Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του νοσοκομείου μας, του νοσοκομείου Κυθήρων, για τη συμπαράσταση, την ανθρωπιά και την ευγένεια ψυχής που επέδειξαν, στις δύσκολες ώρες που ζήσαμε με τη μητέρα μου κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της. 


Όλες και όλοι έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να αντιμετωπίσουν τα μη αναστρέψιμα προβλήματά της και να απαλύνουν τον πόνο μας στις τελευταίες της στιγμές. 

Ευχαριστώ όλους και όλες σας για τη συμπαράστασή σας στο πένθος μας. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο σύνολο των γονέων των παιδιών του Νηπιαγωγείου μας, για το ενδιαφέρον τους.

Τέλος μια μεγάλη αγκαλιά στα ζουζουνάκια μου. Με έκαναν με τα λογάκια τους να χαμογελώ ακόμα και στις πρώτες δύσκολες μέρες της απώλειας της αγαπημένης μου μητέρας.

Ο νεογέννητος Θεάνθρωπος, να χαρίζει ειρήνη, αγάπη και γαλήνη στις καρδιές όλων μας.

Ανίτα Χατζή - Λουράντου

ΕΥΧΕΣ !!! απο Ενωτική Πρωτοβουλία

Για τις εορταστικές μέρες των Χριστουγέννων ευχόμαστε σε όλους τους Τσιριγώτες,στις οικογένειες και τους αγαπημένους τους, να περάσουν χαρούμενες, ειρηνικές γιορτές, και το νέο έτος να φέρει ό,τι επιθυμεί ο καθένας, υγεία και ευτυχία.
Για την Ενωτική Πρωτοβουλία 
Μανώλης Χάρος

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΘΗΡΑΙΚΑ ΝΕΑ


ΕΥΧΕΣ !!! ΑΠΟ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

Η ΕΜΠΟΡΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ, ΑΝΤΑΛΑΚΤΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΜΟΤΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!!

ΕΥΧΕΣ !!! ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ


Ευχές από το Λιμεναρχείο Νεάπολης




Ο Λιμενάρχης Νεάπολης Βοιών Αντιπλοίαρχος  Σκαλίμης Ευστάθιος, και τα στελέχη του Λιμεναρχείου,
εύχονται σε όλους τους Λάκωνες
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Ο Αντιπλοίαρχος Λ.Σ. Σκαλίμης Ευστάθιος γεννήθηκε στην Ερμουπόλη Σύρου το 1973, αποφοίτησε του από το Λύκειο της Σύρου, εισήλθε στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού το 1991 και αποφοίτησε το 1995 πρώτος στην τάξη του αποσπώντας τιμητικό βραβείο από την ναυτιλιακή εταιρεία Anangel shipping. Ταξίδεψε ως Ανθυποπλοίαρχος σε ποντοπόρα φορτηγά πλοία. Από το Νοέμβριο του 1996 έως το Σεπτέμβριο του 1998 υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό με τον βαθμό του επικούρου Μάχιμου Σημαιοφόρου. Το Σεπτέμβριο του 1998 επέτυχε στον διαγωνισμό Δοκίμων Σημαιοφόρων Λιμενικού Σώματος και κατατάχτηκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από όπου αποφοίτησε το Δεκέμβριο του 1999 και ονομάστηκε Σημαιοφόρος Λιμενικού Σώματος.
Υπηρέτησε στις Λιμενικές Αρχές Καρπάθου και Κέρκυρας ως Κυβερνήτης περιπολικών πλοίων και διοικητής Λιμενικής Αστυνομίας, στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στην Διεύθυνση εκπαίδευσης και στην Διεύθυνση επιχειρησιακών μέσων. Υπηρέτησε επί σειρά ετών ως χειρίστης ελικοπτέρων στην Υπηρεσία Εναερίων Μέσων. Διετέλεσε Πρόεδρος πρωτοβάθμιου ανακριτικού συμβούλιου Λιμενικού Σώματος.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού .
Δίπλωμα Πλοιάρχου Γ΄ Τάξεως.
Σχολή Ναυτιλίας Κατεύθυνσης (Πολεμικό Ναυτικό).
Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Σεμινάριο σε θέματα Ναυτικής Τάξης και Ασφάλειας .
Πτυχίο χειριστού Ελικοπτέρων (Σχολή Αεροπορίας Στρατού).
Μετεκπαίδευση στον τύπο Ελικοπτέρων AS365N3 (Eurocopter Academy Γαλλία) .
Πτυχίο Θαλάσσιας Επιβίωσης (Πολεμική Αεροπορία).
Διαφυγή από βυθιζόμενο Ελικόπτερο ( Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό).
Εκπαίδευση Αεροναυτικής Τακτικής και Συνεργασίας (Guardia di Finanza Ιταλία).
Εκπαίδευση σε πτήσεις με Διόπτρες Νυχτερινής Όρασης (Γερμανική Αστυνομία, Γερμανία).
Σχολή Ελικοπτέρων Ναυτικού.
Σεμινάριο ελέγχου Αλιείας.
Επιθεωρητής Αλιείας.
Human Trafficking Awareness Certificate (Sheffield Collage).
Terrorism and counterterrorism (Leiden University)
Διεθνές τμήμα σπουδών (Σχολή Εθνικής Άμυνας).
Του έχουν απονεμηθεί :
Παράσημα:
Ο χρυσός Σταύρος του Τάγματος της Τιμής .
Ο χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα .
Μετάλλια:
Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
Διαμνημονεύσεις:
Ευδοκίμου Διοικήσεως Γ΄ Τάξεως.
Ευδοκίμου Επιτελικής Υπηρεσίας Β΄ και Γ΄ Τάξεως.
Μιλάει Αγγλικά, Ισπανικά.
 http://www.youknow.gr/

ΒΑΤΙΚΑ.Άσκηση σεισμού στο Γυμνάσιο Νεάπολης



Στις 20-12-2016 και περί ώρα 11:45 πραγματοποιήθηκε άσκηση σεισμού στο Γυμνάσιο της Νεάπολης με την συμμετοχή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μολάων και του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Νεάπολης.
20161220_1154301Πραγματοποιήθηκε εκκένωση του σχολείου απο το διδακτικό προσωπικο και τους μαθητές και αντιμετωπίστηκε το σενάριο της πυρκαγιάς σε χώρο του σχολείου, όπως και το σενάριο  εγκλωβισμούενός μαθητή εξαιτίας του σεισμού και ο απεγκλωβισμός αυτού.
20161220_1200081Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε ενημέρωση-επίδειξη στην χρήση των πυροσβεστήρων στους μαθητές και στο διδακτικό προσωπικό.
20161220_1217381Η άσκηση στέφθηκε με επιτυχία, για τον
σκοπό τον οποίο είχε διοργανωθεί.
 http://www.youknow.gr/

Σαν σήμερα το ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου «Λακωνία» στον Ατλαντικό! - Στις 22 Δεκεμβρίου του 1963

Το όνομα «Λακωνία» είναι ο φόβος και ο τρόμος τον ναυτικών. Κι αυτό γιατί ιστορικά υπήρξαν τρία ναυάγια με το συγκεκριμένο όνομα. Το πρώτο ήταν ένα κρουαζιερόπλοιο που βούλιαξε στις 25 Φεβρουαρίου του 1917, με 12 ανθρώπους να χάνουν την ζωή τους. Το δεύτερο επίσης κρουαζιερόπλοιο, βυθίστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1942, με τους νεκρούς να φτάνουν τους 1.500. και τα δυο είχαν μετατραπεί σε πολεμικά πλοία για τις ανάγκες του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το τρίτο «Λακωνία» που βυθίστηκε ήταν ελληνικό. Είχε κατασκευαστεί από Ολλανδούς το 1929, ενώ από το 1963 πέρασε στα χέρια του εφοπλιστή Γουλανδρή. Το κρουαζιερόπλοιο ήταν εντυπωσιακό και υπερπολυτελές. Τον Δεκέμβριο του 1963, ξεκίνησε ένα ταξίδι 16 ημερών στην Μεσόγειο. Οι 646 επιβάτες ήταν σχεδόν όλοι ευκατάστατοι, αφού το φθηνότερο εισιτήριο, λέγεται πως κόστιζε 5.544 δραχμές, ποσό που εκείνη την εποχή θα πρέπει να ήσουν τυχερός για το βγάζεις σε έναν μήνα.
Όμως στις 11 το βράδυ της 22ης Δεκεμβρίου, στα ανοιχτά του πορτογαλικού νησιού της Μαδέρας, άρχισε να βγαίνει καπνός από το κομμωτήριο του πλοίου. Μαρτυρίες λένε πως η φωτιά ξεκίνησε από σίδερο για τα μαλλιά που είχε μείνει ανοιχτό.
Η φωτιά δεν έγινε αμέσως αντιληπτή και έτσι εξαπλώθηκε. Τα μεσάνυχτα εστάλη το σήμα κινδύνου και τα πλοία έσπευσαν να παραλάβουν του ναυαγούς. Στο πλοίο βρίσκονταν 1.022 άνθρωποι, από τους οποίους 128 έχασαν την ζωή τους, οι 95 επιβάτες και οι 33 μέλη του πληρώματος. Τα σενάρια για σαμποτάζ άρχισαν αμέσως να κάνουν την εμφάνισή τους, καθώς τα διασωθέντα μέλη του πληρώματος, έκαναν λόγο για τρείς ταυτόχρονες εκρήξεις σε διαφορετικά σημεία του καραβιού.
Οι εφημερίδες απέκλεισαν την δολιοφθορά και έκαναν λόγο για μια κάφτρα τσιγάρου, που ξεκίνησε όλη την φωτιά αλλά και για έναν «χριστουγεννιάτικο εφιάλτη». Από τους 128 νεκρούς, οι 53 έχασαν την ζωή τους από την φωτιά ενώ οι υπόλοιποι πέθαναν από πνιγμό ή τραυματισμό στην ώρα του πανικού.
Πηγή: e-radio.gr

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ


Συνελήφθη 29χρονος στη Λακωνία, σε βάρος του οποίου εκκρεμούσε Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης




Συνελήφθη, σήμερα (22.12.2016) το πρωί, στη Σκάλα Λακωνίας, από αστυνομικούς του 
Αστυνομικού Τμήματος Σκάλας, 29χρονος αλλοδαπός, υπήκοος Ρουμανίας, γιατί σε βάρος 
του εκκρεμούσε Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης.
Συγκεκριμένα, εκκρεμούσε Ένταλμα Σύλληψης από τις Ρουμανικές Αρχές, 
σύμφωνα με το οποίο κατηγορείται για κλοπή δέντρων από αποθήκη Τμήματος Δασών,
 πράξη που έγινε την 28/29.8.2011, στη Ρουμανία.
Ο 29χρονος θα οδηγηθεί στον κ. Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου.
 http://www.youknow.gr/

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ 14MUSIC


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ POLYMUSIC


Ξενολαός στο Μέγα Λαγκάδι Xριστουγεννιάτικο διήγημα του Κυθήριου λογοτέχνη Γιώργη Κασιμάτη-Δρυμωνιάτη

Βρε εκείνη τη νύχτα, την αγία μεν, αλλά με τα των ανθρώπων πάντα συνδεδεμένη, την σκοτεινή και ασέληνο εκείνη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, που οι υποχρεώσεις των θνητών είναι αυξημένες έναντι του αθανάτου, ο θυμός της σιχαμένης της Τραμουντάνας δεν έλεγε να κοπάσει. Και το κρύο το ερχόμενο στη μοναχική νήσο από τις κορυφές του παγωμένου Πάρνωνος, φερόμενο επί των ισχυρών ριπών του ανέμου, τσουρούφλιζε τους τρυφερούς βλαστούς των δέντρων και δεν άφηνε τις μυτούλες των παιδιών να ξεπροβάλουν από τα σπίτια, μα ούτε και των μεγαλύτερων, που δυσκολεύονταν πολύ να εγκαταλείψουν μέσα στη νύχτα τις κλίνες για να ταξιδέψουν επί μίαν και πλέον ώρα επί των αβασταγών τους εποχούμενοι , ώστε να φτάσουν εγκαίρως στο μοναστήρι της Μυρτιδιώτισσας, που εκεί θα λειτουργιόντουσαν φέτος, τιμώντας την γέννηση του Χριστού.
-Μωρέ δεν σας τα ‘λεγα από ψες , έλεγε η κυρα- Φωτεινή, που είχεν έρθει να την πάρουν κι εκείνην με το μουλάρι τους , γιατί εκείνη ούτε όνον δεν είχε, η παντέρημη, ούτε πόδια δύο ολόκληρα δεν είχε, καθώς η κακή της τύχη είχε φροντίσει να της κοντύνει το ένα της πόδι η πολιομυελίτιδα , σε παιδική ηλικία όταν ήταν ακόμη.
-Μας τα έλεγες, θεία Φωτεινή, μπας και δεν τα βλέπαμε κι από μοναχοί μας, της απάντησε ο σπιτονοικοκύρης , ο Παναγής. Αλλά κι ίντα να κάμομε μαθές; Αλειτούργητοι να μείνομε Χριστογεννιάτικα;
-Τσι βλεπα εγώ, τσι κοκκινοκώληδες, από τσι τρεις τ’ απόγεμα ψάχνανε να σταλίξουνε στα χαλάσματα. Ίντα πάει να πει αυτοδά; Πως θα περίσσευε η τραβάγια πάει να πει. Και εντοέ…ινταλώς θα σώσουμε μωρέ Παναγή ‘κεια πίσω, μπορείς να μου πεις;
-Θα σώσουμε, θεία. Θέλεις; Δεν θέλεις να πας; Ε, άμα θέλεις, μπορείς. Αυτό μου έμαθαν στο σχολείο.
-Δεν ξέρω ίντα σε μάθανε στο σχολείο, παρά εγώ ξέρω πως ένα σωρό που θέλω, δεν τα μπορώ, σιγά μην τα κατέουνε όλα στα σχολεία.
Ο παππούς τού σπιτιού, ο σεβάσμιος της οικογένειας, ο παπα- Γιώργης, ο Καρτσούρης, εβδομήντα δύο χρόνων πια , είχε πάψει μεν να έχει ενορία, αλλ’ όμως ούτε στου πιο άγνωστου αγίου την εορτή δεν παρέλειπε να παραβρεθεί, εφόσον επί της νήσου υπήρχε εκκλησία λαμπρή ή ταπεινό εξωκκλήσι προς τιμήν του. Βεβαίως δεν γινόταν να μην παραβρεθεί Χριστουγεννιάτικα στην λειτουργία. Από κοιλίας μητρός έως σήμερα, ποτέ δεν είχε λείψει Χριστούγεννα από την εκκλησία. Είχε κάτσει ανακούρκουδα στο κρεβάτι, με το μακρύ λευκό μάλλινο σώβρακό του ως τους αστραγάλους κι είχε τραβήξει το λαμαρινένιο μαγκάλι ανάμεσα στα πόδια του για να διατηρήσει τη ζεστασιά του κρεβατιού και να προλάβει να ντυθεί τα καλά του ράσα πριν παγώσει. Όπως είχε σκύψει και φόραγε τις κάλτσες του, άκουσε τη συζήτηση του γιου του με τη θεία Φωτεινή.
-Μωρέ Φωτεινιώ, δίκιο έχεις μπρε. Τόσα χρόνια θέλεις άντρα κι ακόμα δεν μπόρεσες να τονε βρεις, της πέταξε με μια διάθεση αστεϊσμού, ξέροντας πως η Φωτεινή, όσα είχε χάσει σε σώμα, τα είχε κερδίσει σε ψυχή και πως, σαν όλους τους καλοκάγαθους ανθρώπους, της άρεσαν τα αστεία και τα πειράγματα και πως ακόμη, η εξηκοντούτις πλέον αγαθή θηλυκή ψυχή, δεν δείλιαζε να τα δεχτεί και με ευστροφία πάντα τα ανταπέδιδε δεόντως.
- Εμπόρεσα και καλομπόρεσα δαδά τελευταία, αλλά δεν το έχω πει ούτε του παπά, παπά μου, του πέταξε. Ασήκου μωρέ γλήγορα από το κρεβάτι, που με κολάζεις πρωί-πρωί. Έχομε δρόμο να κάμομε κι η τραβάγια όλο και περισσεύει. Κάμετε γλήγορα, σασε λέω, σε λίγο θα ρίχνει παπάδες. Τονέ πάει για σύβροχο, σασε λέω.
Η κυρά παπαδιά, η Μαρία, ήτανε χωμένη στην κουζίνα κι ετοίμαζε την κουμπάνια της, να γεμίσει το πουλάτο , το καλό, το πανηγυριώτικο τράιστρό της, για να κάτσουνε να κολατσίσουνε στο ηγουμενείο μόλις απολειτουργήσει. Χριστόψωμο μυριστικό, λαδοπαξίμαδα δίπυρα, μελομακάρονα βέβαια και κουραμπιέδες λευκούς σαν το χιόνι, μα και τυρί από κείνο που φύλασσε στο λάδι και κρασί ένα μισομπούκαλο, από το κόκκινο, που σε ανάβει μέσα , όταν έξω κάνει κρύο. Όλα τα είχε σενιάρει και τα είχε έτοιμα.
-Βάλε και καμία καραμέλα για τα παιδία, μάνα, της φώναξε η νύφη της, η Ερήνη.
-Δεν θέλουνε καραμέλες. Να φάνε μελομακάρονα και κουραμπιέδες, καμωμένα από τα χεράκια μας, όχι αηδίες.
Στις τρεις τα ξημερώματα κι ενώ τον είχε γυρίσει στο μαΐστρο κι η παγωνιά τώρα κατηφόριζε από τις καμαρωτές κορυφές του Ταϋγέτου προς την απέναντι νήσο, ένα καραβάνι δώδεκα περίπου γαϊδουράκων κι ενός ημίονου που θα κουβάλαγαν είκοσι προσκυνητές στο Μοναστήρι της Παναγίας, αφού μαζεύτηκαν κι άλλοι χωριανοί στην παρέα, ήταν στα τελευταία σπίτια του Δρυμώνα και, κάτω από άγριες καιρικές συνθήκες , ξεκίναγε την πορεία του προς το καθήκον. Ένα καθήκον ιερό, έτσι όπως το εννοούσαν οι αγράμματοι και ταπεινοί εκείνοι άνθρωποι, που δεν είχαν άλλες καταφυγές στο απομονωμένο νησί που ζούσαν, πλην εκείνης προς τη Θεότητα. Τη Θεότητα, που δεν την γνώριζαν κατά πρόσωπο μεν, αλλά την φαντάζονταν όπως την απαιτούσαν οι ανάγκες.
-Πάμε να βρούμε το Θεό, Γιωργάκη, είπε η Θεία Φωτεινή , στον οκταετή γιό του Παναγή, που κουκουλωμένος με πανωφόρι, με μποξά, με τη σουρτούκα του πατέρα του, σαν κρεμμύδι Βατικιώτικο, καθόταν στην καπούλα του αβασταγού που κουβάλαγε τη θεία.
-Μα ίντα είναι ο Θεός θεία; Για ίντα δεν μπορώ να τον ιδώ; ρώτησε αφελώς ο μικρός.
-Γιατί είναι σαν την ψυχή ο Θεός , Γιώργη μου. Έχεις δει την ψυχή σου ποτέ ή κανενού αλλονού;
-Τη δική σου την έχω δει, θεία κι είναι καλή. Αν ήσουνα εσύ ο Θεός, δεν θα μαργώναμε για να σώσουμε στα Μερτίδια σήμερα, είπε τουρτουρίζοντας ο μικρός.
Ο πατέρας του τον μάλωσε. Κι ο παππούς επενέβη κι εκείνος.
-Τις δυσκολίες μάς τις στέρνει ο Θεός, για να μας δοκιμάσει πόσο τον αγαπάμε από την μία και για να μας κάμει ν’ αντέχουμε από την άλλη , Γιώργη μου, του είπε.
Το καραβάνι προχωρούσε καλά, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Είχαν περάσει το σώχωρο του Βενέρη κι έβλεπαν πια μπροστά τους τις Καλοκαιρινές και τον όγκο του βουνού, του Μερμηγκαριού πίσω από αυτές. Θα πέρναγαν από το χωριό και θα έστριβαν αριστερά μετά , να κατηφορίσουν προς τα πηγάδια του Κακλαμάνη κι από εκεί, περνώντας πια την Τρύπια Πέτρα, δεν θα ήθελαν περισσότερο από μισή ώρα για να φτάσουν στο μοναστήρι. Αλλά η κακοσύνη του καιρού όλο και περίσσευε. Το σκοτάδι είχε γίνει αδιαπέραστο. Ο αέρας ήταν τόσο δυνατός, που με δυσκολία κρατιόνταν πάνω στα σαμάρια. Όταν έφτασαν στο χωριό, τις Καλοκαιρινές , τις βρήκαν τόσο χειμωνιάτικες, που και το όνομά τους τούς φαινόταν αστείο, υπό αυτές τις συνθήκες. Παρακαλούσαν όλοι κρυφά, να μην πιάσει βροχή, γιατί , με τόσο δυνατό αέρα, θα ήταν αδύνατο ν’ ανοίξουν ομπρέλες.
Σιωπή επικρατούσε από όλους, εν αναμονή ενός αίσιου τέλους στο νυχτερινό, παράτολμο, μα αναγκαίο ταξίδι τους.
Ξαφνικά, μες στην σκοτεινιά, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον το γεμάτο ανθρώπους, μα που ήταν χωρίς να έχουν ζωή και φωνή, μες στην αγωνία και στο φόβο έναντι των στοιχείων της φύσης καθώς ήσαν εγκλεισμένοι, μια γυναικεία φωνή ακούστηκε να τραγουδάει απαλά και όμορφα. Μια μαντινάδα έβγαινε από γυναικεία χείλη, σε σκοπό μεσαρίτικο, γλυκιά , τρυφερή, παρακαλετή μαντινάδα.
Αμάν, αμάν…
Κάμε μας, Παναγία μου , 
κάμε μας, Παναγία μου, απόψε να μη βρέξει
και θα σου ρθω κωλοσυρτή, άμα καλοκαιρέψει.
Αμάν, αμάν,
Βόηθα μας στο ταξίδι μας
βόηθα μας στο ταξίδι μας, μουσκίδι μη γενούμε,
κάμε να μην μαργώσουμε, για να σε προσκυνούμε.
Ω, ποία ψυχή η θεία Φωτεινή! Τραγούδαγε μέσα στην καταιγίδα , κάτω από το βάρος τού σκοταδιού είχε δύναμη και σκάρωσε μαντινάδες , για να διώξει την ανησυχία από τους άλλους γύρω της.
-Καλά σε λένε Φωτεινή, ακούστηκε ο παπα-Γιώργης. Είσαι φως μέσα στο έρεβος εσύ!
-Καλά που δεν με λένε Σκοτεινή δηδαλής, παπά; Θα ξιποσέρνατε .
Γελάσανε όλοι κι ήσαν χαρούμενοι καθώς πέρναγαν ήδη την Τρύπια Πέτρα. Δεν ήθελαν πολύ πια για να φτάσουν. Μισή ώρα, τι είναι μισή ώρα;;
Και όμως. Η μισή ώρα είναι πολύ μακρύς χρόνος, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Και το ένα τέταρτο της ώρας και το ένα λεπτό και το ένα δευτερόλεπτο ίσως.
Και δεν χρειάστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο, περνώντας την Τρύπια Πέτρα, να πεταχτεί ένα νυχτοπούλι από το πλάι του δρόμου και να τρομάξει του γαϊδουράκο που κουβάλαγε τη θεία Φωτεινή και τον μικρό Γιώργη και πήγαινε πρώτος στο καραβάνι. Χοροπήδησε απότομα αυτός και τους έριξε μάκρου-ξάπλου και τους δύο χάμω. Μετά βίας συγκράτησαν οι άλλοι τα ζωντανά τους να μην τρομάξουν και να μην τους λιχνίσουν κι αυτά.
Ο μικρός, έτσι που ήταν τυλιγμένος σε δέκα ρούχα κι ως μικρό παιδί επίσης, δεν έπαθε τίποτα. Αλλά η δύσμοιρη, η θεία Φωτεινή, που καλά –καλά δεν είχε αποτελειώσει τη μαντινάδα της ακόμα, φαινόταν να έχει σπάσει το πόδι της το κουτσό. Την σήκωσαν στα χέρια οι άντρες, μα αδυνατούσε να πατήσει τα πόδια της. Και τι να κάνουν τώρα, που ο κατακλυσμός κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια τους; Την σήκωσαν και την έβαλαν σε ένα άλλο ζώο και η ζωή συνεχίστηκε. 
Το ταξίδι πρέπει να ευοδωθεί στη ζωή μας, και με σπασμένο πόδι, πρέπει να ευοδωθεί. Και με χαμένα όνειρα και με μισό σώμα, πρέπει να πασχίσουμε να ευοδωθεί.
Από τη μεριά του Ταϋγέτου η καταιγίδα ερχόταν ακάθεκτη. Αστραπές απανωτές είχαν κάμει τον νυχτερινό Ουρανό, σαν ημερήσιο. Βροντές ταρακουνούσαν το σύμπαν. Ψιχάλες είχαν αρχίσει να πέφτουν. Κι η Φωτεινή δεν τραγούδαγε πια, βόγκαγε τώρα η καημένη.
Ευτυχώς λίγος δρόμος είχε μείνει πια. Είχαν περάσει το σταυρό στο πρόβγαλμα κι είχαν φτάσει στην τελευταία στροφή πριν το μοναστήρι, στη στροφή του Δεσπότη τη λεγόμενη, ένεκα που κάποτε είχε πέσει στο φούντο με το κάρο του εκεί ένας παλιός Δεσπότης.
Με το που ξεπεζεύανε έξω από το μοναστήρι, ο ουρανός άνοιξε όλους τους κρουνούς του. Καταρρακτώδης η βροχή, ψιχάλες γιγάντιες άρχισαν να πέφτουν και το αστραποβρόντι απειλούσε το υψηλό καμπαναριό με κεραυνούς. Κατέβασαν γρήγορα τη Φωτεινή από το ζώο και τρύπωσαν στα κελιά. Οι άντρες έκλεισαν τα ζώα στους σταύλους κι έτρεξαν κι αυτοί να απαγκιάσουν. Όλοι τους έπιασαν να περιποιηθούν το πονεμένο πόδι της θείας Φωτεινής. Μάλλον είχε γλιτώσει το σπάσιμο, αλλά το στραμπούληγμα όχι. Πόναγε πολύ κι ακόμα πιο πολύ , έτσι καθώς ήταν παγωμένο. Αλλά εκείνη, η φοβερή, δεν το έβαζε κάτω.
-Απαρατάτε , μωρέ σεις τα κανακέματα. Μία ζωή κουτσαίνω, σήμερα, ανήμερα Χριστούγεννα, θα τα βάλω κάτω; Πααίνομε στην εκκλησία.
Σηκώθηκε όρθια η μικροκαμωμένη εκείνη γυναίκα με την τεράστια ψυχή και μπήκε μπροστά στην κουστωδία των προσκυνητών.
Ο μικρός Γιωργάκης την κράταγε από το χέρι και πήγαιναν προς το ναό.
-Θεία Φωτεινή, εσύ είσαι απόψε ο Θεός, της είπε.
Το Καθολικό, η μικρή σκοτεινή και υποβλητική αρχαία εκκλησία, που βρίσκεται κάτω από το μεγαλοπρεπή σημερινό ναό, είχε τις δόξες του εκείνο το πρωινό των Χριστουγέννων. Έμοιαζε με ζεστό φούρνο που είχαν βάλει μέσα αγαθές ψυχές να ζεσταθούν στην πυρά της καλοσύνης και της αγάπης. Οι απλοϊκοί άνθρωποι, συγγενεύουν πολλοί με τους αγγέλους.
Ο Παναγής, με την υπέροχη φωνή του, υμνούσε, ο παπα-Γιώργης , με τα καλά του άμφια, φαινόταν σαν να μην πατάει στη γη, ο μικρός Γιώργης με το κερί στο χέρι έψαχνε να βρει άκρη στον Παράδεισο τούτον, που δεν είχε απολεσθεί για κάποιους ακόμη. Κι η θεία η Φωτεινή δεν πόναγε καθόλου, γιατί ο πόνος είναι φαινόμενο που πιάνει τις αδύναμες ψυχές.
Στις δυο ώρες που κράτησε η Χριστουγεννιάτικη λειτουργία, ο ουρανός είχε αφήσει όλη του τη γαλήνη μέσα στο Καθολικό που ιερουργούσαν για να ξαναγεννηθούν οι ψυχές κι είχε ρίξει έξω όλο το νερό τού σύμπαντος για να ξαναγεννηθεί η φύση, που χωρίς νερό δεν ζει. Τα πάντα είχαν πλημμυρίσει. 
Αλλά με το που απολειτούργησε, ο αέρας μαϊνάρισε και η βροχή έπαψε να πέφτει.
-Του το παράγγειλα εγώ κι έβδιαξε, παιδία μου, είπε η θεία η Φωτεινή. Μ’ ακούει εμένα ο εκειά πάνω. Άβρεχτοι ήρθαμε, άβρεχτοι θα φύγομε.
Ο μικρός Γιώργης έτρεξε να δει το χείμαρρο που ακουγόταν να βογκάει τρομερά, λίγα μέτρα πιο πέρα από το μοναστήρι. Η θάλασσα, ίσα με πέρα το μακρύ νησάκι, το μαρμαρωμένο καράβι, είχε κοκκινίσει από το χώμα που τις είχε κουβαλήσει ο χείμαρρος. Όλα τα νερά από τα γύρω βουνά, τον Μερμηγκάρη, τη Βίγκλα, τα Βιτσιλοκαθίσματα, όλα είχαν καταλήξει στο μεγάλο χείμαρρο και έτρεχαν ορμητικά στην κοίτη του βογκώντας δαιμονισμένα και παρασέρνοντας και τις πέτρες ακόμα στο πέρασμά τους. Ο μικρός γύρισε και τους βρήκε όλους στο ηγουμενείο να έχουν απλώσει τα καλούδια τους στο μεγάλο τραπέζι , να έχουν γεμίσει τα ποτήρια τους και να ανταλλάσσουν με αγάπη τις ευχές τους.
- Ξενολαός στο Μέγα Λαγκάδι , τους φώναξε, αλαφιασμένος , μα και χαρούμενος πολύ.
-.-
Σήμερα, παραμονές Χριστουγέννων πάλι, ο Γιώργης, γέρος πια, αναπολεί εκείνες τις μέρες κι ως βλέπει τον ξενολαό μέσα στα σπίτια της μιζέριας και της δυστυχίας, της ανελευθερίας και της δουλικότητας των σημερινών μορφωμένων, καλλιεργημένων, πολιτισμένων ανθρώπων, γυρεύει εκείνους τους αγράμματους, τους ταπεινούς, τους απλοϊκούς, μα γνήσιους ανθρώπους. Αναζητά πιο πολύ απ’ όλους τη Φωτεινή, τη θεία, που εκείνο το βράδυ, ο Θεός κι εκείνη ήταν ένα. Δακρύζει, σίγουρος πως πουθενά πια δεν θα την βρει εκείνη την ανθρωπιά, πουθενά δεν θα ξανασυναντήσει τη θεία Φωτεινή κι ας την έχει πάντα μέσα στην καρδιά του. Γιατί οι άνθρωποι σήμερα, δεν είναι πως δεν έχουνε Θεό, όμως ψυχή συγγενή με τη θεότητα δεν έχει πια κανένας.

Λεξιλόγιο:
Ξενολαός = τάγματα ξωτικών και δαιμόνων που παρελαύνουν τις νύχτες στα λαγκάδια ( από τα λαϊκά παραμύθια των Κυθήρων τα συνδεδεμένα με τους κουρσάρους και τους πειρατές)
αβασταγός = γαιδουράκος
τραβάγια = κακοκαιρία
εντοέ = νάτο
ινταλώς = πώς;
κατέουνε = γνωρίζουνε
σύβροχο = διαρκής, ασταμάτητη βροχή
τράιστρο = υφαντό περίτεχνο σακίδιο
σώχωρο = περιτοιχισμένο χωράφι
ξιποσέρνω = σκιάζομαι, φοβάμαι πολύ




Eleni Harou

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟ



ΕΥΧΕΣ από ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΥΘΗΡΩΝ


Σεισμός στα Κύθηρα

Σεισμική δόνηση μεγέθους 3,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε λίγο μετά τις 10:00 το πρωί της Πέμπτης (22/12/2016) στα Κύθηρα.
Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται 104 χιλιόμετρα δυτικά, νοτιοδυτικά των Κυθήρων, ενώ το εστιακό βάθος ορίζεται στα 10 χιλιόμετρα.


Read more: http://www.newsbomb.gr

Ανακοίνωση Κινηματογραφικης λέσχης Κυθήρων

Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΚΥΘΗΡΩΝ (ΚΙ.ΛΕ.ΚΥ)

Εύχεται σε όλους ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!! και
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ το 2017





Ανακοίνωση της ΚΙ.ΛΕ.ΚΥ.

Στις 15-1-2017 θα γίνουν εκλογές για την ανάδειξη Νέου Δ.Σ. .Με το νέο έτος θα ανακοινωθεί ο τόπος διεξαγωγής της Γεν. συνέλευσης και η ώρα προσέλευσης.

Παρακαλούμε τα μέλη να παραβρεθούν.

Σας γνωρίζουμε ότι όσοι δεν είναι μέλη και θέλουν να υποστηρίξουν την προσπάθεια αυτή, να προσέλθουν. 

Η εγγραφή τους γίνεται άμεσα και μπορούν να ψηφίσουν ή και να δηλώσουν συμμετοχή για το Δ.Σ..

Τα Μέλη του Δ.Σ. της ΚΙ.ΛΕ.ΚΥ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΓΙΑΜΤΣΙΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΚΟΜΗΝΟΣ ΠΑΝ.
ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ ΑΔΑΜ.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

EYXEΣ Κύθηρα-Αντικύθηρα Νέο Ξεκίνημα Ενωμένοι Πολίτες

Η παράταξή μας " Κύθηρα Αντικύθηρα Νέο Ξεκίνημα Ενωμένοι Πολίτες ", εύχεται σε όλους τους Συμπατριώτες μας
Καλά Χριστούγεννα και χαρούμενη Πρωτοχρονιά! Είθε η νέα χρονιά να φέρει στα αγαπημένα Νησιά μας κάθε καλό!!
Χρόνια Πολλά!!!!

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ Ν.ΛΑΚΩΝΙΑΣ&Ν.ΚΥΘΗΡΩΝ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΨΑΡΑΔΩΝ ΝΗΣΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΨΑΡΑΔΩΝ ΝΗΣΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ  ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 ΚΑΙ ΩΡΑ 16.30  ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ 
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 27360 34149 ΚΑΙ 6985 787 426
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !!!