ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ & ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ 26-4-2020

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ Η΄ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (26-4-2020).

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Μία εὐλογημένη «ἀπιστία»

Στήν σημερινή Κυριακή, Χριστιανοί μου, φέρνουμε στήν μνήμη μας τό περιστατικό τῆς ἐμφανίσεως (δεύτερης μετά τό βραδυνό τῆς «μίας τῶν Σαββάτων») τοῦ Ἰησοῦ στούς Μαθητές Του.

Ὁ Θωμᾶς –ἀπών στήν πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Διδασκάλου– εἶχε ἀμφισβητήσει τήν μαρτυρία τῶν ὑπολοίπων, πού τοῦ ἔλεγαν: «Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον». Καί μάλιστα εἶχε πεισματικά προεξοφλήσει πώς, ἄν δέν ἔβλεπε μέ τά μάτια του τά σημάδια ἀπό τά Σταυρικά καρφιά καί ἐπιπλέον, ἄν δέν ψηλαφοῦσε μέ τό δάκτυλο του αὐτά τά σημάδια, δέν ἐπρόκειτο νά πιστέψει.Αὐτός, ὁ Μαθητής, πού πρίν δυό βδομάδες πλειοδοτοῦσε σέ ἐνθουσιασμό (λέγοντας «πᾶμε καί ‘μεῖς νά πεθάνουμε μαζί Του»), εἶναι ὁ ἴδιος πού –ἐξουθενωμένος ἀπό τήν λύπη– δέν μπορεῖ νά ἀντικρίσει τήν ἀπρόσμενη Χαρά.

Ἐκεῖνος, ὅμως, ὁ «ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς», ἤθελε τόν αὐθόρμητο Μαθητή δικό Του, μέτοχο τῆς Χαρᾶς Του, μέτοχο τοῦ χοροῦ τῶν Ἀποστόλων. Καί τοῦ ἐμφανίσθηκε! Τά ἀντίστοιχα γεγονότα εἶναι γνωστά.

Συνηθίζουμε, Χριστιανοί μου, ἐλαφρά τῇ καρδίᾳ, νά λέμε «ὁ ἄπιστος Θωμᾶς». Εἶναι, ὅμως, δίκαιη μιά τέτοια ἔκφραση γιά ἕνα Ἀπόστολο πού σφράγισε τήν ζωή του μέ μαρτυρικό θάνατο; Ἀσφαλῶς ὄχι ! Ἡ ὅποια ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ στήν πραγματικότητα ἦταν μιά εἰλικρινής, μιά δραματική ἀναζήτηση. Γι' αὐτό καί ἡ κρυμμένη στό βάθος του σπίθα τῆς Πίστης τόν ἐμπόδισε νά πεῖ «Ἀποκλείεται!», ἀλλά νά ἀφήσει μιά τρελή πιθανότητα: «Μήπως;»… Ἔτσι οἱ ἄλλοι τόν ἄκουσαν νά λέει: «Ἐὰν μὴ ἴδω …» καί εἶδε… καί ἐπίστευσε… καί ἔγινε ἀφορμή τῆς πιό σπουδαίας, ἴσως, εὐεργετικῆς ὑπόσχεσης: «Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες».

Ἄς ἔχουμε, ἀδελφοί, τήν εὐθύτητα τοῦ Θωμᾶ. Κι ἄς τόν θυμόμαστε στίς στιγμές ὀλιγοπιστίας. Ἀναζητώντας τόν Ἀναστημένο Χριστό… ψηλαφώντας Τον στά πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας… ἀνιχνεύοντάς Τον μέσα στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας Του… καί -ἀπολαμβάνοντας τήν Χαρά τοῦ Ἀναστάσιμου πανηγυριοῦ– ἄς Τοῦ λέει ὁ καθένας μας: «Ὁ Κύριος μου καί ὁ Θεός μου».

Πρωτ. π. Π. Μαριᾶτος