ΛΕΩΝΙΔΙΟ.ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ.[ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ]

  Καλώς ήρθατε στο Λεωνίδιο, το καμάρι της Κυνουρίας, την πρωτεύουσα της Τσακωνιάς. Είναι ένας παραδοσιακός οικισμός στο νοτιοανατολικό άκρο του Ν. Αρκαδίας. Απέχει 4 χλμ. από τον παραλιακό οικισμό της Πλάκας, η οποία θεωρείται το επίνειό του. Η απόσταση από την Τρίπολη είναι 90 χλμ. Αν όμως ερχόμαστε από την Αθήνα δεν θα περάσουμε από την Τρίπολη, θα περάσουμε μέσα από το Άργος και μετά θα συνεχίσουμε παραλιακά προς Άστρος και Λεωνίδιο, συνολική απόσταση Αθήνα - Λεωνίδιο 208 χλμ.

 Έχει υψόμετρο 40 μ. και είναι χτισμένο στη ρίζα ενός χαρακτηριστικού κόκκινου βράχου που ορθώνεται κάθετα μέχρι και 250 μ. πάνω από την πόλη. Αυτός ο βράχος είναι αναμφίβολα το σήμα κατατεθέν της πόλης και είναι πολύ προσφιλής σε όσους αγαπούν την αναρρίχηση. Οι τυχεροί που θα φτάσουν στην κορυφή θα απολαύσουν αξέχαστη θέα, από το Λεωνίδιο μέχρι τον Αργολικό κόλπο. Πρόκειται για μια γωνιά της πατρίδας μας όπου επιβιώνει ακόμη μέχρι σήμερα στον προφορικό λόγο η πανάρχαια τσακώνικη διάλεκτος. Όπου και να σταθεί κανείς αντικρίζει συνεχώς πινακίδες γραμμένες στα τσακώνικα.

 Σύμφωνα με τους ιστορικούς κάπου εδώ βρισκόταν ο οικισμός "Αρχαίαι Βρασιαί" ή "Αρχαίαι Πρασιαί". Ο Παυσανίας αποκαλούσε τον οικισμό αυτό "Διονύσου Κήπο". Από το 1293 γίνεται για πρώτη φορά μνεία στο ναό του Αγίου Λεωνίδου στην παραλία της Πλάκας (από τον Άγιο Λεωνίδη προέρχεται και ο "Αγιελίδης", δηλαδή το όνομα του Λεωνιδίου στα τσακώνικα). Για πρώτη όμως φορά το Λεωνίδιο ως οικισμός αναφέρεται το 1407. Στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας κατοικείτο κυρίως τους χειμερινούς μήνες. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποκαλούσε το Λεωνίδιο "σίγουρο τόπο". Τον Αύγουστο του 1826 ο φοβερός Ιμπραήμ πασάς έκαψε ολοσχερώς την τότε πρωτεύουσα της Κυνουρίας, τον Πραστό, οπότε οι περισσότεροι από τους 9.000 τότε κατοίκους του εγκαταστάθηκαν στο Λεωνίδιο. Από τότε ο Πραστός δεν μπόρεσε ποτέ να ανακτήσει την αίγλη του, ενώ αντίθετα το Λεωνίδιο αναπτύχθηκε ταχύτατα.

 Ο πληθυσμός στο Λεωνίδιο είχε φτάσει παλαιότερα και στις 6.000 κατοίκους, τα τελευταία όμως χρόνια φθίνει σταθερά με αποτέλεσμα σήμερα να έχει σταθεροποιηθεί περίπου στους 3.600 κατοίκους, οι οποίοι όπως είπαμε είναι περήφανοι για την ντοπιολαλιά τους και αυτό φροντίζουν να το αποδεικνύουν με κάθε δυνατό τρόπο. Άλλοι ασχολούνται με την καλλιέργεια κηπευτικών, εσπεριδοειδών και ελαιόδεντρων, άλλοι είναι ψαράδες και ναυτικοί και άλλοι έμποροι και επαγγελματίες. Τον κοινωνικό ιστό συμπληρώνουν ακόμη οι δημόσιοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι αλλά και οι συνταξιούχοι. Σήμερα στο Λεωνίδιο εδρεύει ο νέος Δήμος Νότιας Κυνουρίας. Στο Λεωνίδιο μεταξύ άλλων έχουν γεννηθεί ο τέως υπουργός Δημήτρης Ρέππας και ο σκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίμ.

 Μπαίνοντας στο Λεωνίδιο θα εντυπωσιαστούμε από ένα γραφικό αρχιτεκτονικό σύνολο. Θα μας υποδεχτούν δεκάδες δίπατα και τρίπατα κεραμοσκεπή αρχοντόσπιτα με πλακόστρωτες αυλές καθώς και πέτρινα πυργόσπιτα, μεταξύ των οποίων δεσπόζουσα θέση κατέχει ο Πύργος του Τσικαλιώτη, ένα πέτρινο κόσμημα του 1808, που σήμερα ανήκει στο Δήμο και χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκθέσεις και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Μοιάζουν λίγο βέβαια αυτοί οι πύργοι με τους Μανιάτικους αλλά η κυριότερη διαφορά είναι ότι στη Μάνη τα παράθυρα είναι πολύ μικρά, σαν πολεμίστρες, ενώ στο Λεωνίδιο έχουμε μεγάλα και ευήλια ανοίγματα. Στη συνέχεια θα περάσουμε μπροστά από το δημοτικό σχολείο, ένα πανέμορφο νεοκλασικό του 1912, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Θα ολοκληρώσουμε τη βόλτα μας περνώντας από τον οδοστρωτήρα αντίκα του 1910.
Πηγή  http://partetavouna.blogspot.gr

Ιστορικά στοιχεία

 Αναπτύχθηκε μετά το 1826, όταν ο τουρκικός στρατός του Ιμπραήμ κατέστρεψε την παλιά πρωτεύουσα της Κυνουρίας, τον Πραστό. Οι περισσότεροι κάτοικοι του Πραστού κατέφυγαν στο Λεωνίδιο, που από το 1845 έγινε η νέα πρωτεύουσα της Κυνουρίας.

Το Λεωνίδιο υπήρξε έδρα του δήμου Λιμναίου που σχηματίστηκε το 1835. Στο διάστημα 1912-1947 υπήρξε έδρα της κοινότητας Λεωνιδίου. Η κοινότητα αναβαθμίστηκε σε δήμο το 1947.Το 1999 ο Δήμος Λεωνιδίου διευρύνθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας. Από το 2011 το Λεωνίδιο αποτελεί έδρα του δήμου Νότιας Κυνουρίας.
Το Λεωνίδιο και η περιοχή του χαρακτηρίζονται από γραφική τοπική αρχιτεκτονική, μοναδική στην Αρκαδία. Τυπικά δείγματά της είναι η αγορά στο κέντρο της πόλης, με τον κεντρικό της δρόμο και πολλά όμορφα αρχοντικά διεσπαρμένα στην πόλη μερικά εκ των οποίων έχουν τη μορφή πύργου. Ανάμεσά τους, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Πύργος Τσικαλιώτη(1808). Ο πύργος αυτός έχει κατασκευαστεί το 1808 και σήμερα φιλοξενεί κατά καιρούς καλλιτεχνικές εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Αξιόλογες και ιστορικής σημασίας είναι αρκετές εκκλησίες της πόλης, όπως η μητρόπολη (της Παναγίας), η Αγία Αικατερίνη, η Αγία Κυριακή, οι Άγιοι Ταξιάρχες και η Παναγία Χατζαλιού. Πάνω σε κατάφυτο λόφο νότια της πόλης είναι το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία το οποίο γιορτάζει με πανηγύρι το καλοκαίρι. Σε ύψωμα που δεσπόζει της πόλης σώζονται τρεις χαρακτηριστικοί παλιοί ανεμόμυλοι.

Πολιτισμός, Αθλητισμός 

 Μια όμορφη και παραδοσιακή γιορτή που λαμβάνει χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι η γιορτή της μελιτζάνας. Οι εκδηλώσεις που γίνονται στο επίνειο του Λεωνιδίου, την Πλάκα, περιλαμβάνουν χορούς από τοπικά χορευτικά συγκροτήματα, καθώς και το διαγωνισμό της μελιτζάνας, δηλαδή τη βράβευση του καλύτερου πιάτου μελιτζάνας από ειδικούς chefs από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το Πάσχα στο Λεωνίδιο γιορτάζεται με παραδοσιακό, μοναδικό και φαντασμαγορικό τρόπο. Οι κάτοικοι κατασκευάζουν τα λεγόμενα αερόστατα και τα πετούν το βράδυ της Ανάστασης προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα σε ντόπιους και ξένους επισκέπτες.
Το Λεωνίδιο διαθέτει το αθλητικό σωματείο Α.Σ. Λεωνίδιο, το «Λεωνίδιον» που ιδρύθηκε το 1969 διατηρώντας τμήματα μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Έχει καταφέρει να αγωνιστεί στη Γ' Εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου.
Πηγή  wikipedia.org