Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Περί γυμνισμού και άλλων (καινών) δαιμονίων του Σπύρου Γιανναρά

Τα καλοκαίρια είθισται οι δήμοι των νησιών της χώρας να τυπώνουν διαφημιστικά φυλλάδια στα οποία παινεύουν τις ομορφιές και τα προϊόντα του τόπου τους στους επίδοξους τουρίστες. Ένα αντίστοιχο τουριστικό φυλλάδιο τύπωσε και ο Δήμος Κυθήρων, μην αποφεύγοντας, ωστόσο, μια, εντυπωσιακή ομολογουμένως, παραδοξότητα και παραδοξολογία. Το τσιριγώτικο δημοτικό φυλλάδιο ολοκληρώνει την συνοπτική παρουσίαση του νησιού, προσφέροντας ως λαμπρό επιστέγασμα στον επισκέπτη, μια ρητή (πιο ρητή, δεν γίνεται) αυστηρή απαγόρευση:
Στα Κύθηρα απαγορεύεται ο γυμνισμός και το ελεύθερο κάμπινγκ!
Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί πιο παράδοξο τρόπο υποδοχής από μια φωνακλάδικη απαγόρευση (με θαυμαστικό!)· δυστυχώς όμως, δεν πρόκειται για κάποιο κακόγουστο, απλώς και μόνο, αστείο. Ενδεχόμενη χιουμοριστική απάντηση για το κωμικοτραγικό χαρακτήρα της διακήρυξης (σε ύφος τουλάχιστον ανάλογο διακήρυξης εθνικής ανεξαρτησίας μετά θαυμαστικού), δεν φτάνει. Αλλά ούτε και φτουράει. Γιατί αυτό που χρήζει, νομίζω, επειγόντως απάντησης (πριν ανδρωθεί ακόμα περισσότερο και ξεσαλώσει εντελώς) είναι το ρατσιστικό κι επικίνδυνα μικρονοϊκό πνεύμα που υποφώσκει πίσω από τον τσαμπουκαλίδικο χαρακτήρα της κακόστομης δήλωσης. Μιας δήλωσης με την οποία –σημειωτέον– η δημοτική αρχή του τόπου υποδέχεται τον τουρίστα και βασικό χρηματοδότη της χειμερινής δυσπραγίας. Τον ξένο από τον οποίο περιμένει να αντισταθμίσει τα κεσάτια των μη καλοκαιρινών μηνών στο νησί.
Το χυδαίο πνεύμα που υποκρύπτει η όχι και τόσο φιλόξενη δήλωση του τουριστικού φυλλαδίου –πνεύμα, για να είμαστε δίκαιοι, όχι αποκλειστικά τσιριγώτικο, αλλά πανεθνικής δυστυχώς εμβελείας– είναι ότι πίσω από τα κουραφέξαλα περί φιλοξενίας (την οποία μάθαμε, πρώτοι οι εμείς οι κουτοπόνηροι ελλαδίτες, να συνοδεύουμε με βαθυστόχαστα αρχαιοελληνικά τσιτάτα στα οποία παραμένουμε παντελώς άνιωτοι) κρύβεται η φιλάνθρωπη εκείνη αντίληψη που ταυτίζει τον επισκέπτη με το πορτοφόλι του. Την ώρα που πλείστοι όσοι συμπατριώτες μας, όχι μόνον έχουν πάψει να ονειρεύονται διακοπές, αλλά εργάζονται αδιάκοπα σε δυο ή και τρεις δουλειές (κάνοντας και τον σταυρό τους που έχουν έστω και μία) για να επιβιώσουν, στο εν λόγω (και όχι μόνο) νησί συναντάς ακόμη ανθρώπους που έχουν την απαίτηση, (συγγνώμη, την ΑΠΑΙΤΗΣΗ), να εργάζονται δύο ή το πολύ τέσσερις μήνες και να στρογγυλοκάθονται τους υπόλοιπους.
Στα χρόνια των παχιών σοσιαλιστικών αγελάδων (τις οποίες απλώς έβαψε μπλε, το δεξιό τους κακέκτυπο) περνούσαμε τα καλοκαίρια στο νησί με τσιμπημένες τις τιμές της φιλοξενίας, αλλά και τη νοοτροπία, «μάζευε κι ας είν’ και ρώγες». Τα ύστερα όμως χρόνια της εθνικής παρακμής που αποκαλούμε άκριτα «κρίση», φαίνεται να αναβιώνει το παλιό καλό όνειρο του «κυκλαδίτικου», δηλαδή του τουρισμού υψηλού εισοδήματος. Ένα πανεθνικό (δυστυχώς και πάλι) όραμα που προϋποθέτει πως όλα τα ελληνικά νησιά θα θυμίζουν «μικρές Κυκλάδες», αναπαράγοντας στην εντέλεια όλα τα κλισέ των καλοκαιρινών διακοπών που αναζητεί (όπως ο Αμερικανός τα MacDonald απανταχού της γης) ο νεόπλουτος ακαλλιέργητος Νεοέλληνας. Ο εκτρωματικός αυτός Φράνκενστάιν, γέννημα του κατ’ επανάληψη και παρά φύσιν βιασμού της χώρας από σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό των λεβεντοαχρείων που καταχράστηκε την εξουσία από τη Μεταπολίτευση και δώθε. Και αναφέρομαι μονάχα στον νεόπλουτο Νεοέλληνα της ύστερης Μεταπολίτευσης και της αστ[ακ]ομακαρονάδας, γιατί μέσα από αυτήν ακριβώς την αντίληψη του πλούτου, αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα και ο εύπορος ξένος τουρίστας. Ως πνευματικός μακροσυγγενής, επιτήδειος, δηλαδή, της αρπαχτής απ’ τον οποίο δικαιωματικώ τω τρόπω μπορούμε με τη σειρά μας να τα αρπάξουμε. Τα συμπαρομαρτούντα λοιπόν κλισέ (πέραν της εθνικής αστ[ακ]ομακαρονάδας και του Μοχίτο με τριμμένο πάγο) είναι η παραδοσιακή νησιώτικη (βλέπε κυκλαδίτικη) κατοικία από μπετόν με ψεύτικες αψίδες και πισίνα, ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος μέχρι το σκάσιμο του κύματος, η ψευτο-χαβανέζικη ομπρέλα στην παραλία με την αντίστοιχη λατινοαμερικάνικης αισθητικής καντίνα και την απαραίτητη εκκωφαντική μουσική για να εδραιωθεί το άτοπο και άχρονο συναίσθημα της διασκέδασης δίχως αύριο, το chip & cookies παγωτό στο ζαχαρωμένο ηλιοβασίλεμα, το trekking (και όχι περίπατος), τα θαλασσινά σπορ μέσα στη μούρη των λουομένων και κυρίως τα υπερπολυτελή κότερα και ιστιοφόρα που μαζί με τα τερατώδη τζιπ και τις Porche Cayenne, αποτελούν σήμα κατατεθέν της πολυπόθητης τρισευτυχισμένης ευμάρειας και ευζωίας – κάτι σαν τις ακριβοπληρωμένες γαλάζιες σημαίες σε αμφιλεγόμενης καθαρότητας παραλίες.
Θέλω να προλάβω όλους τους κακόβουλους που θα ανασύρουν πάραυτα από τα κιτάπια τους τον κιτρινισμένο και πολυχρησιμοποιημένο δεκάρικο για τις οπισθοδρομικές και ουτοπικές αντιλήψεις όσων (σαν εμένα) εχθρεύονται την ανάπτυξη και την εξέλιξη του νησιού παραμένοντας προσκολλημένοι σε μια νοσηρή νοσταλγία παρωχημένων εποχών. Δεν ισχυρίζομαι επ’ ουδενί ότι οι παγκοσμιοποιημένες ανέσεις και οι απολαύσεις του σημερινού τρόπου ζωής είναι όλες συλλήβδην για πέταμα. Να επιστήσω θέλω απλώς την προσοχή ενδεχόμενων αναγνωστών του περιορισμένου αυτού κομματιού, στο γεγονός ότι όλα τα συμπαρομαρτούντα που σέρνει πίσω της η «εξέλιξη» και η «ανάπτυξη» του τουρισμού και του τόπου, συνιστούν ένα μασκάρεμα, η παρατεταμένη εξοικείωση με το οποίο, έχει ως αποτέλεσμα την αλλοτρίωση, την απώλεια της αίσθησης της πραγματικότητας και κυρίως της ταυτότητάς μας. (Δηλαδή τη σταδιακή σμίλευση ενός εαυτού με βάση τις ανάγκες, τις αγάπες και τα οράματά μας).
Στο γεγονός ότι δεν καθίσαμε ποτέ να σκεφτούμε (πριν μασκαρευτούμε) τι είναι και τι θέλουμε να είναι το νησί και κατά προέκταση η χώρα που κατοικούμε. Ποιος είναι ο χαρακτήρας του, οι ιδιαιτερότητές του (δηλαδή οι αρετές και οι ανάγκες του) και ποιος ο δικός μας (αυτό που είμαστε και ονειρευόμαστε να γίνουμε) και πού και πώς θα μπορέσουμε ομαλώς να συναντηθούμε. Τα διαφορετικά μασκαρέματα καταλήγουν στο καραγκιοζιλίκι. Και καθώς δεν υπάρχει κανένα όραμα για το νησί, τη χώρα και τον εαυτό μας, ο καθένας παλεύει να επιβάλει τη δική του λιγότερο ή περισσότερο στενοκέφαλη αντίληψη στου κασίδη το κεφάλι. Καταλήγοντας ενίοτε σε ένα έκτρωμα που φέρνει περισσότερο στον Κασιδιάρη.
Ο καθένας μ’ άλλα λόγια προσπαθεί είτε με έμμεσο κουτοπόνηρο τρόπο, είτε ασκώντας την όποια εξουσία διαθέτει, να επιβάλλει τις δικές του απαγορεύσεις. Ο ζηλωτής και βαθιά θρησκόληπτος μητροπολίτης της νήσου οραματίζεται ενδεχομένως τη μετατροπή των Κυθήρων σε προσκυνηματικό τουριστικό προορισμό τύπου Τήνου, με απαγορεύσεις εισόδου στους ναούς δίχως την πρέπουσα ενδυμασία – την ορθόδοξη εκδοχή της μπούρκας. Ο ψοφοδεής μα και οργίλος δήμαρχος τις απαγορεύσεις εκείνες που θα ικανοποιήσουν αφενός τον δεσπότη και το συντηρητικό του ποίμνιο, κι αφετέρου τους ξενοδόχους, τους εμπόρους και τους δωματιάδες που εν καιρώ κρίσης αποφάσισαν πως μοναδική λύση για την εξασφάλιση του πλούσιου επιούσιου είναι η θέσπιση «πόρτας».
Διότι αυτό ακριβώς είναι το ρατσιστικό κι επικίνδυνα μικρονοϊκό πνεύμα που εκφράζει υπόρρητα αν όχι ρητά, η απαγορευτική ρήτρα του τουριστικού φυλλαδίου. Πώς από τούδε και στο εξής στο νησί υπάρχει «πόρτα» (τον ρόλο του πορτιέρη φαίνεται να έχει καπαρώσει ο δήμαρχος καθότι στα κυβικά του), όπως ακριβώς και στα περίοπτα και περιμάχητα ιδιωτικά μπαρ (club privé, τα ονομάζουν εκεί) που συναντά κανείς στα απλησίαστα θερινά θέρετρα του διεθνούς τζετ σετ, προκειμένου να εμποδίζεται η είσοδος στους απένταρους και λοιπούς λεχρίτες που βάζουν στο νου τους ότι μπορούν να επισκεφτούν νησιά σαν τον Άγιο Δομήνικο, το Σαν Μαρτέν κλπ.
Γιατί τόσο η απαγόρευση του ελεύθερου κάμπινγκ, όσο και του γυμνισμού, πίσω από την κραυγαλέα όσο και ψεύτικη σεμνοτυφία ενός κατά τ’ άλλα άθρησκου νησιού, στην ουσία ταυτίζει – εντελώς αυθαίρετα και μικρονοϊκά, κοντολογίς κοντόφθαλμα – τον γυμνιστή και τον θιασώτη του ελεύθερου κάμπινγκ με τον απένταρο και κατ’ επέκταση άπλυτο, λεχρίτη, δηλαδή το οιονεί κακοποιό στοιχείο που αν μη τι άλλο αμαυρώνει την εικόνα του πολυτελώς περιποιημένου νησιού που πασχίζουμε να στήσουμε στα πόδια της. (Άλλο αν αφήνουμε τα λύματα να ξεχύνονται στις παραλίες με τις γαλάζιες σημαίες ή χειρότερα τα κρύβουμε κάτω από το κόκκινο χαλί που στρώνουμε για να παραπλανήσουμε τον ανόητο επισκέπτη, πετώντας τα κρυφά σε κάποιο φαράγγι. Ο βιολογικός καθαρισμός αφορά το μισό «εξευγενισμένο» τάχα κομμάτι του νησιού).
Κι ενώ κανείς δεν εννοεί την ανάπτυξη του τουρισμού με το εκούσιο κατέβασμα των εσωρούχων στις ορδές των ξένων εκείνων που έρχονται στη χώρα μας επιζητώντας μονάχα φτηνές μποτιλομονομαχίες και το μπεκρούλιασμα μέχρι λιποθυμίας, όπως στα Μάλια, όπου τα κάνουν εθιμικά κάθε χρόνο μαλλιά κουβάρια, είναι αδιανόητο να στήνεις την «τουριστική» σου «πολιτική» με άξονα τη θέσπιση έμμεσων ή άμεσων οικονομικών κριτηρίων για την είσοδο στο νησί. Οικονομικών κριτηρίων, τα οποία προσπαθείς εντελώς ηλιθιωδώς να προσδιορίσεις με γνώμονα το εάν και κατά πόσο ο τουρίστας φοράει μαγιώ στην παραλία. Κι αυτό ενώ πολύ καλά γνωρίζουμε πως αν αύριο το πρωί, ένας οικονομικός γαλαζοαίματος, όπως λ.χ. η Αθηνά Ωνάση ζητούσε την αποκλειστικότητα κάποιας κυθηραϊκής παραλίας για να κάνει γυμνισμό, ειδική μονάδα της αστυνομίας θα εκκένωνε εν ριπή οφθαλμού, μια παραλία σαν τον Χαλκό ή το Μελιδόνι, διώχνοντας με τον βούρδουλα, τους (αναλογικά πάντα μιλώντας) τζαμπατζήδες που θα έλιαζαν ανύποπτοι το κορμάκι τους εκεί. Κι αυτό, όσο σεμνότυφο κι αν είναι μαγιώ που φορούν.
Ο γυμνισμός και η εδεμική επιθυμία να ζήσεις – έστω για λίγο – σε μια αδιαμεσολάβητη επαφή με τη φύση, αφήνοντας πίσω σου τα βάρη αλλά και τις ανέσεις του τεχνολογικού πολιτισμού, ουδεμία σχέση έχει με την οικονομική επιφάνεια του ανθρώπου που κατακλύζεται απ’ αυτή, αλλά ούτε εξηγείται μέσα από την επιδερμική προσέγγιση ευκαιριακών κοινωνιολογικών και ψυχολογικών αναλύσεων. Απηχεί μονάχα την ολοένα διογκούμενη δυσανεξία του σύγχρονου ανθρώπου ο οποίος μοιάζει να μην βρίσκει την ψυχική εκείνη πληρότητα που του υπόσχεται σε κάθε του βήμα, το κυνήγι του χρήματος και η ατέρμονη αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας. Εν ολίγοις πρόκειται για ένα υπερταξικό φαινόμενο το οποίο απαιτεί σοβαρή και εμπεριστατωμένη σκέψη, έρευνα και μελέτη για να φωτιστεί επαρκώς.
Το θέμα είναι ότι ούτε τα ήθη προσβάλλονται, αλλά ούτε και χρήματα χάνονται από τον τουρίστα εκείνον που ψάχνει μια ήρεμη παραθαλάσσια γωνιά να απομονωθεί και να γδυθεί μακριά από τα όποια φιλοπερίεργα μάτια. Όσο για την ρύπανση των παραλιών από το ελεύθερο κάμπινγκ, είναι αφενός κωμικό να το ισχυρίζεται ένας δήμος που δεν έχει μπει στον κόπο να βρει τελεσίδικη και αποτελεσματική λύση για τα λύματα, αφετέρου είναι ζήτημα δικής του αρμοδιότητας – η τοποθέτησης χημικών αποχωρητηρίων – το οποίο είναι ανεπίτρεπτο να μετακυλίει είτε στις πλάτες του κάθε καντινιέρη, είτε σε εκείνες του τουρίστα. Η λύση του παραπετάματος του θιασώτη του ελεύθερου κάμπινγκ σε ένα απαρχαιωμένο – με την κυριολεκτική σημασία τη φορά αυτή, της λέξης – αποχωρητήριο, στο αλσύλλιο του Καψαλιού, δεν συνιστά επί της ουσίας ούτε κάμπινγκ, αλλά ούτε ελεύθερο.
Και μιας και περί ελευθερίας ο λόγος, να υπενθυμίσουμε απλώς στην ανησυχητικά θερμόβουλη δημοτική αρχή που απ’ ότι ακούγεται έχει βγάλει στη γύρα τα όργανα της τάξης να κυνηγούν γδυτούς και δεμένους τεντοπασσάλους στις παραλίες, να της υπενθυμίσουμε λοιπόν, ότι αυτή δεν συνάδει με ρητές απαγορεύσεις και τις οικονομικές ή άλλες διακρίσεις.
Καλό καλοκαίρι.
Σπύρος Γιανναράς, Αρωνιάδικα, Ιούλιος 2016
πηγή  http://dragonerarossa.gr/
 

Ωράριο λειτουργίας ουρολογικού ιατρείου ΙΟΥΛΙΟΥ 2016

O γιατρός Ουρολόγος 

κύριος Αθανάσιος Λουντρούδης θα βρίσκεται και πάλι στο

νησί μας και θα εξετάζει στο νέο ιατρείο του δίπλα απο το

 ιατρείο του οφθαλμίατρου κυρίου Τριαντάφυλου στο Λιβάδι

Κυθήρων,ΑΠΟ 28/07 - 31/07  2016 Τηλέφωνο επικοινωνίας

για ραντεβού 6972921099--2102633228.

 

 ΠΕΜΠΤΗ              18.00-20.30 

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ        10.00-13.00  & 18.00-20.30 
 ΣΑΒΒΑΤΟ            09.30-13.00   &  18.00-2030
 tel  210-2633228       6972921099

Το Πειρατικό.... του γλυκού νερού....


Εφέτος ξεσαλώσαμε 5-6 μαγκλαράδες
καλάμια καβαλήσαμε 
μαζι μ' ανδροκυράδες

Τις πέννες εβουτήξαμε σε πράσινο μελάνι
τον νόμο καταλύσαμε
με μπόλικο αριάνι.

Ταμπούρι ξεκινήσαμε το κάναμε σαν Μόσα*    
τα δίκια μας ζητήσαμε
μέσα από την Ρόσα.

Τους νόμους μεταγράψαμε σε παλαιά παπούτσια
και τις αρχές πετάξαμε
σαν καρπουζοκουκούτσια.

Σκάλες επριονίσαμε που ήτανε χυδαίες
στην άμμο τις βυθίσαμε
μαζί με τις ιδέες.

Τώρα εθυμηθήκαμε, είμαστε Τσιριγώτες
από παππού γι' από γιαγιά
η ίσως κι από ..κότες.

Ξυπόλητους μαζέψαμε σε διαμαρτυρία
τσαντίρια νέα στήσαμε
μπανέλες και σχοινία.

Στα ούμπαλα εγράψαμε τους ντόπιους και κυράδες
αυτοί θα απολαύσουνε
των ξένων τις κουράδες..

Είμαστε νέοι πειρατές στα ίχνη Μπαρμπαρόσα
μον' είναι του γλυκού νερού
ωσάν την Ντραγκορόσα....

----------------------------------
Ο Γλυκορόσας
----------------------------------
 *{ελεφαντίνα με ξύλινο πόδι}
πηγή  http://kithiraikanea.blogspot.gr/

Ειρωνικόν Δημώδες του Ποιητού Ζουρίδα

Φρέσκος σερίφης στο νησί, είπε με φωνή στεντόρεια
«Ξεχάστε ό,τι ξέρατε, βάζω καινούργια όρια,
λεύτερο κάμπινγκ, γυμνισμό και άλλες εξυπνάδες
αλλού να τις ζητήσετε, ω! παραθεριστάδες.
Όλα θα είναι νόμιμα (αυτά που μας βολεύουν),
για τ’ άλλα … συνεδριάσαμε, τ’ αυτιά μας θα κωφεύουν.
Θέλουμε πλούσιο τουρισμό, μεγάλες πορτοφόλες,
όχι φτωχομπινεδιάρηδες, (βρε θα τους ρίξω φόλες!)
Ο Νόμος θα είναι οδηγός, η τάξις πάνω απ’ όλα,
δεν θέλω πια να ξαναδώ παπούτσι δίχως σόλα!
Και το νερό είναι λιγοστό, μη πίνετε τα λίτρα,
για τις πισίνες τι να πω; μικρές σαν δακτυλήθρα!
Μη μου μιλάτε για πολλά, σκέψεις – δημιουργία,
πείτε μου πως τηρήθηκαν οι διατάξεις με ακρίβεια.
Είμαι ο σουλτάνος του νησιού, σωστά κάνω τα πάντα,
θα πατάξω τους παράνομους με ελεγκτές κομμάντα.
Τέλος, για κείνον τον φριχτό,τον δολιοφθορέα
που τα παξιμάδια της σκαλωσιάς τα στοίβαξε ωραία:
Εσένα να ξέρεις θα σε βρω, μωρ’ πονηρή ζουρίδα
με κάμερες νυχτός και θερμικές στου Νόμου την τσιμπίδα!»
Πηγή http://dragonerarossa.gr/

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ. Επέτειος απελευθέρωσης της πόλης από τους Τούρκους.(ΦΩΤΟ)

23/07/16 ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ. Επέτειος απελευθέρωσης της πόλης από τους Τούρκους Έγινε με επιτυχία η αναπαράσταση της πυρπόλησης της τούρκικης γολέτας. Ακολούθησε συναυλία με τον Δημήτρη Μπάση και την Ελένη Πέτα.Πλήθος κόσμου παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Πηγή 
Σταύρος Χριστάκος

Το Μήνυμα της Κυρικακής 24-7-16 και Γραπτό Θείο Κήρυγμα

Το Μήνυμα της Κυρικακής 24-7-16 και Γραπτό Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (Ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων
κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Θεραπεία δύο δαιμονιζομένων
(24 Ιουλίου 2016)




ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
24-07-2016
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ 
Ἡ συνάντηση τοῦ Ἰησοῦ μέ τούς δύο δαιμονισμένους ἀνθρώπους τῆς περιοχῆς τῶν Γεργεσηνῶν, χριστιανοί μου, δείχνει καί τή σχέση τοῦ διαβόλου μέ τό Θεό. Οἱ δύο δαιμονισμένοι ἄνθρωποι, πού τούς χρησιμοποιοῦσε ὁ διάβολος γιά νά φοβίζει τούς ἄλλους ἀνθρώπους, «ὥστε μή ἰσχύειν τινά παρελθεῖν διά τῆς ὁδοῦ ἐκείνης», διότι κανείς δέν μποροῦσε νά περάσει ἀπό τό μέρος ἐκεῖνο, μόλις εἶδαν τόν Ἰησοῦν πρῶτον ἀναγνώρισαν τήν Θεότητά του, διότι τόν ὀνομάζουν «Ἰησοῦ Υἱό τοῦ Θεοῦ» καί δεύτερον δείχνουν τόν φόβο τους γι' Αὐτόν «ἦλθες ὦδε πρό καιροῦ βασανῖσαι ἡμᾶς»δηλ. ἦλθες ἐδῶ πρόωρα γιά νά μᾶς βασανίσεις. 

Ὁ διάβολος, λοιπόν, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε κατ' ἀρχάς ἄγγελος τοῦ Θεοῦ, ἐξέπεσε τῆς θέσεώς του, διότι ἀπεφάσισε ἐξαιτίας τοῦ ἐγωισμοῦ του ν' ἀπομακρυνθεῖ μαζί μέ τό τάγμα του ἀπό τόν Δημιουργό Του καί παγιώθηκε ἔτσι εἰς τό κακό. Παρ' ὅλα αὐτά ἀναγνωρίζει τόν Θεό σάν πιό δυνατό ἀπ' αὐτόν καί γι' αὐτό καί τόν φοβᾶται. 

Καί ἐπειδή, δέν μπορεῖ νά πειράξει τόν Θεό πειράζει τό ἀγαπημένο πλάσμα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο, γιά νά πληγώσει τόν Θεό, Πατέρα καί Δημιουργό. Ὁ Διάβολος ὅμως, ὅπως λέγει καί ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος, «δέν μπορεῖ νά πλησιάσει τόν ἄνθρωπο ἤ νά φέρει σ' αὐτόν πειρασμούς, ἄν δέν ἀμελήσει ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος. Ὁ διάβολος ζητάει νά πειράξει ὅσους χάνονται σέ αἰσχρούς λογισμούς ἐξαιτίας τῆς ὑπερηφανείας τους τούς ὁποίους καί κερδίζει».
  Ὁ ἄνθρωπος πού ζῆ καί βιώνει τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί τή ζωή τοῦ Χριστοῦ μας μπορεῖ νά πειράζεται, νά δοκιμάζεται, νά κακοπαθεῖ, ὅμως, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ νικᾶ καί βγαίνει ἀλώβητος ἀπό τούς πειρασμούς. 

Ὁ Χριστός ἐθεράπευσε τούς δαιμονιζομένους καί μαζί μ' αὐτούς ἤθελε νά σώσει ἀπό τή σκιά τοῦ διαβόλου ὅλη τήν περιοχή. Ὅμως οἱ ἄνθρωποι δέν δέχθηκαν τή δωρεά γι' αὐτό καί τόν Ἰησοῦ παρακάλεσαν «ὅπως μεταβῇ ἀπό τῶν ὁρίων αὐτῶν».
Χριστιανοί μου, πόσες φορές καί ἐμᾶς ὁ Κύριός μας δέν μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία ν' ἀποδεσμευθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία; Ὅμως, παρ' ὅλα αὐτά, ἐμεῖς εἴτε ἀπό συμφέρον, εἴτε ἀπό καλοπέραση, εἴτε ἀπό ἁπλῆ ἀμέλεια ἐμμένουμε σ' αὐτήν, διότι ἡ δύναμη τοῦ σατανᾶ βασίζεται στήν ἐνεργό ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου ν' ἀρνηθεῖ τόν Θεό καί νά προσκυνήσει τόν διάβολο. 

Ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής λέγει πώς ὁ διάβολος ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο εἰς τήν ἁμαρτία «ἀπό τά πάθη πού φωλιάζουν μέσα στήν ψυχή παίρνουν οἱ δαίμονες τίς ἀφορμές καί ὑποκινοῦν μέσα μας τούς ἐμπαθεῖς λογισμούς. Κατόπιν, πολεμοῦν μ' αὐτούς τόν νοῦν καί τόν βιάζουν νά δώσει τή συγκατάθεσή του στήν ἁμαρτία. Ἀφοῦ νικηθεῖ, τόν ὁδηγοῦν στήν κατά διάνοια ἁμαρτία καί ὅταν αὐτή συντελεσθεῖ τόν φέρνουν αἰχμάλωτο στήν πράξη».
Χριστιανοί μου, ἄς βιώσουμε τό Χριστό μέ νηστεία, προσευχή καί μυστηριακή ζωή γιά νά διώξουμε ἀπό τή ζωή μας τό διάβολο. ΑΜΗΝ.
Πρωτ.Παν.Μεγ.
---------------------------------
Πηγή:  imkythiron.gr
---------------------------------

Θα ήθελα να ...Μηνύσω τον Θεό....!!!!!!

Αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, έπειτα από όσα διάβασα σήμερα μου ήλθε μια πολύ έντονη επιθυμία να ξεκινήσω μια σειρά μηνύσεων για πολλές εκκρεμείς υποθέσεις του νησιού μας....

Θα ήθελα λοιπόν να μηνύσω τον Θεό, που εφέτος δεν έστειλε καθόλου νερό στο νησί μας και μας ξέχασε τελείως. Έτσι συνεπέρανα ότι μάλλον φταίει ο Δήμαρχος που δεν έψαλλε πολύ καλά σε κάποιες λειτουργίες που συμμετείχε σαν ψάλτης και τελικά την πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι....

Βέβαια δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει το Ελ-Νίνιο και την κλιματική αλλαγή. Ούτε φυσικά είναι υπεύθυνες οι δεκάδες φωτιές και η καταστροφή της φύσης, καθώς και οι βιομηχανικοί ρύποι η η διευρυμένη τρύπα του όζοντος που λυώνει σαν παγάκια σε ουϊσκυ τους πάγους της αρκτικής... 

Βασικά λοιπόν φταίει φταίει η ...ψαλμωδία και ο Δήμαρχος......

Θα ήθελα επίσης να μηνύσω τους περισσότερους Τσιριγώτες και Τσιριγώτισσες, που έκατσαν και έφτιαξαν σπίτια για να τα νοικιάζουν και να συμπληρώνουν το εισόδημα τους και δεν άφησαν λίμπερα τα οικόπεδα να μπορεί να έρχεται ο κοσμάκης να στήνει τα τσαντίρια του ελεύθερα, να χέζει και να κατουρεί ελεύθερα στα ξάμπελλα και να σκουπίζεται με πέτρες, για να μην γιομίζει κολόχαρτα ο τόπος, και απέ να μας συναντά στο δρόμο και να μας χαμογελά χαρούμενα για το πόσο φιλόξενοι και βολικοί είμαστε. Και για ανταμοιβή του χαμόγελου να του κόβουμε και ένα στράϊστρο σύκα και σταφύλια, για να ενεργείται καλύτερα.....

Θα ήθελα να μηνύσω ακόμη τον Μουζάλα που δεν έστειλε κατευθείαν με το καράβι από Λέσβο καμιά χιλιάδα πρόσφυγες να φτιάξουν μια Ειδομένη σε ένα πρωτοποριακό hot spot σε ένα τόσο αραιοκατοικημένο νησί πούχει ένα σωρό χώρους για κατάληψη....


Επίσης θα ήθελα να μηνύσω τον Δήμαρχο που απαγόρευσε την χρήση των παραλιών για γυμνιστές και έτσι κάτι μπασμένοι γεροξεκούτηδες που αγόρασαν κυάλια για να έχουν μερικές τελευταίες απολαύσεις στην ζωή τους, απλά έχασαν τα λεφτά τους και τα κλαίνε....

Θα ήθελα ακόμη να μηνύσω όλες τις δημοτικές παρατάξεις που προεκλογικά έδωσαν υποσχέσεις {ενώ κάποιες σήμερα φαίνεται ότι τις αμφισβητούν...}, στους κατοίκους του Αβλέμονα, ότι θα τακτοποιήσουν το θέμα της παράνομης κατασκήνωσης στην Παλιόπολη και δεν θα ξανασυμβεί ότι συνέβαινε στο παρελθόν......

Ακόμη θα ήθελα να μηνύσω τους δικαστικούς και τους νομοθέτες που έβγαλαν τους νόμους που απαγορεύουν να στήνεις σκηνές πάνω σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία και πάνω σε παραλίες, {άσχετο αν ο Τόσκας επιτρέπει να τις στήνουν μέσα σε Πανεπιστήμια, γιατί απεχθάνεται λέει την οιαδήποτε βία, αλλά τις οιεσδήποτε ζημιές θα τις πάρει προσεχώς από την δική μου σύνταξη και το ΕΚΑΣ του γείτονα...}......


Θα ήθελα ακόμη να μηνύσω ... εμένα, την Κατερίνα Μ., τον Γιώργο Κ., τον Γιώργο Δ., την απρόσωπη διαχείριση του Dragonera Rossa, αλλά και όλους τους αλληλέγγυους που είμαστε υπερμαχοι της ελεύθερης κατασκήνωσης και που όλοι λίγο πολύ έχουμε κάποιες γωνιές ελεύθερες στα κτήματα μας, που δεν σπεύσαμε να πάρουμε κάποιους από τους αναζητούντες ελεύθερο κάμπινγκ, να τους προσφέρουμε μερικά μέτρα γής να τοποθετήσουν τις σκηνές τους και να τους δίνουμε και λίγο νεράκι, αντί να ποτίζουμε τα αγγουράκια και τα κολοκυθάκια και έπειτα να παραπονιόμαστε και από πάνω ότι δεν έχει νερό..... {όπως κάνουν τινές εξ ημών.....}

Το μόνο άσχημο στην όλη υπόθεση είναι ότι για κάθε μήνυση θέλει και ένα κατοστάρικο και με αυτά τα αναθεματισμένα capital controls των Τσίπρα, Τσακαλώτου, Στουρνάρα, Ντράγκι και βάλε δεν με φτάνει ο μπεζαχτάς....

Έτσι λοιπόν αντί να προχωρήσω σε μηνύσεις σκέφθηκα καλύτερα και διάβασα λιγάκι και αυτούς τους νόμους που αναφέρονται σε όλα αυτά και μου σφυρίξανε ότι άμα προχωρήσω σε μηνύσεις θα φάω τα μούτρα μου και θα χάσω και τα κατοστάρικα, και αποφάσισα ότι καλύτερα είναι μια και πέρασε η ώρα να επισκεφθώ κανένα πατσατζίδικο και να φάω κανένα ψιλοκομμένο με σκορδοστούμπι, να πάνε τα φαρμάκια κάτω και να πάψει να γουργουρίζει και το στομάχι και να θολώνει το μυαλό.....


Καλό ξημέρωμα.....
-----------------------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
-----------------------------------------

Το Σουλτανάτο των Κυθήρων του Γιώργου Καλοβυρνά

Το Σουλτανάτο των Κυθήρων έβγαλε φιρμάνι:
Απαγορεύονται ο γυμνισμός και οι ελεύθεροι σκηνίτες.
Επιτρέπονται μόνο η κακογουστιά και η προχειρότητα.
Και για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, τα πράγματα έχουν ως εξής.
Σε πόσα διαφημιστικά φυλλάδια, τουριστικών προορισμών, έχουμε διαβάσει ότι απαγορεύεται ο γυμνισμός και το ελεύθερο κάμπινγκ; Προσωπικά δεν είχα την τύχη να το διαβάσω σε κανένα. Πιθανόν επειδή κάτι τέτοιο είναι ευνόητο. Εφόσον το ορίζει ο νόμος, είναι υπερβολή να τονιστεί η απαγόρευση αυτή.
Είναι όμως η αναγκαία μια τέτοια επισήμανση; Το νησί μας έχει αρκετές παραλίες για να φιλοξενήσει πολλές κατηγορίες ανθρώπινων συμπεριφορών. Και προφανώς δεν απαιτώ αποκλειστική χρήση κάποιας παραλίας για γυμνισμό ή για ελεύθερο κάμπινγκ. Οι άνθρωποι που διαπράττουν τέτοια ανήκουστα εγκλήματα έχουν την ευαισθησία να σεβαστούν την ελευθερία των άλλων.
Έχω κάνει γυμνισμό σε παραλία που συνήθως είναι πολυσύχναστη. Το έγκλημα αυτό το έχω διαπράξει όμως όταν η παραλία ήταν άδεια. Έχω επίσης τύχει να βρεθώ σε παραλία που υπήρχαν γυμνιστές, οι οποίοι φρόντισαν να ντυθούν όταν διαπίστωσαν την ενδεδυμένη παρουσία μου.
Ελεύθερο κάμπινγκ, δυστυχώς, δεν έχω κάνει. Αλλά ειλικρινά δεν κατανοώ ποιο είναι το πρόβλημα με τους ελεύθερους σκηνίτες. Πιστεύετε ότι η απαγόρευση θα τους αναγκάσει να μεταφέρουν τα μπογαλάκια τους σε κάποιο “νόμιμο” κατάλυμα (με σφραγίδα Ε.Ο.Τ. και απόδειξη παροχής υπηρεσιών – λέμε τώρα); Πολύ σωστά το είπε η Κατερίνα: «Θα μαζέψουν τα κουβαδάκια τους και θα πάνε σε άλλο νησί.» Και αν πιστεύετε ότι δεν χάσατε και τίποτα σημαντικό, τότε ίσως θα πρέπει να ρωτήσετε τα παρακείμενα μαγαζιά (εστιατόρια, καφέ, μπαρ). Μπορεί να μην “αφήνουν λεφτά” σε ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά τα αφήνουν αλλού. Εξάλλου δεν μπορούν να πάνε και πουθενά αλλού! Δημόσια συγκοινωνία δεν υπάρχει στο νησί. Εμείς είμαστε και τα Κουφονήσια. Αλλά στα Κουφονήσια διασχίζεις το νησί σε 15 λεπτά.
Όσο για την κακογουστιά και την προχειρότητα, δεν χρειάζεται να πω πολλά. “Αποφασίσαμε” να φτιάξουμε σκάλα για την διευκόλυνση των επισκεπτών στο Καλάμι. Επισκέπτες συρρέουν για να θαυμάσουν την ομορφιά της παραλίας αυτής. Ωραία ιδέα πράγματι. Μια σιδερένια σκάλα ταιριάζει αρμονικά σε αυτό το τοπίο. Εεεεε; Νομίζω ότι έχουμε την υπομονή να φτιαχτεί μια πέτρινη σκάλα (σαν του Καλαδίου) η οποία θα είναι κάπως πιο καλόγουστη (εφόσον είναι τόσο αναγκαία). Προς τι η βιασύνη, η προχειρότητα και η κακογουστιά;
Υ.Γ. Τουλάχιστον οι σκηνίτες θα μπορούν να κάνουν μπάνιο στην θάλασσα να ξεβρομίσουν. Σε αντίθεση με εμάς που δεν θα έχουμε νερό για να πλυθούμε.
Πηγή http://dragonerarossa.gr/

Δυο χρόνια πριν ενός από τους θαμώνες του καλαμόσπιτου


Δύο χρόνια πριν, μια παρέα παιδιών που αγαπά τη Λίμνη της Παλαιόπολης, έφτιαξε ένα καλαμένιο σκίαστρο. Έκτοτε, πολλοί επισκέπτες της παραλίας το αξιοποίησαν ελεύθερα. Οικογένειες με μικρά παιδιά βρήκαν εκεί το δικό τους καταφύγιο, νέοι άνθρωποι γνωρίστηκαν κι έγιναν φίλοι. Όλα αυτά μέχρι που πρόσφατα κάποιοι αποφάσισαν να το κατεδαφίσουν και στη συνέχεια να το κάψουν. Κρίμα.
Ένας από τους θαμώνες του καλαμόσπιτου
Πηγή http://dragonerarossa.gr/