Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια στα Κύθηρα τις ζυγαριές που χρησιμοποιούσαν οι πλανόδιοι μανάβηδες, οι παντοπώλες, οι έμποροι γενικώς, τα λιτριβιδεία , οι φούρνοι κ.τ.λ. Για τα ελαφρότερα βάρη οι παντοπώλες χρησιμοποιούσαν τη ζυγαριά από μασίφ σίδερο με τα δύο μπρούτζινα τάσια για να ζυγίσουν με δράμια και οκάδες τα είδη του παντοπωλείου κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του πελάτη για την υποψία του σκαρσοζυγιάσματος. Οι πλανόδιοι μανάβηδες πάλι ζύγιζαν το εμπόρευμα με τις μπελάντζες, (ιταλ. Palanza) που αποτελούνταν από ένα βραχίονα και ένα κρεμαστό τάσι. Για βαρύτερα εμπορεύματα ήταν το καντάρι με γάντζους (ρωμαϊκός ζυγός) Για μεγάλα βάρη από 50 οκάδες μέχρι ένα τόνο χρησιμοποιούσαν τις πλάστιγγες, όπου οι έμποροι ζυγίζανε σακιά, οι λιτριβιδιαραίοι ζύγιζαν τις ελιές, οι φούρνοι τα αλεύρια, τα ξύλα κ.α. Η πλάστιγγα είχε ένα κρεμαστό τάσι όπου τοποθετούσαν το ζύγι και η αναλογία ήταν 1 προς 10, δηλαδή αν το ζύγι ήταν 1 οκά, το φορτίο ήταν 10 οκάδες. Σε μεγαλύτερες πλάστιγγες η αναλογία ήταν 1 προς 100. (Ευχαριστω τον κ. Μανώλη Δαπόντε, το Γαβρίλης Χάρο και τον Κορνήλιο Άκερμαν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου