ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Τά πήλινα σκεύη τά γεμᾶτα ἀγάπη
«Ὄστρακο» ὀνομάζουμε συνήθως τά
ἀσβεστολιθικά περιβλήματα μερικῶν πρωτόγονων θαλάσσιων ὀργανισμῶν, ὅπως
τά μύδια, τά στρείδια, οἱ κοχλίες, κ.λπ. Δέν ἦταν, ὅμως, μόνο αὐτή ἡ
ἔννοια τοῦ “ὀστράκου” στήν ἀρχαία Ἑλληνική Γλῶσσα, τήν ὁποία ὁ Ἀπόστολος
Παῦλος χρησιμοποιεῖ στίς ἐπιστολές του, γνωρίζοντας την καλά. Ὄστρακα
λέγονταν καί τά κομμάτια ἀπό σπασμένα πήλινα ἀγγεῖα.
Σέ τέτοια πήλινα κομμάτια οἱ Ἀθηναῖοι ἔγγραφαν τό ὄνομα τοῦ στρατηγοῦ πού ἤθελαν τήν ἀπομάκρυνση του, ἐξ οὗ καί ὁ θεσμός ὀνομάσθηκε «ἐξοστρακισμός». Καί στίς δύο περιπτώσεις πρόκειται γιά ἀντικείμενα εὔθραυστα.
Σέ τέτοια πήλινα κομμάτια οἱ Ἀθηναῖοι ἔγγραφαν τό ὄνομα τοῦ στρατηγοῦ πού ἤθελαν τήν ἀπομάκρυνση του, ἐξ οὗ καί ὁ θεσμός ὀνομάσθηκε «ἐξοστρακισμός». Καί στίς δύο περιπτώσεις πρόκειται γιά ἀντικείμενα εὔθραυστα.
Αὐτήν τήν ἔκφραση χρησιμοποιεῖ ὁ Παῦλος
γιά τόν ἑαυτό του καί τούς Ἀποστόλους. Μιλώντας στό σημερινό Ἀνάγνωσμα
γιά τό φῶς τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, ὑπογραμμίζει μέ ταπείνωση πώς αὐτός ὁ
θησαυρός ἔχει δοθεῖ καί φιλοξενεῖται σέ πήλινα σκεύη. Σέ ἀνθρώπους μέ
σωματικές ἀδυναμίες, μέ ἀσθένειες, μέ ἀτέλειες. Σέ ἀνθρώπους, ὅμως, πού ἡ
Χάρη τοῦ Θεοῦ τούς κάνει δυνατούς στίς θλίψεις, στίς κακουχίες, στήν
φτώχεια, στήν πείνα καί στούς διωγμούς. Μαρτυρώντας πάντοτε μέ τήν ζωή
καί τό παράδειγμα τους ὅτι ἐκεῖνος πού τούς κάνει δυνατούς εἶναι Αὐτός
πού σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε...
Καί καλεῖ σέ μίμηση ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν. Μιά μίμηση πού λιτά καί περιεκτικά μᾶς τήν περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στήν σημερινή περικοπή. Μιλώντας ὁ Κύριος σ’ αὐτούς πού εἶχαν ἀγαθή διάθεση (“ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν”), ζήτησε κάτι πρωτάκουστο: Ἡ ἀγάπη νά μή ἐξαντλεῖται σ’ αὐτούς πού μᾶς ἀγαποῦν, ἀλλά νά ἐκδηλώνεται πρώτιστα σ’ αὐτούς πού μᾶς ἀδικοῦν, πού μᾶς κακοποιοῦν, τούς ἐχθρούς μας! Κριτήριο στήν παροχή τῆς ἀγάπης νά μή ἀποτελεῖ ἡ συμπάθεια, ὁ ὑπολογισμός κέρδους, ἡ καταστροφική κριτική ἄν ὁ εὐεργετούμενος ἀπό μᾶς “ἀξίζει τήν ἀγάπη μας”. Ἀλλά ποιό εἶναι τό θέλημά του. Καί γιά νά καταστήσει ὁ Χριστός πιό σαφές τό κριτήριο τῆς ἀγάπης εἶπε τόν μεγάλο λόγο: “Καθώς θέλετε ἶνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως”.
Εἴμαστε, Χριστιανοί μου, ἕτοιμοι νά ζήσουμε καί νά φερθοῦμε στήν ζωή μας μέ ὁδηγό αὐτήν τήν πυξίδα τῆς ἀγάπης;…
Καί καλεῖ σέ μίμηση ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν. Μιά μίμηση πού λιτά καί περιεκτικά μᾶς τήν περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στήν σημερινή περικοπή. Μιλώντας ὁ Κύριος σ’ αὐτούς πού εἶχαν ἀγαθή διάθεση (“ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν”), ζήτησε κάτι πρωτάκουστο: Ἡ ἀγάπη νά μή ἐξαντλεῖται σ’ αὐτούς πού μᾶς ἀγαποῦν, ἀλλά νά ἐκδηλώνεται πρώτιστα σ’ αὐτούς πού μᾶς ἀδικοῦν, πού μᾶς κακοποιοῦν, τούς ἐχθρούς μας! Κριτήριο στήν παροχή τῆς ἀγάπης νά μή ἀποτελεῖ ἡ συμπάθεια, ὁ ὑπολογισμός κέρδους, ἡ καταστροφική κριτική ἄν ὁ εὐεργετούμενος ἀπό μᾶς “ἀξίζει τήν ἀγάπη μας”. Ἀλλά ποιό εἶναι τό θέλημά του. Καί γιά νά καταστήσει ὁ Χριστός πιό σαφές τό κριτήριο τῆς ἀγάπης εἶπε τόν μεγάλο λόγο: “Καθώς θέλετε ἶνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως”.
Εἴμαστε, Χριστιανοί μου, ἕτοιμοι νά ζήσουμε καί νά φερθοῦμε στήν ζωή μας μέ ὁδηγό αὐτήν τήν πυξίδα τῆς ἀγάπης;…
Πρωτ. π.Π.Μαριᾶτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου