ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΖΑΧΑΡΙΑ ΣΟΥΡΗ.

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΖΑΧΑΡΙΑ ΣΟΥΡΗ.
Μικτά συναισθήματα κυριάρχησαν στην ψυχή μου όταν είχα την ενημέρωση ότι ο Ζαχαρίας φεύγει από τα Κύθηρα και πάει στην Κάρπαθο.
Συναίσθημα χαράς γιατί ο Ζαχαρίας σαφώς αναβαθμίζεται, η εταιρεία του τον αξιολόγησε θετικά και τον αξιοποιεί σε άλλο μεγαλύτερο αεροδρόμιο, σε άλλο νησί με προοπτική.
Οι ευχές μου για επιτυχία στο νέο του πόστο είναι ολόψυχες, είμαι σίγουρος γνωρίζοντας τις ικανότητες την εξυπνάδα και την εργατικότητά του.
Γιατί φεύγει όμως;
Δεν θα το κρύψω στεναχωρήθηκα, σπογοητεύτηκα, μακάρι να κάνω λάθος αλλά εκλαμβάνω αυτή την μετακίνηση σαν υποβάθμιση του αεροδρομίου μας και του νησιού μας. 
Δεν υπάρχει φαίνεται προοπτική για τουριστική ανάπτυξη του νησιού και έτσι τα ικανά στελέχη φεύγουν.
Το μυαλό μου γυρίζει λίγα χρόνια πίσω, όταν ο Ζαχαρίας επέστρεψε στα Κύθηρα και άρχισε να εργάζεται για τον Τουρισμό του νησιού μας. 
Δεν άργησε να μου φανερώσει τα προσόντα τις γνώσεις του, για το αντικείμενό του.
Συνεργαστήκαμε για όλα τα θέματα που αφορούσαν το αεροδρόμιο, την επέκταση του διαδρόμου, τα καύσιμα, την προσέλκυση πτήσεων τσάρτερς, την σύνδεση με τα Επτάνησα και την Κρήτη, την ονομασία του αεροδρομίου, την έλευση του Αγίου Φωτός. Προσπαθήσαμε για την σύνδεση του αεροδρομίου μας με την Θεσσαλονίκη και την Καλαμάτα.
Ακούραστος με μεθοδικότητα εργαζόταν αθόρυβα και αποτελεσματικά,
Όμως δεν εξελίχθηκαν τα πράγματα όπως τα ονειρευόμαστε, στράβωσαν γκρεμίστηκαν τα όνειρα. 
Σήμερα βλέπουμε να λιγοστεύουν οι πτήσεις και οι προορισμοί, τα τσάρτερς να εξαφανίζονται, η επέκταση του διαδρόμου και τα καύσιμα να πηγαίνουν στις καλένδες. 
Η προοπτική ανάπτυξης του αεροδρομίου απομακρύνεται, αυτός πιστεύω είναι και ο λόγος που ο Ζαχαρίας φεύγει. 
Εύχομαι στα ικανά παιδιά που θα τον αντικαταστήσουν να είναι αντάξια.
Σ' ευχαριστώ Ζαχαρία για την συνεργασία, για την βοήθεια που μας προσέφερες.
ΠΗΓΗ 
Μιχάλης Πρωτοψάλτης

Το μήνυμα της Κυριακής 29.01.2017 και Γραπτό θείο κήρυγμα

 Το μήνυμα της Κυριακής (ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Κυριακή ΙZ΄ Ματθαίου - Της Χαναναίας
29.01.2017

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

 

Στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε, χριστιανοί μου, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δίνει τήν πληροφορία στά πνευματικά του παιδιά στήν Κόρινθο ὅτι τό σῶμα τό ὁποῖο ἔχουμε εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. Καί τά λέει αὐτά διότι στήν Κόρινθο ἐκείνη τήν ἐποχή ὑπῆρχε μεγάλη ἀνηθικότητα, ἀλλά καί οἱ βαπτισμένοι πλέον χριστιανοί ὁδηγοῦνταν σέ μιά ἄλλη ζωή διαφορετική ἀπ' αὐτή τῆς εἰδωλολατρίας, ὅπου ὅλα ἐπιτρέπονταν καί ἔπρεπε νά ξεκόψουν ἀπό αὐτή τή ζωή καί νά ἐγκαταλείψουν τίς παλαιές τους συνήθειες. Καί γιά νά τούς ἐνισχύσει στόν πνευματικό τους ἀγώνα, τούς λέγει ὅτι εἶναι παλαιά ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ ὅτι θά κατοικήσει μέσα τους καί θά περπατήσει μαζί τους καί θά εἶναι ὁ Θεός τους καί αὐτοί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ.

Γι' αὐτό τούς προτρέπει νά ἀπέχουν ἀπό καθετί τό εἰδωλολατρικό διότι μόνο τότε εἶπε ὁ Κύριος ὅτι θά τούς δεχθεῖ. «Θά εἶμαι Πατέρας σας καί σεῖς θά εἶσθε υἱοί καί θυγατέρες», εἶπε ὁ Κύριος.

Ὅταν ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ἐκτός ἀπό τό χοϊκό σῶμα «ἐνεφύσησε εἰς τό πρόσωπο αὐτοῦ πνοήν ζωῆς». Αὐτή ἡ πνοή πού εἶναι κάτι ἀπό τό Θεό κατοίκησε στό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου πού στήν ἀρχή καί αὐτό ἦταν ἀθάνατο, ἀλλά ἀργότερα, ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς καί τῆς ἁμαρτίας ἔγινε θνητό καί φθαρτό. Ἡ θνητότητα αὐτή τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου δημιούργησε τήν ὑποχρέωση στόν ἄνθρωπο νά προσέχει ἀκόμα περισσότερο τό σῶμα του ἀπό τή φθορά τῆς ἁμαρτίας, διότι μέσα στό φθαρτό κατοίκησε τό ἄφθαρτο.

Ἡ ἀνηθικότητα καί ἡ ἔλλειψη ἀσκήσεως (νηστείας καί προσευχῆς) καταρρακώνουν τό ἀνθρώπινο σῶμα καί προσβάλλουν βάναυσα τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πού κατοικεῖ μέσα σ΄ αὐτό τό σῶμα.
Μέ τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος ἔχει τή δυνατότητα νά συντηρεῖ καί νά ἀνακαινίζει τό σῶμα του, μετά ἀπό τό Ἅγιο Βάπτισμα μέ τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Μετανοίας καί προπάντων μέ τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὅπου γίνεται πλέον σύσσωμος καί σύναιμος μέ τόν Χριστό. «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ», εἶπε ὁ Κύριός μας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κατακλείει τήν συμβουλευτική του αὐτή ἐπιστολή λέγοντας, ὅτι οἱ χριστιανοί ἔχουμε χρέος νά ἀπέχουμε ἀπό κάθε πράξη ἤ σκέψη ἤ λόγο πού μολύνει τή σάρκα μας καί τό πνεῦμα μας καί νά προσπαθοῦμε νά τελειοποιούμαστε στήν ἁγιότητα πάντοτε ὅμως μέ φόβο Θεοῦ.

Ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος ἔλεγε, ἑρμηνεύοντας τόν ψαλμό «Οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου» : «τό κάνω, Κύριε, Σέ «εὐλογῶ». Γιά τή ζωή πού μοῦ ἔδωσες. 

Τόν τρόπο τῆς ζωῆς μου δέν τόν διάλεξα μόνος μου, ὅπως κάνουν οἱ ἄλλοι. Τόν ἀκολουθῶ, ὅπως μοῦ τόν ἔδωσες Ἐσύ. Ἡ ζωή μου εἶναι δῶρο Σου, δῶρο δικό Σου. Ὄχι ἀπό τή δική μου καλοσύνη, ἀλλά ἀπό τή δική Σου. Καί ἐν τῷ Ὀνόματί Σου αἴρω τά χέρια μου. Τά σηκώνω, γιά νά προσευχηθῶ. Σύ, Κύριε, τά ἅπλωσες τά χέρια Σου καί τά σήκωσες καί τά κάρφωσες στό Σταυρό γιά μᾶς. Καί ἐμεῖς, πρέπει νά τά ἁπλώνουμε τά χέρια μας, γιά νά κάνουμε ἔργα καλά. Καί γιά προσευχή». ΑΜΗΝ.

Πρωτ. π. Παν. Μεγαλοκονόμος
----------------------------------
Πηγή: imkythiron.gr
----------------------------------