"....... Ο παππούς μου, ο γιατρός Στέφανος Νικηφοράκης, που εξυπηρετούσε όλο το νησί, με τη γρίπη του '18 περιόρισε την οικογένεια του, τη γυναίκα του και δύο παιδιά, στον όροφο του σπιτιού και ο ίδιος παρέμεινε στο ισόγειο αφιερωμένος στην περίθαλψη των θυμάτων. Ο πατέρας μου, Νικόλαος Νικηφοράκης, μικρό παιδί τότε, μας διηγόταν αργότερα ότι έβλεπε από τα παράθυρα και αυτή ήταν η μόνη ποικιλία των ημερών εκείνων, τις νεκρικές πομπές που κατευθύνονταν στο κοιμητήριο της Χώρας. Μάλιστα μια ημέρα έγιναν 3 ενταφιασμοί. Σε μια άλλη περίπτωση στο ίδιο σπίτι πέθαναν δύο άτομα σε διάστημα ολίγων ημερών και το δεύτερο φέρετρο το έβγαλαν από το παράθυρο για να μην τριτώσει το κακό!!!.........."
Να προσθέσω και αυτό ας είναι μνημόσυνο στη μνήμη των ηρώων γιατρών της εποχής εκείνης, ότι ο γιατρός Στέφανος Νικηφοράκης πήγαινε με το άλογο σε πολλά χωριά των Κυθήρων και σε δύσβατες περιοχές κοντά στον ανθρώπινο πόνο και στους φτωχούς όχι μόνο δεν έπαιρνε αμοιβή, αλλά τους άφηνε διακριτικά και ένα φιλοδώρημα στο μαξιλάρι τους!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου