Φρικτή δολιοφθορά στη σκάλα που πριν λίγο καιρό τοποθέτησε ή Εγχώριος Περιουσία στο Καλάμι.

Το γεγονός κατήγγειλε ο Δήμαρχος κ. Χαρχαλάκης στο κοινωνικό δίκτυο ως εξής : 

 Ή βλακεία είναι ανίκητη. 
Πριν λίγο ενημερωθηκα ότι έγινε μία φρικτή δολιοφθορά στη σκάλα που πριν λίγο καιρό τοποθέτησε ή Εγχώριος Περιουσία στο Καλάμι. 
Ή σκάλα ήταν πολυετής απαίτηση της τοπικής κοινωνίας αλλά και των αρχών που κάθε χρόνο καλούνταν να συνδράμουν σε περιστατικά τραυματισμών. 
Ή αισχροτητα αυτή ΔΕΝ θα επικρατήσει γιατί δεν θα το επιτρέψουμε. Ο δημόσιος διάλογος με επιχειρήματα είναι θεμιτός. 
Οι υπουλες δολιοφθορές δημόσιας περιουσίας όμως είναι αλητεία και οι ένοχοι θα τιμωρηθούν παραδειγματικά. 
Πότε δεν θα επιτρέψουμε τη δικαιολογηση τέτοιων απαραδεκτων ενεργειών. 
Σε συνεργασία με την Εγχώρια Περιουσία κινησαμε ήδη την ποινική διαδικασία. Ντροπή σε όσους νομίζουν ότι αυτό είναι πράξη μαγκιας.

 η τοπική πρόεδρος του Μυλοποτάμου κ. Καλλιόπη Καρύδη διεπίστωσε και κατήγγειλε στον Δήμαρχο Κυθήρων ότι : Άγνωστοι είχαν ξεβιδώσει και αποσυνδέσει τα σιδερένια σκαλιά και επι πλέον είχαν κόψει και διασκορπίσει το υπόλοιπο σιδερένιο σκελετό της σκάλας, καταστρέφοντας οριστικά την εύκολη πρόσβαση προς την παραλία Καλάμι.

Χωρίς ΠΟΡΙΣΜΑ και υπό πίεση για ΠΥΛΩΝΕΣ έναν χρόνο μετά την πυρκαγιά στα ΒΑΤΙΚΑ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ 
στην ΑΤΤΙΚΗ 

Πειραιάς, 17/7/2016

Πέρασε ένας χρόνος από την αποφράδα ημέρα της 17ης Ιουλίου του 2015 και την καταστροφική πυρκαγιά που ξέσπασε στα Βάτικα, κατακαίοντας 60.000 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων, 100.000 ελαιόδεντρα και δεκάδες κτίρια, κατά μήκος της έκτασης 4 Βατικιώτικων χωριών και της περιοχής της Νεάπολης. 

Η Ομοσπονδία των Βατικιώτικων Συλλόγων στην Αττική καταγγέλλει το γεγονός ότι έναν χρόνο μετά, οι Βατικιώτες δεν γνωρίζουν την αιτία που καταστράφηκε ο τόπος και οι περιουσίες τους, καθώς δεν έχουν λάβει γνώση του πορίσματος των αρμόδιων υπηρεσιών. Θεωρούμε την καθυστέρηση αυτή αδικαιολόγητη και απαξιωτική, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη πυρκαγιά κατεγράφη ως η μεγαλύτερη, πιθανότατα, των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας.

Αισθανόμαστε, επίσης, την ευθύνη να στηλιτεύσουμε το γεγονός ότι ενώ το βραχυκύκλωμα ηλεκτροφόρων καλωδίων καταγράφεται ως μία από τις πιο συνήθεις αιτίες των δασικών πυρκαγιών, ο ΑΔΜΗΕ με τη σύγχρονη γνώμη του υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, σχεδιάζει να εγκαταστήσει κατά μήκος της χερσονήσου του Μαλέα, έως τη Συκιά, εναέριο δίκτυο υψηλής τάσης, διακινδυνεύοντας την τελειωτική καταστροφή του τόπου μας.

Καλούμε τους αρμοδίους αφ’ ενός να συμπράξουν ώστε οι Βατικιώτες να μάθουν επιτέλους την αιτία της καταστροφικής πυρκαγιάς της 17ης Ιουλίου και αφ’ ετέρου, να αποτρέψουν τους όποιους σχεδιασμούς απειλούν τα Βάτικα.

Για το ΔΣ της Ομοσπονδίας των Βατικιώτικων Συλλόγων στην Αττική

Ο Πρόεδρος.................... Η Γραμματέας

Νίκος Αλειφέρης............. Καλλιόπη Λιβανού

Το Μήνυμα της Κυριακής 17-7-16 και Γραπτό Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (Ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων
κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ! ΜΑΤΘΑΙΟΥ 
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
(17-7-16)


 

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ.ΚΗΡΥΓΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
17-07-2016

«Σέ νυμφίε μου ποθῶ καί τοῦ πόθου Σου φίλτρον ἔχουσα ὑπέρ Σου τάς σάρκας μου τῷ πυρί παραδέδωκα».

Τά λόγια αὐτά ὁ ἱερός ὑμνωδός φαντάζεται νά λέει πρός τόν Κύριον κατά τήν ὥρα τοῦ μαρτυρίου της, ἡ σήμερον τιμωμένη Ἁγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα. 

Ἡ ἀγάπη της καί ὁ πόθος της πρός τό νυμφίο Χριστό ὁδήγησε τἠν Ἁγία Μαρίνα πρός τά ταπεινωτικά καί ὀδυνηρά μαρτύρια (γύμνωση, μαστίγωση, ἐκδορά τῶν σαρκῶν της) καί στόν δι' ἀποκεφαλισμοῦ θάνατό της. Μαρτύρια πού σήμερα φαντάζουν ἀβάσταχτα, πού γιά κείνην ὅμως ὑπῆρξαν ἀνώδυνα διότι ἦταν ἐνδεδυμένη μέ τή χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, μέ τήν πίστη στόν Χριστόν, μέ τήν ἀγάπη της γιά Αὐτόν καί μέ τόν πόθο της νά φτάσει ὅσο γίνεται πιό γρήγορα κοντά του, ἐγκαταλείποντας ἔτσι τόν πρόσκαιρο γιά νά ἀναπαυθεί στόν αἰώνιο κόσμο ὅπου «ἐστίν εὐφραινομένων ἡ κατοικία». 

Τέτοια ὑπῆρξε ἡ ἀγάπη της γιά τόν Χριστόν ὥστε ταύτισε τή ζωή της μέ τή δική Του. Γιατί αὐτό σημαίνει ἀγάπη: «Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου καί τόν πλησίον σου ὡς σεαὐτόν». Καί εἶπε: πώς εἶναι δυνατόν Ἐκεῖνος ὁ ἀναμάρτητος νά κατέβει ἀπό τόν οὐρανό νά ταπεινωθεῖ, νά πάθει, νά σταυρωθεῖ καί νά θανατωθεῖ γιά μᾶς κι ἐγώ νά μήν δώσω τό αἷμα μου γι' Αὐτόν.

Τό μαρτύριο λοιπόν γιά τήν Ἁγία ἦταν ἕνα ἐλάχιστο δεῖγμα εὐγνωμοσύνης καί ἀγάπης πρός τόν Χριστόν. «Ὡς μύρον πολύτιμον τῷ νυμφίῳ Χριστῷ προσήγαγες τό σόν αἷμα καλλιπάρθενε», λέγει ὁ ἱερός ὑμνωδός, γι' αὐτό καί τήν γέμισε χαρά καί εὐχαρίστηση ἀντί πόνου καί λύπης.

«Τέτοια εἶναι ἡ δύναμη τῶν Μαρτύρων, λένε οἱ πατέρες, σαγηνεύει ὄχι μόνο τούς ἰδιῶτες ἀλλά καί τούς ἄρχοντες. Ἡ δύναμη αὐτή καταντροπιάζει τούς εἰδωλολάτρες, αὐτή προσβάλλει τήν πλάνη τους, αὐτή ἐξολοθρεύει τούς δαίμονες, αὐτή εἶναι ἡ εὐγένεια καί τό στεφάνι τῆς Ἐκκλησίας». 

Γιατί ὅμως πανηγυρίζουμε καί γιορτάζουμε τή μνήμη τῶν Ἁγίων μας; Γιά νά θυμηθοῦμε τά βασανιστήρια καί τόν θάνατο πού ὑπέστησαν καί νά γεμίσουμε λύπη; Ὄχι βέβαια. «Μή μόνον παραγινώμεθα πρός τούς μάρτυρας ἀλλά καί μιμώμεθα μάρτυρας. 

Τιμή γάρ μαρτύρων οὔ τό παραγενέσθαι πρός αὐτούς μόνον, ἀλλά καί πρό τούτου τό ζηλώσαι τήν ἀνδρείαν αὐτῶν», δηλαδή νά μήν ἐρχόμαστε μόνο πρός τούς μάρτυρες ἀλλά καί νά μιμούμαστε τούς μάρτυρες, γιατί τιμή τους δέν εἶναι νά ἐρχόμαστε μόνο πρός αὐτούς ἀλλά καί νά μιμούμαστε τήν ἀνδρεία τους. Δέν εἶναι λοιπόν τιμή νά προσερχόμαστε μόνο πρός τό ναό τοῦ τιμώμενου Ἁγίου καί τυπικά νά προσκυνᾶμε τήν εἰκόνα του καί νά μή μετέχουμε στό κοινό ποτήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. 

Οἱ ἑορταστικές ἐκδηλώσεις ἔχουν σκοπό νά συγκινήσουν, νά παιδαγωγήσουν καί νά σωφρονίσουν τό λαό τοῦ Θεοῦ. «Μπορεῖ κανείς νά ὠφεληθεῖ ἀπό τούς μάρτυρες», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «καί ὡς πρός τήν ἀρετή καί ὡς πρός τήν περιφρόνηση τῶν παρόντων ἀγαθῶν. Γιατί ὅταν δεῖς αὐτούς νά περιφρονοῦν τή ζωή θά ἀποκτήσεις ὑψηλό φρόνημα καί θά περιγελάσεις τή ζωή τῶν ἀπολαύσεων, θά περιφρονήσεις τά χρήματα καί θά ἐπιθυμήσεις τήν οὐράνιά ζωή. Καί ἄν ἀντιμετωπίσεις ἀρρώστιες θά λάβεις ἀφορμή ἀπό τά παθήματά τους καί θά πάρεις μεγάλη ὑπομονή». 

Καί μιά ἄλλη ὠφέλεια εἶναι ἡ φροντίδα νά τούς μιμηθοῦμε. Σήμερα δέν καλούμαστε νά μαρτυρήσουμε γιά τήν πίστη μας. Καλούμαστε ὅμως νά δώσουμε μαρτυρία στόν κόσμο γι' αὐτήν. 

Καί μαρτυρία δίνουμε ὅταν ἔχουμε ζωντανό καί ἄσβεστο τόν πόθο πρός τόν Κύριο πού μᾶς κάνει νά μήν ντρεπόμαστε νά ὀμολογοῦμε ὅτι εἴμαστε συνειδητοί χριστιανοί, ὅτι προσερχόμαστε τακτικά πρός ἐκκλησιασμό, ὅτι μετέχουμε τῶν μυστηρίων τῆς ἐκκλησίας μας, ὅτι εἴμαστε ἕτοιμοι νά δεχθοῦμε ὁποιεσδήποτε προσβολές καί περιφρονήσεις γιά τό ὄνομά Του, ὅτι δέν ἐπιδιώκουμε τόν πλουτισμό, τήν ἄνετη καί μεγάλη ζωή καί τέλος ὅτι δέν ὑποχωροῦμε οὔτε σπιθαμή ἀπό τήν πίστη μας γιά νά τά ἔχουμε καλά μέ τόν κόσμο, διότι δέν μποροῦμε «δυσί κυρίοις δουλεύειν» οὔτε μποροῦμε νά εἴμαστε χλιαροί στήν πίστη μας διότι τούς χλιαρούς λέγει ὁ Κύριος «θά τούς ἐμμέσω». 

Ἡ τιμή τῶν Ἁγίων ἔχει καί ἄλλη μιά ὠφέλεια, κατά τόν Χρυσόστομο: «ὅσα δέν κατορθώνει ὁ πλοῦτος καί τό χρυσάφι», λέγει, «κατορθώνουν τά λείψανα τῶν μαρτύρων. Γιατί ὁ χρυσός οὔτε ἀσθένεια ἀπομάκρυνε ποτέ οὔτε θάνατο ἔδιωξε, ἐνῶ τά ὀστά τῶν μαρτύρων ἐπέτυχαν καί τά δύο». 

Ἅς ἐπικαλεσθοῦμε λοιπόν τίς πρεσβεῖες τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας πρός τόν οἰκτίρμονα Θεό καί ἅς τήν ἔχουμε ζωντανό παράδειγμα θείου ἔρωτος στό διάβα τῆς ζωῆς μας, διότι «Τῶν μαρτύρων ὁ θάνατος δέν εἶναι θάνατος ἀλλά ζωή πού δέν ἔχει τέλος».

ΑΜΗΝ.

/>                                                             Πρωτ. π. Παναγιώτης Μεγαλοκονόμος.

------------------------------------------- 

 Πηγή:  imkythiron.gr

-------------------------------------------

Η Αγία Μαρίνα η Μεγαλομάρτυς (17 Ιουλίου)

Η καλλιπάρθενος αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτης των παιδιών και μάλιστα ειδική για τη θεραπεία όσων απ’ αυτά είναι άρρωστα και καχεκτικά ή έχουν ειδικές ανάγκες.

 Γέννηση και ανατροφή

Η παρθενομάρτυς Μαρίνα γεννήθηκε στη πόλη Αντιόχεια της Πισιδίας, γύρω στο έτος 270, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός ή ο Κλαύδιος Καίσαρας. Οι γονείς της άνηκαν στην ανώτερη τάξη της περιοχής της Πισιδίας, ο πατέρας ήταν διακεκριμένος και σεβαστός από τους εθνικούς ιερέας των ειδώλων, λεγόταν δε Αιδέσιος.

Αμέσως μετά τη γέννηση της Μαρίνας, έφυγε από την παρούσα ζωή η μητέρα της. Έτσι ο πατέρας αναγκάστηκε να αναθέσει την ανατροφή της θυγατέρας του σε μία άλλη γυναίκα, η οποία την ανέλαβε για να την θηλάσει (ας μην ξεχνάμε ότι τότε δεν υπήρχαν βρεφικά γάλατα και εάν μια νέα μητέρα έφευγε από τη ζωή, το θηλασμό του βρέφους αναλάμβανε μια άλλη μητέρα).

Ασπάζεται την χριστιανική πίστη

Η γυναίκα στην οποία ο Αιδέσιος είχε εμπιστευτεί την ανατροφή της κόρης του ήταν χριστιανή. Έτσι και η μικρή Μαρίνα γαλουχήθηκε νωρίς στη νέα πίστη του Χριστού. Και σε ηλικία 12 ετών έλαβε το Βάπτισμα. Με αμείωτο ενδιαφέρον ποθούσε να μάθει καθετί πού είχε σχέση με τον Ιησού Χριστό.

O πατέρας της Αιδέσιος όταν πληροφορήθηκε ότι ήταν χριστιανή, τυφλωμένος από το φανατισμό της ειδωλολατρικής θρησκείας του, μίσησε το ίδιο το σπλάχνο του και αποκλήρωσε τη μοναχοκόρη του.

Το άνομο σχέδιο του επάρχου

Η Μαρίνα είχε γίνει πλέον 15 ετών. Ο Θεός δεν την είχε προικίσει μόνο με πλούσια ψυχικά χαρίσματα, αλλά και με σωματικό κάλλος εντυπωσιακό. Ο έπαρχος όμως Ολύβριος θέλησε και προσπάθησε να την πάρει για γυναίκα του επειδή ένιωσε μέσα του έρωτα γι’ αυτήν. Χωρίς καθυστέρηση λοιπόν της ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να αναλάβει την προστασία της και σύντομα να την κάνει γυναίκα του.

Η νεαρή χριστιανή παρέμεινε σιωπηλή, ενώ μέσα της προσευχόταν θερμά, ζητώντας από τον Θεό να τη στηρίξει και να τη φωτίσει ώστε να φερθεί καθώς αρμόζει στις αφιερωμένες σ’ Εκείνον ψυχές.

Στην επιμονή του Ολυβρίου να λάβει απάντηση στην πρότασή του, εκείνη απάντησε πώς είναι αδύνατο να την αποδεχτεί. Η έκπληξη του επάρχου ήταν μεγάλη. Στην ερώτησή του γιατί ήταν αδύνατο, έλαβε τη σεμνή αλλά γεμάτη αποφασιστικότητα και παρρησία απάντηση: Διότι είμαι χριστιανή! Και μόνο το άκουσμα της λέξης «χριστιανή» ήταν αρκετό να κάνει τον έπαρχο εκτός εαυτού.

Αρχίζουν τα μαρτύρια της Αγίας

Για ένα μικρό διάστημα ο έπαρχος προσπάθησε, να πείσει τη νέα τούτη χριστιανή να αλλάξει γνώμη και να δεχθεί τον γάμο, τάζοντάς της τιμές, καλοπέραση και δόξα πλάι του. Εκείνη όμως, ενισχυόμενη από τον Κύριο, στον όποιο δεν έπαυσε να προσεύχεται μυστικά, επέμενε στην ομολογία της πίστεως στον Ιησού Χριστό.

Τότε την έστησε μπροστά σε δικαστήριο,  το οποίο ζήτησε επίσημα κατά το ρωμαϊκό δίκαιο να μάθει αν όντως ήταν χριστιανή. Η Μαρίνα ομολόγησε και εδώ με γενναιότητα και παρρησία τη χριστιανική της ιδιότητα, γεγονός πού κατέπληξε τους παρισταμένους, οι οποίοι έβλεπαν τόσο ηρωισμό και θάρρος σε μια νεαρή γυναίκα!

Εξαιτίας της ομολογίας της καταδικάστηκε στην ποινή της μαστίγωσης. Η καρτερικότητά της όμως και η αντοχή ήταν τέτοιες πού άφησε κατάπληκτους έπαρχο, αξιωματούχους και λαό. Έχοντας υψωμένο το βλέμμα της στον ουρανό, δεν έπαυσε να προσεύχεται, να επικαλείται τη βοήθεια του Κυρίου και τη στήριξή του για να υπομείνει με ανδρεία τις μαστιγώσεις.