Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΑΛΑΙΟΜΟΝΑΣΤΗΡΟ ΒΡΟΝΤΑΜΑ, 1825.

 


ΠΑΛΑΙΟΜΟΝΑΣΤΗΡΟ ΒΡΟΝΤΑΜΑ, 1825.
Η συγκλονιστική ΘΥΣΙΑ ενός ολόκληρου χωριού.
Τον κρισιμότερο ίσως χρόνο της Ελληνικής Επανάστασης, το 1825, εν μέσω εμφύλιων σπαραγμών, ο Ιμπραήμ Πασάς με ισχυρή στρατιωτική δύναμη κατευθύνεται προς την Λακωνία.
Ο Ελληνικός στρατός είναι σχεδόν διαλυμένος και οι αντιστάσεις του μηδενικές. Η κάθοδος του Ιμπραήμ, σπέρνει τον τρόμο και τον πανικό. Όπου περνούσε σκότωνε, έπαιρνε αιχμάλωτους νέους και νέες και έκαιγε τα χωριά.
Στην καταστροφική για τη Λακωνία πορεία του και μετά από το κάψιμο του Γερακιού και της Καρίτσας, σειρά είχε ο Βρονταμάς, με κορυφαία τη θυσία των 300 Βρονταμιτών (κατά άλλους ιστορικούς ήταν 400) με αρχηγούς τον παπά-Δημήτρη Παπαδημητρίου και τον Γιαννάκη Καραμπά, οι οποίοι κατέφυγαν λίγο έξω από το χωρίο, στον τρισυπόστατο σπηλαιώδη ναό, αφιερωμένο στην Θεοτόκο, στον Άγιο Νικόλαο και στον μεγαλομάρτυρα Νικήτα για να διασωθούν.
Η μοίρα όμως, έμελλε να γράψει μια νέα σελίδα θυσίας, στην ιστορία της Εθνικής Παλιγγενεσίας, γιατί ο Ιμπραήμ χάρις στη βοήθεια ντόπιων Τούρκων, ανακάλυψε-άνοιξε μια τρύπα στην κορυφή της σπηλιάς, από όπου έριξαν εκρηκτικές ύλες, στέλνοντας με τον πιο μαρτυρικό τρόπο στο θάνατο, όλους τους Βρονταμίτες. Οι σπαρακτικές φωνές αναμιγνύονταν με τις προσευχές. Αλλά πολύ γρήγορα η Φωτιά και το θειάφι, επέφερε τη σιγή.
Αυτή την θυσία τιμούμε σήμερα, μαζί με το ετήσιο μνημόσυνο της αείμνηστης Ελένης Στρατήγη, ως πρωτεργάτη ανάδειξης και προβολής της ΘΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΒΡΟΝΤΑΜΙΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟΜΟΝΑΣΤΗΡΟ.
Χρέος και υποχρέωση μας ως Λακώνων, να κρατήσουμε τα μηνύματα και αυτής της θυσίας, στον βωμό της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας της Πατρίδας μας, αλλά και να κατοχυρώσουμε την Θυσία των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο, στο ΠΑΝΘΕΟΝ της Ελληνικής Ιστορίας και των σχολικών βιβλίων.
Στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, η Εθνική Ομοψυχία, ας είναι οδηγός και φωτοδότης της πορείας του Ελληνισμού προς το μέλλον. Οι πρόγονοι μας έπραξαν το ιστορικό τους χρέος, ποτισμένο με αίμα και θυσίες. Δική μας ιστορική ευθύνη, η διαφύλαξη αυτής της παρακαταθήκης.
Με τον αναλογούντα σεβασμό και με την παραπάνω αναφορά, ως μια ελάχιστη οφειλόμενη ένδειξη τιμής και μνήμης, κλίνω το γόνυ στη συγκλονιστική αυτή θυσία, των Βρονταμιτών στο Παλαιομονάστηρο.
Αιωνία τους η μνήμη!

 Νεοκλής Κρητικός


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου