ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ

ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ
ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ 
κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ
Μὲ λαμπρότητα καὶ ἱεροπρέπεια ἑορτάστηκε στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κυθήρωνἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, τῆς Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας καὶ τοῦ Ἱερομάρτυρος Σεραφεὶμ Ἐπισκόπου Φαναρίου καὶ Νεοχωρίου, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου φέρει ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων & Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ.
Τήν παραμονή ἐνωρίς τό ἀπόγευμα (ὥρα 4 μ.μ.) ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Ἑσπερινό τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, πού ὁ μικρός Ναός της βρίσκεται στό Μέσα Βοῦργο στή Χώρα. 
Ὁ Μέγας πανηγυρικός Ἑσπερινός ἔγινε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ Χώρας Κυθήρων (ὥρα 6 μ.μ.) γιά τόν ἑορτάζοντα ἱερομάρτυρα ἅγιο Σεραφείμ.Ἀρκετοί συμπολίτες μας προσῆλθαν γιά νά τιμήσουν τόν ἅγιο καί νά εὐχηθοῦν στόν Μητροπολίτη μας. Τόν Θεῖο Λόγο κήρυξε ἐμπνευσμένα ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος - Ἰατρός π.Πέτρος Μαριᾶτος καί εὐχήθηκε ἐξ ὀνόματος τοῦ ἱερατείου τῆς νήσου.
Ἀκολούθησε τό δεῖπνο, πού παρέθεσε ἡ Ὁμάδα Κοινωνικῆς Φροντίδας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στό ἑστιατόριο «Πιέρρος» Λιβαδίου, ὅπου παρεκάθησαν τά μέλη τῆς Ὁμάδας καί πολλοί ἄλλοι συμπολίτες μας μέσα σέ μιά χαρούμενη ἑορταστική ἀτμόσφαιρα.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τήν Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017 ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἀναλήψεως Χριστοῦ Κάτω Λιβαδίου παρουσία τῶν Ἀρχῶν, ἀντιπροσωπείας τοῦΔημοτικοῦ Σχολείου Χώρας – Καρβουνάδων, τοῦ Γυμνασίου καί Λυκείου Κυθήρων καί πολλῶν πιστῶν. 
Ἰδιαίτερη εὐλογία τῆς ἡμέρας ὑπῆρξε ἡ εἰς Διάκονον χειροτονίαν τοῦ μοναχοῦ Διονυσίου – κατά κόσμον Κωνσταντίνου Μάλλιου. 
Πρό τῆς χειροτονίας τοῦ νέου Διακόνου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας εἶπε τά ἀκόλουθα : 
«Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε καί Μοναχέ π.Διονύσιε,
Στό μέσον τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων καί στήν σημερινή ἱερή μνήμη τριῶν μεγάλων καί ὀνομαστῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας: τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, τοῦ μεγάλου δογματικοῦ Θεολόγου καί Ὑμνογράφου τῆς Ὀρθοδοξίας Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καί τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Σεραφείμ, Ἀρχιεπισκόπου Φαναρίου καί Νεοχωρίου τοῦ θαυματουργοῦ, ἐνῶ πορευόμεθα μέ τή Χάρι τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ πρός τά Χριστούγεννα, τόν ἑορτασμό τῶν μεγάλων Εἰσοδίων τοῦ Θεανθρώπου στόν κόσμο, ἀξιώνεσαι καί σύ νά κάμης τά προσωπικά σου εἰσόδια εἰς τήν Ἱερωσύνη καί τόν Ἱερό Κλῆρο τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.
Προχθές, εἰς τήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Μόνης ἔλαβες τήν ρασευχή, πού εἶναι τό πρῶτο στάδιο τοῦ Μοναχικοῦ Πολιτεύματος καί τήν χειροθεσία τοῦ Ἀναγνώστου, πού εἶναι ὁ πρῶτος βαθμός τοῦ Κατωτέρου Ἱεροῦ Κλήρου. Καί σήμερα καλεῖσαι νά εἰσοδεύσης εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, εἰς τό Ἱερό Βῆμα, ὅπου εἶναι τό Ἅγιο καί φρικτό Θυσιαστήριο καί νά λάβης τήν Χειροτονία τοῦ Διακόνου, καθιστάμενος Ἱεροδιάκονος Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου.
Μέ τόν τρόπο αὐτό πραγματοποιεῖται σήμερα ὁ νεανικός σου πόθος νά ἀφιερωθῆς εἰς τόν Χριστό καί τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία. Ἐσπούδασες στίς θετικές ἐπιστῆμες καί ἔλαβες τό πτυχίο τοῦ Μηχανολόγου τοῦ Πολυτεχνείου Πατρῶν καί ἀργότερα στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπό τήν ὁποία ἀπεφοίτησες μέ τήν ἔνδειξι στό Πτυχίο σου «ἄριστα». Καί, ἐνῶ ἄσκησες τό ἐπάγγελμα τοῦ Μηχανολόγου, φάνηκε στή διαδρομή τῆς ζωῆς σου ὅτι δέν σέ συγκινοῦσαν τά ἀριστεῖα τοῦ κόσμου, ἀλλά τά ἀριστεῖα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, καί μάλιστα τῆς ἀφιερωμένης ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Ἀνεζήτησες Μοναστική Ἀδελφότητα στή γειτονική μας Μεγαλόνησο Κρήτη, ὅπου ἀσκήθηκες ἐπί διετία περίπου. Ἀλλά ἡ τουριστική κίνησις τοῦ παραλιακοῦ ἐκείνου Μοναστηριοῦ δέν σέ διευκόλυνε στή Μοναχική σου ζωή καί ἀφιέρωσι, γι’ αὐτό καί ἐζήτησες ἀπό τόν Ἡγούμενο τοῦ Μοναστηριοῦ καί τόν Σεβ. Μητροπολίτη τῆς περιοχῆς νά σοῦ δώσουν τήν εὐλογία τους γιά τήν ἀναζήτησι ἡσυχαστικοῦ τόπου καί συνθηκῶν Μοναχικῆς διαβιώσεως. Ἡ ἀναζήτησίς σου αὐτή ἔγινε σέ μιά ἀγαθή σύμπτωσι, κατά τήν ὁποία εἶχα ζητήσει τό περασμένο καλοκαίρι ἕναν Ἱερομόναχο ἀπό τήν γειτονική μας Ἱερά Μητρόπολι Κισάμου γιά συμπαράστασι στόν ἀσθενοῦντα σεβάσμιο Γέροντα Ἱερέα τῶν Ἀντικυθήρων. Καί θεωρῶ ἔργο τῆς Θείας Προνοίας καί ἰδιαίτερη εὐλογία τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας καί τοῦ Ἁγίου Μύρωνος, Προστάτου τῶν Ἀντικυθήρων, τήν θερμή παρακίνησί σου, τόσον ἀπό τόν Σεβ. Κισάμου, ὅσον καί ἀπό τόν ἅγιο Ἡγούμενο νά προτιμήσης τά Κύθηρα καί τά Ἀντικύθηρα ὡς τόπους ἡσυχίας καί πνευματικῆς περισυλλογῆς. Ἡ παρουσία σου, μάλιστα, καί στό νησί τῶν Ἀντικυθήρων, εἰς βοήθειαν καί συμπαράστασιν τοῦ ἐκεῖσε Γέροντος Ἐφημερίου π.Ἀντωνίου, θά συμβάλη τά μέγιστα καί στήν προσπάθεια ἐποικισμοῦ τοῦ διαρκῶς συρρικνουμένου πληθυσμιακά ἀκριτικοῦ αὐτοῦ νησιοῦ μέ πολύτεκνες ἑλληνικές οἰκογένειες, πού μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἐπιχειροῦμε μέ τόν Ἀντικυθήριο Δήμαρχό μας καί τήν Ἕνωσι Ἀντικυθηρίων Ἀθηνῶν – Πειραιῶς, αὐτόν τόν καιρό, μέ τή θερμή συμπαράστασι τοῦ ἐν Ἀθήναις Συλλόγου Πολυτέκνων «ΘΕΟΦΙΛΟΣ».
Στήν Μοναχική καί Ἱερατική σου ζωή καί διαδρομή, μαζί μέ τό αἰώνιο πρότυπο ἀρετῆς καί ἁγιότητος, πού εἶναι γιά ὅλους μας ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς Χριστός, προβάλλουν σήμερα καί οἱ τιμώμενοι Ἅγιοί μας : ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, Ἱερεύς καί Μοναχός τῆς ὀνομαστῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Σάββα Ἱεροσολύμων καί ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυς Σεραφείμ, Μοναχός καί Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κορώνης Καρδίτσης καί μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Φαναρίου καί Νεοχωρίου τοῦ νομοῦ Καρδίτσης.
Ἀπό τόν πρῶτο, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, τόν σπουδαῖο αὐτό δογματικό Θεολόγο καί Ὑμνογράφο τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, θά σοῦ προσφέρω αὐτή τήν ἱερή στιγμή μία εὐωδιαστή πνευματική ἀνθοδέσμη, πού περιλαμβάνει τίς ψυχικές καί σωματικές ἀρετές τοῦ Χριστιανοῦ, «εἰς ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς».
Γενικές ψυχικές ἀρετές : ἀνδρεία, φρόνησις, σωφροσύνη καί δικαιοσύνη.
Εἰδικές ψυχικές ἀρετές : πίστις, ἐλπίδα, ἀγάπη, προσοχή, ταπείνωσις, πρᾳότητα, μακροθυμία (μεγαλοψυχία), ἀνεξικακία, χρηστότητα, ἀοργησία, θεία γνῶσις, τό εὔθυμο, τό ἁπλό, τό ἀτάραχο, τό ἀνυπόκριτο, τό ἄτυφο, τό ἀνυπερήφανο, τό ἄφθονο (χωρίς φθόνο), τό ἄδολο (χωρίς δόλο), τό ἀφιλάργυρο, τό συμπαθές, τό ἐλεημονητικό, τό μεταδοτικό, τό ἄφοβο, τό ἄλυπο, τό κατανυκτικό, τό αἰδεστικό (σεβάσμιο), ἡ εὐλάβεια, ἡ ἐπιθυμία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, ἡ λαχτάρα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁ πόθος τῆς (θείας) υἱοθεσίας.
Καί οἱ σωματικές ἀρετές, τά ἐργαλεῖα τῶν ἀρετῶν εἶναι : Ἐγκράτεια, νηστεία, πεῖνα, δίψα, ἀγρυπνία, πάννυχος στάσις (ὁλονύκτια ὀρθοστασία), συνεχόμενο γονάτισμα, ἀλουσία, μονοχιτωνία (ἕνα ἔνδυμα), ξηροφαγία, βραδυφαγία (ἐπιβράδυνσις τῆς συχνότητος τοῦ φαγητοῦ), ὑδροποσία (συχνή πόσις ὕδατος), χαμευνία (ὕπνος ἐπάνω στό δάπεδο), πτωχεία, ἀκτημοσύνη, τό αὐχμηρό (τό στεγνό), τό ἀκαλλώπιστο, τό ἀφίλαυτο (χωρίς φιλαυτία), τό μεμονωμένο, τό ἥσυχο, τό ἀπρόϊτο (ἡ ἀποφυγή τῆς ἐξόδου), τό ἐνδεές (πτωχόν), τό αὔταρκες, τό σιωπηλόν, τό νά ἐργάζεται τό ἐργόχειρό του καί κάθε κακοπάθεια καί σωματική ἄσκησις κ.τ.τ.
Καί ἀπό τόν δεύτερο ἑορταζόμενο Ἅγιο, τόν Ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ὡμολόγησε περίτρανα τήν Ὀρθόδοξη Πίστι μας καί ὑπέμεινε τά πάνδεινα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἄς ἀκούσωμε τό μήνυμά του ἀπό τήν φυλακή, ὅπου ἐγκλείσθηκε. Διαβάζω τό σχετικό ἀπόσπασμα ἀπό τό Ἱερό Συναξάρι του (τό ἀποδίδουμε στήν ἁπλῆ γλῶσσα): «…Ὁ δέ Ἅγιος, κλεισμένος μέσα στή φυλακή, εὐχαριστοῦσε τόν Θεό, πού τοῦ ἔδινε αὐτή τήν ἀνέλπιστη (πνευματική) νίκη. Καί τήν ἑπόμενη ἡμέρα, ἀφοῦ κάθισε στό κριτήριο ὁ ἡγεμόνας, παρουσίασαν μπροστά του τόν Ἅγιο. Καί ὁ ἡγεμόνας τόν ἐρώτησε : «μήπως ἔχεις κάποιο καλύτερο λογισμό, κάποια πιό καλή σκέψη ἀπό τήν προηγούμενη ἡμέρα; πές μας το». Καί ὁ Ἅγιος ἀπάντησε : «πιό τολμηρός ἀπό χθές, ὦ ἡγεμόνα, παραστέκομαι μπροστά σου, ἀφοῦ ἔγινα πιό ρωμαλέος ἀπό τά βασανιστήριά σου». Καί ἀμέσως διατάζει νά τόν κτυπήσουν πιό δυνατά. Ἔπειτα ἀπό τά ἄκρα τῶν χειρῶν καί τῶν ποδῶν του τεντώνεται. Δέχεται ἐπάνω στήν κοιλιά του βαρύτατη πέτρα καί πολύ σκληρά καταξέεται τό σῶμα του. Ὕστερα, ἀφοῦ ἀνέμειξαν νερό μέ σκόνη καί ξύδι, τόν κατανάγκασαν νά τό πιῆ.
Ἐπειδή δέ (ὁ ἡγεμόνας) ἔβλεπε τόν Ἅγιο πιό τολμηρό νά γίνεται μετά τό μαστίγωμα, καί νά πιστεύη ὁλόψυχα στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καί νά θέλη πρόθυμα νά πεθάνη γι’ αὐτόν, ἀφοῦ ἀπόρησε ὁ θηριώδης ἐκεῖνος κριτής, ἔβγαλε ἀπόφασι ἐναντίον του νά ἀποθάνη μέ βίαιο θάνατο. Καί ἔτσι, ἀφοῦ τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπό τό κριτήριο, διέταξαν νά τόν σουβλίσουν μέ παχειά ράβδο. Μόλις ἔγινε αὐτό ὁ Ἅγιος ἐκέρδισε τόν στέφανο τοῦ Μαρτυρίου …».
«Μή μοι γένοιτο ποτέ, ἀπαρνήσασθαι Χριστόν, (ἀνέκραζε ὁ ἔνδοξος Ἱερομάρτυς Σεραφείμ)˙ παῖε, καῖε, τιμώρει˙ ἡδύνομαι, ἀγαλλιῶμαι, ἐγκαλλωπίζομαι».
Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε καί Μοναχέ π.Διονύσιε,
«Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ» ἔλεγε ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος. Νά εἶσαι μιμητής τοῦ Χριστοῦ, μιμητής τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου μας, μιμητής τῶν ἑορταζομένων σήμερα Ἁγίων, μιμητής καί τοῦ Ἁγίου Προστάτου σου Διονυσίου, Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ ἐν Ζακύνθῳ, τόν ὁποῖο τιμᾶς ἀπό τήν νεανική σου ἡλικία στήν πόλι τοῦ Πρωτοκλήτου, τήν Πάτρα, πού ἀνέδειξε πολλούς Ἁγίους, μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα.
Ὁ Ἅγιος Προστάτης σου Διονύσιος, ὁ ἀπό τῆς νεότητός του ἀγαπήσας τόν Χριστόν καί ἀφιερωθείς εἰς Αὐτόν μέ τήν Μοναχικήν του ἀφιέρωσιν εἰς τήν Μονήν τῶν Στροφάδων, ἀφοῦ διεκρίθη ὡς Μοναχός, Ἱερεύς καί Ἡγούμενος τῆς Μονῆς του διά τήν ὑπακοήν, τήν ταπείνωσιν καί τήν ἔνθεον ἄσκησίν του καί ἀνεδείχθη Ἀρχιεπίσκοπος Αἰγίνης ἔμεινε εἰς τήν νεώτερη ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία ὡς ὁ Ἅγιος τῆς ἀγάπης καί τῆς συγγνώμης, ἀφοῦ, μαζί μέ ὅλα τά ἄλλα, συγχώρεσε καί τόν φονιᾶ τοῦ ἀδελφοῦ του, πού ἔπεσε στά χέρια του καί ἀντί νά τόν τιμωρήση καί νά τόν ἐκδικηθῆ, τόν ἐσυγχώρησε καί τόν ἐφυγάδευσε ἀπό τό νησί τῆς Ζακύνθου γιά νά διαφύγη τόν κίνδυνο, ὅπως καί ἔγινε. 
Δέν θέλω τίποτε ἄλλο νά προσθέσω, ἀδελφέ Διονύσιε, γιατί τά μοναχικά σου καθήκοντα τά κάμνεις μέ ζῆλο ἱερό καί ἀκρίβεια, καί τήν Θεία Γραφή μελετᾶς, ἀλλά καί εἰς τούς Ἁγίους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας ἐντρυφᾶς μέ πολλή προθυμία.
Νά ἐπαναλάβω μόνο τόν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρός τόν μαθητήν του Ἀπόστολο Τιμόθεο, Ἐπίσκοπο Ἐφέσου : «ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα ἡ προκοπή σου φανερά ᾖ ἐν πᾶσι».
Ἀφοῦ σοῦ εὐχηθῶ ἀπό καρδίας νά πορεύεσαι τήν ὁδόν τοῦ Κυρίου χαίρων, «ἐν παντί συνιστῶν σεαυτόν ὡς Θεοῦ Διάκονον», καί ἀφοῦ ἐκφράσης καί σύ τά ἱερά σου συναισθήματα ἐν ὄψει τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερωσύνης, τό ὁποῖο θά τελεσθῆ ἐντός ὀλίγου, σέ καλῶ νά εἰσέλθης εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου, εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. 
«Ἴσχυε, ἀνδρίζου καί κραταιούσθω ἡ καρδία σου», ἀγαπητέ μοι Ὑποδιάκονε. Ἀμήν».-
Ἀμέσως μετά ὁ π. Διονύσιος ἐξεφώνησε τόν χειροτονητήριο λόγο του, στόν ὁποῖο μεταξύ ἄλλων εὐχαρίστησε τούς εὐσεβεῖς γονεῖς του, τό παλαιό του πνευματικό π.Χαράλαμπο καί τήν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Διονυσίου. Ἐξέφρασε τήν βαθύτατη εὐγνωμοσύνη καί ἀφοσίωσή του στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας γιά τήν πατρική ἀγάπη καί τή μεγάλη δωρεά τῆς χειροτονίας πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε. Ὑπεσχέθη τέλος, νά ἀγωνισθῇ μέ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς του, προκειμένου νά φανῇ ἄξιος τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχη μας καί τόν διαβεβαίωσε νά διακονήσῃ μέ ζῆλο καί ἀπέραντη ἀγάπη τόν Ἱερό Ναό καί τό Ἅγιο Θυσιαστήριο τοῦ Μόνου καί Ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τούς ἀνθρώπους πού ἀποτελοῦν τούς ἔμψυχους ναούς Του, ἀφοῦ σ’ Αὐτόν ἀνήκει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνησις ἀπό τώρα καί μέχρι τήν συντέλεια τοῦ αἰῶνος.
Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν παριστάμενο Ἱερό Κλῆρο, τίς Τοπικές Ἀρχές, τούς Ἱεροψάλτες μας, τά Σχολεῖα τοῦ νησιοῦ μας μέ τούς συνοδεύοντας ἐκπαιδευτικούς καί ὅλο τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα καί εὐχήθηκε ἀπό καρδίας εἰς ὅλους πλούσια τήν εἰρήνη, τίς Θείες δωρεές καί εὐλογίες τοῦ Κυρίου μας.
Τὸ ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας ὁ Σεβασμιώτατος ἐδέχθη εὐχές εἰς τόἘπισκοπεῖοτῆς Ἱερᾶς Μητρόπολεως Κυθήρων.  
Ὁλόψυχα εὐχόµαστε στόν σεπτό Ποιμενάρχη μας ἔτη πολλά καί εὐλογηµένα. Ὁ Κύριός µας νά τοῦ χαρίζει ὑγεία ἀδιάπτωτη καί µακροηµέρευση γιά νά συνεχίσει θεοφιλῶς καί θεαρέστως νά εὐλογεῖ τό ποίµνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς µας καί στόν νέο Διάκονο ὁ Θεός νά τοῦ χαρίζη πλούσια, καρποφόρα, χαρούμενη καί ἀνέφελη διακονία.