(2) ιστορικά γεγονότα συνέβησαν σε αυτόν τον ΙΕΡΟ ΤΟΠΟ.

Φαρακλό Βοιών:Εδώ το 2006 Εντοπίστηκε η κλεμμένη από τη Μονή Έλωνας εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας.

¨Επιθυμία του αρχηγού της Αστυνομίας είναι να κτιστεί ένα εκκλησάκι στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα και μέσα να τοποθετηθεί αντίγραφό της, με μέριμνα και έξοδα της Αστυνομίας.¨

Το ιστορικό.

Η 17η Αυγούστου 2006 είναι μία σημαδιακή ημερομηνία για την Ιερά Μονή Έλωνας στον Πάρνωνα, καθώς τότε εκλάπη η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Η εικόνα εντοπίστηκε περίπου ένα μήνα αργότερα (στις 23/9/2006) στο χωριό Φαρακλό Βοιών Λακωνίας, ενώ δράστης της κλοπής ήταν ένας 28χρονος Ρουμάνος.

Στο φύλλο της 19ης Αυγούστου 2006, ο “ΛΤ” έγραφε για τη δυσάρεστη εξέλιξη:

«Τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας έκλεψαν άγνωστοι δράστες από την Μονή Έλωνας. Το περιστατικό έγινε προχθές αργά το βράδυ. Όπως εικάζεται οι δράστες πήγαν το απόγευμα της Πέμπτης στο μοναστήρι ως προσκυνητές και παρέμειναν. Όταν έπεσε το βαθύ σκοτάδι μπήκαν από το καμπαναριό με σχοινιά στην εκκλησία και αφαίρεσαν την εικόνα, η οποία περιείχε και πολλά χρυσά αντικείμενα που είχαν αφιερώσει οι πιστοί στην Παναγία εκπληρώνοντας τάματα ζωής.

Η κλοπή έγινε αντιληπτή το πρωί από τον ιερέα που πήγε στην εκκλησία για να λειτουργήσει.

Αμέσως κινητοποιήθηκε το αρμόδιο αστυνομικό τμήμα Λεωνιδίου και η Αστυνομία Τρίπολης, ενώ υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης πήγαν χθες στο ιστορικό μοναστήρι και συντονίζουν τις έρευνες για τον εντοπισμό των θρασύτατων δραστών.

Σύμφωνα με μια εκδοχή η εικόνα της εικόνας αρχίζει το 582 όταν οι κάτοικοι του Έλους Λακωνίας, κατέφυγαν στην Τσακωνιά κυνηγημένοι από τους Σλάβους, κουβαλώντας μαζί τους και μία εικόνα της Παναγίας, η οποία από τον τόπο καταγωγής της πήρε και το όνομα της, δηλαδή από το Έλος ονομάστηκε Παναγία η Έλωνα.

Η εικόνα αυτή βρέθηκε από βοσκούς που τα βράδια έβλεπαν να λάμπει ένα δυνατό φως στο βράχο, απέναντι από τις στάνες τους. Έτσι τελικά είδαν ότι το φως αυτό προερχόταν από μία εικόνα που μπροστά της είχε ένα αναμμένο καντήλι. Μετά από πολλές και αγωνιώδεις προσπάθειες κατόρθωσαν να κατεβάσουν την εικόνα και να δοξάσουν τον Θεό για την αποκάλυψή του αυτή.

Ακόμα και σήμερα, ψηλά στο βράχο σώζεται το ξύλο που ήταν κρεμασμένη η αγία εικόνα.

Στο σημείο που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας μας, δύο μοναχοί που μόναζαν στην περιοχή, ο Καλλίνικος και ο Δοσίθεος, έκτισαν ένα μικρό εκκλησάκι και δύο κελιά, που είναι και ο αρχικός πυρήνας της Μονής. Οι μοναχοί κατόρθωσαν να αναδείξουν το μοναστήρι της Έλωνας σε πνευματικό κέντρο της περιοχής.

Το 1785 αρχίζει να ακμάζει η μοναστική αδελφότητα και ανέρχεται σε 40 μοναχούς. Ιδιαίτερα από την περίοδο 1798-1811 ακμάζει στο μέγιστο. Ανοίγεται δρόμος προς το μοναστήρι, κτίζεται ο ναός και νέα κτίρια για τους μοναχούς και τους επισκέπτες.

Η Ιερά Μονή Έλωνας λόγω της πνευματικής της ακτινοβολίας ανεκηρύχθηκε Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας κατόρθωσε να επιζήσει και να δίνει κουράγιο και δύναμη στους ραγιάδες, με την πνευματική, χρηματική και οποιαδήποτε άλλη βοήθεια που προσέφερε για την απελευθέρωση του Έθνους από την σκλαβιά των Τούρκων.
Το 1973 το μοναστήρι μετατρέπεται σε γυναικείο.

Η Ιερά Μονή είναι ένας απλός ναός με τέμπλο από σκαλιστό ξύλο καρυδιάς, με παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και με εικόνες παλαιές. Η εικόνα της Παναγίας είναι μία από τις 70 του Ευαγγελιστή Λουκά και φυσικά η αξία της είναι ανεκτίμητη».

Ο εντοπισμός της εικόνας
και η σύλληψη του δράστη
Τριάντα εφτά ημέρες μετά την κλοπή της, στις 23/9/2016, εντοπίστηκε η κλεμμένη από το μοναστήρι της Έλωνας, εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας.

Ο Ρουμάνος Λουτσένκο Γκρέντερ, ο οποίος είχε συλληφθεί ως δράστης, ομολόγησε στη διάρκεια ανάκρισης στην αστυνομική διεύθυνση της Αρκαδίας ότι είχε κλέψει την εικόνα στις 17 Αυγούστου. Ο Γκρέντερ, στο σπίτι του οποίου βρέθηκαν όλα τα αφιερώματα της εικόνας, υπέδειξε το σημείο που είχε κρύψει την εικόνα στους αστυνομικούς.

Η θαυματουργή εικόνα βρέθηκε μέσα σε ξύλινο πλαίσιο, τοποθετημένη μέσα στον τοίχο της μικρής εκκλησίας, στο μοναστήρι της Παντάνασσας στο χωριό Φαρακλό Λακωνίας, καλυμμένη από πέτρα, ώστε να μην εντοπίζεται εύκολα.

Η εικόνα τοποθετήθηκε στη θέση της στο μοναστήρι της Έλωνας, σε μια πανηγυρική τελετή στις 1 Οκτωβρίου 2006. Στην τοποθεσία που βρέθηκε η εικόνα χτίστηκε -με έξοδα της ΕΛΑΣ- εικονοστάσι, στο οποίο τοποθετήθηκε πιστό αντίγραφό της εικόνας.

Επίσης, κάθε χρόνο στην ΙΜ Ελώνας τελείται αρχιερατική ευχαριστήρια θεία λειτουργία, για τον εορτασμό επετείου της επιστροφής της απαχθείσης εικόνας στο μοναστήρι.

akonikos.gr

Εδώ στο ίδιο σημείο το 2015 κατά την επιχείρηση κατάσβεσης της μεγάλης πυρκαγιάς των Βατίκων κατέπεσε πυροσβεστικό αεροσκάφος.

Το ιστορικό:

Δραματικές οι εξελίξεις από το μέτωπο της πυρκαγιάς στη Νεάπολη. Πριν λίγο έγινε γνωστό ότι κατέπεσε ένα Καναντέρ! Το πυροσβεστικό αεροσκάφος κατέπεσε κατά την επιχείρηση κατάσβεσης στο χωριό Φαρακλό.

Οι πιλότοι του καναντέρ είναι σώοι και αβλαβείς.

δείτε τι λένε οι πιλότοι που είδαν το χάρο με τα μάτια τους...
Στη μεγάλη πυρκαγιά της Λακωνίας, την περασμένη Παρασκευή, ένα ζευγάρι Καναντέρ είχε σπεύσει από τη βάση της Ελευσίνας για να συνδράμει στην κατάσβεση.

Ο αέρας φυσούσε δυνατά, η φωτιά δημιουργούσε ρεύματα, ο κίνδυνος ήταν μεγάλος, όπως άλλωστε σε κάθε φωτιά. Πάνω από το χωριό Φαρακλό κάτι πήγε πολύ στραβά και οι δύο χειριστές του CL-215 αποφάσισαν να επιχειρήσουν αναγκαστική προσγείωση.

Χάρη στην ψυχραιμία, στον επαγγελματισμό και στην εμπειρία τους, οι χειριστές Χρήστος Λύτρας και ο Παναγιώτης Τσαμής κατάφεραν να προσγειώσουν το Καναντέρ πάνω σε δέντρα, σε ανηφόρα, δίπλα στον γκρεμό του βουνού. Με άλλα λόγια κατάφεραν να μετατρέψουν την πτώση σε αναγκαστική προσγείωση, από την οποία βγήκαν όρθιοι, περπατώντας. Οι ίδιοι απομακρύνθηκαν αμέσως. Λίγο αργότερα η πυρκαγιά, που προχωρούσε στο δάσος, έκαψε ολοσχερώς το αεροσκάφος...

«Είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται πτώση Καναντέρ -γιατί περί πτώσης πρόκειται- και οι πιλότοι καταφέρνουν να το προσγειώσουν σε δύσκολο έδαφος και να βγουν σώοι και αβλαβείς. Πρώτη φορά όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως», μας διαβεβαίωσαν ειδικοί των αεροσκαφών που είναι σε θέση να γνωρίζουν λεπτομέρειες της -παρ ολίγον μοιραίας- πτήσης. Τα αίτια της πτώσης είναι υπό διερεύνηση και οι ίδιοι οι πιλότοι - πρωταγωνιστές δεν μπορούν να μιλήσουν για το περιστατικό.

Το «Έθνος» επισκέφθηκε την 112 Πτέρυγα Μάχης, την Αεροπορική Βάση Ελευσίνας, εκεί που κάθε καλοκαίρι «χτυπά» η καρδιά της από αέρος δασοπυρόσβεσης στην Ελλάδα και μίλησε με τους συναδέλφους του Καναντέρ που έπεσε στη Λακωνία. «Αυτό που κατάφεραν οι πιλότοι μας χρήζει θαυμασμού», μας είπε ο διοικητής της 112 Π.Μ. Φώτιος Τζάλλας.
Το αίσθημα ευθύνης.

«Όλοι μας συγκλονιστήκαμε μόλις μάθαμε την είδηση και ανακουφιστήκαμε με το αποτέλεσμα. Όποιος κυβερνήτης πει ότι δεν έχει αισθανθεί κίνδυνο σε κάποια από τις πτήσεις του, ότι δεν έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση, δεν θα πει την αλήθεια. Αυτό που προέχει για εμάς, όμως, είναι το αίσθημα της προσφοράς και της ευθύνης», τόνισε. Ο ίδιος ο διοικητής μετράει συνολικά 7.500 ώρες πτήσης.

«Η Παρασκευή 17 Ιουλίου ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα, αλλά εκ του αποτελέσματος ήταν μια μεγάλη, καλή μέρα για μας», δήλωσε στο «Έθνος» ο διοικητής της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών, αντισμήναρχος Δημήτριος Δημόπουλος. Πρόκειται για τη Μοίρα στην οποία ανήκε το CL-215, που πραγματοποίησε την αναγκαστική προσγείωση. «Κάθε φωτιά είναι διαφορετική και κρύβει άλλους κινδύνους. Στο πιλοτήριο ενός Καναντέρ πρέπει να συνυπολογίσεις πολλούς αστάθμητους παράγοντες, που αφορούν τα καθοδικά και ανοδικά ρεύματα του ανέμου, το μικροκλίμα της φωτιάς, τις κακές συνθήκες κατά την υδροληψία και τους καπνούς που σε εμποδίζουν να βλέπεις. Η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο και όλα τα σενάρια υπάρχουν στο μυαλό σου, προκειμένου, αν χρειαστεί, να δράσεις αστραπιαία», μας εξήγησε.

«Όταν έμαθα τι είχε συμβεί με το αεροσκάφος στη Λακωνία, δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Όπως και τη χαρά μου, όταν έμαθα ότι οι συνάδελφοι ήταν σώοι και αβλαβείς», περιέγραψε ο διοικητής του κλιμακίου της 383 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπυρόσβεσης, επισμηναγός Στυλιανός Κουκουρίδης. «Δεν έχει ξανασυμβεί παγκοσμίως κάτι τέτοιο. Μίλησα με τον κυβερνήτη. "Είχες έτοιμο το σενάριο σε περίπτωση που σου συμβεί;" , του είπα, γιατί στην εκπαίδευση είχαμε εξετάσει ένα παρόμοιο ενδεχόμενο. "Εννοείται ότι είχα εξετάσει τα πάντα πριν το κάνω", μου απάντησε», καταλήγει.

Η πιο δύσκολη κατάσταση. Ότι ζήσαμε το 2007 δεν έχει ξαναγίνει. Οι καύτρες μάς έκαιγαν τις στολές

Για ακόμη μία χρονιά οι χειριστές των πυροσβεστικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας είναι έτοιμοι για... πόλεμο. Είναι, άλλωστε, οι άνθρωποι που δεν διστάζουν να βάλουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να αποτρέψουν τις καταστροφικές συνέπειες μιας πυρκαγιάς. Όλοι τους έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση, αλλά δεν θέλουν να μένουν σε αυτό. Ούτε στον κομμένο τους -σαν να ήταν απλοί δημόσιοι υπάλληλοι σε διοικητική υπηρεσία- μισθό. Το βασικότερο για τους πιλότους των Καναντέρ είναι να μπορέσουν να προσφέρουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών με σύστημα και αποτέλεσμα.

«Δεν φοβόμαστε, αυτή είναι η δουλειά μας. Ο χειρισμός του Καναντέρ απαιτεί πέρα από το πιλοτάρισμα σε δύσκολες συνθήκες και ιδιαίτερες γνώσεις για τη θάλασσα. Είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο», μας είπε ο πιλότος Σάββας Κοτρίδης. «Το πρώτο μου καλοκαίρι ήταν το 2007. Δεν θα ξεχάσω όταν σβήναμε τη φωτιά στην Πάρνηθα, ήμουν σε ένα από τα πρώτα αεροσκάφη που είχαν φτάσει. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά αυτό που λέμε στη γλώσσα μας "κρεμασμένος", να μην ανταποκρίνονται οι κινητήρες λόγω καθοδικών ρευμάτων που σε τραβάνε προς τη φωτιά», μας είπε ο Κωνσταντίνος Μαυροθαλασσίτης.

«Η χειρότερη κατάσταση που έχουμε αντιμετωπίσει ήταν το 2007 στην Πελοπόννησο. Αναμφίβολα. Πετούσαμε πάνω από τις περιοχές και παντού είχε φωτιά και καπνούς», συμφώνησαν ο Λάζαρος Λαζάρου και ο Νίκος Δοξαστάκης, την ώρα που συζητούσαν με τους συναδέλφους τους πώς καύτρες από τη φωτιά μπαίνουν από τους αεραγωγούς και τούς καίνε τις στολές... Από κοντά και ο «νεότερος» στα Καναντέρ Ιωάννης Σεντουξής.

Στην 383 ΜΕΕΑ «υπάγονται» τα πιο καινούργια Καναντέρ, τα CL 415. Εκεί συναντήσαμε τον σμηναγό Αστέριο Κουνάδο και τον ανθυποσμηναγό Ξανθόπουλο Κυριάκο, που μας ξενάγησαν στα ψηφιακά συστήματα του αεροσκάφους τους. «Αναμφίβολα, οι φωτιές στην Πελοπόννησο για όσους τις ζήσαμε ήταν ξεχωριστή εμπειρία. Τόσες φωτιές, καπνοί, πτητικά μέσα, δεν είχαμε ξαναζήσει», μας είπαν.

Σημαντική είναι η από εδάφους συνεισφορά της Μονάδας Συντήρησης Αεροσκαφών, όπως μας εξήγησε ο αντισμήναρχος Ηλίας Μουσχάκης.

Πηγή: ethnos.gr