Τό Μήνυμα της Κυριακής (ηχητικό μήνυμα)
Από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων
κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
(10-9-2017)
Δράμα καί λύτρωση : Ὁ Σταυρός καί ἡ ἀγάπη
Μιά τέτοια δραματική περίοδος ἦταν, ὅταν ἡ ἔρημος γέμισε ἀπό φαρμακερά φίδια πού ἀποδεκάτιζαν τούς Ἑβραίους. (Αὐτό τό τραγικό γεγονός ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστασίας τους ἀπό τόν Θεό τῶν πατέρων). Τότε ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε μέσα στήν ἔρημο σέ σχῆμα σταυροῦ ἕνα χάλκινο φίδι. Καί προέτρεψε τούς πατριώτες του νά προσβλέπουν στό κρεμασμένο εἴδωλο. Μέ αὐτόν τόν τρόπο οἱ Ἰσραηλῖτες θεραπεύονταν.
Αὐτήν τήν ἱστορία ὑπενθυμίζει ὁ Κύριός μας στόν νυκτερινό μαθητή Του, τόν Νικόδημο. Ἔτσι, φωτίζει καί τό νόημα τοῦ «χαλκοῦ ὄφεως» : δέν ἦταν εἴδωλο τῶν ἐθνῶν, ἀλλά προεικόνιση τῆς δικῆς Του Σταυρικῆς θυσίας. Τῆς θυσίας πού μόνη αὐτή σώζει. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχει πίστη σ’ Αὐτόν, τόν Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα. Μπροστά στό μέγα καί ὕψιστο δρᾶμα τοῦ Γολγοθᾶ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς στέκεται ἀποσβολωμένος. Δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ τήν σταυρική τιμωρία γιά ἕναν Ἄνθρωπο, τόν «Υἱό τοῦ ἀνθρώπου», πού τίποτε κακό δέν ἔκαμε, πού τόν μίσησαν «δωρεάν». Καί, ἄν γιά τούς Ἰουδαίους εἶναι σκάνδαλο τό πάθος τοῦ Θεοῦ, καί, ἄν γιά τούς σοφούς Ἀθηναίους εἶναι μωρία, γιά τούς πιστούς Του εἶναι «Θεοῦ δύναμις» καί «Θεοῦ σοφία».
Αὐτή ἀκριβῶς ἡ δύναμη καί αὐτή ἀκριβῶς ἡ σοφία, εἶναι πού σώζει ἀπό τόν πνευματικό καί σωματικό θάνατο.
Προϋποθέτει, ὅμως, βαθειά καί καρδιακή πίστη στόν Χορηγό τῆς ζωῆς. Ὁ προσανατολισμός σ’ Ἐκεῖνον καί τήν Χάρη Του νά εἶναι σταθερός˙ σταθερώτερος κι ἀπό πυξίδα.
Γιατί ἡ λύση τοῦ ἀνθρώπινου δράματος, τοῦ δράματος τοῦ θανάτου, δέν ἔρχεται μέ ἀνθρώπινες προσπάθειες : οὔτε ἡ ὑγιεινή ζωή (πολλές φορές σέ ἀκραῖες, νευρωσικές ἐκφάνσεις), οὔτε ἡ Ἰατρική ἐπιστήμη, οὔτε ἡ ψυχολογική ἀπώθηση τοῦ θανάτου, μποροῦν νά ἐξασφαλίσουν τήν –βιολογική, ἔστω- ἀθανασία. Ὄσο δέ γιά τήν ὑπαρξιακή, τήν πνευματική ἀθανασία, αἰῶνες καί χιλιετίες ἀνθρώπινης σοφίας διάφορες φιλοσοφικές θεωρίες, πλῆθος κοινωνικῶν καί πολιτικῶν συστημάτων δέν κατόρθωσαν νά ἀποτρέψουν τήν ἀδυσώπητη πραγματικότητα τοῦ βιολογικοῦ τέλους.
Ἡ ἀγάπη ἡ ἀπροσμέτρητη τοῦ Δημιουργοῦ μας εἶναι, πού σώζει. Πού ἀθανατίζει καί ἀφθαρτοποιεῖ. Αὐτή ἡ ἀνυπέρβλητη ἀγάπη, πού ὡδήγησε τόν Υἱό στήν ὑπακοή Του στό σχέδιο τοῦ Πατέρα. «Ὑπήκοος μέχρι Σταυροῦ».
Αὐτός εἶναι ὁ λόγος, πού ἡ Ἐκκλησία μας καθώρισε τήν Κυριακή πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, νά διαβάζεται ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου πρός τόν Νικόδημο. Ὥστε, «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς Πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» νά βαδίζουμε τόν δρόμο τῆς ἀληθινῆς καί παντοτεινῆς ζωῆς.
π. Πέτρος Μαριᾶτος.
----------------------------------------
Πηγή: imkythiron.gr
----------------------------------------
Από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων
κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
(10-9-2017)
Δράμα καί λύτρωση : Ὁ Σταυρός καί ἡ ἀγάπη
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ σαραντάχρονη κοπιώδης πορεία τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπό τήν χώρα τῆς δουλείας (τήν Αἴγυπτο) στήν χώρα τῆς ἐπαγγελίας (τήν Γῆ Χαναάν) εἶχε πολύ εὐχάριστες, ἀλλά καί πολύ δυσάρεστες περιόδους. Ἔτσι, ὁ ἡγέτης τῆς πορείας πρός τήν σωτηρία, ὁ Μωϋσῆς, χρειάσθηκε στίς κρίσιμες ὧρες νά παρέμβει μέ τήν προσευχή καί τήν διδαχή, γιά νά μή ἀποσκιρτήσουν οἱ Ἰσραηλῖτες ἀπό τήν ἀληθινή πίστη στόν Ἕνα Θεό.Μιά τέτοια δραματική περίοδος ἦταν, ὅταν ἡ ἔρημος γέμισε ἀπό φαρμακερά φίδια πού ἀποδεκάτιζαν τούς Ἑβραίους. (Αὐτό τό τραγικό γεγονός ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστασίας τους ἀπό τόν Θεό τῶν πατέρων). Τότε ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε μέσα στήν ἔρημο σέ σχῆμα σταυροῦ ἕνα χάλκινο φίδι. Καί προέτρεψε τούς πατριώτες του νά προσβλέπουν στό κρεμασμένο εἴδωλο. Μέ αὐτόν τόν τρόπο οἱ Ἰσραηλῖτες θεραπεύονταν.
Αὐτήν τήν ἱστορία ὑπενθυμίζει ὁ Κύριός μας στόν νυκτερινό μαθητή Του, τόν Νικόδημο. Ἔτσι, φωτίζει καί τό νόημα τοῦ «χαλκοῦ ὄφεως» : δέν ἦταν εἴδωλο τῶν ἐθνῶν, ἀλλά προεικόνιση τῆς δικῆς Του Σταυρικῆς θυσίας. Τῆς θυσίας πού μόνη αὐτή σώζει. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχει πίστη σ’ Αὐτόν, τόν Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα. Μπροστά στό μέγα καί ὕψιστο δρᾶμα τοῦ Γολγοθᾶ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς στέκεται ἀποσβολωμένος. Δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ τήν σταυρική τιμωρία γιά ἕναν Ἄνθρωπο, τόν «Υἱό τοῦ ἀνθρώπου», πού τίποτε κακό δέν ἔκαμε, πού τόν μίσησαν «δωρεάν». Καί, ἄν γιά τούς Ἰουδαίους εἶναι σκάνδαλο τό πάθος τοῦ Θεοῦ, καί, ἄν γιά τούς σοφούς Ἀθηναίους εἶναι μωρία, γιά τούς πιστούς Του εἶναι «Θεοῦ δύναμις» καί «Θεοῦ σοφία».
Αὐτή ἀκριβῶς ἡ δύναμη καί αὐτή ἀκριβῶς ἡ σοφία, εἶναι πού σώζει ἀπό τόν πνευματικό καί σωματικό θάνατο.
Προϋποθέτει, ὅμως, βαθειά καί καρδιακή πίστη στόν Χορηγό τῆς ζωῆς. Ὁ προσανατολισμός σ’ Ἐκεῖνον καί τήν Χάρη Του νά εἶναι σταθερός˙ σταθερώτερος κι ἀπό πυξίδα.
Γιατί ἡ λύση τοῦ ἀνθρώπινου δράματος, τοῦ δράματος τοῦ θανάτου, δέν ἔρχεται μέ ἀνθρώπινες προσπάθειες : οὔτε ἡ ὑγιεινή ζωή (πολλές φορές σέ ἀκραῖες, νευρωσικές ἐκφάνσεις), οὔτε ἡ Ἰατρική ἐπιστήμη, οὔτε ἡ ψυχολογική ἀπώθηση τοῦ θανάτου, μποροῦν νά ἐξασφαλίσουν τήν –βιολογική, ἔστω- ἀθανασία. Ὄσο δέ γιά τήν ὑπαρξιακή, τήν πνευματική ἀθανασία, αἰῶνες καί χιλιετίες ἀνθρώπινης σοφίας διάφορες φιλοσοφικές θεωρίες, πλῆθος κοινωνικῶν καί πολιτικῶν συστημάτων δέν κατόρθωσαν νά ἀποτρέψουν τήν ἀδυσώπητη πραγματικότητα τοῦ βιολογικοῦ τέλους.
Ἡ ἀγάπη ἡ ἀπροσμέτρητη τοῦ Δημιουργοῦ μας εἶναι, πού σώζει. Πού ἀθανατίζει καί ἀφθαρτοποιεῖ. Αὐτή ἡ ἀνυπέρβλητη ἀγάπη, πού ὡδήγησε τόν Υἱό στήν ὑπακοή Του στό σχέδιο τοῦ Πατέρα. «Ὑπήκοος μέχρι Σταυροῦ».
Αὐτός εἶναι ὁ λόγος, πού ἡ Ἐκκλησία μας καθώρισε τήν Κυριακή πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, νά διαβάζεται ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου πρός τόν Νικόδημο. Ὥστε, «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς Πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» νά βαδίζουμε τόν δρόμο τῆς ἀληθινῆς καί παντοτεινῆς ζωῆς.
π. Πέτρος Μαριᾶτος.
----------------------------------------
Πηγή: imkythiron.gr
----------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου