ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΟΣ:Ένα λογότυπο, η Λουδοβίκιος αντίληψη πολιτικής και η «κολοκυθόπιτα¨…

 Ένα λογότυπο, η Λουδοβίκιος αντίληψη πολιτικής και η «κολοκυθόπιτα¨…

Τον τελευταίο καιρό  γράφεται πολύ συχνά η φράση “είναι θέμα αισθητικής” από την έγκριτη γραφίδα του Δημάρχου, κυρίως στο Facebook. Γι’αυτό βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να απαντώ  σε ερωτήσεις συμπατριωτών που με ρωτούν σχετικά, επειδή θεωρούν πως μπορεί και να έχω μια απάντηση στο δόγμα  που κατά κόρον εμφανίζεται .

Για να ξεκαθαρίζω από την αρχή την θέση μου, δεν θα ήταν σωστό να μπερδεύεται η Αισθητική, με την “κολοκυθόπιτα”, της γνωστής φράσης “Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα”.

Η Αισθητική, και να με συγχωρήσουν όσοι γνωρίζουν το θέμα, όπως  αρχίζει με την σκέψη του Baumgarten, ή του Kant, αφορά τις   γνωστικές  δυνατότητες του ατόμου, και τον  εσωτερικό του  κόσμο.

Ευτυχώς στους Κυθήριους Επιστήμονες συγκαταλέγεται η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθ. Γλυκοφρύδη- Λεοντσίνη και είμαι σίγουρος πως τα βιβλία της με αυτό ακριβώς το αντικείμενο, θα βρίσκονται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου ώστε να διαφωτιστούν όλοι περισσότερο πάνω στην άποψη του κ. Δημάρχου.

Νομίζω όμως  εγώ πως η Σωκρατική άποψη για το ωραίο (το “καλόν”) που αναγκαστικά σύμφωνα με τον μεγάλο δάσκαλο πρέπει να συμπίπτει με το “αγαθόν”. Πρέπει να συναποτελούν την άλλη όψη του ωφέλιμου. Αυτή είναι η άποψη μου και μάλλον πιο κοντά στην απάντηση που περιμένουν από εμένα.

Δηλαδή το προς κρίση ζήτημα είναι καλό, είναι αγαθό, και απ’την άλλη μεριά είναι ωφέλιμο;

Δεν θα εξέφραζα ποτέ άποψη ως προς το αποτέλεσμα δουλειάς κανενός συναδέλφου, πόσο μάλλον δημόσια, πολύ περισσότερο  δουλειάς ανθρώπων που εκτιμώ. 

Μπορώ  να εκφράσω όμως άποψη επί της διαδικασίας, με το ελάχιστο κύρος που μπορεί να μου δώσει η μεταπτυχιακή μου διατριβή στην επικοινωνία μέσω της εικόνας, και η αρκετή επαγγελματική μου εμπλοκή με την διαφήμιση.

Η διαδικασία λοιπόν διαλογής και επιλογής μεταξύ διαφόρων προτάσεων (όταν και όπου τίθεται θέμα αισθητικής άποψης) είναι το πρώτο βήμα κάθε παραγγελίας .

Και σε αυτή την επιλογή - διαλογή μέσα από την συζήτηση προκύπτει η βέλτιστη λύση, όσο και αν η άποψη κάποιου, για διάφορους λόγους, είναι βαρύνουσα.

Πάντα είναι προς το συμφέρον όλων η διασταύρωση απόψεων. Κυρίως είναι προς το συμφέρον του δημιουργού που καλείται να υλοποιήσει την παραγγελία.

Είναι επίσης σημαντική η διαδικασία ''αποδοχής της παραγγελίας'' από τον πελάτη πριν από την δημοσιοποίηση. Αυτά συμβαίνουν πάντα και παντού.

Επί της διαδικασίας όμως και με την ιδιότητα του πολίτη που ασχολείται εν τω μέτρω  με τα κοινά, δεν μπορώ παρά να απορώ  για την καταστρατήγηση κανόνων, για το πως  είναι δυνατόν να βαφτίζονται δημοκρατικές διαδικασίες που αποκλείουν εν τοις πράγμασι τον διάλογο. Πως είναι δυνατόν  να θεωρείται δημοκρατία η εκχώρηση της ψήφου-υπογραφής, πως είναι δυνατόν  να βαφτίζεται το άσπρο μαύρο, (γιατί στη προσφυγή όλης της αντιπολίτευσης στην Αποκεντρωμένη διοίκηση, δεν δικαιώθηκε όπως πανηγύρισε ο Δήμαρχος στο facebook, αλλά λόγο φόρτου εργασίας το θέμα παρήλθε του χρονικού ορίου και απερρίφθη σιωπηλά, δηλ. χωρίς να συζητηθεί). Δυστυχώς οι «λουδοβίκειες» πρακτικές στον Δήμο μας γίνονται αποδεκτές από την δημοτική πλειοψηφία. Εν ολίγοις έχουν αλλάξει νόημα οι λέξεις και αυτό προφανώς παράγει και αισθητική.

Στην Ιστορία πρόσφατη και παλιά υπάρχουν άφθονα παρόμοια παραδείγματα.

Και επειδή σε αυτόν τον κατάφορο βιασμό κάθε έννοιας διαλόγου και δημοκρατίας που συμβαίνει στο Δήμο μας, με διάφορα κατά περίπτωση  προσχήματα, έχω παρατηρήσει πως γίνεται μια αφ’υψηλού  χρήση της φράσης: “η πλειοψηφία του Κυθηραϊκού λαού εξέλεξε”, σαν «αδιάσειστο» και «λαμπρό» επιχείρημα.

Να θυμίσω λοιπόν, με την προσήκουσα ταπεινότητα, πως η πλειοψηφία του Κυθηραϊκού λαού δηλαδή το 51% ακριβώς, ΔΕΝ εξέλεξε, δεν ψήφισε την διοικούσα παράταξη του κ.Δημάρχου.

Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε αν είχε εκλεγεί στην πρώτη Κυριακή των εκλογών, πράγμα που δεν συνέβη.

Ο λαός τον "επέλεξε" ως βέλτιστη λύση για να διοικήσει στην δεύτερη επαναληπτική εκλογή και αυτό είναι διαφορετικό.

Και μόνο αυτό το γεγονός θα έπρεπε να  προκαλέσει μια  άλλη αντίληψη, έναν άλλο τρόπο λήψης αποφάσεων, που θα σχετίζεται με την σύγχρονη αντίληψη για την δημοκρατία,  και όχι να καταφεύγει συνεχώς στο εργαλείο του Facebook και στα ζητήματα αισθητικής, δηλ. στην κολοκυθόπιττα.

Μανώλης Χάρος 

Εικαστικός καλλιτέχνης 

Κύθηρα 4/2021