ΕΝΑΣ ‘‘ΕΥΚΟΛΟΣ’’ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Αυτό που πάσκισα ήταν κάτι απλό: να κρατήσω ένα φως αναμμένο, μια πόρτα ανοιχτή, τα βιβλία διαθέσιμα σε όλους τους συμπολίτες κι επισκέπτες μας, τον κήπο λουλουδιασμένο. Πάντοτε αντιμετώπισα τον κάθε σταθερό θαμώνα ως ευκαιρία να μάθω κάτι για τον μεγάλο κόσμο του βιβλίου, τον κάθε διερχόμενο επισκέπτη –αλλά ακόμα και εκτός των τειχών διαβάτη– ως δυνάμει αναγνώστη.
Τώρα η πρόκληση ανήκει στους άρχοντες. Είναι υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων, αφού θυσιάζουν το Λίγο, να πραγματοποιήσουν το Πολύ: να οργανώσουν καλύτερα, να εφοδιάσουν περισσότερο, να σταθούν με προσήλωση στην υπόθεση του βιβλίου, να μην αφήσουν το φως να σβήσει, τον κήπο να μαραθεί...

Είναι πραγματικά άβολο να είναι κανείς υποχρεωμένος να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Η ενασχόλησή μου είχε μοναδικό κίνητρο την αγάπη για το βιβλίο και μοναδικό όφελος την αόριστη αίσθηση της προσφοράς στη μικρή πατρίδα και την ελπίδα ότι τίποτε δεν πάει χαμένο. Ως εκ τούτου μου είναι εύκολο και διόλου επιζήμιο να σεβαστώ την επιθυμία των αρχόντων μας και να τεθώ στο περιθώριο της Βιβλιοθήκης˙ την ίδια στιγμή μού είναι, βέβαια, αδύνατον να εγκαταλείψω τον χώρο του βιβλίου.
Δημήτρης Κουτραφούρης
πηγή  Kythera Library