ΕΛΕΝΗ ΧΑΡΟΥ:ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ….

 

ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ….

Μέσα στον ερεβώδη κόσμο που ζούμε αυτές τις μέρες, γυρνάει ο νους μου με απέραντη νοσταλγία και ευγνωμοσύνη στα φοιτητικά μας χρόνια στην Αθήνα πριν 50 χρόνια , σε μια Σχολή με πολύ απαιτητικό πρόγραμμα, όταν εμείς, άπειρα και άβγαλτα παιδιά της επαρχίας, είχαμε τη μεγάλη εύνοια της τύχης να βρισκόμαστε καθημερινά μπροστά σε μυθικές προσωπικότητες, που άκουγαν στο όνομα Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Νικόλαος Τωμαδάκης, Διονύσιος Ζακυθινός, Σπύρος Μαρινάτος κ.α. που μας ξεναγούσαν καθημερινά στην Ελλάδα της ομορφιάς και του μέτρου. Παράλληλα μ’ αυτούς, άλλοι μεγάλοι των γραμμάτων και της τέχνης γέμιζαν τον ελεύθερο χρόνο μας με ανείπωτη ομορφιά! Από το ισχνό βαλάντιό μας με ένα φτηνό φοιτητικό εισιτήριο, δεύτερο εξώστη, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσομε τους μεγάλους μύστες του θεάτρου, τον Αλέξη Μινωτή, την Κατίνα Παξινού, την Αλέκα Κατσέλη, το Θάνο Κωτσόπουλο, την Άννα Συνοδινού, το Δημήτρη Χορν κ.α. που σημάδεψαν τα νιάτα μας και μας μετέδιδαν τη μαγεία του θεάτρου, από το οποίο βγαίναμε καλύτεροι άνθρωποι. Θυμάμαι, ανάμεσα στα άλλα, το «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα με την Παξινού, μια παράσταση που έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας και στην καρδιά μας. Μια μέρα στο ίδιο θέατρο ο Μινωτής παρουσίασε στο κοινό, που ήταν ως επί το πλείστον φοιτητές, το συγγραφέα Τάσο Λιγνάδη. Ο Μινωτής μας είπε ότι ήταν ο σπουδαιότερος Λορκιστής στην Ελλάδα. Ο Λιγνάδης μας μίλησε για τη μαγεία του Λόρκα και δεν χάσαμε ούτε λέξη. Σκέπτομαι ότι ο Τάσος Λιγνάδης, η Κατίνα Παξινού και ο Μάνος Χατζηδάκης μου έδωσαν το εισιτήριο να μπω στον κόσμο του Λόρκα και με έκαναν να τον αγαπήσω τόσο πολύ! Θεέ μου, τι εφιαλτικά σενάρια γράφει η ζωή!!!