Ταξίδι στο παρελθόν των Βατίκων
Τα πρώτα φορτηγά αυτοκίνητα και Λεωφορεία στα Βάτικα .
Οι πρώτοι μεταφορείς φορτίων και επιβατών στα Βάτικα δεν ήταν αυτοκινητιστές και ούτε ήξεραν να οδηγούν αυτοκίνητα.
Ήταν Γεωργοί που με το άλογο ή το μουλάρι τους πραγματοποιούσαν την μεταφορά των αγαθών και των ανθρώπων από την Νεάπολη προς τα γύρο χωριά και σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις μετέφεραν και πωλούσαν τα φρέσκα ψάρια από τις τράτες της Νεάπολης στις υπόλοιπες περιοχές του σημερινού Δήμου Μονεμβασίας , οι αποκαλούμενοι και αγωγιάτες . Το αγώι της μεταφοράς καθοριζόταν με κοινή συμφωνία των δύο πλευρών και αντιστοιχούσε σε λίγες δραχμές της εποχής . Σκεφτείτε τώρα πόσα αγώγια χρειάζονταν ώστε το λάδι από το ελαιοτριβείο του Παυλάκη στον Άγιο Νικόλαο να έλθει στα εμποροκάϊκα στην Νεάπολη για να μεταφερθεί στον Πειραιά , και πόσα ακόμα για να έλθει ο μούστος από τους λινούς των νοικοκυραίων στις ταβέρνες και τα σπίτια .
Ο καθένας μας μπορεί εύκολα να καταλάβει τι κόπο , τι δυσκολίες και τι ταλαιπωρίες είχαν να αντιμετωπίσουν κάθε φορά που οδηγούσαν το άλογο ή το μουλάρι τους από την Νεάπολη προς τα άλλα Βατικοχώρια με βροχές , με χιόνια , και παγωνιές . Δικαιολογημένα λοιπόν οι αγωγιάτες είχαν την εκτίμηση της μικρής μας κοινωνίας .
Πολλοί αγρότες και άλλοι επαγγελματίες της περιοχής μας κατέφυγαν στο επάγγελμα του αγωγιάτη κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της πατρίδας μας προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ανέχεια και την πείνα , μετά την παράλυση της αγοράς και του εμπορίου . Έτσι μας είπαν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία .
Οι αγωγιάτες αυτοί είναι οι πρόδρομοι των σημερινών αυτοκινητιστών .
Κάποιοι από αυτούς εξελίχθηκαν σιγά-σιγά σε αυτοκινητιστές και με τα τότε πρωτόγονα φορτηγά αυτοκίνητα εξυπηρετούσαν όλους εκείνους τους Βατικιώτες που τα είχαν ανάγκη . Στην συνέχεια καθώς χωμάτινοι δρόμοι συνεχώς ανοίγονταν αγόρασαν μικρά Λεωφορεία και ΤΑΧΙ για την μεταφορά των επιβατών . Τα παιδιά τους και οι συνεχιστές τους έφεραν στην περιοχή μας σύγχρονα Λεωφορεία και επιβατηγά TAXI , αυτά που βλέπαμε μικρά παιδιά τότε στην περιοχή μας μέχρι που φθάσαμε στην εποχή των Κ.Τ.Ε.Λ.
Έτσι μπορούμε αυτούς τους συμπατριώτες μας να τους ονομάσουμε πρωτοπόρους των συγκοινωνιών και της ανάπτυξης του τόπου μας αφού με τη δύσκολη αυτή δουλειά τους , και έχοντας να αντιμετωπίζουν επικίνδυνους χωματόδρομους και δυσμενείς καιρικές συνθήκες το χειμώνα , χωρίς τεχνική υποστήριξη από ειδικευμένα συνεργεία αυτοκινήτων και βουλκανιζατέρ , αυτοί οι συμπατριώτες μας δεν κατέθεσαν ποτέ τα όπλα αλλά έβαλαν και αυτοί με τη συμμετοχή τους τη βάση για την κοινωνική και οικονομική καλυτέρευση της ζωής στα Βάτικα .
Την ιστορία ενός από τους πρώτους αυτούς αυτοκινητιστές στα Βάτικα , Την οικογένεια των αυτοκινητιστών του Πολυχρόνη Αθανασίου Δρίβα και των παιδιών του Θεοδόση και Παντελή αλλά και του εγγονού του Χρόνη Παντελή Δρίβα που είναι σήμερα ιδιοκτήτης Ταξί θα ξαναθυμηθούμε . Η συνεισφορά του Θείου Πολυχρόνη τότε , με απίστευτα δρομολόγια για την μεταφορά ασθενών από την Νεάπολη και τα άλλα Βατικοχώρια προς τα Νοσοκομεία έχει παραμείνει και σήμερα ακόμα ανεξίτηλη στη μνήμη των συμπατριωτών μας . Προσπαθούμε να μεταφέρουμε πληροφορίες για αυτόν για να τον γνωρίσουν και τα σημερινά παιδιά
Ο Πολυχρόνης Θ Δρίβας που βλέπουμε στην πρώτη οικογενειακή φωτογραφία της ανάρτησης μας μαζί με τη γυναίκα του Δόξα και τα παιδιά του Θεοδόση , Βασιλική , Παντελή και Τασούλα γεννήθηκε το 1898 και πέθανε το 1990 σε βαθύ γήρας (92) ετών στην Νεάπολη . Αυτός εφερε μαζί με τον Σπύρο Φλεβάρη το 1949 το πρώτο Λεωφορείο και μόνος του τον ίδιο χρόνο το πρώτο φορτηγό αυτοκίνητο και μάλιστα μεταφέροντας τα από τον Πειραιά στην Νεάπολη επάνω στην κουβέρτα του σκάφους « ΒΥΡΩΝ» με καπετάνιο τον Βασίλη Λιάρο , θείο του καπετάν Βασίλη Λιάρου που γνωρίζουμε από το βιβλίο του ταξιδεύοντας με το σκάφος «ΒΥΡΩΝ» . Σήμερα η μεταφορά αυτή από άποψη ασφάλειας θα ισοδυναμούσε με έγκλημα ! Μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του τον βλέπαμε να οδηγεί ΤΑΧΙ στα Βάτικα και εξυπηρετούσε τους συμπατριώτες μας που απορούσαν για το κουράγιο του χωρίς ποτέ κανένας να διαμαρτυρηθεί για το μεγάλο της ηλικίας του αλλά και ο ίδιος ποτέ στην πολύ μεγάλη ηλικία που ήταν δεν προκάλεσε κανένα τροχαίο ατύχημα .
Αυτός ο μπροστάρης αυτοκινητιστής του τόπου μας όταν το 1949 έφερε το πρώτο επιβατηγό-φορτηγό αυτοκίνητο ¾ τόνων φορτίου κάθε απόγευμα γέμιζε την καρότσα με 10-15 παιδιά των μεγάλων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου (Γυμνάσιο δεν υπήρχε τότε στα Βάτικα) και στην διαδρομή Νεάπολη - Δερματιάνικα - Άγιος Γεώργιος μάζευαν τις πέτρες από το χωματόδρομο και τις φόρτωναν στο ίδιο αυτοκίνητο . Όταν την πρώτη φορά το αυτοκίνητο έφτασε στον Άγιο Γεώργιο νύχτα και είχε ανάψει τους προβολείς του μια μεγάλη σε ηλικία γιαγιά έλεγε , είναι ζωντανός έχει και μάτια , και έφερε σανό στην καρότσα για να φάει .
Άλλοι έριχναν στο αυτοκίνητο λουκούμια και καρύδια για να το γλυκάνουν .
Το άλλο δρομολόγιο ήταν Λάχι – Άγιος Νικόλαος με δυνατότητα μεταφοράς στις ανηφόρες 10-12 επιβατών που τις πιο πολλές φορές την παραβίαζαν από ανάγκη .
Εξυπηρέτησε τα Βάτικα για πολλές δεκαετίες μεταφέροντας τα υλικά από τα λατομεία της εποχής για το χτίσιμο των σπιτιών , ποριά , ασβέστη , χαλίκι και άμμο από την θάλασσα , ξυλεία κεραμίδια και καλάμια για τις σκεπές των σπιτιών.
Σιγά-σιγά τα πρωτόγονα εκείνα αυτοκίνητα πήραν τις θέσεις των αγωγιατών σε όλες τις μεταφορές των αγαθών και των ανθρώπων .
Άλλα , μικρά και αυτά φορτηγά και Λεωφορεία ήλθαν στα Βάτικα , και τις επόμενες δεκαετίες έφεραν ακόμα μεγαλύτερα οι νέοι εισερχόμενοι στο επάγγελμα του αυτοκινητιστή διαπρεπείς επαγγελματίες συμπατριώτες μας .
Στην πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης μας εδώ φαίνεται η οικογένεια του
Πολυχρόνη Αθανασίου Δρίβα , στην προτελευταία φωτογραφία μεγάλος πια σε ηλικία φαίνεται μαζί με τον δισέγγονο του Παναγιώτη Αντωνίου Κοντομηνά γιό της Δόξας Θεοδοσίου Δρίβα οι οποίοι έχουν σήμερα το εστιατόριο στην παραλία , και στην τελευταία φωτογραφία ο εγγονός του επαγγελματίας ΤΑΧΙ σήμερα Πολυχρόνης Παντελή Δρίβας .
Πηγή
Stathakis Panagiotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου