Στην περιφέρεια Βοιών της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς, στη Λακωνία,
συνέβη ένα εξαιρετικά παράδοξο μετεωρολογικό φαινόμενο την Πέμπτη 14
Ιουλίου του 1894.
Το φαινόμενο αυτό έλαβε χώρα στις 12:07 το μεσημέρι, ενώ ο ουρανός
ήταν καθαρός και η ατμόσφαιρα διαυγής. Αίφνης, φάνηκε μια φωτοβόλος
ακτίνα, που έμοιαζε σαν να είχε αποκοπεί από τον ήλιο. Ήταν τοξοειδής
και είχε το σχήμα χοντρής αλυσίδας. Κατευθύνθηκε αστραπιαία προς τον
βορρά και ευθύς διαλύθηκε σε καπνό. Ο καπνός που εξαπολύθηκε δημιούργησε
ένα πυκνό νέφος, που διήρκεσε για περισσότερο από μισή ώρα.
Η μυστηριώδης αυτή ακτίνα, με τη μορφή στήλης, κατέβηκε αρκετά χαμηλά
και έπειτα έμεινε στάσιμη, έχοντας το κατώτατο άκρο της παχύτατο και
ιδιαιτέρως ευρύ. Ακριβώς πέντε λεπτά αργότερα, δηλαδή στις 12:12,
ακούστηκε ένας ισχυρός κρότος, που είχε διεύθυνση από βορρά προς νότο.
Όσοι είδαν το φαινόμενο εξεπλάγησαν στον μέγιστο βαθμό. Εκείνοι που
βρίσκονταν στα σπίτια τους, καταταράχτηκαν, καθώς υπέθεσαν πως ο
δυνατότατος κρότος ήταν υποχθόνιος και την παρατεταμένη βουή που
ακολούθησε, την εξέλαβαν ως πρόδρομο σεισμού. Έτσι, πετάχτηκαν
πανικόβλητοι έξω από τα σπίτια τους. Μα, όταν έμαθαν πως επρόκειτο για
μια αστραποβόλα ακτίνα, ηρέμησαν.
Το μετεωρολογικό αυτό φαινόμενο μετακινήθηκε προς την κορυφή του
όρους Κριθίνα, όπου υπήρχε μια πυραμίδα, η οποία είχε ανεγερθεί τέσσερα
χρόνια νωρίτερα από τον Λοχαγό Μεσσαλά, μέλους της Στρατιωτικής
Γεωδαιτικής Επιτροπής.
Οι κάτοικοι του χωριού Καστανιά, το οποίο βρίσκεται πίσω από το όρος,
είδαν το φαινόμενο έκπληκτοι, με τη διαφορά ότι μετά τον δυνατό κρότο
διέκριναν ένα είδος ίνας βαμβακιού, τυλιγμένη πάνω σε ράβδο, η οποία
κατέπεσε σε απόσταση περίπου δύο μιλίων από την Καστανιά μέσα στη
θάλασσα, συνταράσσοντας την επιφάνειά της.
Τότε, ακούστηκε κι ένας δεύτερος κρότος, ασθενέστερος, όμως, από τον
πρώτο, που έγινε κι αυτός, όπως και ο πρώτος, αντιληπτός στη Μονεμβασία,
στους Μολάους και τα Κύθηρα.
Η φωτοβόλος ακτίνα, που έγινε ορατή στον νομό Λακωνίας, το 1894, ήταν και παρέμεινε μυστηριώδης και ανεξήγητη.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ”, στις 15/07/1894…
Το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ”, στις 15/07/1894
Πηγή: strangepress.gr
Μια ανατρεπτική πρόταση για την αξιοποίηση των δύο στρατοπέδων της
Λακωνίας (ΚΕΕΜ Σπάρτης και 3ο Τάγμα Γυθείου), με αφορμή τον πρόσφατο
εορτασμό των Ενόπλων Δυνάμεων (21/11), κατέθεσε ο Μανιάτης εκδότης Γεώργιος Π. Δημακόγιαννης (Αδούλωτη Μάνη – Λακωνία Οδός).
Συγκεκριμένα, αναφέρει τα εξής: «Είχα υποσχεθεί μια δημόσια
πρόταση για το παρόν και το μέλλον των δύο σημαντικών στρατοπέδων της
Λακωνίας, του μεγάλου ΚΕΕΜ “Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης” στην
Σπάρτη και του μικρότερου στρατοπέδου “Ταγματάρχης Πότης Μαντούβαλος”
στο Γύθειο, προκειμένου οι τόσο κρίσιμες και χρήσιμες στρατιωτικές μας
υποδομές να μην περάσουν στα χέρια των απρόσκλητων “φιλοξενούμενων”,
ισλαμιστών λαθρομουσαφιραίων, κατά τον κρυφό και ανίερο σχεδιασμό των
-παραδομένων στην δειλία, στις ιδεοληψίες και στις εντολές των ξένων-,
ελλαδικών κυβερνήσεων, με προφανείς και αναμενόμενες ασύμμετρες
συνέπειες και επιπτώσεις εις βάρος της Λακωνίας και της καθημερινότητας
ημών των Λακώνων που (φαντάζομαι) δεν χρειάζονται καμία ανάλυση για
“τους Νουν (και Πατριωτισμόν) έχουσιν”!
Είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη για την εθνική μας Άμυνα η
στράτευση των γυναικών, η στράτευση των νέων Ελληνίδων, για να
αποκτήσουν την γνώση της χρήσης των όπλων και να μπορούν (αχρείαστο να
‘ναι) να σηκώσουν και το “βάρος” των μετόπισθεν σε μια επικείμενη
επιστράτευση των ανδρών για κάποιο συνοριακό πολεμικό επεισόδιο ή
γενικότερη σύρραξη… Οι γυναίκες (με τα παιδιά και τους γέροντες) σε μια
τέτοια περίπτωση, θα μείνουν πίσω, σε πόλεις και χωριά, με μια αστυνομία
ισχνή, και ΠΑΝΤΟΥ πολλές χιλιάδες περιφερόμενους αλλοφύλους, νέους στην
πλειοψηφία τους… Το (καθόλου απίθανο) σενάριο συμπληρώστε το εσείς, ΑΝ
μείνουμε όπως είμαστε τώρα!».
Ο Γ. Δημακόγιαννης προσθέτει: «Τιμώντας την Γυναίκα της αρχαίας
Σπάρτης που γυμναζόταν κανονικά από τα παιδικά της χρόνια και πολεμούσε
υπερασπιζόμενη βωμούς και εστίες όποτε την χρειάστηκε η Πόλη της…
Τιμώντας την νεότερη, δρεπανηφόρα Μανιάτισσα Ηρωίδα που δεν το ‘βαλε στα
πόδια, αλλά καθήλωσε τους τουρκοαιγυπτίους του Ιμπραήμ τον Ιούνιο του
1826… Το πρώτο Στρατόπεδο Ελληνίδων Γυναικών στην Λακωνία, ΤΩΡΑ!
Γυναίκες αξιωματικοί εκπαιδευτές, άξιες Ελληνίδες, ήδη στελεχώνουν
μόνιμα όλα τα Σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων, για να αναλάβουν την σχετική
άριστη οργάνωση και λειτουργία του… Είμαι βέβαιος ότι το θέμα με την
στράτευση των Ελληνίδων μπορεί να ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ και σε εθελοντική
βάση… Και (επιτρέψτε μου, προσωπικά) ως πατέρας δύο νεαρών θυγατέρων
καμάρι για μένα θα ‘ναι να τις δω σε λίγα έτη να φορούν (εθελοντικά ή
μη) το χακί!
…Μπορούν οι Κούρδισσες, μπορούν οι Ισραηλινές και δεν μπορούν οι Ελληνίδες;! Είναι αστείο και να το σκεφτεί κάποιος…»
Συμπληρωματικά, ο εκδότης επισημαίνει ότι «το δεύτερο στρατόπεδο
της Λακωνίας μπορεί και πρέπει να υποδεχτεί και να φιλοξενήσει την
απαραίτητη πια (να λειτουργήσει και στην Λακωνία, όπως και σε κάθε γωνιά
της Ελλάδας) Εθνοφυλακή, την επανασύσταση των Ομάδων τύπου ΤΕΑ (σε άλλη
βάση και χωρίς τα μετεμφυλιακά σύνδρομα… αν κληθώ, το αναπτύσσω…), στα
πλαίσια της απαραίτητης Παλλαϊκής Άμυνας και του δόγματος Πολίτη –
Οπλίτη, του δόγματος που έφτιαξε την δόξα της αρχαίας Σπάρτης και
διδάσκεται σε πλήθος Στρατιωτικές Ακαδημίες του κόσμου, …εκτός και μόνον
του Τόπου και του Λαού που αριστοτεχνικά το επινόησε και το εφήρμοσε!»
Εν κατακλείδι, ο Γ. Δημακόγιαννης τονίζει: «Κανένας λαός, κανένα
έθνος δεν επέζησε στην τύχη, ούτε μπορεί να πορεύεται εσαεί με τον
αυτόματο πιλότο και την αχαλίνωτη ξενοκρατία… Αναλάβετε οι κυβερνητικοί
τις Ευθύνες σας στην Πατρίδα και μην αφήσετε έναν ένδοξο λαό να
παραδοθεί (εκ των συνθηκών που εσείς, με τις πράξεις ή την δειλή απραξία
σας, δημιουργείτε), να παραδοθεί αμαχητί σε εξωτερικούς εχθρούς αλλά
και εσωτερικούς (αλλόφυλους, αλλόδοξους, αλλότροπους) λαούς…
Δημιουργείστε και οργανώστε τις δυνάμεις αποτροπής... ΧΘΕΣ!»
φωτο (Γ. Δημακόγιαννη): γυναίκες του ισραηλινού στρατού (2019)
ΠΗΓΗ lakonikos.gr
