Το Μήνυμα της Κυριακής 23-8-15 και Γραπτόν Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(23-8-2015)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
23-8-2015

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ 

(Ματθ. ιθ', 16 - 26)

Ὁ πλούσιος νέος 

Ἡ περικοπή αὐτή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου ἀναφέρεται, ἀδελφοί μου, στήν διάθεση πολλῶν ἀνθρώπων γιά τήν ἀπόκτηση ἤ τήν διατήρηση τοῦ πλούτου καί τίς ἀπολαύσεις μιᾶς τρυφηλῆς ζωῆς, ξένης πρός τόν τρόπο ζωῆς, πού μᾶς προτείνει ὁ Κύριος, γιά νά ζήσουμε μαζί Του στήν αἰώνια ζωή.

Ὁ νέος τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς Περικοπῆς ἦταν ἕνας νέος, πού ναί μέν τηροῦσε τίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου ἐκ νεότητός του, ὅμως τοῦ ἔλειπε κάτι ἀκόμα, στό ὁποῖο βέβαια κρύβεται ὅλη ἡ καθαρότητα ἤ μή τῆς ψυχῆς. Τό ἐνδιαφέρον γιά τόν συνάνθρωπο. 

Ὁ νοῦς αὐτοῦ τοῦ νέου ἦταν προσκολλημένος στά ὑλικά του ἀγαθά καί δέν ἔβλεπε δίπλα του τόν πλησίον πού ὑπέφερε. Στεκόταν μέν  τυπικά πιστός στίς Μωσαϊκές ἐντολές, στίς ὁποῖες εἶχε μέν τηρήσει μέ τήν σωματική του καθαρότητα, ὅπως τό «οὐ μοιχεύσεις» καί ἀκόμη μέ τούς καλούς τρόπους πού ἔμαθε ἀπό τήν ἀριστοκρατική του οἰκογένεια, τιμώντας τόν πατέρα του καί τήν μητέρα του, ὅμως στό «ἀγαπήσεις τόν πλησίον ὡς σεαυτόν» ἐκεῖ ἀπεῖχε πολύ μακριά ἀπό τήν θεία ἐντολή τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης. Γι' αὐτό καί ἀπάντησε μέ ἐγωϊσμό στόν Χριστό, ἴσως ἀπό ἀπερισκεψία, ὅτι ὅλες τίς ἐντολές τίς τήρησε παιδιόθεν. Ὅμως ὅταν ὁ Χριστός τοῦ ζητᾶ νά ἀπαλλαχθῆ ἀπό τήν ψεύτικη ἀνάγκη του γιά πλοῦτο, τότε ὁ νέος ἔφυγε καί ἔτσι ἔκλεισε μόνος του τήν πόρτα τῆς σωτηρίας του.

Δέν φθάνει, ἀδελφοί μου, νά τηροῦμε ἁπλά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί μάλιστα ἀπό ἕναν εὐσεβισμό, ἀλλά αὐτό νά γίνεται μέσα ἀπό τήν καρδιά μας. Διότι, στήν μέλλουσα Κρίση δέν θά κριθοῦμε γιά τίς τυπικές μας καλές πράξεις, ἀλλά γιά τήν συνεπῆ χριστιανική μας ζωή καί τήν ἀληθινή διάθεση τῆς ψυχῆς μας. 

Στό γυναικεῖο φῦλο, ἐπί παραδείγματι, συναντᾶμε ἀφιερωμένες ψυχές πού καί ἀπέχουν ἀπό τίς ἡδονές, ὅμως πολλές φορές, στά πρόσωπά τους καθρεφτίζεται ἡ συμπεριφορά τῶν 5 μωρῶν παρθένων. Πολλές φορές ἴσως καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, νά βγαίνουμε καλοντυμένοι ἀπό τήν ἐκκλησία, καί βλέποντας ἕνα φτωχό ἤ ναρκομανή πού ζητᾶ ἐλεημοσύνη, νά μιλᾶμε μέ σκληρά λόγια καί νά γυρίζουμε τό βλέμμα μας ἀλλοῦ ἀγανακτισμένοι, λέγοντας τήν κλασική φράση «κολάστηκα»!

Πολλές φορές βλέπουμε ἀνθρώπους πού δείχνουν μία εὐσεβή συμπεριφορά, εἴτε κληρικούς, εἴτε λαϊκούς μέ τίς μεγάλες καί καλοπροσεγμένες μετάνοιες κι ὅμως μέσα τους ἡ ψυχή νά εἶναι σκληρή καί ἀδιάφορη γιά τόν ἀδελφό. 

Ἄρα αὐτός ὁ νέος τοῦ Εὐαγγελίου, πιθανώτατα μέ πολλούς ἀνθρώπους ἀπό ἐμᾶς νά ὁμοιάζει. Γιατί ἴσως ἔχουμε κάτι κοινό. Τήν ἀρνητική διάθεση γιά θυσιαστική προσφορά πρός τόν Χριστό καί τήν κοινωνία μας. Δέν θέλουμε νά ἀποχωρισθοῦμε τήν καλοπέρασή μας, ἀκόμα καί γιά νά ἀποκτήσουμε κάτι πολύ ἀνώτερο : τά οὐράνια ἀγαθά. 

Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἄς μήν ὁμοιάσωμε ὡς τό τέλος μέ τόν νεανία τοῦ Εὐαγγελίου. Μήν φύγουμε ἀπό τόν Χριστό πού μᾶς ζητᾶ τήν ἔμπρακτη ἀγάπη πρός Αὐτόν καί τόν συνάνθρωπο. Ἄς θυμηθοῦμε καλύτερα τό παράδειγμα τῆς χήρας μέ τό δίλεπτο. Αὐτό εἶναι τό αὐθεντικό παράδειγμα γιά μᾶς τό ὁποῖο σίγουρα συγκινεῖ τόν Χριστό μας. Ἄς ἀκολουθήσουμε, λοιπόν, τέτοια παραδείγματα στή ζωή μας καί πράγματι δέν θά εἶναι ἡ πόρτα γιά τόν παράδεισο τόσο δύσκολη, ὅπως τό ἀδύνατο πέρασμα τῆς καμήλου ἀπό τήν βελόνα, ἀλλά δρόμος εὐθύς πού στό τέλος θά μᾶς περιμένει ἡ ἀγκαλιά τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.-

π. Νικ. Ζουναρέλης 

----------------------------------

Πηγή: imkythiron.gr

----------------------------------