Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016
Οριστική απόσυρση της βιντζότρατας
Ουσιαστικά έχουμε οριστική απόσυρση της βιντζότρατας, μετά κι από τις μηνύσεις που έχουν κατατεθεί από ψαράδες ακόμη και της Λακωνίας εναντίον και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης...
Ευγενικά, αυτό λέγεται ως: αναστολή αλιείας με "Γρίπο που σύρεται από σκάφος ή τράτα ή βιντζότρατα (SB)" με εγκύκλιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με την οποία και καλεί το Υπουργείο Ναυτιλίας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.
Ευγενικά, αυτό λέγεται ως: αναστολή αλιείας με "Γρίπο που σύρεται από σκάφος ή τράτα ή βιντζότρατα (SB)" με εγκύκλιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με την οποία και καλεί το Υπουργείο Ναυτιλίας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.
Την 25.2.16 ολοκληρώθηκε η καταστροφική "δοκιμαστική αλιεία με βιντζότρατα", η οποία διενεργήθηκε και καλά, κατ' εμάς, με σκοπό τη συμπλήρωση με επικαιροποιημένα επιστημονικά δεδομένα του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης για την αλιεία που διεξάγεται με το αλιευτικό εργαλείο "Γρίπος που σύρεται από σκάφος ή τράτα ή βιντζότρατα (SB)".
Και τώρα κατ εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΚ) 1967/2006 που προϋποθέτει τη θέσπιση και εφαρμογή Σχεδίου Διαχείρισης η λειτουργία του συγκεκριμένου εργαλείου θεωρείται ότι βρίσκεται σε αναστολή σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Δηλαδή θα πρέπει να ενημερωθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι αλιείς, ιδιοκτήτες αλιευτικών σκαφών που φέρουν το εργαλείο "Γρίπος που σύρεται από σκάφος ή τράτα ή βιντζότρατα (SB)", ώστε να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την αφαίρεση του συγκεκριμένου αλιευτικού εργαλείου από το σκάφος ή το σφράγισμα αυτού...
Μόνο έτσι, αλιευτικά σκάφη "βιντζότρατας" την αφαίρεση ή το σφράγισμα του εν λόγω εργαλείου να μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται με τα υπόλοιπα αλιευτικά εργαλεία που διαθέτουν....
------------------------------------
Πηγή: lakonia-gr.blogspot.gr
------------------------------------
Πηγή: lakonia-gr.blogspot.gr
------------------------------------
25 Μαρτίου 1821
Η Ελληνική επανάσταση του 1821 είναι το πρώτο μέρος του Ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας (1821-1832), που διεξήγαγε ο υπόδουλος ελληνισμός ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία και που κατέληξε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους από την Πύλη, με την συνθήκη του Μαΐου του 1832.
Η περίοδος είναι ευρέως γνωστή στην σύγχρονη Ελλάδα με τον όρο "επανάσταση του 21", και η επέτειος εορτασμού της έναρξής της είναι η 25η Μαρτίου, ημέρα επίσημης αργίας για το Ελληνικό κράτος.
Η Προσευχή του Διάκου την παραμονή της μάχης της Αλαμάνας
Ήτανε νύχτα. Τα βουνά, οι λαγκαδιές, τα δένδρα,οι βρύσες, τ' αγριολούλουδα, ο ουρανός, τ' αγέρι,στέκουν βουβά ν' ακούσουνε την προσευχή του Διάκου.
« Όταν η μαύρ' η μάνα μου, εμπρός σε μιαν εικόνα,Πλάστη μου, μ' εγονάτιζε με σταυρωτά τα χέρια καί μώλεγε να δεηθώ για κειούς, που το χειμώνα σα λύκοι ετρέχαν στα βουνά με χιόνια, μ' αγριοκαίρια, για να μη ζούνε στο ζυγό, ένιωθα τη φωνή μου να ξεψυχάη στα χείλη μου, εσπάραζε η καρδιά μου, μου ετρέμανε τα γόνατα, σα νά 'θελε η ψυχή μου να φύγη με τη δέηση από τα σωθικά μου.
Ύστερα μούλεγε κρυφά να Σου ζητώ τη χάρη και να μ'αξιώσης μια φορά ένα σπαθί να ζώσω και να μην έρθη ο θάνατος να μ'εύρη να με πάρη, πρίν πολεμήσω ελεύθερος, για Σέ πριν το ματώσω. Πατέρα παντοδύναμε, άκουσες την ευχή μου, μου φύτεψες μέσ' στην καρδιά αγάπη, πίστη, ελπίδα, έδωκες μια αχτίδα Σου αθέρα στο σπαθί μου και μού'πες: Τώρα πέθανε για Με, για την Πατρίδα.
Έτοιμος είμαι, Πλάστη μου! Λίγες στιγμές ακόμα και σβηώνται τ' άστρα Σου για με. Για με θα σκοτειδιάση τ' όμορφο γλυκοχάραμα. Θα μου κλειστή το στόμα, που εκελαηδούσε στα βουνά, στη ρεματιά, στη βρύση, θα μαραθούν τα πεύκα μου. Αραχνιασμέν' η λύρα,
που μου ήταν αδερφοποιητή κι όπου μ' εμέ στη φτέρη αγκαλιασμένη επλάγιαζε, τώρα θα μείνη στείρα καί στ' άψυχο κουφάρι της θα να βογγάη τ' αγέρι.
Όλα τ' αφήνω με χαρά, χωρίς ν' αναστενάξω. Και τό'χω περηφάνεια μου, που εδιάλεξες εμένα αυτήν την έρμη την ποριά με το κορμί να φράξω. Ευχαριστώ Σε, Πλάστη μου! Δε θα χαθούν σπαρμένα και δε θα μείνουν άκαρπα τ' άχαρα κόκκαλά μου. Ευλόγησέ τηνε τη γη, οπού θα μ' αγκαλιάση και στοίχειωσε κάθε σπειρί από τα χώματα μου, να γένη αδιάβατο βουνό το μνήμα του Θανάση. Θέ μου! ξημέρωσέ τηνε την αυριανή τη μέρα! Θα μας θυμάτ' η Αρβανιτιά και θα την τρώ' η ζήλεια. Θα χλιμιντράνε τ' άλογα, θα καίνε τον αγέρα
με τ' άγρια τα χνώτα τους γκέκικα καριοφίλια, θα γίνουν πάλι τα Θερμιά λαίμαργη καταβόθρα.
Χιλιάδες ήρθαν θερισταί και Χάρος οργοτόμος, μουγκρίζουν, φοβερίζουνε, πως δε θα μείνη λώθρα σ' αυτήν τη δύστυχη τη γη, φωτιά, δρεπάνι, τρόμος. Κι εμείς θα πάμε με χαρά σ' αυτόν τον καταρράχτη. Επάνωθέ μας θά'σαι Σύ, και τα πατήματα μας θα νά'χουνε για στήριγμα τη φοβερή τη στάχτη, πώμεινε σπίθ'ακοίμητη βαθιά στα σωθικά μας.
Δυνάμωσέ μας, Πλάστη μου! Για ν' ακουστή στη Δύση, πως δεν απονεκρώθηκε και πως θ' ανθοβολήση τώρα με τα Μαγιάπριλα ή δουλωμένη χώρα. Ευλογημέν' η ώρα!»
Έσκυψ' ο Διάκος ως τη γη, έσφιξε με τα χείλη κι εφίλησε γλυκά γλυκά το πατρικό του χώμα. Έβραζε μέσα του η καρδιά και στα ματόκλαδά του καθάριο, φωτοστόλουστο, ξεφύτρωσ' ένα δάκρυ...
Μήπως είναι λάθος να σώσουμε το ερείπιο των Μητάτων; του Ανδρέα Μαριάτου
Έχουν ήδη περάσει 10 χρόνια από το σεισμό του 2006, που άφησε ερείπιο το ναό της Αγίας Τριάδας στα Μητάτα και ακόμα το κουφάρι παραμένει στη θέση του άσχημο και επικινδύνως ετοιμόρροπο όπως την πρώτη μέρα. Εν τω μεταξύ ο παλαιός Άγιος Γεώργιος, ύστερα από την επισκευή και αποκατάσταση των ζημιών, λειτουργεί κανονικά και φυσικά τις Κυριακές αποδεικνύεται με το παραπάνω κατανυκτικός, ευρύχωρος και ταιριαστός για τη μικρή αλλά ιστορική ενορία.
………………………………………………………………………………………….
Στα χρόνια μετά την ενσωμάτωση των Κυθήρων στο ελλαδικό κράτος, κι ενώ τα γεφύρια, τα σχολεία, οι δρόμοι και οι βρύσες που μας άφησαν οι άγγλοι άρχισαν σιγά σιγά να ρημάζουν, ένα νέο είδος δημοσίων έργων άρχισε να κατασκευάζεται από το Βορρά ως το Νότο: ναοί.
Η πληθυσμιακή αύξηση προσέφερε ικανή δικαιολογία, όμως κατά την άποψή μου η ψυχολογική ανάγκη ήταν μεγαλύτερη της πρακτικής. Ένα πλέγμα ανταγωνισμού μεταξύ χορτασμένων από την πρωτόγνωρη ευημερία χωριών, ματαιοδοξίας πλούσιων ευεργετών της διασποράς και μεγαλομανίας τοπικών οικογενειών δημιούργησε μια νέα (εθνικο)θρησκευτικότητα την οποία τα μεσαιωνικά εκκλησάκια ήταν πολύ ταπεινά για να εξυπηρετήσουν. Οι παλιοί ναοί περιφρονήθηκαν από την εκκοσμικευμένη ορμή του ποιμνίου, κάποιοι μάλιστα γκρεμίστηκαν, για να ανεγερθούν με δωρεές σε χρήμα και εργασία νέοι, κατά κανόνα “νεοελλαδικού” τύπου σταυροειδείς με τρούλο, να εξέχουν ψηλά πάνω από την κορυφογραμμή των οικισμών. Αρχιτεκτονικά άσχετοι με την ιστορική ναοδομία του νησιού, πολεοδομικά παράταιροι με τον ιστό των οικισμών και χωρικά τοποθετημένοι με προτεραιότητα τον εντυπωσιασμό και όχι τη μυστική συμβολική σχέση με το τοπίο. Οι ναοί των Αρωνιαδίκων, του Ποταμού, των Μητάτων, του Κάτω Λιβαδίου, της Παναγίας Δέσποινας, των Φρατσίων και των Καρβουνάδων είναι μάλλον οι πιο εμβληματικές περιπτώσεις. Άλλοι, λόγω της μικρότερης κλίμακάς τους, δείχνουν σήμερα περισσότερο οργανικά ενταγμένοι στους οικισμούς (καθώς πλέον τα ιδιωτικά κτίρια είναι έτι περισσότερο ογκώδη): του Καραβά, των Λογοθετιανίκων, των Φατσαδίκων, των Φριλιγκιανίκων – ακόμα και του Καλάμου και του Διακοφτιού που πριν από 30 χρόνια έδειχναν τεράστιοι.
Η πληθυσμιακή αύξηση προσέφερε ικανή δικαιολογία, όμως κατά την άποψή μου η ψυχολογική ανάγκη ήταν μεγαλύτερη της πρακτικής. Ένα πλέγμα ανταγωνισμού μεταξύ χορτασμένων από την πρωτόγνωρη ευημερία χωριών, ματαιοδοξίας πλούσιων ευεργετών της διασποράς και μεγαλομανίας τοπικών οικογενειών δημιούργησε μια νέα (εθνικο)θρησκευτικότητα την οποία τα μεσαιωνικά εκκλησάκια ήταν πολύ ταπεινά για να εξυπηρετήσουν. Οι παλιοί ναοί περιφρονήθηκαν από την εκκοσμικευμένη ορμή του ποιμνίου, κάποιοι μάλιστα γκρεμίστηκαν, για να ανεγερθούν με δωρεές σε χρήμα και εργασία νέοι, κατά κανόνα “νεοελλαδικού” τύπου σταυροειδείς με τρούλο, να εξέχουν ψηλά πάνω από την κορυφογραμμή των οικισμών. Αρχιτεκτονικά άσχετοι με την ιστορική ναοδομία του νησιού, πολεοδομικά παράταιροι με τον ιστό των οικισμών και χωρικά τοποθετημένοι με προτεραιότητα τον εντυπωσιασμό και όχι τη μυστική συμβολική σχέση με το τοπίο. Οι ναοί των Αρωνιαδίκων, του Ποταμού, των Μητάτων, του Κάτω Λιβαδίου, της Παναγίας Δέσποινας, των Φρατσίων και των Καρβουνάδων είναι μάλλον οι πιο εμβληματικές περιπτώσεις. Άλλοι, λόγω της μικρότερης κλίμακάς τους, δείχνουν σήμερα περισσότερο οργανικά ενταγμένοι στους οικισμούς (καθώς πλέον τα ιδιωτικά κτίρια είναι έτι περισσότερο ογκώδη): του Καραβά, των Λογοθετιανίκων, των Φατσαδίκων, των Φριλιγκιανίκων – ακόμα και του Καλάμου και του Διακοφτιού που πριν από 30 χρόνια έδειχναν τεράστιοι.
Σήμερα, μόλις μερικές στιγμές του ιστορικού χρόνου μετά την ύβρη της ανέγερσης, ήδη τα εκτός μέτρου κτίρια τιμωρούν, όχι τους κτήτορες αλλά αλίμονο τους απογόνους τους. Τεράστια ποσά αναλογούν στους εναπομείναντες ενορίτες για τη στοιχειώδη συντήρηση (την οποία οι πλούσιοι χορηγοί δεν θεωρούν εξίσου ένδοξη με την ανέγερση ή αγιογράφηση) ώστε απλά να μην καταρρεύσουν τα κτίρια: για να αλλάξουν τα σπασμένα τζαμάκια, να στεγανώσουν τον τρούλο, να πληρώσουν τις τετραόροφες σκαλωσιές, να βάψουν με το φτηνότερο ακρυλικό τις μεγάλες προσόψεις, να πληρώσουν το ρεύμα και να θερμάνουν εκατοντάδες κυβικά μέτρα εσωτερικού χώρου για μια χούφτα εκκλησιαζόμενους. Η καρτερική αυταπάρνηση που χαρακτηρίζει τις τιτάνιες προσπάθειες διατήρησης των υπερμεγεθών κτιρίων είναι συγκινητική, όμως απέλπιδα – οι ναοί αυτοί ίσως έκλεισαν τον κύκλο τους. Κι αν κάποιος προσβλέπει ρομαντικά σε μελλοντική δικαίωση με επάνοδο του πληθυσμού στην ενορία με τους ίδιους όρους, το ίδιο λειτουργικό και τον ίδιο χωρικό συμβολισμό, μάλλον δεν έχει αντιληφθεί οτι οι καιροί αλλάζουν και η εκκλησία τελεολογώντας πρωτοστατεί αντί να αντιμάχεται την αλλαγή.
Παράπλευρα, με όλη τη ζωτική ενέργεια και τα διαθέσιμα χρήματα να σπαταλώνται για τους ενοριακούς αυτούς ναούς, μοιραία τα ανεκτίμητα πανάρχαια ναΰδρια παραδίδονται στη φθορά. Η υπερφίαλη εκείνη γενιά έκανε λοιπόν «το κομμάτι της» αλλά κληροδότησε δυσβάστακτα φορτία στα παιδιά των παιδιών της. Πολύ απλά: ένα χωριό με 70 κατοίκους, εκ των οποίων εκκλησιάζονται οι 5, δεν μπορεί να συντηρεί ναό χωρητικότητας 300 ατόμων. Και δεν οφείλει κιόλας: είναι τελείως έξω από τη στοχοθεσία μιας ορθόδοξης χριστιανικής κοινότητας να αναλώνεται στη διατήρηση τέτοιας κοσμικής ματαιότητας. Η σημερινή βάσανος είναι κατ’ εμέ απόδειξη οτι τα κτίρια αυτά φτιάχτηκαν για τη δόξα των ανθρώπων μάλλον – ο δικός μας Θεός δεν βασανίζει τα παιδιά του.
Ακραία, αλλά για αυτό το λόγο αποκαλυπτική, είναι η περίπτωση των Μητάτων.
Στα Μητάτα βρίσκεται από αιώνες ένας γλυκύτατος ιστορικός ναός, ο Άγιος Γεώργιος, μεσαίου -αν όχι μεγάλου- μεγέθους για τα μέχρι τον 19ο αιώνα δεδομένα των Κυθήρων. Η ακμάζουσα -και αειφόρος όπως τότε νόμιζε- κοινότητα του τέλους του 19ου αιώνα, έκτισε όμως και δεύτερο, μεγαλύτερο ναό στη θέση του σημερινού κουφαριού της Αγίας Τριάδος. Είτε η θέση ήταν γεωλογικά ακατάλληλη, είτε η κατασκευή είχε λάθη, πάντως κατέρρευσε με τον σεισμό της 11/8/1903. Σε πείσμα της φύσης και του ανίερου εγκέλαδου, ανηγέρθη πάραυτα και στην ίδια θέση νέος, ακόμα μεγαλύτερος ναός, αρχιτεκτονικά κάκιστος, με φτωχή βάση, δυσαναλογία των μερών, ογκώδη κορμό και μονοκόματο όγκο σε αντίθεση με την κλιμακούμενη καθ΄ύψος μετρημένη ογκοπλασία των γειτονικών παλαιών πώρινων κτιρίων. Μπορεί η ανιδιοτελής προσφορά των κτητόρων να τους κατατάξει μεταξύ των αγίων αλλά αληθινά, αρχιτεκτονικά ίσως ήταν ο χειρότερος του νησιού. Μέχρι να καταστραφεί κι αυτός με τη σειρά του με τον -αναμενόμενο- σεισμό της 8/1/2006, ο οποίος προσέδωσε στο τραυματισμένο κέλυφος ένα κάποιο υπερβατικό νόημα (που δεν είχε όσο ήταν υγιές) και πολυφωτογραφήθηκε όσο ποτέ στο παρελθόν.
Για να είμαι ειλικρινής και να πω την αμαρτία μου, πάντα απεχθανόμουν τα κτίρια που επιβάλλονταν με τον όγκο τους και μάλλον χάρηκα με τη ζημιά. Σύμφωνα με την επίκληση των λόγων του Γρηγορίου Νύσσης από το διευθυντή της Ναοδομίας της Εκκλησίας τη Ελλάδος π.Δέδε «η κτιστή πραγματικότητα αεί κτίζεται και η ζωή στην κίνηση ενός κύκλου είναι γνώρισμα της ασέβειας ενώ η ευθεία πορεία είναι η δυναμική ανακαίνιση που χαρίζει ο Θεός με το βλέμμα στραμμένο στο φως της όγδοης ημέρας». Σκέφτηκα: «ωραία, first we take Μητάτα» – αλλά κυρίαρχη άποψη την επομένη του σεισμού ήταν η επισκευή του ναού με όποιο κόστος. Προκαταρκτικές στατικές εκτιμήσεις έδειξαν οτι απαιτείται τεράστια δαπάνη – κλασσική περίπτωση που το βάρος της ανακαίνισης πληγώνει και βλάπτει περισσότερο από το σεισμό. Αλλά αυτοί εκεί! Να αναστήσουν το θηρίο! «Είναι ιστορικός» άκουσα κάποια στιγμή. Ναι, αλλά ιστορικός στο να πέφτει συμπληρώνω. Το αποκορύφωμα όμως του ανορθολογισμού ήταν το συμπέρασμα οτι, αφού έχει ήδη πέσει 2 φορές, «είναι θέλημα Θεού να τον ξανακτίσουμε!» Μπρρρρ! Ποιός σαδιστής θεός θα έκανε τέτοιες πλάκες στους πιστούς του; Και εν πάσει περιπτώσει, εάν κάποιος ερμηνεύει με τέτοια ευχέρεια το θείο θέλημα γιατί να μην ευσταθεί και η ερμηνεία οτι οι κάτοικοι των Μητάτων απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης αφού αυτούς μόνο ελέησε να απαλλάξει από το προσβλητικό για τη φυσιογνωμία του οικισμού μεγαθήριο και τη δυσβάσταχτη συντήρησή του;
Επαναδιατυπώνοντας λοιπόν την πρότασή μου, ας γίνει ένα τοπικό δημοψήφισμα στα Μητάτα για το φάντασμα του ναού της Αγίας Τριάδος: Επισκευή όποτε και με όποιο κόστος; Ή να καθαριστεί ο χώρος και να φτιαχτεί μια φιλάνθρωπη χρηστική πλατεία – συνέχεια της υφιστάμενης; (Τα πωρία -που ξεσκεπάστηκαν από το σοβά- ας χρησιμοποιηθούν για κάποιον σκοπό που θα αποφασίσει η ενορία, πχ για τη διαμόρφωση της πλατείας ή για την ανέγερση ενός αναμνηστικού προσκυνήματος και τα υπόλοιπα να πωληθούν σε δημοπρασία για την επισκευή του πλήθους των εγκαταλελειμένων ναϋδρίων της περιοχής). Ας σκεφτούμε χωρίς συναισθηματισμούς, ας αποφασίσουμε με μέτρο, λογικά, χωρίς δεισιδαιμονίες, όπως αρμόζει σε ένα αισιόδοξο ζωντανό εκκλησίασμα με το βλέμμα στα έσχατα και όχι νοσταλγικά ακίνητο στο παρελθόν. Και ας αποφασίουμε σύντομα – έχουν ήδη περάσει 10 χρόνια! Πριν ξεκολλήσει κανένα αγκωνάρι και δεν πληρώσουμε μόνο με χρήμα την έλλειψη μέτρου των πατεράδων των πατεράδων των πατεράδων μας.
Και τέλος, ας αφήσουμε παράμερα την επίκληση δικών μας προσταγμάτων ως θείων – διότι το τι είναι εντέλει ύβρις μάλλον κανείς μας δεν το γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα.
Και τέλος, ας αφήσουμε παράμερα την επίκληση δικών μας προσταγμάτων ως θείων – διότι το τι είναι εντέλει ύβρις μάλλον κανείς μας δεν το γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα.
Πηγή http://dragonerarossa.gr/
Eπιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Ηρωα του 1821 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
Την Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016 παραμονή της Εθνικής Εορτής της 25ης Μαρτίου 1821 ,όπως κάθε χρόνο τελέστηκε και φέτος επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων αποδίδοντας τιμή και ευγνωμοσύνη στους ηρωικούς αγωνιστές του 1821 που οδήγησαν στην ελευθερία τον σκλαβωμένο λαό, στο μνημείο του Ήρωα αγωνιστή του 1821 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ Διακόφτι -Αγίας Μόνης στο σημείο της διασταύρωσης. Η επιμνημόσυνη δέηση έγινε χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κυθήρων-Αντικυθήρων κ.κ.Σεραφείμ, παρουσία του ιερέα πατέρα Γεωργίου Αδικημενάκη. Παραβρέθηκαν ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ Βέζος, ο Αντιδήμαρχος κ. Αγελιουδάκης, ο Υποδιοικητής του ναυτικού παρατηρητηρίου Αγ.Ελέσας,ο Διοικητής του tacan ποταμού,ο Προιστάμενος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου, ο Λυκειάρχης,η Γυμνασιάρχης, καθηγητές, και αντιπροσωπεία μαθητών.Μετά την Επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή τιμώντας τους ήρωες της Ελληνικής επανάστασης του 1821 και όλοι μαζί έψαλλαν τον Εθνικό ύμνο ! Περισσότερο "ρεπορτάζ" στο video σε λίγο. ADELIN 107,3 FM WEB TV ΚΥΘΗΡΑ.
Για πρώτη φορά συνελήφθη γυναίκα για παιδική πορνογραφία
Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά από στοχευμένες πολύμηνες έρευνες, που διενεργήθηκαν στο πλαίσιο παγκόσμιας επιχείρησης για την πάταξη του φαινομένου της πορνογραφίας ανηλίκων, σχημάτισε δικογραφία αυτόφωρης διαδικασίας σε βάρος δύο ημεδαπών, ηλικίας 72 και 34 ετών, για πορνογραφία ανηλίκων μέσω διαδικτύου και πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων.
Στο πλαίσιο της ίδιας επιχείρησης σχηματίστηκε δικογραφία τακτικής διαδικασίας σε βάρος 41χρονης ημεδαπής, για τα ίδια αδικήματα.
Ειδικότερα, αστυνομικοί της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, σε συνεργασία με αλλοδαπές Αρχές, διεξήγαγαν πολύμηνη έρευνα στο διαδίκτυο για τον εντοπισμό χρηστών, οι οποίοι εμπλέκονται σε κατοχή και διαμοιρασμό υλικού πορνογραφίας ανηλίκων, κατά την οποία προέκυψαν ηλεκτρονικά ίχνη χρηστών του διαδικτύου εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Τα παραπάνω τέθηκαν υπόψη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, από την οποία εκδόθηκε βούλευμα για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.
Άμεσα, διενεργήθηκε ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή – διαδικτυακή έρευνα των στοιχείων και δεδομένων της υπόθεσης και ταυτοποίηθηκαν ηλεκτρονικά ίχνη, τα οποία αντιστοιχούσαν στους παραπάνω τρεις δράστες.
Από την επιτόπια έρευνα στις οικίες του 72χρονου και του 34χρονου, την 8 και 17-03-2016 αντίστοιχα, βρέθηκαν στα ψηφιακά μέσα που κατείχαν, εκατοντάδες αρχεία με οπτικοακουστικό υλικό, (φωτογραφίες και βίντεο), το περιεχόμενο των οποίων αφορά υλικό πορνογραφίας ανηλίκων, ενώ κατά την έρευνα στην οικία της 41χρονης ταυτοποιήθηκε η εμπλοκή της στις εν λόγω πράξεις.
ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ.Δελτίο Τύπου - 24/3/2016
Με αφορμή την προγραμματιζόμενη τιμητική εκδήλωση για το Ρώσο Ναύαρχο Νικόλαο Φιλοσοφώφ, ο Δήμαρχος Κυθήρων κ. Ευστράτιος Χαρχαλάκης επισκέφθηκε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όπου είχε συνάντηση εργασίας με τα ανώτατα στελέχη που έχουν αναλάβει τη διοργάνωση των εκδηλώσεων στο πλαίσιο του Έτους Ελλάδας - Ρωσίας 2016.
Η εκδήλωση που έχει προτείνει ο Δήμος μας έχει συμπεριληφθεί στο επίσημο πρόγραμμα του Έτους και οι σχετικές οργανωτικές ετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει καθώς τόσο η Ελληνική όσο και η Ρωσική πλευρά αποτιμούν την συγκεκριμένη εκδήλωση ως ιδιαίτερα σημαντική.
Οι εκδηλώσεις για το Ρώσο Ναύαρχο θα γίνουν στις 30 και 31 Ιουλίου 2016 στα Κύθηρα με την επίσημη συμμετοχή του Πολεμικού Ναυτικού, του Υπουργείου Αμύνης, της Ρωσικής Πρεσβείας και με υψηλή πολιτική εκπροσώπηση από την Ελλάδα και τη Ρωσία, ενώ η προβολή για το νησί μέσα στην τουριστική περίοδο θα είναι μεγάλη λόγω της γενικότερης προβολής των εκδηλώσεων του Έτους Ελλάδας Ρωσίας.
Η εκδήλωση που έχει προτείνει ο Δήμος μας έχει συμπεριληφθεί στο επίσημο πρόγραμμα του Έτους και οι σχετικές οργανωτικές ετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει καθώς τόσο η Ελληνική όσο και η Ρωσική πλευρά αποτιμούν την συγκεκριμένη εκδήλωση ως ιδιαίτερα σημαντική.
Οι εκδηλώσεις για το Ρώσο Ναύαρχο θα γίνουν στις 30 και 31 Ιουλίου 2016 στα Κύθηρα με την επίσημη συμμετοχή του Πολεμικού Ναυτικού, του Υπουργείου Αμύνης, της Ρωσικής Πρεσβείας και με υψηλή πολιτική εκπροσώπηση από την Ελλάδα και τη Ρωσία, ενώ η προβολή για το νησί μέσα στην τουριστική περίοδο θα είναι μεγάλη λόγω της γενικότερης προβολής των εκδηλώσεων του Έτους Ελλάδας Ρωσίας.
Η οικογένεια ευχαριστεί όσους βοήθησαν την Πολυτίμη Τσιγκούνη
Ευχαριστήρια επιστολή προς όσους θέλησαν να βοηθήσουν την Πολυτίμη Τσιγκούνη δημοσιεύει η οικογένεια της 38χρονης μητέρας από την Παντάνασσα του δήμου Μονεμβασίας, που ένα χρόνο πριν υπέστη σοβαρή ενδοκρανιακή αιμορραγία.
Όπως αναφέρει η οικογένεια:
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την ευγενική και πολύτιμη οικονομική βοήθεια και στήριξη που προσφέρατε για την Πολυτίμη, παρόλη τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρισκόμαστε. Η Πολυτίμη νοσηλευόταν από πέρσι, και συγκεκριμένα από τις 23 Μαρτίου 2015 έως τις 8 Φεβρουαρίου 2016, στον Ευαγγελισμό με ενδοκρανιακή αιμορραγία που υπέστη στον εγκέφαλο. Τώρα χάρη στη δική σας στήριξη, όλων των γνωστών και αγνώστων φίλων, βρίσκεται σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα και έχει την απαιτούμενη προσοχή και φροντίδα, δίνοντας το μεγάλο αγώνα της να επανέλθει πλήρως. Ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά σας, σας ευχαριστούμε θερμά.
Μετά τιμής οικογένεια Βασιλείου Τσιγκούνη