Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016
Ποταμός - Κύθηρα, 20 Μαϊου 1956
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Συνελήφθη ένα (1) άτομο για παράβαση της νομοθεσίας για τα όπλα στο ΔΗΜΟ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ
Συνελήφθη, χθες (26.11.2016) το μεσημέρι, σε τοπική κοινότητα του Δήμου Μονεμβασιάς Λακωνίας, από αστυνομικούς της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας (Ο.Π.Κ.Ε.) Λακωνίας, 47χρονος αλλοδαπός, υπήκοος Ρουμανίας, γιατί σε έρευνα που έγινε σε όχημα ιδιοκτησίας του, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν μία (1) πτυσσόμενη μεταλλική ράβδος, ένα (1) μαχαίρι με μήκος λάμας δέκα (10) εκατοστών και συσκευή εκτόξευσης χημικής ουσίας, τα οποία κατασχέθηκαν. Προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Μολάων.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΛΑΚΩΝΙΑ.Εγκαινιάστηκε ο 1ος και 2ος όροφος της Μαθητικής Εστίας Μολάων
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ
Ταχ. Δ/νση : Μολάοι, Τ.Κ. 23052
Πληρ. Κολλιάκου Παναγιώτα
Τηλ: 2732360524, Fax: 2732360556
e- mail: bkolliakou@monemvasia.gr
Την Παρασκευή το μεσημέρι
εγκαινιάστηκε ο 1ος και 2ος όροφος της Μαθητικής Εστίας Μολάων παρουσία του Δημάρχου Μονεμβασίας Ηρακλή Τριχείλη και του προέδρου του Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης Μπλίκα Θεόδωρου.
Πρόκειται για ένα έργο
του οποίου η σύμβαση υπεγράφη στις 9 Δεκεμβρίου 2013 και αφορούσε την ανακατασκευή των δωματίων που
φιλοξενούνται οι μαθητές , προϋπολογισμού 400.000 €.
Κατά χρήση η Μαθητική
Εστία Μολάων παραχωρήθηκε στο Δήμο Μονεμβασίας με απόφαση των Υπουργών Διοικητικής
Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εσωτερικών ,Οικονομικών ,
Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2012
υπεγράφη το πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής της Μαθητικής Εστίας Μολάων
(μεταξύ Δήμου και ΙΝΕΔΙΒΙΜ) και αφού πρώτα ζητήθηκε επιτακτικά η ανακατασκευή
τουλάχιστον των δωματίων που φιλοξενούνται οι μαθητές.
Ως γνωστόν κατόπιν
αιτήματος του Δήμου Μονεμβασίας και έγκρισης του Δ.Σ. του ΙΝΕΔΙΒΙΜ ο Δήμος στεγάζει τις παρακάτω υπηρεσίες
Ø το
ΚΕΠ.
Ø το
ΓΕΦ
Ø το
Γραφείο ΙΚΑ
Ø το
ΕΚΑΒ Μολάων και το ΚΔΑΠ Μολάων
καθώς και αρχειακό
υλικό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Μολάων.
Από την πλευρά του ΙΝΕΔΙΒΙΜ παρόντες ήταν η Διευθύντρια Εκπαιδευτικής
Μέριμνας και Τεχνικών Υπηρεσιών του ΙΝΕΔΙΒΙΜ Πέρσα Καρβέλη, οι επιβλέποντες
μηχανικοί του έργου κ.κ. Παναγιώτης Αλεξανδρής και Γεώργιος Αθανασόπουλος, οι
οποίοι από κοινού με τον Εντεταλμένο Σύμβουλο Παιδείας και Αθλητισμού του Δήμου
Μονεμβασίας Κολλιάκο Ιωάννη υπέγραψαν το πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής του
έργου.
Ο πρόεδρος του ΙΝΕΔΙΒΙΜ
προανήγγειλε την διάθεση πιστώσεων την επόμενη χρονιά για τον εξοπλισμό των
ανακαινισμένων δωματίων αλλά και την ανακαίνιση ενός ακόμα ορόφου.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Δρομολόγια Πορφυρούσα έως 12/12/2016
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ.
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ |
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Δράσεις στη Μάνη για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΛΑΚΩΝΙΑ.Οι δημότες Μονεμβασίας ενημερώθηκαν υπεύθυνα για τη σωστή χρήση αντιβιοτικών και εμβολίων
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο δήμο Μονεμβασίας η ενημερωτική εκδήλωση γισ τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια, η οποία υλοποιήθηκε στο πλαίσιο της σχετικής ενημερωτικής εκστρατείας που διοργανώνει το Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων (ΕΔΔΥΠΠΥ), η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, η Ελληνική Εταιρεία Χημειοθεραπείας και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, υπό την αιγίδα της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας.
Την ενημέρωση πραγματοποίησε η κ. Δήμητρα Καββαθά, παθολόγος – λοιμωξιολόγος, διευθύντρια ΕΣΥ, δ’ πανεπιστημιακής κλινικής ΠΓΝ «Αττικόν». Η κ. Καββαθά αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικά είναι τα αντιβιοτικά για την υγεία μας, καθώς σώζουν εκατομμύρια ζωές από τις λοιμώξεις που προκαλούν τα μικρόβια, αλλά και πόσο καταστροφική είναι η υπερκατανάλωσή τους, καθώς αυτή οδηγεί σε ανάπτυξη αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά, με συνέπεια όταν θα τα χρειαζόμαστε πραγματικά να μην μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε, γιατί δεν θα είναι πλέον δραστικά. Παρουσίασε μάλιστα παραδείγματα συχνών περιπτώσεων, όπως ένα κοινό κρυολόγημα, στις οποίες πολύ συχνά καταναλώνουμε αντιβιοτικά ενώ δεν χρειάζεται, γιατί προκαλείται στο 90% από ιούς, έναντι των οποίων τα αντιβιοτικά δεν είναι δραστικά.
Ακόμη, η ομιλήτρια παρέθεσε σημαντικά στοιχεία σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης των μικροβίων και των ιών, αλλά και το πώς μπορούμε να διακρίνουμε πότε πρέπει να πάρουμε αντιβιοτικό και πότε όχι, πάντα σε συνεννόηση με τον γιατρό μας. Επεσήμανε ότι κατέχουμε την πρώτη θέση στην Ευρώπη στην κατανάλωση αντιβιοτικών, με αποτέλεσμα και την πρώτη θέση στην αντοχή των μικροβίων σε αυτά, γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγεία μας, αν ληφθεί υπόψη ότι αντιμετωπίζουμε το τέλος των αντιβιοτικών, εφόσον δεν φαίνεται ότι θα κυκλοφορήσουν νέα αντιβιοτικά δραστικά στα ανθεκτικά μικρόβια. Η ομιλία ολοκληρώθηκε με το μήνυμα ότι είναι ευθύνη όλων μας να διαφυλάξουμε τα αντιβιοτικά, βάζοντας τέλος στην άσκοπη κατανάλωσή τους.
Στο τέλος η κ. Καββαθά αναφέρθηκε στην πρόληψη των λοιμώξεων στους ενήλικες με σωστή χρήση των εμβολίων, δηλαδή του εμβολίου της γρίπης (το Νοέμβριο κάθε χρόνο) και του πνευμονιοκόκκου, σύμφωνα με την καθοδήγηση του γιατρού τους.
Ακολούθησε συζήτηση με πολλές ερωτήσεις από το κοινό, κατά τη διάρκεια της οποίας αναδείχθηκε το μεγάλο ενδιαφέρον των δημοτών για το θέμα των εμβολίων, αλλά και η ανάγκη της σωστής ενημέρωσης από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους κάτοικοι και επαγγελματίες υγείας της περιοχής. Συντονίστρια της συζήτησης ήταν η κ. Ζωή Νεραντζουλάκη – Ρεπαπίνου, εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος για θέματα υγείας του δήμου Μονεμβασίας.
http://www.laconialive.gr/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 25-11-2016
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΠΟΤΑΜΟΣ ΚΥΘΗΡΑ ΤΚ. 80200
ΤΗΛ. 27360 33476ΠΟΤΑΜΟΣ ΚΥΘΗΡΑ ΤΚ. 80200
FAX. 2736033404
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝNΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ 2016
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΣΤΗΝ ΑΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΥΘΗΡΑΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ 7 ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΙΣ 17.00 Η ΕΝΩΣΗ ΘΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝNΙΑΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : ΚΥΘΗΡΑΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ 210-4174887 , ΕΝΩΣΗ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΩΝ 210-4120596.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΚΗΣ ΕΜ. ΙΩΑΝΝΗΣ
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016
ΛΑΚΩΝΙΑ.ΙΔΡΥΣΗ ΝΕΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ
Σας ενημερώνουμε ότι ιδρύθηκε πρωτοβάθμια Αγροτική Συνδικαλιστική Οργάνωση με την επωνυμία «ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ». Ο Αγροτικός Σύλλογος έχει σαν περιφέρειά του την γεωγραφική περιοχή που καθορίζεται από τα όρια του Δήμου Μονεμβασίας Λακωνίας.
Γενικός σκοπός του Συλλόγου είναι η διεκδίκηση, προαγωγή και διασφάλιση των οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών του και των αγροτών ευρύτερα.
Ο Σύλλογος λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1361/1983, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 4015/2011 και εκπροσωπεί επαγγελματικά τους αγρότες της χωρικής του επικράτειας.
Γενικός σκοπός του Συλλόγου είναι η διεκδίκηση, προαγωγή και διασφάλιση των οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών του και των αγροτών ευρύτερα.
Ο Σύλλογος λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1361/1983, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 4015/2011 και εκπροσωπεί επαγγελματικά τους αγρότες της χωρικής του επικράτειας.
Για εγγραφές απευθυνθείτε:
Δημοτική Ενότητα Μολάων
Μπουντούνης Θεόδωρος, 6974458243
Καρούνης Μιχαήλ, 6944629686
Ζουμπουλάκης Παναγιώτης, 6974665093
Μπουντούνης Θεόδωρος, 6974458243
Καρούνης Μιχαήλ, 6944629686
Ζουμπουλάκης Παναγιώτης, 6974665093
Δημοτική Ενότητα Βοιών
Μπατσάκης Παναγιώτης, 6972607340
Μπατσάκης Παναγιώτης, 6972607340
Δημοτική Ενότητα Ασωπού
Βλαχάκης Δημήτριος, 6945383948
Βλαχάκης Δημήτριος, 6945383948
Δημοτική Ενότητα Μονεμβασίας
Γεώργας Βασίλειος, 6948839661
Φάββας Κυριάκος, 6945000787
Γεώργας Βασίλειος, 6948839661
Φάββας Κυριάκος, 6945000787
http://pakialakonias.gr/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ ΖΩΝΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ
Θέματα Οικονομικής Επιτροπής , Δευτέρα 28 Νοεμβρίου
Στο 4ο θέμα είναι η αποδοχή της χρηματοδότησης απο το Πράσινο Ταμείο πίστωσης 123.000 € για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου Μονεμβασίας . Το έργο είναι συνολικού κόστους 260.000 € και τα υπόλοιπα χρήματα εκτός από τα 123.000 € θα καλυφθούν από πόρους του Δήμου Μονεμβασίας . Η ζώνη πού θα γίνει η ανάπλαση είναι από την πλάκα ( Εστιατόριο ΑΚΤΑΙΟΝ ως το κατάστημα Αλεξάκη ) . Ο ορισμός αναδόχου για την εκτέλεση του έργου θα γίνει τον Ιανουάριο του 2017 .
Θα επανέλθουμε με αναλυτικά στοιχεία για το περιεχόμενο του έργου
Θα επανέλθουμε με αναλυτικά στοιχεία για το περιεχόμενο του έργου
Σταύρος Χριστάκος
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Χώρα, Κύθηρα, 1955 - αεροφωτογραφία
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Ετήσιο Μνημόσυνο Απανταχού Αντικυθηρίων
Τελέσθηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Νέου Φαλήρου το κατ΄ έτος Ιερόν Μνημόσυνον των μεγάλων ευεργετών και απανταχού κεκοιμημένων Αντικυθηρίων, που γίνεται με πρωτοβουλία της Ενώσεως των Απανταχού Αντικυθηρίων "Ο ΑΓΙΟΣ ΜΥΡΩΝ".
Της Θείας Λειτουργίας και του Ιερού Μνημοσύνου προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ μετά πλειάδος Ιερέων και Διακόνων.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέλεσε την εις Διάκονον χειροτονία του π. Αριστοτέλη Asiimwe από την Ουγκάντα, του οποίου τον Γάμο είχε ευλογήσει στην μακρινή αφρικανική χώρα ο Σεβασμιώτατος τον περασμένο Αύγουστο.
Ο Σεβασμιώτατος Κυθήρων απηύθυνε πατρικούς λόγους στο νέο Διάκονο, ο οποίος με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας κ. Ιωνά θα αναλάβει το δύσκολο ιεραποστολικό έργο της δημιουργίας ορθόδοξης κοινότητας και ενορίας στη νότιο Ουγκάντα.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το Ιερό Μνημόσυνο των Αντικυθηρίων, στο οποίο παρέστη ο Δήμαρχος Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Ευστράτιος Χαρχαλάκης, ο εξ Αντικυθήρων καταγόμενος Δήμαρχος Καλλιθέας Αττικής κ. Δημήτριος Κάρναβος, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ενώσεως των Αντικυθηρίων κ. Γεώργιος Κωνσταντίνου και πολλοί Αντικυθήριοι του Λεκανοπεδίου.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Τό Μήνυμα της Κυριακής 27-11-16
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016
Ο κρυμμένος θησαυρός των Αντικυθήρων στην αποθήκη του Μουσείου. 24 αγάλματα αρχαίων θεών και του Οδυσσέα. Βρέθηκαν στο ναυάγιο και δεν εκτέθηκαν ποτέ (φωτογραφίες)...
Ποιος είπε ότι για να βρούμε τον θησαυρό που κρύβεται σε βάθος 55 μ. στον βυθό της θάλασσας στην ανατολική ακτή των Αντικυθήρων είναι απαραίτητος ο εξοπλισμός (μάσκα, βατραχοπέδιλα και μπουκάλες οξυγόνου) ή ακόμη καλύτερα το υπερσύγχρονο Εxosuit που έφθασε από την αντίπερα ακτή του Ατλαντικού για να κάνει την παρθενική του κατάδυση στις ελληνικές θάλασσες; Μια βουτιά στα υπόγεια της οδού Πατησίων, στο άδυτο των αποθηκών του μεγαλύτερου μουσείου της Ελλάδας, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΕΑΜ), αποκαλύπτει ένα σημαντικό μέρος του ναυαγίου, το οποίο πέρα από τον διάσημο και αινιγματικό Μηχανισμό δεν έκρυβε μόνο τον εντυπωσιακό Εφηβο ή τον χάλκινο κυνικό φιλόσοφο, αλλά και 24 μεγάλου μεγέθους μαρμάρινα αγάλματα που ουδέποτε παρουσιάστηκαν στο ευρύ κοινό....
«ΤΑ ΝΕΑ» «καταδύθηκαν» στην ημιυπαίθρια γλυπτοθήκη που βρίσκεται στην καρδιά του μουσείου και παρουσιάζουν τους πετρωμένους θεούς και ήρωες, λαβωμένους από τον χρόνο και το αλάτι της θάλασσας, αόρατους και παραγνωρισμένους πρωταγωνιστές ενός θησαυρού που έναν και πλέον αιώνα μετά την ανακάλυψή του εξακολουθεί να προσελκύει το ενδιαφέρον ειδικών και μη. «Τα αγάλματα που ώς τώρα έχουν βρεθεί ίσως φθάνουν και τα 40» λέει ο διευθύνων το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δρ. Γεώργιος Κακαβάς (κεντρική φωτογραφία). Η ΕΚΘΕΣΗ. «Εξι αγάλματα από το ναυάγιο των Αντικυθήρων εκτίθενται μόνιμα στο αίθριο του μουσείου, μπροστά από το καφέ. Εξι είδατε για πρώτη φορά στην έκθεση – αφιέρωμα στο ναυάγιο. Μια έκθεση, πρέπει να σημειώσουμε, που είδαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο επισκέπτες στα δύο και πλέον χρόνια που διήρκεσε και αύξησε ορισμένους μήνες τους δείκτες επισκεψιμότητας έως και 81%. Και 24 που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ, μαζί με επιπλέον έξι βάσεις και σχεδόν 100 σπόλια (σ.σ. κομμάτια), τα οποία πιθανότατα ανήκουν σε αγάλματα που δεν γνωρίζουμε. Και βεβαίως υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη αθέατα αντικείμενα, αγγεία, νομίσματα, γυάλινα σκεύη, αλλά και το σκελετικό υλικό από τέσσερα ενήλικα άτομα που επέβαιναν στο πλοίο. Αρκεί να σκεφθείτε ότι στην έκθεση παρουσιάστηκαν 378 αντικείμενα και στις αποθήκες έχουμε περισσότερα από 500»....
Η σκάλα που βρίσκεται πίσω από την είσοδο του χώρου των περιοδικών εκθέσεων στους περισσότερους μπορεί να περνά απαρατήρητη....
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-krimmenos-thisavros-ton-antikithiron-stin-apothiki-tou-mousiou-24-agalmata-archeon-theon-ke-tou-odissea-vrethikan-sto-navagio-ke-den-ektethikan-pote-fotografies/
«ΤΑ ΝΕΑ» «καταδύθηκαν» στην ημιυπαίθρια γλυπτοθήκη που βρίσκεται στην καρδιά του μουσείου και παρουσιάζουν τους πετρωμένους θεούς και ήρωες, λαβωμένους από τον χρόνο και το αλάτι της θάλασσας, αόρατους και παραγνωρισμένους πρωταγωνιστές ενός θησαυρού που έναν και πλέον αιώνα μετά την ανακάλυψή του εξακολουθεί να προσελκύει το ενδιαφέρον ειδικών και μη. «Τα αγάλματα που ώς τώρα έχουν βρεθεί ίσως φθάνουν και τα 40» λέει ο διευθύνων το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δρ. Γεώργιος Κακαβάς (κεντρική φωτογραφία). Η ΕΚΘΕΣΗ. «Εξι αγάλματα από το ναυάγιο των Αντικυθήρων εκτίθενται μόνιμα στο αίθριο του μουσείου, μπροστά από το καφέ. Εξι είδατε για πρώτη φορά στην έκθεση – αφιέρωμα στο ναυάγιο. Μια έκθεση, πρέπει να σημειώσουμε, που είδαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο επισκέπτες στα δύο και πλέον χρόνια που διήρκεσε και αύξησε ορισμένους μήνες τους δείκτες επισκεψιμότητας έως και 81%. Και 24 που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ, μαζί με επιπλέον έξι βάσεις και σχεδόν 100 σπόλια (σ.σ. κομμάτια), τα οποία πιθανότατα ανήκουν σε αγάλματα που δεν γνωρίζουμε. Και βεβαίως υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη αθέατα αντικείμενα, αγγεία, νομίσματα, γυάλινα σκεύη, αλλά και το σκελετικό υλικό από τέσσερα ενήλικα άτομα που επέβαιναν στο πλοίο. Αρκεί να σκεφθείτε ότι στην έκθεση παρουσιάστηκαν 378 αντικείμενα και στις αποθήκες έχουμε περισσότερα από 500»....
Η σκάλα που βρίσκεται πίσω από την είσοδο του χώρου των περιοδικών εκθέσεων στους περισσότερους μπορεί να περνά απαρατήρητη....
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-krimmenos-thisavros-ton-antikithiron-stin-apothiki-tou-mousiou-24-agalmata-archeon-theon-ke-tou-odissea-vrethikan-sto-navagio-ke-den-ektethikan-pote-fotografies/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ Σ. ΚΙΡΚΙΝΕΖΟΣ ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ 118 ΤΟΥ ΜΟΝΟΔΕΝΤΡΙΟΥ
Την Ιστορία , δεν την γράφουν μόνο οι λίγοι ήρωες , οι επώνυμοι και οι σπουδαίοι αλλά κι εκείνοι οι άσημοι οι πολλοί , οι άγνωστοι και οι ανώνυμοι , που βρίσκονται κάτω στους τροχούς , και σπρώχνουν «με στήθος και με γόνα» να βγάλουν την άμαξα του κόσμου καταντίκρυ στο Φως .
Στο οστεοφυλάκιο του Α. Γεωργίου , στη Σπάρτη , στον δεξιό διάδρομο , στο πάνω-πάνω ράφι , εκεί που δεν φτάνει το χέρι να βάλει ένα κερί ή ένα λουλούδι , υπάρχει ένα κουτί μ’ ένα μικρό μαύρο Σταυρό , που με αφρόντιστα γράμματα γράφει :
Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος απεβ. 26-11-1943
Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος : Ένα όνομα άγνωστο στους περισσότερους, που ακούγεται , δημοσίως κι επισήμως , ΜΟΝΟ μια φορά το χρόνο , στο μνημόσυνο των 118 Σπαρτιατών που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στο Μονοδέντρι , στις 26 Νοεμβρίου 1944 .
Ο Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος δεν ήταν από τη Σπάρτη . Καταγόταν από το χωριό Καστανέα του μεσσηνιακού Ταΰγετου . Κάπου στα τέλη της 10ετίας του ’30 οι πάμφτωχοι γονείς του τον πήραν και ήρθαν στη Σπάρτη ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Μαζί τους είχαν και τα δυο μικρά εγγόνια τους , ένα κορίτσι κι ένα αγόρι , που οι χωρισμένοι γονείς τους τα είχαν εγκαταλείψει στο έλεος του Θεού και στη φροντίδα του παππού και της γιαγιάς . Το αγόρι το έλεγαν Παναγιώτη και το κορίτσι Παναγιώτα , που δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ της Σπάρτης , την ηρωίδα της βιοπάλης , που από τα σπόρια που πουλούσε ξυπόλητη μ’ ένα κασελάκι κρεμασμένο στο λαιμό στα πεζοδρόμια , τους δρόμους και τις πλατείες της Σπάρτης , έφτασε να έχει σήμερα το γνωστό μεγάλο κατάστημα στο κέντρο της πόλης και το όνομά της να έχει γίνει θρύλος .
Σαν ήρθαν στη Σπάρτη βρήκαν και απάγκιασαν σ’ ένα μικρό φτωχικό καμαράκι κοντά στην πλατεία και ρίχτηκαν όλοι στην αρένα για να παλέψουν , σώμα με σώμα , με τη ζωή. Ο πατέρας του Ιορδάνη έφτιαχνε ωραίο , σοροπιαστό , σιμιγδαλένιο σάμαλι και μ’ ένα κασελάκι κρεμασμένο με λουρί στο λαιμό έβγαινε κάθε μέρα στην πιάτσα για μεροκάματο διαλαλώντας : «Σάμαλι, γλυκό σάμαλι !» . Για τούτο και του έμεινε το παρατσούκλι : « ο γερο – Σάμαλης» . Την ίδια δουλειά έκανε και ο γιος του ο Ιορδάνης με τα ανιψάκια του την Παναγιώτα και τον Παναγιώτη.
«Ανέβηκαν στο πεζοδρόμιο κ’ έπαιξαν τον Άνθρωπο», χειμώνες και καλοκαίρια και άνοιξες και φθινόπωρα , για ένα πιάτο φαΐ , για ένα παραθύρι στον ήλιο , για μια φτερωμένη ελπίδα .
Ήρθε ο πόλεμος του ’40 και μετά η Κατοχή . Πολλοί άνθρωποι δεν άντεξαν . Λύγισαν! Έπεσαν σαν τα μεστωμένα στάχυα όταν τα βρει η βροχή του Μάη . Η οικογένεια του Ιορδάνη όμως έμεινε όρθια . Ήξερε αυτή από δυσκολίες . Εκτός από τις δουλειές του ποδαριού που είχαν πια δυσκολέψει και δεν έβγαζαν μεροκάματο , πήγαιναν με τα πόδια στην Καλαμάτα , έφερναν αλάτι και τσιγάρα λαθραία και συμπλήρωναν το πενιχρό τους εισόδημα . Το αλάτι πήγαιναν και το έδιναν στα χωριά κι έπαιρναν πατάτες, λάδι , αραποσίτι … για να ζήσουν . Παρ’ όλ’ αυτά , στη μεγάλη πείνα του ’41 η οικογένεια του Ιορδάνη κόντεψε να πεθάνει , αφού το βελάνι που έκοβαν απ΄ τα βουνά και το στουμπανάγανε και το ζυμώνανε για να το κάνουνε ψωμί , δεν έφτανε για κρατήσει αναμμένο το καντηλάκι της ζωής τους . Πρήστηκαν όλοι από την πείνα και πιο πολύ τα παιδιά . Ευτυχώς , στη δύσκολη στιγμή , βρέθηκαν Άνθρωποι , που τους βόηθησαν για να ξεφύγουν από το δρεπάνι του Χάρου που αλύπητα θέριζε ψυχές .
Όμως , πίσω από τον Θάνατο της πείνας έρχονταν άλλοι Θάνατοι που αλλοίμονο αυτοί ήταν ανίκητοι : Εκεί απάνω που αχνόφεγγε η Λευτεριά και το τέλος του Πολέμου , τούτη η μικρή ομάδα των αγωνιστών της ζωής , η οικογένεια του Ιορδάνη Σ. Κιρκινέζου , που τόσα χρόνια πάλευε και νικούσε , έμελλε να έχει το πρώτο αίμα της στο μαρμαρένιο αλώνι .
Στα 1943 , το αντάρτικο και η αντίσταση στο Μοριά , με την καθοδήγηση του ΕΑΜ είχε φουντώσει . Οι γερμανοί κατακτητές έκαναν μαζικές συλλήψεις και γέμιζαν τις φυλακές της Τρίπολης με ομήρους Έλληνες πατριώτες , για να τρομοκρατήσουν το λαό και να αναχαιτίσουν τα χτυπήματα των ανταρτών του ΕΛΑΣ εναντίον των στρατευμάτων κατοχής . Τον Οκτώβρη του 1943 έγιναν εκτεταμένες συλλήψεις ΚΑΙ στη Σπάρτη από καταλόγους που είχαν συντάξει δωσίλογοι «σπαρτιάτες» καταδότες , συνεργάτες των γερμανών . Σε πολλές απ’ αυτές τις συλλήψεις ανάμεσα στους γερμανούς βρίσκονταν και κουκουλοφόροι Ιούδες υπόδειχναν ποιοι θα συλληφθούν . Εκείνο το βράδυ των συλλήψεων που η κόλαση είχε ανοίξει τις πόρτες της και τα σκυλιά του πολέμου είχαν ξεχυθεί για να σπαράξουν την πόλη , χύμηξαν και στο φτωχικό καμαράκι που έμενε ο Ιορδάνης με τον πατέρα του , τη μάνα του και τα δυο του ανίψια .
Πετάχτηκαν αλαφιασμένοι απ’ τα στρωσίδια ο Ιορδάνης Κιρκινέζος και οι δικοί του . Οι γερμανοί με κλοτσιές σώριασαν την πόρτα και στάθηκαν μπροστά στους «εχθρούς» που απειλούσαν τον κατακτητή : Δυο παιδιά , ένα αγόρι 17 χρονώ και δυο γέροντες . Χουγιάζοντας «παρτιζάν …παρτιζάν» , ξεχώρισαν βίαια απ’ τη μικρή φοβισμένη ομάδα το γερο-Σάμαλη και τον Ιορδάνη κι έφυγαν γι’ άλλο σπίτι . Την άλλη μέρα με καμιόνια τους μετέφεραν στις κατάμεστες φυλακές της Τρίπολης . Μετά από λίγες μέρες ο γερο-Σάμαλης απελευθερώθηκε .Ο Ιορδάνης , όμως , έμεινε κρατούμενος . Καρφωμένος στους γερμανούς από τους προδότες (ποιος ξέρει από ποιους και γιατί) έμεινε στα μπουντρούμια μαζί με τους άλλους ομήρους , μη γνωρίζοντας κάθε βράδυ που πλάγιαζε , αν η μέρα που θα ξημέρωνε θα ήταν η τελευταία .
Το πρωί της 26ης Νοεμβρίου 1944 , οι γερμανοί έβγαλαν από τα κελιά 118 Σπαρτιάτες κρατούμενους (ανάμεσά τους και τον Ιορδάνη) και τους φόρτωσαν σε καμιόνια . Ήδη από χθες , 25 του Νοέμβρη 1944 , οι κρατούμενοι είχαν μάθει πως οι αντάρτες είχαν χτυπήσει στο Μονοδέντρι και είχαν εξοντώσει μια φάλαγγα αυτοκινήτων που μετέφεραν γερμανούς στρατιώτες .
Είχε αρχίσει να μεσημεριάζει , όταν η φάλαγγα με τους κρατούμενους έφτασε εκεί στο Μονοδέντρι . Τους κατέβασαν και τους έστησαν στη σειρά , σε μια λάκκα , από κάτω από το δρόμο , με τα πολυβόλα απέναντί τους . Ποιος ξέρει τι σκέφτεται και τι αισθάνεται ένας άνθρωπος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα; Οι μεθοδικοί γερμανοί εκτελεστές , δεν άφησαν ποτέ κανέναν να επιζήσει , για να εξιστορήσει αυτήν την αγωνία του θανάτου . Ποιος ξέρει τι σκεφτόταν και πώς ένιωθε ο Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος , που ήρθε στη Σπάρτη από ένα χωριό του Ταΰγετου για μια καλύτερη ζωή και που τώρα ήταν έτοιμος να αδερφώσει με το Θάνατο ; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν θα μάθει τα τελευταία λόγια ενός παλικαριού που αγαπούσε τη ζωή και τη λευτεριά . Μόνο να τα μαντέψουμε μπορούμε .
Για μερικές στιγμές τα κροταλίσματα των γερμανικών πολυβόλων αντιλάλησαν στις πλαγιές και τις λαγκαδιές του Μονοδεντριού . Κι ύστερα ο μοναχικός κρότος των χαριστικών βολών . Η λάκκα στο Μονοδέντρι κοκκίνησε από το αίμα των Εθνομαρτύρων Ηρώων και τα άψυχα σώματα αγκαλιασμένα μοιράζονταν την ύστερη ζεστασιά από τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς τους . Ανάμεσα σ’ αυτά και το σώμα του Ιορδάνη Σ. Κιρκινέζου .
Αλλόφρονες οι Σπαρτιάτες που έμαθαν το φριχτό μαντάτο (ήταν η μέρα της γιορτής του Πολιούχου Α. Νίκωνα) έτρεξαν στο Μονοδέντρι, για να μαζέψουν τα θερισμένα στάχυα της Λευτεριάς . Με φορτηγά μετέφεραν τα κουρελιασμένα από τις σφαίρες πτώματα στο νεκροταφείο του Α. Γεωργίου και αράδιασαν καταγής την τραγική «πραμάτεια» του Χάρου . Πατεράδες , μανάδες , αδέρφια , παππούδες , γιαγιάδες , εγγόνια , θείοι , ανίψια … φορώντας τη φριχτή μάσκα της θλίψης του θανάτου στα πρόσωπά τους , με μάτια που δεν έβλεπαν πια από τα γοερά κλάματα , προσπαθούσαν , να γνωρίσει και να διακρίνει ο καθένας τους αγαπημένους του και να φροντίσει μετά για την κηδεία και την ταφή τους. Μέσα σ’ αυτό τον τραγικό Χορό βρισκόταν κι ο γερο-Σάμαλης , με τη γυναίκα του και τα δυο του εγγόνια την Παναγιώτα και τον Παναγιώτη γυρεύοντας τον Ιορδάνη τους .
Η ανιψιά του η Παναγιώτα , θυμάται :
«Εκεί τον είδα για τελευταία φορά τον Ιορδάνη . Το πρόσωπό του ήταν αγνώριστο από τα αίματα . Εκεί τον είδα για τελευταία φορά…Θυμάμαι τότες που πέθανε ο παππούς μου , ο παπάς από τη Σκούρα , ο παπα-Καρβούνης , που του ’χανε σκοτώσει το παιδί , μάζευε λεφτά για να στηθεί το μνημείο για τους 118 . Η γιαγιά μου δεν είχε λεφτά να δώσει να γράψουνε τ’ όνομα του Ιορδάνη και μου ’πε :
-Παναγιώτα , …
Κι έδωσα εγώ και το γράψανε … Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος – 17 χρονών, θυμάμαι τότες που ’μουνα τόσο φτωχό…»!
Έτσι τέλειωσε η ζωή του Ιορδάνη , ενός παιδιού 17 μόλις χρονώ , που η Ιστορία φώναξε τ’ ονομά του , χωρίς να τον ρωτήσει , για να το γράψει σ’ ένα κομμάτι λευκό μάρμαρο , εκεί στην ερημιά του Μονοδεντριού , απέναντι από μια λάκκα , που στις 26 Νοεμβρίου του 1943 βάφτηκε κόκκινη από αίμα και που σήμερα μόνο τα αγριοπούρναρα και τα λουλούδια της άνοιξης ψιθυρίζουν τ’ όνομά του όταν φυσά ο αέρας του βουνού , μαζί με τα ονόματα άλλων 117 ηρώων Σπαρτιατών , που στάθηκαν δίπλα του όρθιοι και αλύγιστοι μπροστά στα γερμανικά πολυβόλα !
Ας είναι η Μνήμη τους αιώνια !
«Πάνω στο χώμα το δικό σου λέμε τ’ όνομά μας.
Πάνω στο χώμα το δικό σου σχεδιάζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας.
Πάνω στο χώμα σου Είμαστε . Έχουμε πατρίδα.
Έχω κρατήσει μέσα μου την ντουφεκιά σου.
Γυρίζει μέσα μου ο φαρμακερός ήχος του πολυβόλου.
Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε κ’ έρχονται στο μυαλό μου
κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλα
που μοιάζουνε σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.
Έτσι μας μίλησε η καρδιά σου.
Κ’ είδαμε πως ο κόσμος είναι μεγαλύτερος
κ’ έγινε μεγαλύτερος για να χωρά η αγάπη…)
Νικηφόρου Βρεττάκου, «Ελεγείο πάνω στον τάφο ενός μικρού αγωνιστή»
25-11-2016
Βαγγέλης Μητράκος
Στο οστεοφυλάκιο του Α. Γεωργίου , στη Σπάρτη , στον δεξιό διάδρομο , στο πάνω-πάνω ράφι , εκεί που δεν φτάνει το χέρι να βάλει ένα κερί ή ένα λουλούδι , υπάρχει ένα κουτί μ’ ένα μικρό μαύρο Σταυρό , που με αφρόντιστα γράμματα γράφει :
Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος απεβ. 26-11-1943
Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος : Ένα όνομα άγνωστο στους περισσότερους, που ακούγεται , δημοσίως κι επισήμως , ΜΟΝΟ μια φορά το χρόνο , στο μνημόσυνο των 118 Σπαρτιατών που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στο Μονοδέντρι , στις 26 Νοεμβρίου 1944 .
Ο Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος δεν ήταν από τη Σπάρτη . Καταγόταν από το χωριό Καστανέα του μεσσηνιακού Ταΰγετου . Κάπου στα τέλη της 10ετίας του ’30 οι πάμφτωχοι γονείς του τον πήραν και ήρθαν στη Σπάρτη ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Μαζί τους είχαν και τα δυο μικρά εγγόνια τους , ένα κορίτσι κι ένα αγόρι , που οι χωρισμένοι γονείς τους τα είχαν εγκαταλείψει στο έλεος του Θεού και στη φροντίδα του παππού και της γιαγιάς . Το αγόρι το έλεγαν Παναγιώτη και το κορίτσι Παναγιώτα , που δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ της Σπάρτης , την ηρωίδα της βιοπάλης , που από τα σπόρια που πουλούσε ξυπόλητη μ’ ένα κασελάκι κρεμασμένο στο λαιμό στα πεζοδρόμια , τους δρόμους και τις πλατείες της Σπάρτης , έφτασε να έχει σήμερα το γνωστό μεγάλο κατάστημα στο κέντρο της πόλης και το όνομά της να έχει γίνει θρύλος .
Σαν ήρθαν στη Σπάρτη βρήκαν και απάγκιασαν σ’ ένα μικρό φτωχικό καμαράκι κοντά στην πλατεία και ρίχτηκαν όλοι στην αρένα για να παλέψουν , σώμα με σώμα , με τη ζωή. Ο πατέρας του Ιορδάνη έφτιαχνε ωραίο , σοροπιαστό , σιμιγδαλένιο σάμαλι και μ’ ένα κασελάκι κρεμασμένο με λουρί στο λαιμό έβγαινε κάθε μέρα στην πιάτσα για μεροκάματο διαλαλώντας : «Σάμαλι, γλυκό σάμαλι !» . Για τούτο και του έμεινε το παρατσούκλι : « ο γερο – Σάμαλης» . Την ίδια δουλειά έκανε και ο γιος του ο Ιορδάνης με τα ανιψάκια του την Παναγιώτα και τον Παναγιώτη.
«Ανέβηκαν στο πεζοδρόμιο κ’ έπαιξαν τον Άνθρωπο», χειμώνες και καλοκαίρια και άνοιξες και φθινόπωρα , για ένα πιάτο φαΐ , για ένα παραθύρι στον ήλιο , για μια φτερωμένη ελπίδα .
Ήρθε ο πόλεμος του ’40 και μετά η Κατοχή . Πολλοί άνθρωποι δεν άντεξαν . Λύγισαν! Έπεσαν σαν τα μεστωμένα στάχυα όταν τα βρει η βροχή του Μάη . Η οικογένεια του Ιορδάνη όμως έμεινε όρθια . Ήξερε αυτή από δυσκολίες . Εκτός από τις δουλειές του ποδαριού που είχαν πια δυσκολέψει και δεν έβγαζαν μεροκάματο , πήγαιναν με τα πόδια στην Καλαμάτα , έφερναν αλάτι και τσιγάρα λαθραία και συμπλήρωναν το πενιχρό τους εισόδημα . Το αλάτι πήγαιναν και το έδιναν στα χωριά κι έπαιρναν πατάτες, λάδι , αραποσίτι … για να ζήσουν . Παρ’ όλ’ αυτά , στη μεγάλη πείνα του ’41 η οικογένεια του Ιορδάνη κόντεψε να πεθάνει , αφού το βελάνι που έκοβαν απ΄ τα βουνά και το στουμπανάγανε και το ζυμώνανε για να το κάνουνε ψωμί , δεν έφτανε για κρατήσει αναμμένο το καντηλάκι της ζωής τους . Πρήστηκαν όλοι από την πείνα και πιο πολύ τα παιδιά . Ευτυχώς , στη δύσκολη στιγμή , βρέθηκαν Άνθρωποι , που τους βόηθησαν για να ξεφύγουν από το δρεπάνι του Χάρου που αλύπητα θέριζε ψυχές .
Όμως , πίσω από τον Θάνατο της πείνας έρχονταν άλλοι Θάνατοι που αλλοίμονο αυτοί ήταν ανίκητοι : Εκεί απάνω που αχνόφεγγε η Λευτεριά και το τέλος του Πολέμου , τούτη η μικρή ομάδα των αγωνιστών της ζωής , η οικογένεια του Ιορδάνη Σ. Κιρκινέζου , που τόσα χρόνια πάλευε και νικούσε , έμελλε να έχει το πρώτο αίμα της στο μαρμαρένιο αλώνι .
Στα 1943 , το αντάρτικο και η αντίσταση στο Μοριά , με την καθοδήγηση του ΕΑΜ είχε φουντώσει . Οι γερμανοί κατακτητές έκαναν μαζικές συλλήψεις και γέμιζαν τις φυλακές της Τρίπολης με ομήρους Έλληνες πατριώτες , για να τρομοκρατήσουν το λαό και να αναχαιτίσουν τα χτυπήματα των ανταρτών του ΕΛΑΣ εναντίον των στρατευμάτων κατοχής . Τον Οκτώβρη του 1943 έγιναν εκτεταμένες συλλήψεις ΚΑΙ στη Σπάρτη από καταλόγους που είχαν συντάξει δωσίλογοι «σπαρτιάτες» καταδότες , συνεργάτες των γερμανών . Σε πολλές απ’ αυτές τις συλλήψεις ανάμεσα στους γερμανούς βρίσκονταν και κουκουλοφόροι Ιούδες υπόδειχναν ποιοι θα συλληφθούν . Εκείνο το βράδυ των συλλήψεων που η κόλαση είχε ανοίξει τις πόρτες της και τα σκυλιά του πολέμου είχαν ξεχυθεί για να σπαράξουν την πόλη , χύμηξαν και στο φτωχικό καμαράκι που έμενε ο Ιορδάνης με τον πατέρα του , τη μάνα του και τα δυο του ανίψια .
Πετάχτηκαν αλαφιασμένοι απ’ τα στρωσίδια ο Ιορδάνης Κιρκινέζος και οι δικοί του . Οι γερμανοί με κλοτσιές σώριασαν την πόρτα και στάθηκαν μπροστά στους «εχθρούς» που απειλούσαν τον κατακτητή : Δυο παιδιά , ένα αγόρι 17 χρονώ και δυο γέροντες . Χουγιάζοντας «παρτιζάν …παρτιζάν» , ξεχώρισαν βίαια απ’ τη μικρή φοβισμένη ομάδα το γερο-Σάμαλη και τον Ιορδάνη κι έφυγαν γι’ άλλο σπίτι . Την άλλη μέρα με καμιόνια τους μετέφεραν στις κατάμεστες φυλακές της Τρίπολης . Μετά από λίγες μέρες ο γερο-Σάμαλης απελευθερώθηκε .Ο Ιορδάνης , όμως , έμεινε κρατούμενος . Καρφωμένος στους γερμανούς από τους προδότες (ποιος ξέρει από ποιους και γιατί) έμεινε στα μπουντρούμια μαζί με τους άλλους ομήρους , μη γνωρίζοντας κάθε βράδυ που πλάγιαζε , αν η μέρα που θα ξημέρωνε θα ήταν η τελευταία .
Το πρωί της 26ης Νοεμβρίου 1944 , οι γερμανοί έβγαλαν από τα κελιά 118 Σπαρτιάτες κρατούμενους (ανάμεσά τους και τον Ιορδάνη) και τους φόρτωσαν σε καμιόνια . Ήδη από χθες , 25 του Νοέμβρη 1944 , οι κρατούμενοι είχαν μάθει πως οι αντάρτες είχαν χτυπήσει στο Μονοδέντρι και είχαν εξοντώσει μια φάλαγγα αυτοκινήτων που μετέφεραν γερμανούς στρατιώτες .
Είχε αρχίσει να μεσημεριάζει , όταν η φάλαγγα με τους κρατούμενους έφτασε εκεί στο Μονοδέντρι . Τους κατέβασαν και τους έστησαν στη σειρά , σε μια λάκκα , από κάτω από το δρόμο , με τα πολυβόλα απέναντί τους . Ποιος ξέρει τι σκέφτεται και τι αισθάνεται ένας άνθρωπος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα; Οι μεθοδικοί γερμανοί εκτελεστές , δεν άφησαν ποτέ κανέναν να επιζήσει , για να εξιστορήσει αυτήν την αγωνία του θανάτου . Ποιος ξέρει τι σκεφτόταν και πώς ένιωθε ο Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος , που ήρθε στη Σπάρτη από ένα χωριό του Ταΰγετου για μια καλύτερη ζωή και που τώρα ήταν έτοιμος να αδερφώσει με το Θάνατο ; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν θα μάθει τα τελευταία λόγια ενός παλικαριού που αγαπούσε τη ζωή και τη λευτεριά . Μόνο να τα μαντέψουμε μπορούμε .
Για μερικές στιγμές τα κροταλίσματα των γερμανικών πολυβόλων αντιλάλησαν στις πλαγιές και τις λαγκαδιές του Μονοδεντριού . Κι ύστερα ο μοναχικός κρότος των χαριστικών βολών . Η λάκκα στο Μονοδέντρι κοκκίνησε από το αίμα των Εθνομαρτύρων Ηρώων και τα άψυχα σώματα αγκαλιασμένα μοιράζονταν την ύστερη ζεστασιά από τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς τους . Ανάμεσα σ’ αυτά και το σώμα του Ιορδάνη Σ. Κιρκινέζου .
Αλλόφρονες οι Σπαρτιάτες που έμαθαν το φριχτό μαντάτο (ήταν η μέρα της γιορτής του Πολιούχου Α. Νίκωνα) έτρεξαν στο Μονοδέντρι, για να μαζέψουν τα θερισμένα στάχυα της Λευτεριάς . Με φορτηγά μετέφεραν τα κουρελιασμένα από τις σφαίρες πτώματα στο νεκροταφείο του Α. Γεωργίου και αράδιασαν καταγής την τραγική «πραμάτεια» του Χάρου . Πατεράδες , μανάδες , αδέρφια , παππούδες , γιαγιάδες , εγγόνια , θείοι , ανίψια … φορώντας τη φριχτή μάσκα της θλίψης του θανάτου στα πρόσωπά τους , με μάτια που δεν έβλεπαν πια από τα γοερά κλάματα , προσπαθούσαν , να γνωρίσει και να διακρίνει ο καθένας τους αγαπημένους του και να φροντίσει μετά για την κηδεία και την ταφή τους. Μέσα σ’ αυτό τον τραγικό Χορό βρισκόταν κι ο γερο-Σάμαλης , με τη γυναίκα του και τα δυο του εγγόνια την Παναγιώτα και τον Παναγιώτη γυρεύοντας τον Ιορδάνη τους .
Η ανιψιά του η Παναγιώτα , θυμάται :
«Εκεί τον είδα για τελευταία φορά τον Ιορδάνη . Το πρόσωπό του ήταν αγνώριστο από τα αίματα . Εκεί τον είδα για τελευταία φορά…Θυμάμαι τότες που πέθανε ο παππούς μου , ο παπάς από τη Σκούρα , ο παπα-Καρβούνης , που του ’χανε σκοτώσει το παιδί , μάζευε λεφτά για να στηθεί το μνημείο για τους 118 . Η γιαγιά μου δεν είχε λεφτά να δώσει να γράψουνε τ’ όνομα του Ιορδάνη και μου ’πε :
-Παναγιώτα , …
Κι έδωσα εγώ και το γράψανε … Ιορδάνης Σ. Κιρκινέζος – 17 χρονών, θυμάμαι τότες που ’μουνα τόσο φτωχό…»!
Έτσι τέλειωσε η ζωή του Ιορδάνη , ενός παιδιού 17 μόλις χρονώ , που η Ιστορία φώναξε τ’ ονομά του , χωρίς να τον ρωτήσει , για να το γράψει σ’ ένα κομμάτι λευκό μάρμαρο , εκεί στην ερημιά του Μονοδεντριού , απέναντι από μια λάκκα , που στις 26 Νοεμβρίου του 1943 βάφτηκε κόκκινη από αίμα και που σήμερα μόνο τα αγριοπούρναρα και τα λουλούδια της άνοιξης ψιθυρίζουν τ’ όνομά του όταν φυσά ο αέρας του βουνού , μαζί με τα ονόματα άλλων 117 ηρώων Σπαρτιατών , που στάθηκαν δίπλα του όρθιοι και αλύγιστοι μπροστά στα γερμανικά πολυβόλα !
Ας είναι η Μνήμη τους αιώνια !
«Πάνω στο χώμα το δικό σου λέμε τ’ όνομά μας.
Πάνω στο χώμα το δικό σου σχεδιάζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας.
Πάνω στο χώμα σου Είμαστε . Έχουμε πατρίδα.
Έχω κρατήσει μέσα μου την ντουφεκιά σου.
Γυρίζει μέσα μου ο φαρμακερός ήχος του πολυβόλου.
Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε κ’ έρχονται στο μυαλό μου
κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλα
που μοιάζουνε σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.
Έτσι μας μίλησε η καρδιά σου.
Κ’ είδαμε πως ο κόσμος είναι μεγαλύτερος
κ’ έγινε μεγαλύτερος για να χωρά η αγάπη…)
Νικηφόρου Βρεττάκου, «Ελεγείο πάνω στον τάφο ενός μικρού αγωνιστή»
25-11-2016
Βαγγέλης Μητράκος
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)