Παναγιώτης Πασσάκος: Ο άρχοντας στα σαλόνια του ''Ιόνιον'' και του ''Μήλος Εξπρές''!!!
Πάντα εκεί πανέτοιμος να εξυπηρετήσει, να βοηθήσει! Φίλος, αδελφός, γιος, πατέρας, ανάλογα με την περίσταση! Μαζί με τον Άγγελο έτρεχαν για όλους εμάς που μπαίναμε μέσα στο βαπόρι και μας έκαναν να νοιώθουμε σαν στο σπίτι μας! Είμασταν οι δικοί τους άνθρωποι, και ήταν το ίδιο κι εκείνοι για μας. Έχω πολλά να θυμάμαι και να τους μνημονεύω συχνά. Κυριακή του Θωμά, επιστρέφοντας από Μήλο για Πειραιά, αγρίεψε μετά την Σέριφο ο καιρός (βοριάς).
Κατεβαίνω στο σαλόνι, βρίσκω τον Παναγιώτη, ''Κύριε Παναγιώτη, υπ' ευθύνη σου τα πράγματά μου, να τα παραλάβει ο άντρας μου στον Πειραιά, εγώ παίρνω τα παιδιά και κατεβαίνω στην Κύθνο''. Άμεση η αντίδρασή του ''Δεν σ' αφήνω να πας πουθενά. Μισή ώρα είναι μέχρι το Σούνιο, θα σε βοηθήσουμε κι εμείς''!!! ''Κύριε Παναγιώτη, πόσα μποφόρ είναι?'' ''Α τίποτα 6 είναι''. Άμα φτάσαμε μου είπε ''8 ήτανε, αλλά δεν σου τό 'πα''! Κάποιο άλλο Πάσχα του εμπιστεύτηκα τον γιο μου (12 χρόνων) να ταξιδέψει μαζί του και να τον παραλάβει ο παππούς στην Μήλο! Ο παππούς που κατέβαινε πολλές φορές στον Αδάμαντα, μόνο και μόνο για να μπει στο βαπόρι, να τους δει όλους και να τους πάει και καλούδια από τον μπαξέ του! Αν αφήσω τις αναμνήσεις να με παρασύρουν, έχω να πω πόσα και πόσα ακόμα γι αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο! Μας πρόσφερες πολλά Παναγιώτη Πασσάκο, τόσα όσα να είσαι κομμάτι από τις πιο γλυκές μας αναμνήσεις! Να είσαι καλά, εκεί που είσαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου