Το θυμάστε; Είναι το πολύχρωμο,ανθεκτικό και ευρύχωρο σακίδιο, κατασκευασμένο με μεράκι, καλαισθησία και φαντασία στον ξύλινο αργαλειό από εκείνες τις ηρωίδες Τσιριγώτισσες μαστόρισσες, απαραίτητο σε κάθε σπίτι.
Πριν το πλαστικό εισβάλλει στην καθημερινότητά μας και γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) το στράιστο είχε πολλές χρήσεις: ο ιερέας έβαζε τη λειτουργία του και τα βιβλία του για να πάει στα μακρινά ξωκκλήσια του νησιού μας να ιερουργήσει, ο μαθητής τα σχολικά του βιβλία, ο εργάτης τα εργαλεία της δουλειάς του και το κολατσιό του, η νοικοκυρά τα τρόφιμα για να τα μεταφέρει στο χωράφι, η πιστή γυναίκα όλα τα χρειώδη προκειμένου να ακολουθήσει την "Γύρα" της Μυρτιδιώτισσας σε όλο το νησί την αναστάσιμη περίοδο και να εκπληρώσει το τάμα της.
Πολλά από αυτά είχαν απλά σχέδια, κάποια όμως ήταν πουλάτα (όπως αυτό που βλέπετε, κειμήλιο που διατηρώ από την γιαγιά μου) διακοσμημένα δηλαδή με εντυπωσιακά, παραδοσιακά μοτίβα, αληθινά κομψοτεχνήματα.
Όλα είναι χαρακτηριστικά δείγματα του κυθηραϊκού, λαϊκού πολιτισμού που, δυστυχώς, σήμερα δεν τα εκτιμάμε, για μην πω περιφρονούμε.
ΠΗΓΗ
Γιώργος Λουράντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου