικές και πρέπει να έχουμε βαθειά επίγνωση της αλήθειας για να τις ξεπεράσουμε.
Δεν θα αναλύσω το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση γιατί το έκανα σε προηγούμενη δημόσια παρέμβασή μου. Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω τη θέση μου δημόσια όπως έκαναν όλοι σχεδόν οι συνάδελφοί μου Δήμαρχοι σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να γνωρίζετε τι πρεσβεύω σχετικά με το επικείμενο δημοψήφισμα.
Το ερώτημα που μας τέθηκε ξεφεύγει κατά πολύ των όρων που θέτει το Σύνταγμα για ανάλογες διαδικασίες. Το ερώτημα είναι δημοσιονομικό και ασαφές, δεν δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος προετοιμασίας, ενημέρωσης και δημοσίου διαλόγου, δεν τηρήθηκε καμία προθεσμία, ο Ελληνικός Λαός καλείται να εγκρίνει ή να απορρίψει «κάτι» που δεν καταλαβαίνει τι είναι, καθώς το ερώτημα είναι τεχνοκρατικό, ενώ θα έπρεπε να είναι σαφές και πολιτικό. Όταν οι Ευρωπαϊκές Δημοκρατίες έκαναν δημοψηφίσματα για την αποδοχή ή όχι του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το ερώτημα ήταν σαφέστατο και είχε αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Το ίδιο και όταν η Χώρα μας αποφάσιζε το 1974 για τη μορφή του Πολιτεύματος. Σε καμία Χώρα και ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν διενεργήθηκε δημοψήφισμα σε τόσο λίγο χρόνο, με ελάχιστη ενημέρωση και με τόσο μακροσκελές, ασαφές και τεχνοκρατικό ερώτημα. Δημοψήφισμα θα μπορούσε να γίνει με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ερώτημα (π.χ. Ευρώ ή Δραχμή) και μετά από σωστή προετοιμασία, ενημέρωση και δημόσιο διάλογο βάθους και ουσίας. Όχι πάντως έτσι.
Καλείται λοιπόν ο Ελληνικός Λαός να ψηφίσει. Μπορεί το ερώτημα να είναι ασαφές και ακατανόητο για τους περισσότερους, όμως έχει λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά και επί της ουσίας καλούμαστε να ψηφίσουμε για το μέλλον της Χώρας. Για το εάν θα συνεχίσουμε ως Ελλάδα να αποτελούμε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της ζώνης του Ευρώ, ή εάν θα απομονωθούμε και θα επιστρέψουμε στην κατάσταση που είχε η Χώρα μας αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια πιθανή αρνητική έκβαση του δημοψηφίσματος και των διαπραγματεύσεων θα μας οδηγήσει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα αποτελέσουμε για σειρά ετών τον παρία της Ευρώπης, ένα Κράτος απομονωμένο που θα έχει διπλάσια ανεργία από τη σημερινή, κατεστραμμένη οικονομία, μειωμένα εισοδήματα, υποτιμημένο νόμισμα και σοβιετικού τύπου διάρθρωση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Όσοι οραματίζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κορέα των Βαλκανίων να το ξεχάσουν! Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού, ενώ θα έπρεπε να είχε υπάρξει συμφωνία από το Φεβρουάριο. Λανθασμένοι χειρισμοί, πολιτική απειρία, αντικρουόμενες τάσεις και ανέξοδοι λεονταρισμοί μας οδήγησαν σε μια κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουμε υπό άλλες συνθήκες. Κλειστές τράπεζες άγνωστο μέχρι πότε, διαλυμένη αγορά και οικονομία, κατεστραμμένη η τουριστική περίοδος και πληγωμένη η εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν τραγικά λάθη από όλες ανεξαιρέτως τις Κυβερνήσεις. Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, οι νέοι άνθρωποι και οι μικρομεσαίοι βίωσαν πρωτόγνωρες στιγμές αναξιοπρέπειας. Οι αδικίες πρέπει να αποκατασταθούν. Όλες οι αδικίες. Όχι μόνο οι μειώσεις των συντάξεων, αλλά και οι απαράδεκτες μισθολογικές διαφορές στο δημόσιο, γιατί και αυτό αδικία είναι. Και ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να διορθωθούν οι αδικίες αυτές και να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας είναι εντός της Ε.Ε. Άλλος δρόμος ΔΕΝ υπάρχει. Βλέπω όλες τις αναρτήσεις σχετικά με τη δήθεν αξιοπρέπεια και περηφάνια που θα κερδίσουμε αν πούμε όχι. Δυστυχώς η στάση αυτή είναι ανεύθυνη και άκριτη. Ικανοποιεί μόνο πρόσκαιρα τον εγωισμό μας αλλά μακροπρόθεσμα θα την πληρώσουμε ακριβά. Ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνουμε τόσο σοβαρές αποφάσεις με βάση το θυμό ή την οργή μας. Η οργή μας για όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια είναι δίκαιη. Μετατρέπεται όμως σε άδικο όταν μας οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές που θα κοστίσουν πολύ ακριβά στη Χώρα και τις μελλοντικές γενιές.
Η ΕΕ έχει ατέλειες. Έχει όμως τρόπους να τις διορθώνει και να τις αποκαθιστά. Έχει το ισχυρότερο νόμισμα επειδή τηρεί κανόνες και διαδικασίες, επειδή το εμπιστεύονται 19 Χώρες της Ευρώπης, επειδή είναι ανταγωνιστικό έναντι του δολαρίου και του γιέν. Η δραχμή απλά θα εξαφανιστεί την επομένη της έκδοσής της. Θα είναι ένα νόμισμα υποτιμημένο και αναξιόπιστο που θα οδηγήσει τους Έλληνες σε χειρότερη φτώχεια και εξαθλίωση από αυτήν που βιώνουν τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία πιο υπεύθυνη επιλογή στο Δημοψήφισμα από το βροντερό ΝΑΙ. Το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Το ΝΑΙ στο Ευρώ και όχι στα υφεσιακά μέτρα. Εξάλλου οι ίδιοι οι εταίροι μας διαμηνύουν ότι η πρότασή τους πάνω στην οποία στήθηκε το δημοψήφισμα δεν ισχύει πλέον. Τι καλούμαστε να ψηφίσουμε λοιπόν; Μια ανύπαρκτη πρόταση μέτρων; Καλούμαστε να δώσουμε ένα ηχηρό και ξεκάθαρο μήνυμα ότι ΜΕΝΟΥΜΕ στην ΕΥΡΩΠΗ γιατί εκεί ακριβώς ανήκουμε.
Διαβάζω διάφορα δημοσιεύματα με βαρύγδουπους τίτλους, που αποτελούν κορυφαία μνημεία ανευθυνότητας. Διαβάζω ότι το ναι το υποστηρίζουν οι βολεμένοι και οι απατεώνες. Διαβάζω ότι όσοι λέμε ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ είμαστε προδότες και δεν ξέρω τι άλλο. Και σκέφτομαι. Είναι δυνατόν αυτές τις γελοίες απόψεις να τις υποστηρίζουν Έλληνες εναντίον Ελλήνων; Είναι δυνατόν να υπάρχει Έλληνας που κατηγορεί έναν άλλον Έλληνα επειδή επιθυμεί τη συνέχιση της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΕ; Είναι δυνατόν οι φοιτητές, οι νέοι, οι μικρομεσαίοι, οι οικογενειάρχες που υποστηρίζουν το ΝΑΙ να είναι όλοι διαπλεκόμενοι και λαμόγια; Πώς επιτρέπουμε να ακούγονται τέτοιες απόψεις δημόσια και να μην λαμβάνουμε θέση;
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με οργή.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με θυμό.
Να ΜΗΝ ψηφίσουμε με λαϊκισμό και ανευθυνότητα.
Να σκεφτούμε το μέλλον των παιδιών μας που εξασφαλίζεται ΜΟΝΟ μέσα από την ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αρνητική ψήφος δεν αθωώνει σε καμία περίπτωση τα λάθη και τις παραλείψεις Κυβερνήσεων και πολιτικών από το 1974 μέχρι σήμερα ούτε φυσικά τους τιμωρεί. Όπως δεν αθωώνει σίγουρα και την τεράστια ανοχή που επέδειξε ο λαός μας στα λάθη αυτά, στον γιγαντισμό του Κράτους, στους διορισμούς από το παράθυρο και στην τεράστια διαφθορά και διαπλοκή για την οποία ουδέποτε κάναμε διαδήλωση στο Σύνταγμα, ουδέποτε διαρρήξαμε τα ιμάτιά μας. Η αρνητική ψήφος ικανοποιεί μόνο τον εγωισμό μας και θα μας απομονώσει διεθνώς, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Λεονταρισμοί και μαγκιές δεν χωρούν σε υπεύθυνους πολιτικούς που διαχειρίζονται τις τύχες ενός ολόκληρου Λαού!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι ένα βροντερό ΝΑΙ στην Ευρώπη και στο Ευρώ!
Μόνη υπεύθυνη στάση είναι η συλλογική προσπάθεια όλων των Ελλήνων για αποκατάσταση των αδικιών που μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ μέσα στην Ε.Ε. και το Ευρώ!
Να δώσουμε λοιπόν τη μάχη ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ για να βγάλουμε την Πατρίδα μας από τη δυσμένεια και να την επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία που δεν θα βασίζεται στον κρατισμό και την κομματοκρατία αλλά στον υγιή ανταγωνισμό και την επιχειρηματικότητα.
ΝΑΙ στην Ελλάδα!
ΝΑΙ στην Ευρώπη!
ΝΑΙ στο Ευρώ!
ΝΑΙ στην ομοψυχία του Ελληνικού Λαού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου