ΜΑΝΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
Από εδώ ξεκίνησε η ελευθερία της Ελλάδας!
Η Μάνη στην Τουρκοκρατία, ήταν περιοχή ημιανεξάρτητη και αποτελούσε μια «επικράτεια» με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και δικές της ένοπλες δυνάμεις που ενισχύθηκε ειδικά κατά το 18ο αιώνα και προετοίμασε μαζί με άλλες εστίες σε όλη την Ελλάδα το ενιαίο ελληνικό επαναστατικό σώμα που αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά μετά το 1770 και τα Ορλωφικά.
Η Μάνη ήταν ο πυρήνας του αγώνα για την ελευθερία του Έθνους και οι Μανιάτες η σπουδαιότερη δύναμη στο πολεμικό πεδίο εναντίον των Τούρκων και χωρίς αυτούς η Επανάσταση δε θα είχε σοβαρή προοπτική επιτυχίας.
Κατά το Σπυρίδωνα Τρικούπη: «Δικαίως εθεωρείτο η Μάνη δια τα πλεονεκτήματά της πολεμικόν κέντρον της Πελοποννήσου• επρόκειτο δε να κινηθώσιν οι κάτοικοί της προ των άλλων, διότι εις εκείνους απέβλεπαν κυρίως οι λοιποί λαοί της Πελοποννήσου δια την φήμην της ανδρείας των».
Από την αρχή του 1821 είχε φτάσει στη Μάνη ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (μαζί και άλλοι παλιοί κλέφτες) προσπαθώντας να συμφιλιώσει και να ενώσει οικογένειες μανιάτικες που πράγματι αφού ορκίστηκαν ομόνοια και αλληλεγγύη δεν πάτησαν τους όρκους τους για όσο διάστημα όλοι οι Έλληνες πολεμούσαν ενωμένοι.
Μάλιστα είχε αποφασιστεί η Επανάσταση να ξεκινήσει από τη Μάνη με παρουσία του ίδιου του Υψηλάντη , καθώς όμως η κάθοδός του ματαιώθηκε, όλες οι πρωτοβουλίες έπρεπε να παρθούν από τον Πέτρο ( Πετρόμπεη) Μαυρομιχάλη που από νωρίς είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία από ένα άλλο μεγάλο Μανιάτη αγωνιστή και πρωτεργάτη της Φιλικής Εταιρείας, τον Ηλία Χρυσοσπάθη από τον Κότρωνα.
Ο Πετρόμπεης πήρε τη μεγάλη απόφαση για την Έναρξη του Αγώνα με δύο παιδιά του στα χέρια των Τούρκων και το γεγονός ότι έβαλε το χρέος προς την Πατρίδα πάνω από τη ζωή τους, τον καθιστά ηγετική φυσιογνωμία της Επανάστασης.
Έτσι στις 17 Μαρτίου, στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη, συγκάλεσε σύναξη καπεταναίων όπου αποφασίστηκε η συμμετοχή των Μανιατών στον Αγώνα.
Γράφει ο Γενναίος Κολοκοτρώνης , γιός του Γέρου του Μοριά στα «Ελληνικά Υπομνήματα» που εκδόθηκαν το 1856:
«Ούτως αναπτυσσομένης της ιδέας περί Επαναστάσεως, ο σπινθήρ της ελευθερίας ή απτές την ψυχής των Ελλήνων, οίτινες διενοούντο περί της ενάρξεως του πολέμου.
Όθεν την 17ην Μαρτίου οι πρόκριτοι της Μάνης συνεννοήθησαν να λάβωσει τα όπλα κατά των Τούρκων. Ο Κολοκοτρώνης εφανέρωσε την απόφασιν τούτην εις τους Αναγνωσταράν, Φλέσσαν και λοιπούς, όντας παρασκευασμένους δια τον σκοπόν αυτόν».
Συνεχίζει: «Η απόφασις της Επαναστάσεως ανεκοινώθει περί την έσπεραν δια γενικής κωδωνοκρουσίας, ήρχισαν δε από της επομένης αι προετοιμασίαι δια την αποφασιστικής κατά των Καλαμών εξόρμησιν».
Έτσι μετά την πρώτη δοξολογία στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών στην Αρεόπολη (Τσίμοβα) , οι Μανιάτες υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη ξεσηκώνονται. Και εκεί, μπροστά στο ναό, μετά τη δοξολογία υψώνουν το λάβαρο του Αγώνα, τη «Μανιάτικη Σημαία», η οποία ήταν λευκή με μπλε σταυρό στη μέση, ενώ στην πάνω πλευρά έγραφε «Νίκη ή Θάνατος» και στην κάτω το σπαρτιατικό παράγγελμα «ταν ή επί τας».
Οι περήφανοι, σκληροτράχηλοι Μανιάτες έχοντας συνείδηση της καταγωγής τους από τους αρχαίους Σπαρτιάτες επαναλαμβάνουν τον ακόλουθο όρκο:
-«Ορκίζομαι,
εις το όνομα του Παντοδύναμού μας Θεού,
εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
και της Αγίας Τριάδος,
να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου,
υπέρ πίστεως και Πατρίδος.
- Ορκίζομαι,
να μη βλέψω εις τα όπισθεν
εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος
και της Θρησκείας μου.
- Ορκίζομαι,
“Ταν ή επί Τας” και “Νίκη ή Θάνατος”
υπέρ Πίστεως και Πατρίδος».
Με τον όρκο των Μανιατών ξεκίνησε από τα αγια χώματα της Μάνης ο απελευθερωτικός αγώνας για την Ελλάδα
Φωτογραφία: Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης σε λιθογραφία του Petter Von Hess, 1852 (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου