Τρεις αδίστακτοι δολοφόνοι που δεν διέπραξαν ένα ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά. Διέπραξαν μία ιστορική ύβρι απέναντι σε δύο έννοιες που θεωρούνται ιερές εδώ και χιλιετίες στην πατρίδα μας.
Η μία έννοια, είναι η Εστία. Αυτό το άβατο, το θεοποιημένο μάλιστα από τους προγόνους μας.
Η άλλη έννοια είναι αυτή της Μητρότητας. Η οποία κατέχει την ύψιστη αποθέωση στον λαό μας (Θεοτόκος), ενώ η προστασία της θεωρείται αυθύπαρκτη, υπερχρονική υποχρέωση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής πυραμίδας.
Έχουμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε τρεις βέβηλους εγκληματίες, που πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να τους απόδοση τον χαρακτηρισμό «άνθρωπος».
Αυτό τεκμηριώνεται και από την τεράστια επικήρυξη που αποφάσισε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προστασίας του πολίτη.
Δεν φτάνει όμως αυτό. Είναι δεδομένο ότι οι άνδρες και γυναίκες της ελληνικής αστυνομίας θεωρούν θέμα τιμής να συλλάβουν τους κακούργους αυτούς. Γνωρίζουν όμως ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια αναίμακτη, συμβατική επιχείρηση για τον εντοπισμό και την σύλληψη τους.
Αντίθετα, μία συμμορία που βασανίζει και δολοφονεί νεαρή μητέρα δίπλα στο βρέφος της, αφού το έχει απειλήσει μπροστά της, είναι αποφασισμένη να σκοτώσει ξανά και ξανά.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, γιατί θα πρέπει το κράτος να τους επιτρέψει να σκοτώσουν.
Η πολιτική ηγεσία λοιπόν θα πρέπει να δώσει την πλήρη κάλυψη στις διωκτικές αρχές για άσκηση θανατηφόρας βίας κατά την επιχείρηση εντοπισμού και σύλληψης των δολοφόνων.
Από τις λεπτομέρειες άλλωστε καθίσταται ξεκάθαρο ότι δεν είχαν οποιονδήποτε λόγο να δολοφονήσουν την νεαρή μητέρα. Το ζευγάρι τους υπέδειξε από την πρώτη στιγμή που βρίσκονται τα λεφτά, τα είχαν βρει, είχαν κάνει τη δουλειά τους. Το ότι την δολοφόνησαν τους εξαιρεί αμέσως από την επίκληση οποιουδήποτε «δικαιώματος».
Δικαίωμα στη ζωή έχουν άπαντες σε ένα δημοκρατικό κράτος. Εκτός από αυτούς που το έχουν απεμπολήσει με τόσο ξεκάθαρο, απεχθή και βέβηλο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου