Χειροτονία τοῦ νέου Διακόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων & Ἀντικυθήρων
π.Παναγιώτη Σκλάβου
Μέσα σέ κλῖμα κατάνυξης, ὅπως ἁρμόζει
στήν περίοδο τοῦ Τριῳδίου, τελέσθηκε τό Σάββατο 15/2 ἡ εἰς Διάκονον
χειροτονία τοῦ Παναγιώτη Σκλάβου, στήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Μόνης στά Κύθηρα
ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ. Ὁ
νέος Διάκονος τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
εἶναι πνευματικό ἀνάστημα τοῦ ἀειμνήστου Ἱερομονάχου Εὐθυμίου
Καλλιγέρου, πού διηκόνησε στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Μόνης ἐπί σειράν
δεκαετιῶν καί γαλούχησε μέ τά νάματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως γενεές
Κυθηρίων καί ἀναπαύεται στόν χῶρο αὐτό.
Στή χειροτονία, παρά τόν βαρύ
χειμωνιάτικο καιρό, συμμετεῖχαν σχεδόν ὅλοι οἱ Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως
καί πλῆθος πιστῶν, συγγενῶν καί φίλων τοῦ νέου Διακόνου, καθώς καί ὁ
Δήμαρχος τοῦ νησιοῦ μέ τόν Πρόεδρο καί μέλη τοῦ Δ.Σ.
Στό Ἱερό
Ἀναλόγιο προέστη ὁ Πρωτοψάλτης τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ Λ.
Βουλιαγμένης Ἀθηνῶν κ. Γεώργιος Κατσούλας, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε δάσκαλος τοῦ
νέου Διακόνου στήν ψαλτική τέχνη, ἐπί ἐπτά ἔτη. Ὁ πνευματικός πατέρας
τοῦ χειροτονηθέντος, π.Παναγιώτης Μεγαλοκονόμος, Γενικός Ἀρχιερατικός
Ἐπίτροπος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἀνέγνωσε τήν Κανονική Συμμαρτυρία καί
ἀκολούθως ὁ Σεβασμιώτατος νουθέτησε πνευματικά τό νέο Διάκονο,
δηλώνοντας παράλληλα τήν ἱκανοποίησή του πού μετά ἀπό ἀρκετά χρόνια,
ἕνας ἀκόμη γηγενής Κυθήριος ἐντάσσεται στόν τοπικό Ἱερό Κλῆρο. Ἄς εἶναι
ΑΞΙΟΣ!
Εὐστράτιος Χαρχαλάκης
Δήμαρχος Κυθήρων - Ἀντικυθήρων
Τήν εἰς Διάκονον χειροτονία τοῦ π.
Παναγιώτη Σκλάβου τέλεσε, σήμερα τό πρωί, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
μας κ. Σεραφείμ στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Μόνης. Τό γεγονός ἀποτελεῖ
ξεχωριστή εὐλογία γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία. Ἕνας ἄνθρωπος σεμνός,
ταπεινός, ἀνιδιοτελής, μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί ἀνυπόκριτη ἀγάπη,
ἔρχεται νά ὑπηρετήσει τό λαό τοῦ Θεοῦ. Καί μπορεῖ νά ἔχασε τό Ἀναλόγιο
ἕναν ἐξαιρετικό ψάλτη καί ἐγώ ἕναν σπουδαῖο συνεργάτη, κέρδισε ὅμως τό
Ἱερό Θυσιαστήριο ἕναν κληρικό, πού ἔχω τήν ἀκράδαντη πεποίθηση ὅτι θά
φανεῖ πανάξιος τῆς ἀποστολῆς πού ἡ Ἐκκλησία τοῦ ἀνέθεσε.
Στό ἄκρως
συγκινητικό μυστήριο συμμετεῖχε σχεδόν ὅλο τό ἱερατεῖο τοῦ νησιοῦ, ἐνῶ
τόν χορό τῶν ψαλτῶν διηύθυνε ὁ Πρωτοψάλτης τοῦ Ἱ. Ν Ἁγίου
Ἰωάννου-Βουλιαγμένης ἀγαπητός καί σεβαστός Ἱεροψάλτης κ. Γιῶργος
Κατσούλας.
Ἐκ βάθους καρδίας εὔχομαι στόν καλό μου φίλο π. Παναγιώτη καλή καί εὐλογημένη διακονία!
Γιῶργος Λουράντος
Ὁ Λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ.Σεραφείμ
κατά τήν χειροτονίαν τοῦ Διακόνου π.Παναγιώτη Σκλάβου
Εὐλαβέστατε Ὑποδιάκονε Παναγιώτη,
Διανύσαμε ἤδη μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου καί
Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τήν πρώτη Ἑβδομάδα τῆς κατανυκτικῆς
περιόδου τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου. Καί μέ τό ἄνοιγμα τῆς ἱερῆς αὐτῆς περιόδου
τῶν 70 ἡμερῶν, μέ τήν σταδιακή σωματική νηστεία, ἀλλά καί μέ τήν
πνευματική, τήν κατάνυξι τῆς ψυχῆς, τήν μετάνοια καί τήν ἐνεργό
συμμετοχή στή λατρευτική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ὁδεύουμε
τήν ἀνηφορική καί σταυρική ὁδό τοῦ μαρτυρίου τῆς χριστιανικῆς μας
συνειδήσεως, «ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ». Μέ τήν ἔναρξι, λοιπόν, τῆς ἁγίας
περιόδου τοῦ Τριῳδίου ἀνοίγεται γιά σένα τό στάδιο τῆς ἱερατικῆς σου
ζωῆς καί διακονίας.
Εὐλογητός ὁ Θεός! «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν».
(Ἀκολουθεῖ ἡ συνέχεια τοῦ Λόγου τοῦ Σεβ.Μητροπολίτη μας, ἡ ἀντιφώνησις τοῦ νέου Διακόνου καί πλούσιο φωτογραφικό ἄλμπουμ)
Ἀπό τά παιδικά σου χρόνια ἄναψε ὁ
φωτοδότης Κύριος καί Θεός μας μέσα στήν καρδιά σου τήν θεϊκή φλόγα καί
τόν ἔνθεο ζῆλο τῆς Ἱερωσύνης, τό νά διακονήσης τό ἱερό καί ἅγιο
Θυσιαστήριο. Ἡ θεόσδοτη κλίσις σου (μέ γιῶτα) γιά τήν Ἱερωσύνη καί ἡ
θετική ἀνταπόκρισίς σου στήν κλῆσι (μέ ήτα), πού σοῦ ἀπηύθυνε κατά
καιρούς ὁ Ἐπίσκοπός σου, ἔφεραν τό σημερινό πανευφρόσυνο ἀποτέλεσμα. Ὁ
Ἱερός μας Κλῆρος καί ὁ Χριστώνυμος Λαός μας χαιρετίζουν πανηγυρικά τήν
εἴσοδό σου καί τήν ἔνταξί σου στόν Ἱερό Κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
Καί ἡ παλλαϊκή αὐτή ἀποδοχή σου ἀποτελεῖ μία λαϊκή μαρτυρία καί
συμμαρτυρία γιά τήν ἀξιωσύνη σου γιά τήν Ἱερωσύνη. Αὐτή εἶναι ἡ «ἔξωθεν
καλή μαρτυρία», πού εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν κάθε Κληρικό.
Αὐτόν τόν
θεοφύτευτο πόθο τόν ἐκαλλιέργησε καί τόν δυνάμωσε ὁ ἀείμνηστος Γέροντας
καί πνευματικός σου πατέρας, ὁ ἀλησμόνητος π.Εὐθύμιος Καλλίγερος. Ὁ
ἁπλοϊκός καί φωτισμένος αὐτός Ἱερομόναχος. Ὁ ἀκούραστος αὐτός Κληρικός,
πού μετέβαινε τακτικά στά χωριά γιά νά κάνη Κατηχητικό στά παιδιά, νά τά
διδάσκει ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, νά τά
μαθαίνη χριστιανικά τραγούδια καί ὕμνους, νά τά ψυχαγωγῆ καί νά τά ὠφελῆ
παντοιοτρόπως.
Αὐτός ὁ ἁπλοϊκός καί σεβάσμιος Γέροντας, ὁ
π.Εὐθύμιος, σέ παρακινοῦσε γιά τήν Ἱερωσύνη. Γιατί, ὡς θεοφώτιστος
Πνευματικός πατέρας φρόντιζε νά ἔχη καλούς ποιμένες ὁ λαός τοῦ Θεοῦ. Καί
τήν εὐλαβῆ σύζυγό σου Γρηγορία τήν συμβούλευε νά γίνη πρεσβυτέρα, χωρίς
νά γνωρίζη ὅτι μελλοντικά θά ἀποτελούσατε ἕνα εὐλογημένο ἱερατικό
ζεῦγος.
Γι’ αὐτούς τούς πνευματικούς λόγους ἐζήτησες νά γίνη ἡ εἰς
Διάκονον χειροτονία σου ἐδῶ στό Μοναστῆρι τῆς Ἁγίας Μόνης, ὅπου
ἀναπαύεται τό χοϊκό σκῆνος τοῦ μακαριστοῦ π.Εὐθυμίου, τοῦ ὁποίου ἡ
μακαρία ψυχή ἀγάλλεται αὐτή τήν ὥρα.
Ὁ Θεῖος Διδάσκαλος Ἰησοῦς
Χριστός εἶπε κατά τήν ἐπίγεια παρουσία Του : «Ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ
δέ ἐργάται ὀλίγοι· δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ
ἐργάτας εἰς τόν θερισμόν αὐτοῦ». Αὐτή ἡ προσευχή ἔγινε καί γίνεται στά
15 χρόνια τῆς Ἀρχιερατείας μου καί ἰδού ἕνας ἀκόμη καρπός τῶν προσευχῶν
αὐτῶν σήμερα.
Ἡ χαρά μου εἶναι ἀπερίγραπτη γιά τή σημερινή
χειροτονία σου, ἀγαπητέ μου Ὑποδιάκονε Παναγιώτη. Προσέρχεσαι μέ πολλή
ἀγάπη στόν Χριστό καί τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία γιά νά προσφέρης ταπεινά τήν
διακονία σου στό ἁγιαστικό καί σωτηριολογικό ἔργο της.
Ἡ σημερινή
μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ὀνησίμου καί ἡ αὐριανή παραβολή τοῦ Ἀσώτου
υἱοῦ σηματοδοτοῦν τό πνευματικό καί ἁγιαστικό ἔργο τῶν ἐργατῶν τοῦ
Ἀμπελῶνος τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ὀνήσιμος ἦταν δοῦλος στό ἀρχοντικό τοῦ
εὐπόρου Χριστιανοῦ Φιλήμονα, πού ζοῦσε στίς Κολοσσές τῆς Φρυγίας.
Θέλοντας νά ἀποκτήση τήν προσωπική του ἐλευθερία ἐδραπέτευσε καί ἔφθασε
στή Ρώμη. Ἐκεῖ ἔπεσε στά δίχτυα τῆς πατρικῆς ἀγάπης τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου, ὁ ὁποῖος τόν προσείλκυσε στή χριστιανική πίστι. Ἀναγεννημένος
τώρα πνευματικά ὁ Ὀνήσιμος ἐπιστρέφει στόν ἀφέντη του Φιλήμονα, γιά τόν
ὁποῖο ἔγραψε εἰδική ἐπιστολή ὁ Θεῖος Παῦλος καί στή συνέχεια, μέ τή Χάρι
τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄλλοτε δραπέτης δοῦλος Ὀνήσιμος ἀναδεικνύεται πνευματικός
ἐργάτης καί Ἀπόστολος τῆς Ἐκκλησίας. Ἰδού τό μέγα αὐτό κατόρθωμα τοῦ
Ἀποστόλου Παύλου.
Καί ὁ Ἄσωτος υἱός τῆς παραβολῆς, πού ἐπεδίωξε καί
ἐπέτυχε τήν αὐτονόμησι καί τήν ἀπομάκρυνσι ἀπό τόν ἀγαθό Πατέρα του καί
τήν στοργική πατρική του ἑστία, «ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καί ἐκεῖ
διεσκόρπισε τήν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως», ὅταν συνῆλθε καί ἀνένηψε μετά
ἀπό τήν βαρειά καί ἀφόρητη πιά ζωή τῆς ἀσωτείας καί τῆς ἠθικῆς
παραλυσίας εἶπε τό : «…ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν Πατέρα μου».
Ἔργο, λοιπόν, τοῦ ἐργάτη καί ποιμένα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας εἶναι τό νά
ἀνακαινίζει τόν λαόν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιαν καί σωτηρίαν καί νά
ἐπανασυνδέει τόν κάθε ἁμαρτωλό μέ τόν Οὐράνιο Πατέρα καί τήν εὐλογημένη
πατρική του ἑστία, τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ὡς Διάκονος τῆς Ἐκκλησίας
μας νά μιμεῖσαι στήν πίστι καί τήν πνευματική ζωή τόν Ἀρχιδιάκονο καί
Πρωτομάρτυρα τῆς Χριστιανικῆς Πίστεώς μας, τόν ἅγιο Στέφανο. Ὁ ἅγιος
Στέφανος καί οἱ ἄλλοι ἕξ (6) Διάκονοι τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας
ἦσαν, σύμφωνα μέ τό ἱερό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, «πλήρεις
Πνεύματος Ἁγίου καί σοφίας»· «πλήρης πίστεως δέ καί δυνάμεως (ὁ
Στέφανος) ἐποίει τέρατα καί σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ».
Τούς ἀνθρώπους
τῆς Ἑβραϊκῆς συναγωγῆς τούς ἀντιμετώπιζε μέ σοφία· «καί οὐκ ἴσχυον
ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καί τῷ πνεύματι ᾧ ἐλάλει (ὁ Στέφανος)». Καί τήν ὥρα
ἐκείνη, πού οἱ ἄνθρωποι τῆς συναγωγῆς κατηγοροῦσαν ἄδικα καί συκοφαντικά
τόν Στέφανο καί ξεσήκωσαν ἐναντίον του τόν λαό καί τόν ἔφεραν μέ τή βία
στό Ἰουδαϊκό συνέδριο, ὅλοι οἱ δικαστές κοίταξαν τόν Στέφανο καί εἶδαν
τό πρόσωπό του νά ἀστράφτει σάν νά ἦταν πρόσωπο ἀγγέλου.
Καί μετά
τήν ἀπολογία του ἐνώπιον τοῦ συνεδρίου καί τήν ἱστορική διαδρομή ἀπό τόν
Πατριάρχη Ἀβραάμ μέχρι τόν βασιλέα Σολομῶντα, ἀφοῦ τούς ἤλεγξε ὡς
σκληροτράχηλους καί τούς Πατέρες των ἐχαρακτήρισε ὡς φονιάδες τῶν
Προφητῶν, ἐνῶ τούς ἴδιους τούς ὠνόμασε προδότες καί φονεῖς τοῦ
Θεανθρώπου Ἰησοῦ, σημειώνει τό ἱερό κείμενο : «καθώς ἦταν γεμᾶτος ἀπό τό
Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν ἀτένισε στόν οὐρανό εἶδε τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τόν
Ἰησοῦ Χριστό νά στέκεται στά δεξιά τοῦ Θεοῦ Πατέρα καί εἶπε: Νά, βλέπω
καθαρά τούς οὐρανούς νά εἶναι ἀνοιγμένοι καί τόν υἱό τοῦ ἀνθρώπου τόν
βλέπω νά στέκεται στά δεξιά τοῦ Θεοῦ».
Ὁ ἅγιος Πρωτομάρτυρας καί Ἀρχιδιάκονος Στέφανος νά εἶναι ὁ προστάτης καί ὁ ἐμπνευστής σου κατά τόν χρόνο τῆς διακονίας σου.
Ἀγαπητέ μου Ὑποδιάκονε Παναγιώτη,
Μέ τίς εὐχές τῆς μητέρας σου καί τῶν
γονέων ἀπό τῆς πλευρᾶς τῆς συζύγου σου, καί μέ τήν ἐγκάρδια συγκατάθεσι
καί συμπαράστασι τῆς ὁμοζύγου σου Γρηγορίας, ἀλλά καί μέ τήν ἔνθερμη
στήριξι καί ἀγάπη τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς νήσου
μας κάνεις τόν βηματισμό σου πρός τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, τό Ἱερό Βῆμα, ὅπου
τελεσιουργεῖται τό Ἱερό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων διά νά διακονῆς κατά τήν
Θεία Λειτουργία.
Ἀπό τήν λαμπρή σημερινή λειτουργική μας σύναξι
ἀπουσιάζει σωματικά ὁ πολυσέβαστος πατέρας σου, ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης.
Εἶχε τόν ἱερό πόθο νά προλάβη νά φιλήση τό χέρι σου ὡς Λειτουργοῦ τοῦ
Θεοῦ, ἀλλά δέν πραγματοποιήθηκε ἡ ἐπιθυμία του αὐτή. Ὅμως, ἔχουμε τήν
βεβαιότητα ὅτι αὐτή τήν ἅγια ὥρα τῆς εἰς Διάκονον χειροτονίας σου ἡ ψυχή
του ἀγάλλεται κοντά στόν Θρόνο τοῦ Θεοῦ, μαζί μέ τήν ψυχή τοῦ
μακαριστοῦ Γέροντος π.Εὐθυμίου.
Πατρικῶς σοῦ εὔχομαι νά διακονήσης
ὡς Διάκονος καί Ἱερεύς τοῦ Ὑψίστου ἐπί πολλά ἔτη τό Ἱερό Θυσιαστήριο.
Ἔχεις καί τό τάλαντο τῆς γνώσεως τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί θά
καταρτίζεις σύν Θεῷ στελέχη γιά τό Ἱερό Ἀναλόγιο.
Κοντά μας εἶναι ὁ
ἐπί ἑπταετία Δάσκαλός σου στή Βυζαντινή Μουσική κ.Γεώργιος Κατσούλας καί
οἱ ἀδελφοί Ἱεροψάλτες τοῦ νησιοῦ μας, οἱ ὁποῖοι χαίρουν καί συγχαίρουν
γιά τό σημερινό πανευφρόσυνο γεγονός τῆς Χειροτονίας σου.
Μέ αὐτούς
τούς θερμούς λόγους πατρικῆς ἀγάπης σέ καλῶ, ἀγαπητέ μου Ὑποδιάκονε
Παναγιώτη, ἀφοῦ καί ἐσύ ἐκφράσεις τά ἱερά συναισθήματά σου, πού δονοῦν
τήν καρδία σου αὐτή τήν ἅγια ἡμέρα καί ὥρα, νά εἰσέλθης εἰς τήν χαράν
τοῦ Κυρίου μας καί νά λάβης κατ’ ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ καί φρικτοῦ
Θυσιαστηρίου τήν τῆς Διακονίας χάριν.
Χαῖρε ἐν Κυρίῳ πάντοτε, ἀδελφέ.-
Ἡ ἀντιφώνησις τοῦ Διακόνου εἶχεν ὡς ἑξῆς :
«Σεβασμιώτατε, Ἅγιοι πατέρες, ἀγαπητοί
Ἱεροψάλτες καί καλοί μου συμπατριῶτες, ἤρθαμε ἐδῶ σήμερα γιά τήν τέλεση
τῆς Θείας Λειτουργίας, μέσα στήν ὁποία γίνεται πραγματική μεταβολή τοῦ
ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ ἀληθινό σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ κι ἔτσι μᾶς
ἀνοίγεται ὁ δρόμος τῆς ἐπουρανίου ζωῆς. Ἄλλωστε τό εἶπε ὁ Χριστός μας
κατά τήν ὥρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, ὅτι μέ τή συμμετοχή μας στή Θεία
Εὐχαριστία βάζουμε μέσα μας Ἐκεῖνον, τόν ἴδιο τό Θεό.
Μέσα σέ αὐτήν
τήν χαρά τῆς Θείας Λειτουργίας ἔχω καί ἐγώ σήμερα μιά δεύτερη χαρά πού
θά σημαδεύει τή ζωή μου ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς, μέχρι νά φύγω ἀπό αὐτό τόν
κόσμο, καί αὐτή εἶναι ἡ διακονία στήν Ἱερωσύνη. Πρίν ἀπό ἀρκετά χρόνια,
ὅταν ἀκόμα ἤμουν παιδί καί ζοῦσε ὁ ἀγαπητός σέ ὅλους μας πατήρ
Εὐθύμιος, μοῦ εἶχε δώσει αὐτή τήν εὐχή μέ τήν καρδιά του καί μάλιστα μοῦ
εἶχε πεῖ νά μοῦ δώσει καί τά ράσα του, χαριτολογώντας. Νά τονίσω, ὅμως,
ὅτι τό ἔλεγε μέ τήν ψυχή του. Ἀπό τότε ἡ ἰδέα τῆς Ἱερωσύνης ἔμεινε στό
μυαλό μου μέχρι καί σήμερα. Ὁ λόγος μάλιστα πού ἐπέλεξα τήν Ἁγία Μόνη
γιά τή χειροτονία μου ἦταν ὁ πατήρ Ευθύμιος.
Ὑπῆρξαν πολλές φορές πού
ἤθελα νά κάνω αὐτό τό βῆμα ἀλλά μετά ἄλλαζα γνώμη. Σκεφτόμουν πάντα,
ὅπως καί τώρα, ὅτι ἡ Ἱερωσύνη δέν εἶναι κάτι ἁπλό σάν ὁτιδήποτε ἄλλο,
ἀλλά ὅτι εἶναι Λειτούργημα πού πρέπει νά τό ἐπιτελεῖς μέ φόβο καί πίστη
πρός τόν Θεό .Εἶναι ἔργο πού δέν τό ἐπιτελοῦν, οὔτε ἀκόμα καί οἱ Ἅγιοι
Ἄγγελοι τοῦ Οὐρανοῦ. Ὁ Θεός ἀπό τήν μεγάλη του ἀγάπη πρός τό πλάσμα του,
τόν ἄνθρωπο, ἔδωσε τήν Χάρη αὐτή στούς Ἀποστόλους πρῶτα καί κατόπιν
στούς Ἱερεῖς .
Ὅμως τήν τελευταία χρονική περίοδο ἡ ἀγάπη μου γιά τήν
Ἱερωσύνη μεγάλωνε. Ὑπῆρχε βέβαια καί τό ἄλλο κομμάτι τοῦ ἑαυτοῦ μου πού
ἔλεγε: «Περίμενε ἀκόμα». Ἡ τακτική αὐτή τῆς ἀναβολῆς, πού γινόταν ἐπί
χρόνια δέν ὁδηγοῦσε στήν ἀπόφαση. Ἔτσι προσευχήθηκα στό Θεό νά μοῦ δώσει
θάρρος νά προχωρήσω μέ τήν ἄπειρη βοήθεια Του νά γίνει ἡ xειροτονία,
ἐμένα τοῦ ἐντελῶς ἀναξίου δούλου Του.
Τώρα, δέν θά μποροῦσα νά παραλείψω τίς εὐχαριστίες μου σέ πρόσωπα πού μέ βοήθησαν πραγματικά.
Πρῶτα
ἀπ’ ὅλα τόν πατέρα μου, πού βρίσκεται τώρα ψηλά καί χαίρεται κι ἐκεῖνος
αὐτή τή στιγμή, καί τή μητέρα μου, πού μᾶς μεγάλωσαν σωστά ἀπό μικρά
παιδιά καί μᾶς ἔμαθαν ποιό εἶναι τό καλό καί πῶς πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε
στή ζωή.
Τήν καλή μου σύζυγο, πού εἶναι πάντοτε μεγάλο στήριγμα γιά
μένα καί πού δέχτηκε μέ χαρά αὐτή μου τήν ἀπόφαση, καθώς ἐπίσης καί τούς
γονεῖς της πού πάντα βοηθοῦν καί συμπαραστέκονται σέ ὅλα. Τά ἀδέρφια
μας καί τό γιό μας γιά τή δική τους συμπαράσταση σέ μένα.
Τόν
Σεβασμιώτατό μας, πού μᾶς ποιμαίνει ἐπάξια, προσεύχεται γιά ὅλους μας
καί συμμετέχει παντοῦ καί πάντοτε, χωρίς νά ὑπολογίζει κούραση. Πάντα μέ
ἀγαποῦσε καί μέ συμβούλευε νά ἀκολουθήσω τήν Ἱερωσύνη, ἀφοῦ ὑπῆρχε ὁ
πόθος στήν ψυχή μου, καί γνωρίζει καλά τό πόσο σημαντικό εἶναι νά
ὑπηρετήσω ὡς Ἱερέας στόν τόπο μας.
Τόν πνευματικό μου, τόν πατέρα
Παναγιώτη Μεγαλοκονόμο, πού μέ καθοδηγεῖ πάντα σωστά, βρίσκει λύση σέ
ὅ,τι πρόβλημα ὑπάρχει, γιατί ἔχει βαθιά πίστη καί τά ἀφήνει ὅλα στήν
Πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Τόν Ἐφημέριο μας, πατέρα Πέτρο Κασιμάτη, γιά τήν
προσφορά του τόσα χρόνια στήν Ἐνορία Πιτσινιανίκων καί τή βοήθειά του
στήν προετοιμασία μου αὐτή.
Ὅλους τούς Ἱερεῖς μας πού μέ βοηθοῦν καί μέ καθοδηγοῦν στό νέο μου ξεκίνημα.
Τούς
ψάλτες μας ὅλους ἀνεξαιρέτως, ὅπου κι ἄν ἔχουμε ψάλλει μαζί. Τό δάσκαλο
μας τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς, κ. Γεώργιο Κατσούλα, Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ
Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Κυνηγοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔμαθε ψαλτική μουσική παρά τίς
τόσες δυσκολίες, στό νά ἔρχεται πολλές φορές μέ κακοκαιρία στά Κύθηρα.
Ὅπως ἐπίσης καί τόν Γιῶργο Λουράντο, πού μέ πρωτοανέβασε στό Ἀναλόγιο
στήν Παναγία τή Μυρτιδιώτισσα καί πῆρα πάρα πολλά στοιχεῖα.
Τόν
Προϊστάμενο μου, τούς συναδέλφους μου καί τή Διοίκηση τοῦ ΟΤΕ, πού δέν
ἔφεραν καμμία ἀντίρρηση στό νά διατελῶ παράλληλα τήν Ἱερωσύνη, ἀντιθέτως
μοῦ εὐχήθηκαν τό καλύτερο.
Τέλος, τούς συγγενεῖς καί γνωστούς πού
ἤρθατε σήμερα ἐδῶ, καί ὅλους τούς ἄλλους πού δέν εἶναι παρόντες, ὅπως
ἐπίσης καί κάποιους φίλους ἀπό ἄλλα μέρη πού ταξίδεψαν εἰδικά γιά τήν
περίσταση. Σᾶς ἀγαπῶ ὅλους καί θά προσεύχομαι γιά τό καλό σας .
Εὔχομαι
νά ἔχουμε ὅλοι τίς μεσιτεῖες τῆς Παναγίας μας καί τοῦ Ἅγιου Παϊσίου πού
εὐλαβοῦμαι ἰδιαίτερα. Νά μᾶς δίνει ὁ Θεός ὑγεία καί ἀγάπη, ὅσο μποροῦμε
νά συμμετέχουμε στά Ἅγια Μυστήρια, νά κοινωνᾶμε τακτικά καί νά εἴμαστε
πάντα μονιασμένοι καί ἑνωμένοι σέ ὅλη μας τή ζωή».
Ἄξιος! ὁ νέος Διάκονος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
