ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Κάποτε, σ’ ἕνα Λύκειο ὁ καθηγητής τῆς Θεολογίας ζήτησε ἀπό τούς μαθητές νά ἀναπτύξουν γραπτά τό θέμα «Τί θά ἀποφάσιζα ἄν – εὑρισκόμενος σέ ἐποχή διωγμῶν - μοῦ ζητοῦσαν νά ἀρνηθῶ τήν Πίστη μου στόν Χριστό;».
Οἱ περισσότεροι μαθητές ἔγραψαν ἐνθουσιώδεις ἐκθέσεις ὅτι θά
ὑπεράσπιζαν τήν Πίστη τους μέχρι θανάτου, ὑπομένοντας ἐν ἀνάγκῃ καί τό
μαρτύριο ! Μόνο ἕνας μαθητής ἔγραψε πώς θά τρόμαζε μπροστά στά μαρτύρια
καί τά θηρία. Εἶχε, ὅμως, τήν ἐλπίδα πώς ὁ Θεός θά τόν ἐνίσχυε... Ὁ
μαθητής ἐκεῖνος ἦταν ὁ μόνος πού πῆρε “ἄριστα” !
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, στήν σημερινή
Εὐαγγελική περικοπή ὁ Κύριος μας καλεῖ νά σηκώσει ὁ καθένας μας τόν
σταυρό του καί νά τόν ἀκολουθήσει, ἐάν βεβαίως θέλει νά βαδίσει στά ἴχνη
Του. Οἱ ἄνθρωποι ἀκούγοντας “σταυρό” τόν ταυτίζουν μέ θάνατο. Περίπου
τό ἴδιο λίγο ἐνωρίτερα εἶχε καταλάβει καί ὁ Πέτρος, βλέποντας νά
διαψεύδονται οἱ προσδοκίες του (προσδοκίες ἄλλωστε διάχυτες στόν Ἰσραήλ )
γιά τήν ἔλευση ἑνός ἰσχυροῦ, κοσμικοῦ Μεσσία. Ὁ Χριστός προέλεγε τό
δικό Του πάθος καί τόν Σταυρικό Του θάνατο, ἐμφανιζόμενος στά μάτια τῶν
Μαθητῶν κοσμικά ἀδύναμος.
Μήπως κι' ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, τρέμουμε μπροστά στόν ὅποιον προσωπικό μας σταυρό, βολεμένοι στήν καλοζωία μας καί ἀπορρίπτουμε τόν “ἐπικίνδυνο Χριστό”; Μήπως δέν ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὁ Σταυρός, ἀκόμη κι' ἄν συνεπάγεται σωματικό θάνατο, εἶναι ζωή;... “Ὅς δ’ ἄν ἀπολέση τήν ἑαυτοῦ ψυχήν ἕνεκεν ἐμοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου μου, οὗτος σώσει αὐτήν”. Ἐννοώντας ὁ Εὐαγγελιστής μέ τήν λέξη “ψυχή” τήν ζωή μας, τήν ἴδια τήν παντοτεινή ύπαρξή μας, μεταφέρει τά λόγια τοῦ Σωτῆρα μας.
Ἄν λοιπόν πιστέψαμε σ’ Αὐτόν, ἄν τό πανηγύρι τῆς Ἀναστάσιμης νύχτας εἶναι γιά μᾶς ὑπόσχεση ζωῆς καί χαρᾶς κοντά Του, τότε ἄς Τοῦ ποῦμε μέ τήν καρδιά μας: “Ὁ Σταυρός Σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ Λαῷ Σου !”
Μήπως κι' ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, τρέμουμε μπροστά στόν ὅποιον προσωπικό μας σταυρό, βολεμένοι στήν καλοζωία μας καί ἀπορρίπτουμε τόν “ἐπικίνδυνο Χριστό”; Μήπως δέν ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὁ Σταυρός, ἀκόμη κι' ἄν συνεπάγεται σωματικό θάνατο, εἶναι ζωή;... “Ὅς δ’ ἄν ἀπολέση τήν ἑαυτοῦ ψυχήν ἕνεκεν ἐμοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου μου, οὗτος σώσει αὐτήν”. Ἐννοώντας ὁ Εὐαγγελιστής μέ τήν λέξη “ψυχή” τήν ζωή μας, τήν ἴδια τήν παντοτεινή ύπαρξή μας, μεταφέρει τά λόγια τοῦ Σωτῆρα μας.
Ἄν λοιπόν πιστέψαμε σ’ Αὐτόν, ἄν τό πανηγύρι τῆς Ἀναστάσιμης νύχτας εἶναι γιά μᾶς ὑπόσχεση ζωῆς καί χαρᾶς κοντά Του, τότε ἄς Τοῦ ποῦμε μέ τήν καρδιά μας: “Ὁ Σταυρός Σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ Λαῷ Σου !”
Πρωτ. π.Π.Μαριᾶτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου