Παρασκευή 10 Απριλίου 2020
¨ΠΟΡΦΥΡΟΥΣΑ¨ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 11/04
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Κοντά στο τέλος και ο Κορνάρος
Σε λίγες ημέρες θα φύγει για το τελευταίο ταξίδι
ΑΠΟ arxipelagos.gr
Ήρθε και η σειρά του Ε/Γ-Ο/Γ Βιτσέντζος Κορνάρος να μας αποχαιρετήσει, καθώς σε λίγες ημέρες θα ταξιδέψει για τελευταία φορά, με προορισμό τα διαλυτήρια Aliaga στα μικρασιατικά παράλια.
Το δανέζικο σκαρί του 1975 αποτέλεσε ένα από τα θρυλικά βαπόρια της σύγχρονης ελληνικής ακτοπλοΐας, που από το 1994 ξεκίνησε να οργώνει το Αιγαίο, αρχικά με τη γραμμή Πειραιάς – Μήλος – Άγιος Νικόλαος – Σητεία με τα χρώματα και σινιάλα της ΛΑΝΕ. Αργότερα προστέθηκε και η άγονη των Δωδεκανήσων στο δρομολόγιο του, η άγονη του ΒΑ Αιγαίου καθώς και οι Κυκλάδες.Για αρκετά χρόνια εξυπηρέτησε την άγονη των Κυθήρων, Αντικυθήρων και Κισσάμου όπου το Σεπτέμβριο του 2011 το Arxipelagos πραγματοποίησε ένα όμορφο αφιέρωμα στο πλοίο και στην άγονη γραμμή του. Ένα αφιέρωμα που μπορείτε να δείτε εδώ:
Από τον Ιούνιο του 2017 ο Βιτσέντζος Κορνάρος λόγω σοβαρού μηχανικού προβλήματος σταμάτησε να ταξιδεύει οριστικά, ενώ από το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους βρίσκεται στη σημερινή του θέση στην Κυνόσουρα της Σαλαμίνας.
Θα θυμόμαστε το πλοίο για τις μοναδικές γραμμές του καθώς και για τον Πλοίαρχο – σύμβολό του τον Καπτά Δημήτρη Λαδά που το πλοιάρχησε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμη ο Κορνάρος θα μείνει στη μνήμη και για τη συνέπειά του στις άγονες γραμμές της ακτοπλοΐας για πολλά χρόνια, που υπηρέτησε ως ακούραστος εργάτης.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
7η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου (δια περιφοράς)
Σύμφωνα με: α) το άρθρο 184 Ν.4365/2019, β) το άρθρο 10 της από 11-03-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 55/Α/11-03-2020), γ) την με αρ. 18318/13-03-2020 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών προς τους Δήμους της Χώρας, δ) το άρθρο 43 παρ.1 της από 30-03-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 75/Α/30-03-2020), ε) την εγκύκλιο 40/20930/31-03-2020 και στ) το άρθρο 67 Ν. 3852/2010 προσαρμοσμένο στις προαναφερόμενες υπό στοιχεία α), β), γ), δ) και ε) διατάξεις.
Κ Α Λ Ε Ι Σ Θ Ε
σε τακτική διά περιφοράς μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κυθήρων, που θα γίνει στις 14/04/2020, ημέρα Τρίτη με ώρα έναρξης την 10:00 π.μ. και ώρα λήξης την 11:00 π.μ. με τα ακόλουθα θέματα ημερήσιας διάταξης:
- Αποδοχή μελέτης για το έργο με τίτλο «Οδός Μόρμορη Αβλέμωνα», προϋπολογισμού 500.000,00€ (με το ΦΠΑ) και διαβίβασή της στη Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της Περιφέρειας Αττικής για την σύνταξη του σχεδίου και των όρων της Προγραμματικής Σύμβασης (εισηγητής: Δήμαρχος).
- Αποδοχή ένταξης μελετών του Δήμου Κυθήρων Ν. Αττικής στο πρόγραμμα «Επιχορήγηση μελετών ωρίμανσης και εκτέλεσης έργων των Ο.Τ.Α.» (Α΄ Δράση) και υπογραφή δήλωσης προσχώρησης» (Εισηγητής: Δήμαρχος).
- Έγκριση σκοπιμότητας και όρων σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης του άρθρου 100 του Ν.3852/2010 μεταξύ του Δήμου Κυθήρων και του Δικτύου Συνεργασίας Δήμων Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής για την πράξη «Εκπόνηση μελετών και τευχών δημοπράτησης του έργου “Συντήρηση, ανάδειξη, αποκατάσταση και επανάχρηση ‘Βιτζαμανείου Σχολής’ και Ομόρων Δημοτικών Ακινήτων (Αστυν. Τμήμα) στη Χώρα Κυθήρων (ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ)» (Εισηγητής: Δήμαρχος).
- Έγκριση σκοπιμότητας και όρων σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης του άρθρου 100 του Ν.3852/2010 μεταξύ του Δήμου Κυθήρων και του Δικτύου Συνεργασίας Δήμων Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής για την πράξη «Εκπόνηση μελετών και τευχών δημοπράτησης του έργου “Συντήρηση, ανάδειξη, αποκατάσταση και επανάχρηση δημοτικών ακινήτων ΤΚ Μητάτων (Παλαιό ΔΣ, Κοινοτικό Γραφείο και Περιβάλλων Χώρος) (ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ)» (Εισηγητής: Δήμαρχος).
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Π. ΣΤΑΘΗΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ Ο.Τ.Α.
Για τη δια περιφοράς λήψη απόφασης απαιτείται η συμμετοχή τουλάχιστον του 1/2 των μελών του συλλογικού οργάνου.
- Εκδίδεται η πρόσκληση συνεδρίασης με τα θέματα ημερήσιας διάταξης που αποστέλλεται στα μέλη τρεις (3) τουλάχιστον πλήρεις ημέρες πριν την συνεδρίαση. Στην πρόσκληση αναγράφονται ημέρα και ώρα έναρξης και λήξης της συνεδρίασης, τα θέματα ημερήσιας διάταξης και ο τρόπος διεξαγωγής της.
- Μαζί με την πρόσκληση ή εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος αποστέλλονται οι εισηγήσεις των θεμάτων για τα οποία θα ληφθεί απόφαση.
- Τα συμμετέχοντα στο όργανο μέλη έχουν δικαίωμα να αποστείλουν με email την ψήφο τους επί κάθε θέματος που περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη, το αργότερο μέχρι δύο (2) ώρες μετά την ώρα σύγκλησης του συμβουλίου, όπως αυτή αναγράφεται στην πρόσκληση. Η ψήφος του κάθε μέλους (ναι, όχι, λευκό, παρών) θα αποστέλλεται στο email του προέδρου του οργάνου με ταυτόχρονη κοινοποίηση και στο γενικό email του Δήμου (kythira@otenet.gr).
- Συμμετέχοντα (παρόντα) στη συνεδρίαση θεωρούνται τα μέλη που έχουν αποστείλει την ψήφο τους μέχρι την ώρα που καθορίζεται ανωτέρω, δηλαδή μέχρι την πάροδο δύο (2) ωρών από την ώρα σύγκλησης του συμβουλίου, όπως αυτή αναγράφεται στην πρόσκληση κάθε συνεδρίασης. Τα μέλη που δεν θα αποστείλουν ψήφο μέχρι την ώρα αυτή θεωρούνται μη συμμετέχοντα (απόντα).
- Μέλη που δεν διαθέτουν email μπορούν, εντός του ίδιου ως άνω χρονικού διαστήματος, να ενημερώνουν για την ψήφο τους τηλεφωνικά τον πρόεδρο του οργάνου ή με τηλεομοιοτυπία (fax) στο 2736031919.
- Είναι προφανές ότι στις δια περιφοράς συνεδριάσεις, τα στάδια της συζήτησης, πρωτολογίας και δευτερολογίας παραλείπονται αφού η συνεδρίαση δεν γίνεται με τη συνήθη διαδικασία και δεν υπάρχει φυσική παρουσία.
- Οι αποφάσεις που θα ληφθούν με την δια περιφοράς διαδικασία θα ανακοινωθούν από τον Πρόεδρο του συλλογικού οργάνου στην πρώτη συνεδρίαση μετά τη λήξη των μέτρων αποφυγής διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19.
- Κάθε μέλος του συλλογικού οργάνου μπορεί να ζητά περαιτέρω στοιχεία επί των εισηγήσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες ή τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Γ.Ν.-Κ.Υ. ΚΥΘΗΡΩΝ ‘’ΤΡΙΦΥΛΛΕΙΟ’’ Σας ανακοινώνουμε την πρόσληψη νέου ακτινοδιαγνώστη στο Νοσοκομείο μας, του κυρίου Νικόλαου Υφαντή
Κύθηρα, 10.4.2020
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
2η Δ.Υ.Π.Ε ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΑΙΓΑΙΟΥ
ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ - Κ.Υ.
ΚΥΘΗΡΩΝ ‘’ΤΡΙΦΥΛΛΕΙΟ’’
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗ
Ταχ. Δ/νση: Αρωνιάδικα Κυθήρων
Ταχ. Κωδ: 80 200
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Με προσήλωση στους στόχους μας και ιδιαίτερη χαρά, σας ανακοινώνουμε την πρόσληψη νέου ακτινοδιαγνώστη στο Νοσοκομείο μας, του κυρίου Νικόλαου Υφαντή
Ο εν λόγω Ιατρός, πέραν του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του στον τομέα της επεμβατικής ακτινολογίας, έχει εμπειρία σε τμήμα υπερήχων για εξετάσεις γενικού τύπου (υπερηχογραφήματα άνω κάτω κοιλίας, έσω γεννητικών οργάνων, όσχεου, μαλακών μορίων, τραχήλου και θυρεοειδούς). Εξειδίκευση στην λειτουργική απεικόνιση των αγγείων-τρίπλεξ αγγείων, (καρωτίδων, σπονδυλικών αρτηριών, τρίπλεξ αρτηριών και φλεβών άνω και κάτω άκρων, τρίπλεξ νεφρικών αρτηριών, τρίπλεξ όσχεου , τρίπλεξ πυλαιοσυστηματικού άξονα, έλεγχος αρτηριοφλεβώδους παράκαμψης -fistula).
Επίσης, έχει εμπειρία στον αξονικό τομογράφο, η λειτουργία του οποίου αποτελεί για μας, πρώτης προτεραιότητας δράση, το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η πρόσληψη αυτή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας από το Ακτινολογικό Εργαστήριο του Νοσοκομείου μας.
Με τιμή
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠ. ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΕΚΤΑΚΤΟ | Κλειστά έως τις 10 Μαΐου τα σχολεία και τα πανεπιστήμια
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, με ΚΥΑ που αναμένεται να δημοσιευθεί σήμερα, αποφασίζεται η παράταση της προσωρινής απαγόρευσης λειτουργίας όλων των εκπαιδευτικών δομών, όπως αυτή ρυθμιζόταν στην προηγούμενη ΚΥΑ, έως και τις 10 Μαΐου 2020, για προληπτικούς λόγους, κατόπιν εισήγησης της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού COVID-19.
newsbomb.gr
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Επιστολή ΙΣΚΕ προς την ΔΙΣ
Τα μέλη του
Ι.Σ.Κ.Ε. παραμένουν ευπειθείς στις προσταγές του κράτους ιδίως στην
κοινή υπουργική απόφαση 2867/Υ1 που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ.
872/Β/16-3-2020 και η οποία αφορούσε την αναστολή των λειτουργικών τους
καθηκόντων για λόγους προστασίας του πληθυσμού από την πανδημία.
Δεχθήκαμε την
τελευταία ΚΥΑ, στην οποία εγένετο λόγος για το άνοιγμα των Ιερών Ναών
με την παρουσία τεσσάρων μόνο ατόμων κατά το διάστημα 12 έως 20
Απριλίου, θεωρώντας την ως το μη χείρον βέλτιστον.
Σήμερα,
αίφνης, ανακοινώθηκε πως τις άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος οι Ιεροί
Ναοί θα είναι μεν ανοικτοί για ορισμένες ώρες, όμως δεν θα προσέρχονται
τις ώρες αυτές οι πιστοί για ατομική προσευχή. Ακούστηκε μάλιστα ότι
κατά τις ώρες αυτές θα διεκπεραιώνονται διοικητικές υποθέσεις των
Ενοριών.
Διερωτώμεθα, οι εμπνευστές αυτής της ρύθμισης κατανοούν σε ποιες ημέρες αναφέρονται;
Κατανοούν ότι αναφέρονται στην Μεγάλη Εβδομάδα και δη στην Μεγάλη Παρασκευή;
Μακαριώτατε.
Άγιοι Συνοδικοί. Αυτές τις ημέρες και ιδιαίτερα μετά την σημερινή
ανακοίνωση γινόμαστε δέκτες της αγανάκτησης των πιστών οι οποίοι θεωρούν
ότι εμπαίζονται από τις αποφάσεις της Πολιτείας και της Ιεραρχίας.
Ένα μεγάλο γιατί πλανάται για το που οφείλεται η σκληρή στάση απέναντι στους πιστούς.
-Γιατί στα
σούπερ μάρκετ, στις τράπεζες, στις λαϊκές αγορές να επιτρέπεται η
προσέλευση των ανθρώπων σύμφωνα με τα μέτρα της Πολιτείας και στην
Εκκλησία όχι;
-Γιατί να μην
επιτραπεί η χρήση μεγαφώνων κυρίως τις τρεις τελευταίες ημέρες της
Μεγάλης Εβδομάδος; Παρατηρούμε ότι δεν ισχύει το ίδιο και για άλλες
θρησκείες.
Με τα ανωτέρω
δεν θέλουμε επ’ ουδενί να μας κατατάξετε σ εκείνους που αυτό τον καιρό
προβαίνουν σε συνωμοσιολογίες και καταστροφολογίες.
Μεταφέρουμε την πικρία και την αγανάκτηση των πιστών και ζητάμε το αυτονόητο:
Τις ώρες που
έχει ανακοινωθεί ότι θα είναι ανοικτοί οι Ιεροί Ναοί, να μπορεί όποιος
από τους πιστούς θέλει, να περνά για ολιγόλεπτη προσευχή, κάτι που τόσο
πολύ αυτό τον καιρό έχουν ανάγκη, σεβόμενοι τα μέτρα της Πολιτείας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Πρωτοπρεσβύτερος Πρωτοπρεσβύτερος
Γεώργιος Σελλής Βασίλειος Χρηστίδης
Πρωτοπρεσβύτερος Πρωτοπρεσβύτερος
Γεώργιος Σελλής Βασίλειος Χρηστίδης
romfea.gr
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
¨LINE¨ΜΕΤΑΔΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΧΩΡΑΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΑΠΟΨΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/04
Ζωντανή Μετάδοση από τον ADELIN 107,3 FM
Και διαδικτυακά
Παρασκευή ΣΤ’ Ἑβδομάδος, 10 Ἀπριλίου 2020, ὥρα 7 μ.μ.,
Ἀκολουθία Ἀποδείπνου μετά τοῦ Κανόνος εἰς τόν ἅγιον Λάζαρον.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΠΡΟΒΑΤΑΚΙΑ
...ήταν μια Παρασκευή.
Απόγευμα και ο ουρανός είχε βάλει τα γκρίζα του. Οι πρώτες στάλες είχαν
αρχίσει να πιτσιλάνε την άνυδρη γη και να την μουσκεύουν. Οι στάλες
πύκνωσαν και άρχισαν να σβήνουν τα σχέδια στο χώμα. Τα σχέδια απόδρασης
που είχαν γίνει από την ομάδα των ατάκτων. Δεν χρειάζονταν πια.Το
εγχείρημα των ατάκτων είχε περάσει από τον νου στην καρδιά. Οι πρώτες
αστραπές είχαν κάνει την εμφάνισή τους στις κορυφογραμμές με τον υπόκωφο
θόρυβο τους να τις ακολουθεί. Η γη θρηνούσε. Οι προβατόσχημοι λύκοι
είχαν λουφάξει, σίγουροι ότι κανένα προβατάκι δεν θα έκανε την αποκοτιά.
Οι έμποροι σίγουροι και αυτοί ότι τα σχέδια τους είχαν εμπεδωθεί και με
μαθηματική ακρίβεια θεωρούνταν επιτυχημένα, ροχάλιζαν ρυθμικά με τα
μούτρα ακουμπισμένα στα τραπέζια τους. Μαζί και οι βοσκοί, που τους
κάναν παρέα. Μοναχά κάπου - κάπου κάποιος από τους βοσκούς, πεταγόταν
και σαν ενοχλημένος έριχνε μια-δυο ματιές γύρω του και... άλλαζε πλευρό.
Το ρόγχισμα συνεχιζόταν αμείωτο.
Η ώρα είχε φθάσει. Ή
τώρα ή ποτέ. Δύο σκιές μέσα στο μισοσκόταδο αθόρυβα κινούμενες πλησίασαν
την μάνδρα. Ήταν τα τσοπανόπουλα. Έξω από το διπλομανταλωμένο πορτί και
σε κάποια μικρή απόσταση από το μαντρί τα τσοπανόσκυλα είχαν πάρει ήδη
τις θέσεις τους. Ήξεραν την δουλειά τους. Κάποια από αυτά θα τρέχαν με
το σύνθημα που θα δινόταν μπροστά, κάποια στο πλάι για ασφάλεια και
κάποια πίσω για να φυλάνε τα νώτα του κοπαδιού. Στην μέση θα έμπαινε το
ευλογημένο ποίμνιο. Έπρεπε πάση θυσία, να τρέξουν αμείωτα για μία
τουλάχιστον μέρα. Δύσκολο; Ακατόρθωτο; Και τι με αυτό; Σε μια μέρα θα
φθάνανε στο πανευφρόσυνο λιβάδι. Εκεί ήξεραν ότι ήταν ασφαλή. Μα όχι
μόνο αυτό, αλλά θα ήταν και μακάρια και τρισευτυχισμένα. Θα είχαν βοσκή.
Εκεί θα βλέπανε επιτέλους και τον αγαπημένο τους Αρχιποίμενα. Ποτέ δεν
τα είχε προδώσει. Πόσο τα αγαπούσε! Θα πέθαινε για αυτά. Σάμπως τώρα,
για να σώσει το ένα που κινδύνευε δεν τα είχε αφήσει;
Μέσα στο μαντρί όλα ήταν
στην θέση τους. Μπροστά τα κριάρια. Μπορεί την πόρτα να την είχαν
ξεμανταλώσει τα τσοπανόπουλα πριν λίγο, μα ένα σπρώξιμο το ήθελε. Στην
μέση θα μπαίναν τα πιο ασθενικά από τα προβατάκια και πίσω τα άτακτα, σε
περίπτωση που οι λύκοι παίρναν χαμπάρι. Η ώρα κόντευε. Οι καρδιές
χτυπούσαν σαν τις στάλες, που πιο γοργά τώρα συνέχιζαν να πέφτουν αυτή
την Παρασκευή. Τι μέρα και αυτή! Τι πράμα ήταν αυτό, λες και ο ουρανός
έκλαιγε με λυγμούς και τα συμπονούσε τα προβατάκια μας .... για την
μεγάλη αδικία αυτή που γινόταν μέρες τώρα εις βάρος τους. Μα....
Ω!!! Θεέ μου... τι ήταν
αυτό; Στην αρχή φάνηκε σαν κάτι βαρύ να έπεσε καταγής. Ένα τρέμουλο της
γης ελαφρό, που ολοένα και γινόταν πιο αισθητό. Το τρέμουλο έγινε
κούνημα. Το κούνημα ταρακούνημα. Το ταρακούνημα.... σεισμός. Νά! Ο
ουρανός σχίστηκε από μια μεγάλη αστραπή, όπως επιδέξια και εύκολα σχίζει
μια ράφτρα το μεταξωτό ύφασμα. Φώς! Ένα αλλοτινό φως έλαμψε τα πάντα,
τόσο καθαρά και κρυστάλλινα, όσο ξεκάθαρα φαίνεται ο βυθός με τα
πολύχρωμα βοτσαλάκια του σε μια θάλασσα σαν γυαλί. Καμιά σκιά πουθενά.
Τα πάντα ένα φως!
Οι λύκοι από το πρώτο
κιόλας κούνημα είχαν λακίσει με την ουρά στα σκέλια, το ίδιο και οι
έμποροι με κάποιους βοσκούς. Λιποθυμιά τους ήρθε από το αναπάντεχο. Ούτε
που πρόλαβαν να σαλεύσουν από το ξαφνικό. Κάποιοι βοσκοί είχαν πέσει
καταγής και λέγαν ότι προσευχές θυμούνταν από το δημοτικό, που μετά βίας
κάποιοι είχαν βγάλει. Για να σταθούν στα πόδια τους ούτε κουβέντα. Τα
προβατάκια...
Ω! τα προβατάκια τον
ένοιωθαν να έρχεται. Παρότι είχαν μείνει εκστατικά να κοιτούν τον
πενταφώτεινο ουρανό...Πόσο τον ένοιωθαν. Ήταν αυτός. Ήταν αυτός που
περίμεναν μαρτυρικά και ποθούσαν. Οι παλμοί στις καρδιές τους είχαν
αρχίσει να συντονίζονται με τα βήματα του που όλο και πλησίαζαν.
Γνώριζαν την κίνηση του, την περπατησιά του, την ανάσα του, την μυρωδιά
του. Οι ξύλινοι φράχτες είχαν πέσει. Τα σχέδια των ατάκτων, ήταν εντελώς
άχρηστα πια. Άργησε... μα ήρθε, τόσο αναπάντεχα, στο αμήν... όπως
άλλωστε πάντοτε συνήθιζε.
Πρώτα συνήλθαν τα
τσοπανόπουλα και άρχισαν να παίζουν τρελά τις φλογέρες τους από την χαρά
τους. Τα τσοπανόσκυλα όλο χαρά και αυτά τρέχαν, και εκείνα δεν ξέραν
που. Τα προβατάκια από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν στο πιότερο
χλοερό και πλούσιο λιβάδι πού 'χαν αντικρίσει ποτέ για να τρυφήσουν με
την καρδιά τους. Μα ήδη ήταν χορτασμένα. Τους έφθανε ότι ήταν εκεί δίπλα
τους. Τους έφθανε η παρουσία του Αρχιποίμενα. Τους έφθανε το χάδι που
είχε αρχίσει ο Αρχιποίμενας να μοιράζει απλόχερα στις παχιές γούνες
τους. Και εκείνος χαιρόταν με αυτά και έπαιζε μαζί τους κυνηγώντας τα,
και ανεβάζοντας τα στους γερούς ώμους του. Ήταν ένα αναστάσιμο πανηγύρι
που θα έμενε αξέχαστο στο ευλογημένο ποίμνιο του Αρχιποίμενά μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ! ! !
παπα-Παύλος Καλλίκας
sembreviva2.blogspot.com
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Πέμπτη 9 Απριλίου 2020
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ”Ε/Γ-Ο/Γ ΙΟΝΙΟΝ”ΤΩΝ ΜΗΝΑ ΣΤΑΘΑΚΗ-ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ
ΑΠΟ .kaipoutheos.gr
Το «ΙΟΝΙΟΝ» αγαπήθηκε πάρα πολύ στη Σίφνο.
Πρωτοδρομολογήθηκε στη γραμμή μας το 1978 και παρέμεινε μέχρι το 1992.
Δεκατέσσερα χρόνια γεμάτα όμορφα ταξίδια.
Το πλοίο ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα το 1971.
Ξεκίνησε δρομολόγια στη γραμμή από Πάτρα για Σάμη-Ιθάκη για την εταιρεία των αδελφών Στρίντζη.
Το 1978 πέρασε στους εφοπλιστές Μηνά Σταθάκη και Βασίλη Μανούσο και ήρθε στις Δυτικές Κυκλάδες.
Παράλληλα έκανε και την άγονη της Πελοποννήσου.
Συνήθως τις τέσσερις ημέρες ήταν στις Δυτικές Κυκλάδες και τις τρεις στην άγονη μέχρι το Καστέλι.
Το moto του ήταν “Σύνδεση Πελοποννήσου-Κρήτης και Δυτικών Κυκλάδων».
Η Μεγάλη Τετάρτη του 1978
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την τρομερή Μεγάλη Τετάρτη του 1978 όταν το «ΙΟΝΙΟΝ» έκανε σχεδόν μιάμισι ώρα για να δέσει στη Σίφνο;
Ο πουνέντες ήταν αγριεμένος και αντιμαχόταν για τα καλά το πλοίο.
Ο καπετάνιος επί μιάμιση ώρα προσπαθούσε να δέσει το πλοίο και στο τέλος τα κατάφερε.
Τότε το πλοίο έδενε στο κεφαλόσκαλο του μώλου και ίσα-ίσα χωρούσε ο καταπέλτης του πλοίου στο μώλο. Τόσο στενός ήταν ο μώλος. Στη συνέχεια, βέβαια, επεκτάθηκε το 1989 και μέχρι σήμερα το πλοίο συνήθως δένει κάθετα σε σχέση με τον παλιό.
Πλοίαρχός του πλοίου ήταν τότε ο Καπετάν-Λάζαρος Γαβαλάς.
Ο καπετάν-Λάζαρος πάνω στη μανούβρα ζορίστηκε πολύ και για λόγους υγείας αποχώρησε από την εταιρεία. Στη συνέχεια δούλεψε για την εταιρεία του Νομικού, αλλά τη Σίφνο ποτέ δεν την ξέχασε. Επιστρέφει και αυτός συχνά,ιδίως κατά τον μεγάλο εορτασμό της Παναγίας της Χρυσοπηγής.
1978-1992
Δεκατέσσερα ευτυχισμένα χρόνια
Στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων το «ΙΟΝΙΟΝ» έδωσε πραγματικά ρέστα.
Αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο και πρόσφερε πολλά στα νησιά μας.
Η Σίφνος είχε πάντα πολλά φορτηγά.
Ο κυρ-Αντώνης ο Μάμιδας μόλις το είδε το «ΙΟΝΙΟΝ» ενθουσιάστηκε.
Πίστεψε ότι η περιπέτεια να μπεις στο πλοίο το καλοκαίρι θα έπαιρνε επιτέλους τέλος. Πολύ σύντομα αποδείχθηκε ότι το καλοκαίρι και το «ΙΟΝΙΟΝ» άφηνε φορτηγά έξω για να πάρει Ι.Χ. στη θέση τους.
Μόνο με το «Μήλος Εξπρές» η κατάσταση βελτιώθηκε και μειώθηκαν τα φορτηγά που έμεναν έξω από το πλοίο.
Σε σχέση με το «Κατερίνα» η βελτίωση ήταν αισθητή.
Αλλά, σε σχέση με τα σημερινά πλοία το “ΙΟΝΙΟΝ” θα έμοιαζε σήμερα πολύ μικρό, πιο πολύ σαν ένα μεγάλο καΐκι συγκριτικά με το «ΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΣ».
Κάθε Κυριακή κατεβαίναμε στις Καμάρες για να δούμε πώς θα κατάφερνε να χωρέσει όλα τα φορτηγά που περίμεναν με αγωνία για να επιβιβαστούν.
Ο Μάμιδας, ο Κασαγιώνης,ο Δεπάστας, ο Μιχάλης, ο Αγγελάς έδωσαν ομηρικές μάχες εκείνα τα χρόνια για να μπουν στο πλοίο.
Το ταξίδι με το «ΙΟΝΙΟΝ»
Το ταξίδι με το «ΙΟΝΙΟΝ» για τη Σίφνο ήταν πάντα απολαυστικό.
Ακόμα και όταν ο καιρός ήταν φρεσκαρισμένος και το καράβι τσαλαβουτούσε στη θάλασσα σαν καρυδότσουφλο.
Ταξίδι απολαυστικό αρκεί να μην ζαλιζόσουν και να μην φοβόσουν.
Όμως εκείνη την εποχή μας φαινόταν πολύ μεγάλο.
Γι’ αυτό τα ταξίδια με το “Ιόνιον” ήταν πραγματικά ταξίδια που συνοδεύονταν μερικές φορές από πολύ κούνημα, πολύ βρέξιμο και πολλές φωνές από τους τουρίστες που απολάμβαναν την όλη φάση.
Σήμερα είναι όλα πιο άνετα και πιο χλιδάτα. Λείπει, όμως, εκείνο το στοιχείο της περιπέτειας (τουλάχιστον για μερικούς).
Το μοιραίο ατύχημα
Το μοιραίο ατύχημα έγινε το 1992 στο δρομολόγιο από Καστέλι για Κύθηρα, με πλοίαρχο τον Ανδρέα Μπενάκη. Ως προς τις συνθήκες, το ναυάγιο έμοιαζε με αυτό του “Νηρέα” στον Κάβο Σίδερο. Αναίμακτο και χωρίς ιδιαίτερες παράπλευρες απώλειες (εκτός, βέβαια, από το ίδιο το πλοίο).
Τα οχήματα παρελήφθησαν από το “Μάρθα”, το πλοίο του Μοίρα.
Ο καπετάν-Βασίλης ο Λεονταράκης
Ας αφήσουμε τον καπετάν-Βασίλη Λεονταράκη να μας αφηγηθεί εκείνη την πραγματικά πολύ όμορφη εποχή. Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης από το Τσιρίγο υπηρέτησε για χρόνια στο πλοίο και ήταν αυτός που παρέλαβε τα οχήματα με το «Μάρθα» τον Οκτώβρη του 1992. Τα παιχνίδια της μοίρας και της ζωής.
Καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης:
«Στην ακτοπλοΐα είχα την τύχη να εργαστώ στα πλοία του Μηνά Σταθάκη και του Βασίλη Μανούσου, το «Ιόνιον» και το «Μήλος Εξπρές». Στην ακτοπλοΐα ήρθα το 1981 ως ύπαρχος με καπετάνιο τον καπετάν-Γιώργη Σιγάλα από την Οία της Σαντορίνης.
Είχα την τιμή να μαθητεύσω την τέχνη της ακτοπλοΐας δίπλα στο καπετάν-Γιώργη Σιγάλα, ένα πραγματικό βράχο. Και μιλάμε πρώτα για τον άνθρωπο και μετά για τον πλοίαρχο. Για 3,5 χρόνια δουλέψαμε μαζί και δεθήκαμε οικογενειακά. Μεγάλωνε μαζί με μένα τα παιδιά μου και τα αγκάλιαζε με αγάπη όταν ταξίδευαν στο καράβι». Θυμάται χαρακτηριστικά ότι ο καπετάν-Γιώργης ψάρευε από τη βαρδιόλα του «Ιόνιον» για να μπορέσουν να κάνουν ψαρόσουπα για τα παιδιά. Και, μάλιστα, αν δεν έπιανε όλα τα ψάρια το βαπόρι δεν έφευγε. Εγώ του έλεγα ότι πρέπει να φύγουμε και εκείνος μου έλεγε «Περίμενε, να βγάλω όλα τα ψάρια για την Αγγελική και μετά θα φύγουμε».
Με το «Ιόνιον» ταξίδευαν στη γραμμή των Κυθήρων και τη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.
Από Πειραιά αναχωρούσε κάθε Δευτέρα, στις 09:00 πρωΐ, για την άγονη των Κυθήρων με προσεγγίσεις σε Κυπαρίσσι-Γέρακα-Μονεμβάσια-Νεάπολη- Ελαφόνησο-Αγία Πελαγία-Γύθειο-Καψάλι-Αντικύθηρα-Καστέλι και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά την Τετάρτη το πρωΐ.
Την Τετάρτη το πρωΐ αναχωρούσε για Κύθνο-Σέριφο-Σίφνο-Κίμωλο-Μήλο και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά τα ξημερώματα της Πέμπτης.
Κάθε Πέμπτη, στις 09:00 πρωΐ, αναχωρούσε για Μονεμβασία-Νεάπολη-Αγία Πελαγία-Γύθειο-Καψάλι-Αντικύθηρα-Καστέλι.
Κάθε Σάββατο πρωΐ αναχωρούσε για Κύθνο-Σέριφο-Σίφνο-Κίμωλο-Μήλο, διανυκτέρευση στον Αδάμαντα της Μήλου και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά το βράδυ της Κυριακής. Κάθε Κυριακή το βράδυ είχαν τη μόνη διανυκτέρευση στο λιμάνι του Πειραιά. Και όλα αυτά συνέβαιναν όταν δεν υπήρχαν απαγορευτικά που τους υποχρέωναν συχνά σε μεταβολές των δρομολογίων.
Η Παναγία η Χρυσοπηγή
«Με το «Ιόνιον» μεταφέραμε κάθε χρόνο την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής στη Σίφνο. Ακόμα και τώρα συνεχίζω να επισκέπτομαι τη Σίφνο κατά την εορτή της Χρυσοπηγής. Και οι Σιφνιοί ποτέ δεν μας ξεχνούν και μας περιποιούνται δεόντως. Οι σχέσεις που δημιουργήθηκαν εκείνα τα χρόνια διατηρούνται ακόμα. «Οι Σιφνιοί μας τιμούν με τον πιο όμορφο τρόπο».
Δεν ξεχνά ποτέ, αλλά και δεν τον ξεχνούν ποτέ οι ναυτικοί της Σίφνου, ο πράκτορας της Σίφνου, ο Γιάννης ο Ξύδης, οι επιβάτες της γραμμής και οι φορτηγατζήδες, μόνιμοι σύντροφοι χειμώνα-καλοκαίρι».
Οι φωτογραφίες με τον καπετάν-Βασίλη Λεονταράκη να κρατά την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής είναι πολύ νοσταλγικές, τραβηγμένες τριάντα ένα χρόνια πριν, στα 1989.
Είναι μάλιστα σημαντικό να πούμε πως οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Γιάννη το Βασσάλο από τα Εξάμπελα, τον Γιάννη του Διαμάντου, ο οποίος λίγους μήνες πριν μίσεψε για το τελευταίο μεγάλο ταξίδι.
Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης συνεχίζει:
«Το «Ιόνιο» άφησε πραγματικά μεγάλη ιστορία. Και παρόλο που ήταν ένα βαπόρι δύσκολο τόσο για τον καπετάνιο όσο και για το πλήρωμα του, όλα γίνονταν πιο εύκολα χάρη στο καλό οικογενειακό κλίμα που υπήρχε μέσα στο πλοίο. Ήταν καλές και αγνές εποχές Οι πλοιοκτήτες ήταν συνεχώς δίπλα στο πλήρωμα εκείνες τις εποχές. Και όποιος ήθελε χρήματα, οι πλοιοκτήτες ήταν έτοιμοι να του καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη. Ο μικρότερος μέσα το πλοίο ήταν 10 χρόνια μέσα στο καράβι. Όποιος πήγαινε μέσα δεν έφευγε».
Ο Μηνάς ο Σταθάκης από τα Βάτικα της Λακωνίας ήταν πιο γνωστός και είχε περισσότερες συναναστροφές με τον κόσμο. Ο Βασίλης ο Μανούσος έμενε περισσότερο στο γραφείο του. Ήταν επιχειρηματίες που ξεκίνησαν από αλιείς και χάρη στην τύχη τους και την εξυπνάδα τους κατάφεραν και έκαναν αυτά τα πλοία στα οποία ο κόσμος έφαγε γλυκό ψωμί. Τα πλοία ήταν ο «Κανάρης», το «Ιόνιον» και το «Μήλος Εξπρές». Είχαν ακόμα και ένα άλλο ferry boat, το «Νήσος
Ρόδος», το πρώην «Ρεννέτα» του Κώστα Λάτση. Στο πλοίο αυτό σημειώθηκε φωτιά και, ευτυχώς, δεν υπήρχαν θύματα. Καπετάνιος τότε στο «Νήσος Ρόδος» ήταν ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας και στο σημείο του ατυχήματος έσπευσε να βοηθήσει ο καπετάν-Κούλης Μαστροκόλιας με το «Αλκυών».
Στην Ελαφόνησο ο πρώτος καταπέλτης που έπεσε ήταν αυτός της παντόφλας «Ελαφόνησος». Και το πρώτο πλοίο κλειστού τύπου ήταν το επιβατηγό/οχηματαγωγό «Κυκλάδες» των αδελφών Αγαπητού.
Στο «Ιόνιον», ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης έμεινε μέχρι το 1990. Και στην πορεία έπιασε στο πλοίο αυτό πλοίαρχος γύρω στο 1987. Το 1988 πήγε στην Αγγλία για να παραλάβει το «Μήλος Εξπρές» (πρώην “Vortigern”).
«Το πλοίο το φέραμε στο Πέραμα για τη μετασκευή του και την πρώτη ημέρα των ταξιδιών του το πλοίο παραδόθηκε στον πλοίαρχο Γιώργη Σιγάλα. Και εγώ τότε γύρισα πλοίαρχος στο καράβι μου, το «Ιόνιον».
Ο καπετάν-Βασίλης θα μείνει στο «Ιόνιον» μέχρι το 1990. Όμως ο φόρτος εργασίας ήταν ιδιαίτερα βαρύς, μιας και στα δρομολόγια που αναφέρθηκαν παραπάνω προστέθηκε και ένα ακόμα δρομολόγιο άγονης γραμμής για Ανατολικές Κυκλάδες, από Πειραιά για Σύρο-Πάρο-Νάξο –Ηρακλειά-Σχοινούσα-Κουφονήσι-Κατάπολα-Αιγειάλη-Δονούσα-Αστυπάλαια. «Με το πλοίο αυτό συμπλήρωνα σε μια εβδομάδα εβδομήντα τρεις προσεγγίσεις. Και το συγκεκριμένο πλοίο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για όλες αυτές τις προσεγγίσεις. Κύθηρα-Ανατολικές Κυκλάδες-Κύθηρα-Δυτικές Κυκλάδες. Κάπου εκεί κουράστηκα και έφυγα από το «Ιόνιον».
Πολύ γρήγορα βρέθηκε στο «Μαρθάκι» της εταιρείας του Μοίρα.
«Κάθε Σεπτέμβριο παίρναμε από τα Κύθηρα έναν άνθρωπο με ένα τρακτέρ με δύο βυτία που τα έφερνε στο Καστέλι για να φορτώσει μούστο. Και μετά έφερνε τον μούστο στα Κύθηρα και έπαιρναν τα γεροντάκια για να έχουν το κρασάκι τους. Συχνά τον περιμέναμε για να τον εξυπηρετήσουμε. Και κάποια στιγμή έγινε μια παρεξήγηση στο καράβι και το θέμα έφτασε μέχρι τα γραφεία. Ρωτήθηκα από τον Μηνά το Σταθάκη και του εξήγησα ότι καθυστέρησα την αναχώρηση του πλοίου για να περιμένω αυτόν τον άνθρωπο να φέρει και το δεύτερο βυτίο με τα μούστο. Του τόνισα ότι για μένα το βαπόρι έκανε άγονη γραμμή και το να περιμένω αυτόν τον άνθρωπο που κουβαλούσε το μούστο ήταν μια κοινωνική παροχή για το νησί». Και ο Μηνάς ο Σταθάκης μου τόνισε «Είσαι λεβέντης και έτσι θέλω να κάνεις. Εμείς θα κάνουμε άγονη γραμμή και θα προσφέρουμε». Αυτές ήταν οι αρχές του Μηνά του Σταθάκη.
Ο Μηνάς ο Σταθάκης ήταν δεινός ψαράς. Τον παίρναμε συχνά μαζί μας στις Κυκλάδες τα Σαββατοκύριακα. Και αυτός πολλές φορές πήγαινε να ψαρέψει με το καΐκι του πράκτορα. Και, ειδικά τον Μάϊο και τον Ιούνιο έπιανε πάρα πολλές μένουλες. Ήταν τόσο δεινός, αλλά και τόσο τυχερός ψαράς που οι ποσότητες των ψαριών που έπιανε ήταν πολύ μεγάλες, ακόμα και 15 τελάρα με ψάρια. Και όταν επιστρέφαμε στον Πειραιά, όλα τα μέλη του πληρώματος περνούσαν από τη σκάλα και αυτός τους γέμιζε μια σακούλα με δυο-τρία κιλά μένουλες. Και επειδή οι μένουλες ήταν πολλές και περίσσευαν, έρχονταν και οι λιμενικοί, οι ταξιτζήδες και διάφοροι του λιμανιού και έπαιρναν και αυτοί με τη σειρά τους μένουλες. Και στα γραφεία της εταιρείας στο Μέγαρο Τυπάλδου, συχνά τον έβλεπε κανείς να μπαλώνει δίχτυα.
«Κάθε Κυριακή στο δρομολόγιο της επιστροφής για Πειραιά με το «Ιόνιον» γινόταν μάχη για το ποιο φορτηγό θα πρωτομπεί στο καράβι, αλλά και με ποιον τρόπο θα μπει. Από τη Μήλο είχαμε τότε πολλά φορτηγά, καθώς οι Βαμβακάρηδες είχαν, ήδη, αγοράσει αρκετά μεγάλα φορτηγά. Στη Σίφνο θυμάμαι το Μάμιδα και τον Αγγελά. Το «Ιόνιον» έπαιρνε 12 φορτηγά και 40 αυτοκίνητα, ή 85 αυτοκίνητα αν έπαιρνε μόνο αυτοκίνητα. Και με την εταιρεία του καπετάν-Κώστα του Βεντούρη υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός, αλλά ποτέ δεν φτάναμε στα άκρα. Το «Κίμωλος» ήταν και αυτό ένα θαυμάσιο βαπόρι. Όμως, η αγάπη της γραμμής ήταν το «Ιόνιον». Τους πολλούς και καλούς πελάτες τους είχε το «Ιόνιον». Ο κόσμος το ένιωθε σαν το σπίτι του. Και η χαρά των μικρών παιδιών ήταν να έρθουν στη γέφυρα και να σφυρίξουν. Η σφυρίχτρα του ήταν η πιο γλυκιά σφυρίχτρα. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη βεράντα του πλοίου με το ξύλινο κατάστρωμα. Και η ταχύτητα του πλοίου ήταν αρκετά καλή για την εποχή. Ειδικά μετά τη δεξαμενή, πιάναμε άνετα τα 17 μίλια».
Και φθάνουμε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή τον Οκτώβριο του 1992 όταν το «Ιόνιον» προσάραξε στη Γραμβούσα με πλοίαρχο τον καπετάν-Ανδρέα Μπενάκη:
«Ένα πρωϊνό του Οκτωβρίου βρισκόμουν στο Γύθειο με το «Μάρθα». Με φωνάζει ο πράκτορας, ο Θόδωρος ο Ροζάκης, και μου λέει ότι με θέλει ο Μηνάς ο Σταθάκης. Τον παίρνω τηλέφωνο και μου λέει «Βασίλη, βοήθα με. Το «Ιόνιον» είναι σκαρωμένο στη Γραμβούσα. Θέλω να πας να μου το ξεφορτώσεις με το «Μάρθα». Του απάντησα ότι εγώ ήμουν πανέτοιμος και το μόνο που ζήτησα ήταν να συνεννοηθεί πρώτα με την εταιρεία».
«Πράγματι, πήρα ένα σήμα από το λιμεναρχείο για να πάμε να πάρουμε τα οχήματα από το «Ιόνιον». Το σήμα όριζε ότι το όλο operation θα πραγματοποιηθεί με ευθύνη των δύο πλοιάρχων. Και, συνιστούσε μόνο να γίνει η επιχείρηση με καλές καιρικές συνθήκες. Πράγματι, πήγαμε, ρίξαμε τον καταπέλτη στον καταπέλτη του «Ιόνιον» και πήραμε όλα τα οχήματα από το «Ιόνιον» και μαζί με αυτά και μία μπουλντόζα 70 τόνων. Και πήγαμε στη Νεάπολη και αποβιβάσαμε τα αυτοκίνητα. Το πλοίο έμεινε σκαρωμένο στη Γραμβούσα μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου 1992, ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Την ημέρα εκείνη έφυγε από τον κόσμο ο καπετάν-Γιώργης ο Σιγάλας και την ίδια ημέρα εχάθηκε και το «Ιόνιον» από την επιφάνεια της θάλασσας. Εβυθίσθη την ημέρα εκείνη. Μέχρι την ημέρα εκείνη φαινόταν το κατάρτι του. Και στους δύο μήνες που μεσολάβησαν το πλοίο έγερνε ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα που περνούσε, μέχρι που χάθηκε οριστικά».
Όταν ο ίδιος αντίκρυσε το «Ιόνιον» σκαρωμένο πάνω στο βράχο ένιωσε πολύ άσχημα, δύσκολα συναισθήματα, μιας και στο πλοίο αυτό μεγάλωσαν και τα τρία του παιδιά. Και δεν θα ήθελε ποτέ να έχει την τύχη να αναλάβει ο ίδιος αυτή τη μεταφορά των οχημάτων από το αγαπημένο του πλοίο. Όμως, έπρεπε να το κάνει για να τιμήσει αυτή τη λαμαρίνα που ήταν εκεί και πάλευε με τα κύματα να βυθιστεί.
Ο καπετάν-Βασίλης ταξίδεψε σε μια άλλη εποχή, ολότελα διαφορετική από τη δική μας.
Ταξίδευαν τότε άνθρωποι που δεν είχαν οικονομική άνεση. Και όταν βρισκόμασταν με απαγορευτικό για μία και δύο ημέρες, οι άνθρωποι δεν είχαν την άνεση να πάνε να φάνε σε εστιατόριο. Και τότε έλεγα στον Μηνά το Σταθάκη να τους ετοιμάσουμε μία μακαρονάδα και αυτός φυσικά αμέσως συμφωνούσε. Και τους δίναμε και κρεβάτι.
«Μια φορά πηγαίναμε στην Κίμωλο με το «Ιόνιον» με σορόκο 7-8 μποφώρ. Το πλοίο δεν ήταν δυνατόν να προσεγγίσει στην Κίμωλο, καθώς το κύμα σκέπαζε για τα καλά το μόλο. Η μόνη επιβάτις για το νησί ήταν μια γιαγιά. Μόλις βάλαμε ρότα για τη Μήλο, η γιαγιά ανέβηκε στη γέφυρα για να διαμαρτυρηθεί για τη μη προσέγγιση στο νησί. Της είπα ότι θα πάμε στη Μήλο, θα της δώσουμε κρεβάτι σε μια καμπίνα και θα φάει στο καράβι και το πρωΐ που θα είναι σπασμένος ο καιρός θα την αφήσουμε στην Κίμωλο. Η γιαγιά τότε μου λέει ότι δεν της αρέσει το φαΐ του καραβιού και προτιμά να φάει έξω». Και τότε ο καπετάν-Βασίλης έβγαλε και της έδωσε εκατό δραχμές και η γιαγιά τα πήρε.
«Με το «Ιόνιον» πρόλαβα την Κίμωλο χωρίς μόλο και η αποβίβαση γινόταν με λάντζες. Το ίδιο γινόταν και στα Αντικύθηρα και στην Ελαφόνησσο, αποβίβαση με λάντζες. Στο Κυπαρίσσι είχαν, αρχικά, μια βουλιαγμένη μαούνα και την είχαν κάνει μόλο με τσιμέντο. Αργότερα έκαναν κανονικό λιμάνι στο χωριό και πηγαίναμε εκεί και το «Θησεύς». Με το «Θησεύς» πιάσαμε κάποιες φορές και στον Γέρακα, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια οι επιβάτες για τα λιμάνια αυτά μειώνονταν και σιγά-σιγά τα λιμάνια κόπηκαν από το δρομολόγιο.
Όταν πρωτοπήγα στο «Ιόνιον» υπήρχε ακόμα η άγονος γραμμή του Πόρτο-Κάγιου, κάτω από το Γύθειο. Ήταν το τελευταίο ταξίδι που γινόταν εκεί. Κει μπήκαμε και στο Πόρτο-Κάγιο, όπου η αποβίβαση γινόταν με βάρκες.
Στα Αντικύθηρα είχαμε πολλά προβλήματα και χάναμε προσεγγίσεις, ειδικά όταν η αποβίβαση γινόταν ακόμα με βάρκες. Οι άνθρωποι αυτοί περίμεναν να τους πάμε αλεύρι, φάρμακα. Μια γερόντισσα στα Αντικύθηρα ζύμωνε και περίμενε να της πάμε το αλεύρι από την Κρήτη για να ζυμώσει. Και κάποια φορά κάναμε 10 μέρες να πιάσουμε και η γιαγιά περίμενε το αλεύρι για να κάνει ψωμί»
Αυτό είναι το «Ιόνιον» και αυτός είναι ο κόσμος της παλιάς ακτοπλοΐας.
Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης μας τον περιέγραψε με τρόπο γλαφυρό.
Ως KAIPOUTHEOS.GR αφιερώνουμε το μικρό αυτό αφιέρωμα στη μνήμη του καπετάν-Γιώργη Σιγάλα, του Μηνά Σταθάκη,του Βασίλη Μανούσου, του Παναγιώτη Πασσάκου, του Γιάννη του Βασσάλου και όλων όσων ταξίδεψαν με τα πλοία με το «ΣΜ» και έχουν φύγει για να συναντήσουν το «ΙΟΝΙΟΝ» και το «ΜΗΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ» σε πιο γαλήνιες και ήρεμες θάλασσες.
ΠΗΓΗ .kaipoutheos.gr
Το «ΙΟΝΙΟΝ» αγαπήθηκε πάρα πολύ στη Σίφνο.
Πρωτοδρομολογήθηκε στη γραμμή μας το 1978 και παρέμεινε μέχρι το 1992.
Δεκατέσσερα χρόνια γεμάτα όμορφα ταξίδια.
Το πλοίο ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα το 1971.
Ξεκίνησε δρομολόγια στη γραμμή από Πάτρα για Σάμη-Ιθάκη για την εταιρεία των αδελφών Στρίντζη.
Το 1978 πέρασε στους εφοπλιστές Μηνά Σταθάκη και Βασίλη Μανούσο και ήρθε στις Δυτικές Κυκλάδες.
Παράλληλα έκανε και την άγονη της Πελοποννήσου.
Συνήθως τις τέσσερις ημέρες ήταν στις Δυτικές Κυκλάδες και τις τρεις στην άγονη μέχρι το Καστέλι.
Το moto του ήταν “Σύνδεση Πελοποννήσου-Κρήτης και Δυτικών Κυκλάδων».
Η Μεγάλη Τετάρτη του 1978
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την τρομερή Μεγάλη Τετάρτη του 1978 όταν το «ΙΟΝΙΟΝ» έκανε σχεδόν μιάμισι ώρα για να δέσει στη Σίφνο;
Ο πουνέντες ήταν αγριεμένος και αντιμαχόταν για τα καλά το πλοίο.
Ο καπετάνιος επί μιάμιση ώρα προσπαθούσε να δέσει το πλοίο και στο τέλος τα κατάφερε.
Τότε το πλοίο έδενε στο κεφαλόσκαλο του μώλου και ίσα-ίσα χωρούσε ο καταπέλτης του πλοίου στο μώλο. Τόσο στενός ήταν ο μώλος. Στη συνέχεια, βέβαια, επεκτάθηκε το 1989 και μέχρι σήμερα το πλοίο συνήθως δένει κάθετα σε σχέση με τον παλιό.
Πλοίαρχός του πλοίου ήταν τότε ο Καπετάν-Λάζαρος Γαβαλάς.
Ο καπετάν-Λάζαρος πάνω στη μανούβρα ζορίστηκε πολύ και για λόγους υγείας αποχώρησε από την εταιρεία. Στη συνέχεια δούλεψε για την εταιρεία του Νομικού, αλλά τη Σίφνο ποτέ δεν την ξέχασε. Επιστρέφει και αυτός συχνά,ιδίως κατά τον μεγάλο εορτασμό της Παναγίας της Χρυσοπηγής.
1978-1992
Δεκατέσσερα ευτυχισμένα χρόνια
Στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων το «ΙΟΝΙΟΝ» έδωσε πραγματικά ρέστα.
Αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο και πρόσφερε πολλά στα νησιά μας.
Η Σίφνος είχε πάντα πολλά φορτηγά.
Ο κυρ-Αντώνης ο Μάμιδας μόλις το είδε το «ΙΟΝΙΟΝ» ενθουσιάστηκε.
Πίστεψε ότι η περιπέτεια να μπεις στο πλοίο το καλοκαίρι θα έπαιρνε επιτέλους τέλος. Πολύ σύντομα αποδείχθηκε ότι το καλοκαίρι και το «ΙΟΝΙΟΝ» άφηνε φορτηγά έξω για να πάρει Ι.Χ. στη θέση τους.
Μόνο με το «Μήλος Εξπρές» η κατάσταση βελτιώθηκε και μειώθηκαν τα φορτηγά που έμεναν έξω από το πλοίο.
Σε σχέση με το «Κατερίνα» η βελτίωση ήταν αισθητή.
Αλλά, σε σχέση με τα σημερινά πλοία το “ΙΟΝΙΟΝ” θα έμοιαζε σήμερα πολύ μικρό, πιο πολύ σαν ένα μεγάλο καΐκι συγκριτικά με το «ΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΣ».
Κάθε Κυριακή κατεβαίναμε στις Καμάρες για να δούμε πώς θα κατάφερνε να χωρέσει όλα τα φορτηγά που περίμεναν με αγωνία για να επιβιβαστούν.
Ο Μάμιδας, ο Κασαγιώνης,ο Δεπάστας, ο Μιχάλης, ο Αγγελάς έδωσαν ομηρικές μάχες εκείνα τα χρόνια για να μπουν στο πλοίο.
Το ταξίδι με το «ΙΟΝΙΟΝ»
Το ταξίδι με το «ΙΟΝΙΟΝ» για τη Σίφνο ήταν πάντα απολαυστικό.
Ακόμα και όταν ο καιρός ήταν φρεσκαρισμένος και το καράβι τσαλαβουτούσε στη θάλασσα σαν καρυδότσουφλο.
Ταξίδι απολαυστικό αρκεί να μην ζαλιζόσουν και να μην φοβόσουν.
Όμως εκείνη την εποχή μας φαινόταν πολύ μεγάλο.
Γι’ αυτό τα ταξίδια με το “Ιόνιον” ήταν πραγματικά ταξίδια που συνοδεύονταν μερικές φορές από πολύ κούνημα, πολύ βρέξιμο και πολλές φωνές από τους τουρίστες που απολάμβαναν την όλη φάση.
Σήμερα είναι όλα πιο άνετα και πιο χλιδάτα. Λείπει, όμως, εκείνο το στοιχείο της περιπέτειας (τουλάχιστον για μερικούς).
Το μοιραίο ατύχημα
Το μοιραίο ατύχημα έγινε το 1992 στο δρομολόγιο από Καστέλι για Κύθηρα, με πλοίαρχο τον Ανδρέα Μπενάκη. Ως προς τις συνθήκες, το ναυάγιο έμοιαζε με αυτό του “Νηρέα” στον Κάβο Σίδερο. Αναίμακτο και χωρίς ιδιαίτερες παράπλευρες απώλειες (εκτός, βέβαια, από το ίδιο το πλοίο).
Τα οχήματα παρελήφθησαν από το “Μάρθα”, το πλοίο του Μοίρα.
Ο καπετάν-Βασίλης ο Λεονταράκης
Ας αφήσουμε τον καπετάν-Βασίλη Λεονταράκη να μας αφηγηθεί εκείνη την πραγματικά πολύ όμορφη εποχή. Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης από το Τσιρίγο υπηρέτησε για χρόνια στο πλοίο και ήταν αυτός που παρέλαβε τα οχήματα με το «Μάρθα» τον Οκτώβρη του 1992. Τα παιχνίδια της μοίρας και της ζωής.
Καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης:
«Στην ακτοπλοΐα είχα την τύχη να εργαστώ στα πλοία του Μηνά Σταθάκη και του Βασίλη Μανούσου, το «Ιόνιον» και το «Μήλος Εξπρές». Στην ακτοπλοΐα ήρθα το 1981 ως ύπαρχος με καπετάνιο τον καπετάν-Γιώργη Σιγάλα από την Οία της Σαντορίνης.
Είχα την τιμή να μαθητεύσω την τέχνη της ακτοπλοΐας δίπλα στο καπετάν-Γιώργη Σιγάλα, ένα πραγματικό βράχο. Και μιλάμε πρώτα για τον άνθρωπο και μετά για τον πλοίαρχο. Για 3,5 χρόνια δουλέψαμε μαζί και δεθήκαμε οικογενειακά. Μεγάλωνε μαζί με μένα τα παιδιά μου και τα αγκάλιαζε με αγάπη όταν ταξίδευαν στο καράβι». Θυμάται χαρακτηριστικά ότι ο καπετάν-Γιώργης ψάρευε από τη βαρδιόλα του «Ιόνιον» για να μπορέσουν να κάνουν ψαρόσουπα για τα παιδιά. Και, μάλιστα, αν δεν έπιανε όλα τα ψάρια το βαπόρι δεν έφευγε. Εγώ του έλεγα ότι πρέπει να φύγουμε και εκείνος μου έλεγε «Περίμενε, να βγάλω όλα τα ψάρια για την Αγγελική και μετά θα φύγουμε».
Με το «Ιόνιον» ταξίδευαν στη γραμμή των Κυθήρων και τη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.
Από Πειραιά αναχωρούσε κάθε Δευτέρα, στις 09:00 πρωΐ, για την άγονη των Κυθήρων με προσεγγίσεις σε Κυπαρίσσι-Γέρακα-Μονεμβάσια-Νεάπολη- Ελαφόνησο-Αγία Πελαγία-Γύθειο-Καψάλι-Αντικύθηρα-Καστέλι και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά την Τετάρτη το πρωΐ.
Την Τετάρτη το πρωΐ αναχωρούσε για Κύθνο-Σέριφο-Σίφνο-Κίμωλο-Μήλο και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά τα ξημερώματα της Πέμπτης.
Κάθε Πέμπτη, στις 09:00 πρωΐ, αναχωρούσε για Μονεμβασία-Νεάπολη-Αγία Πελαγία-Γύθειο-Καψάλι-Αντικύθηρα-Καστέλι.
Κάθε Σάββατο πρωΐ αναχωρούσε για Κύθνο-Σέριφο-Σίφνο-Κίμωλο-Μήλο, διανυκτέρευση στον Αδάμαντα της Μήλου και επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά το βράδυ της Κυριακής. Κάθε Κυριακή το βράδυ είχαν τη μόνη διανυκτέρευση στο λιμάνι του Πειραιά. Και όλα αυτά συνέβαιναν όταν δεν υπήρχαν απαγορευτικά που τους υποχρέωναν συχνά σε μεταβολές των δρομολογίων.
Η Παναγία η Χρυσοπηγή
«Με το «Ιόνιον» μεταφέραμε κάθε χρόνο την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής στη Σίφνο. Ακόμα και τώρα συνεχίζω να επισκέπτομαι τη Σίφνο κατά την εορτή της Χρυσοπηγής. Και οι Σιφνιοί ποτέ δεν μας ξεχνούν και μας περιποιούνται δεόντως. Οι σχέσεις που δημιουργήθηκαν εκείνα τα χρόνια διατηρούνται ακόμα. «Οι Σιφνιοί μας τιμούν με τον πιο όμορφο τρόπο».
Δεν ξεχνά ποτέ, αλλά και δεν τον ξεχνούν ποτέ οι ναυτικοί της Σίφνου, ο πράκτορας της Σίφνου, ο Γιάννης ο Ξύδης, οι επιβάτες της γραμμής και οι φορτηγατζήδες, μόνιμοι σύντροφοι χειμώνα-καλοκαίρι».
Οι φωτογραφίες με τον καπετάν-Βασίλη Λεονταράκη να κρατά την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής είναι πολύ νοσταλγικές, τραβηγμένες τριάντα ένα χρόνια πριν, στα 1989.
Είναι μάλιστα σημαντικό να πούμε πως οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Γιάννη το Βασσάλο από τα Εξάμπελα, τον Γιάννη του Διαμάντου, ο οποίος λίγους μήνες πριν μίσεψε για το τελευταίο μεγάλο ταξίδι.
Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης συνεχίζει:
«Το «Ιόνιο» άφησε πραγματικά μεγάλη ιστορία. Και παρόλο που ήταν ένα βαπόρι δύσκολο τόσο για τον καπετάνιο όσο και για το πλήρωμα του, όλα γίνονταν πιο εύκολα χάρη στο καλό οικογενειακό κλίμα που υπήρχε μέσα στο πλοίο. Ήταν καλές και αγνές εποχές Οι πλοιοκτήτες ήταν συνεχώς δίπλα στο πλήρωμα εκείνες τις εποχές. Και όποιος ήθελε χρήματα, οι πλοιοκτήτες ήταν έτοιμοι να του καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη. Ο μικρότερος μέσα το πλοίο ήταν 10 χρόνια μέσα στο καράβι. Όποιος πήγαινε μέσα δεν έφευγε».
Ο Μηνάς ο Σταθάκης από τα Βάτικα της Λακωνίας ήταν πιο γνωστός και είχε περισσότερες συναναστροφές με τον κόσμο. Ο Βασίλης ο Μανούσος έμενε περισσότερο στο γραφείο του. Ήταν επιχειρηματίες που ξεκίνησαν από αλιείς και χάρη στην τύχη τους και την εξυπνάδα τους κατάφεραν και έκαναν αυτά τα πλοία στα οποία ο κόσμος έφαγε γλυκό ψωμί. Τα πλοία ήταν ο «Κανάρης», το «Ιόνιον» και το «Μήλος Εξπρές». Είχαν ακόμα και ένα άλλο ferry boat, το «Νήσος
Ρόδος», το πρώην «Ρεννέτα» του Κώστα Λάτση. Στο πλοίο αυτό σημειώθηκε φωτιά και, ευτυχώς, δεν υπήρχαν θύματα. Καπετάνιος τότε στο «Νήσος Ρόδος» ήταν ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας και στο σημείο του ατυχήματος έσπευσε να βοηθήσει ο καπετάν-Κούλης Μαστροκόλιας με το «Αλκυών».
Στην Ελαφόνησο ο πρώτος καταπέλτης που έπεσε ήταν αυτός της παντόφλας «Ελαφόνησος». Και το πρώτο πλοίο κλειστού τύπου ήταν το επιβατηγό/οχηματαγωγό «Κυκλάδες» των αδελφών Αγαπητού.
Στο «Ιόνιον», ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης έμεινε μέχρι το 1990. Και στην πορεία έπιασε στο πλοίο αυτό πλοίαρχος γύρω στο 1987. Το 1988 πήγε στην Αγγλία για να παραλάβει το «Μήλος Εξπρές» (πρώην “Vortigern”).
«Το πλοίο το φέραμε στο Πέραμα για τη μετασκευή του και την πρώτη ημέρα των ταξιδιών του το πλοίο παραδόθηκε στον πλοίαρχο Γιώργη Σιγάλα. Και εγώ τότε γύρισα πλοίαρχος στο καράβι μου, το «Ιόνιον».
Ο καπετάν-Βασίλης θα μείνει στο «Ιόνιον» μέχρι το 1990. Όμως ο φόρτος εργασίας ήταν ιδιαίτερα βαρύς, μιας και στα δρομολόγια που αναφέρθηκαν παραπάνω προστέθηκε και ένα ακόμα δρομολόγιο άγονης γραμμής για Ανατολικές Κυκλάδες, από Πειραιά για Σύρο-Πάρο-Νάξο –Ηρακλειά-Σχοινούσα-Κουφονήσι-Κατάπολα-Αιγειάλη-Δονούσα-Αστυπάλαια. «Με το πλοίο αυτό συμπλήρωνα σε μια εβδομάδα εβδομήντα τρεις προσεγγίσεις. Και το συγκεκριμένο πλοίο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για όλες αυτές τις προσεγγίσεις. Κύθηρα-Ανατολικές Κυκλάδες-Κύθηρα-Δυτικές Κυκλάδες. Κάπου εκεί κουράστηκα και έφυγα από το «Ιόνιον».
Πολύ γρήγορα βρέθηκε στο «Μαρθάκι» της εταιρείας του Μοίρα.
«Κάθε Σεπτέμβριο παίρναμε από τα Κύθηρα έναν άνθρωπο με ένα τρακτέρ με δύο βυτία που τα έφερνε στο Καστέλι για να φορτώσει μούστο. Και μετά έφερνε τον μούστο στα Κύθηρα και έπαιρναν τα γεροντάκια για να έχουν το κρασάκι τους. Συχνά τον περιμέναμε για να τον εξυπηρετήσουμε. Και κάποια στιγμή έγινε μια παρεξήγηση στο καράβι και το θέμα έφτασε μέχρι τα γραφεία. Ρωτήθηκα από τον Μηνά το Σταθάκη και του εξήγησα ότι καθυστέρησα την αναχώρηση του πλοίου για να περιμένω αυτόν τον άνθρωπο να φέρει και το δεύτερο βυτίο με τα μούστο. Του τόνισα ότι για μένα το βαπόρι έκανε άγονη γραμμή και το να περιμένω αυτόν τον άνθρωπο που κουβαλούσε το μούστο ήταν μια κοινωνική παροχή για το νησί». Και ο Μηνάς ο Σταθάκης μου τόνισε «Είσαι λεβέντης και έτσι θέλω να κάνεις. Εμείς θα κάνουμε άγονη γραμμή και θα προσφέρουμε». Αυτές ήταν οι αρχές του Μηνά του Σταθάκη.
Ο Μηνάς ο Σταθάκης ήταν δεινός ψαράς. Τον παίρναμε συχνά μαζί μας στις Κυκλάδες τα Σαββατοκύριακα. Και αυτός πολλές φορές πήγαινε να ψαρέψει με το καΐκι του πράκτορα. Και, ειδικά τον Μάϊο και τον Ιούνιο έπιανε πάρα πολλές μένουλες. Ήταν τόσο δεινός, αλλά και τόσο τυχερός ψαράς που οι ποσότητες των ψαριών που έπιανε ήταν πολύ μεγάλες, ακόμα και 15 τελάρα με ψάρια. Και όταν επιστρέφαμε στον Πειραιά, όλα τα μέλη του πληρώματος περνούσαν από τη σκάλα και αυτός τους γέμιζε μια σακούλα με δυο-τρία κιλά μένουλες. Και επειδή οι μένουλες ήταν πολλές και περίσσευαν, έρχονταν και οι λιμενικοί, οι ταξιτζήδες και διάφοροι του λιμανιού και έπαιρναν και αυτοί με τη σειρά τους μένουλες. Και στα γραφεία της εταιρείας στο Μέγαρο Τυπάλδου, συχνά τον έβλεπε κανείς να μπαλώνει δίχτυα.
«Κάθε Κυριακή στο δρομολόγιο της επιστροφής για Πειραιά με το «Ιόνιον» γινόταν μάχη για το ποιο φορτηγό θα πρωτομπεί στο καράβι, αλλά και με ποιον τρόπο θα μπει. Από τη Μήλο είχαμε τότε πολλά φορτηγά, καθώς οι Βαμβακάρηδες είχαν, ήδη, αγοράσει αρκετά μεγάλα φορτηγά. Στη Σίφνο θυμάμαι το Μάμιδα και τον Αγγελά. Το «Ιόνιον» έπαιρνε 12 φορτηγά και 40 αυτοκίνητα, ή 85 αυτοκίνητα αν έπαιρνε μόνο αυτοκίνητα. Και με την εταιρεία του καπετάν-Κώστα του Βεντούρη υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός, αλλά ποτέ δεν φτάναμε στα άκρα. Το «Κίμωλος» ήταν και αυτό ένα θαυμάσιο βαπόρι. Όμως, η αγάπη της γραμμής ήταν το «Ιόνιον». Τους πολλούς και καλούς πελάτες τους είχε το «Ιόνιον». Ο κόσμος το ένιωθε σαν το σπίτι του. Και η χαρά των μικρών παιδιών ήταν να έρθουν στη γέφυρα και να σφυρίξουν. Η σφυρίχτρα του ήταν η πιο γλυκιά σφυρίχτρα. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη βεράντα του πλοίου με το ξύλινο κατάστρωμα. Και η ταχύτητα του πλοίου ήταν αρκετά καλή για την εποχή. Ειδικά μετά τη δεξαμενή, πιάναμε άνετα τα 17 μίλια».
Και φθάνουμε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή τον Οκτώβριο του 1992 όταν το «Ιόνιον» προσάραξε στη Γραμβούσα με πλοίαρχο τον καπετάν-Ανδρέα Μπενάκη:
«Ένα πρωϊνό του Οκτωβρίου βρισκόμουν στο Γύθειο με το «Μάρθα». Με φωνάζει ο πράκτορας, ο Θόδωρος ο Ροζάκης, και μου λέει ότι με θέλει ο Μηνάς ο Σταθάκης. Τον παίρνω τηλέφωνο και μου λέει «Βασίλη, βοήθα με. Το «Ιόνιον» είναι σκαρωμένο στη Γραμβούσα. Θέλω να πας να μου το ξεφορτώσεις με το «Μάρθα». Του απάντησα ότι εγώ ήμουν πανέτοιμος και το μόνο που ζήτησα ήταν να συνεννοηθεί πρώτα με την εταιρεία».
«Πράγματι, πήρα ένα σήμα από το λιμεναρχείο για να πάμε να πάρουμε τα οχήματα από το «Ιόνιον». Το σήμα όριζε ότι το όλο operation θα πραγματοποιηθεί με ευθύνη των δύο πλοιάρχων. Και, συνιστούσε μόνο να γίνει η επιχείρηση με καλές καιρικές συνθήκες. Πράγματι, πήγαμε, ρίξαμε τον καταπέλτη στον καταπέλτη του «Ιόνιον» και πήραμε όλα τα οχήματα από το «Ιόνιον» και μαζί με αυτά και μία μπουλντόζα 70 τόνων. Και πήγαμε στη Νεάπολη και αποβιβάσαμε τα αυτοκίνητα. Το πλοίο έμεινε σκαρωμένο στη Γραμβούσα μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου 1992, ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Την ημέρα εκείνη έφυγε από τον κόσμο ο καπετάν-Γιώργης ο Σιγάλας και την ίδια ημέρα εχάθηκε και το «Ιόνιον» από την επιφάνεια της θάλασσας. Εβυθίσθη την ημέρα εκείνη. Μέχρι την ημέρα εκείνη φαινόταν το κατάρτι του. Και στους δύο μήνες που μεσολάβησαν το πλοίο έγερνε ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα που περνούσε, μέχρι που χάθηκε οριστικά».
Όταν ο ίδιος αντίκρυσε το «Ιόνιον» σκαρωμένο πάνω στο βράχο ένιωσε πολύ άσχημα, δύσκολα συναισθήματα, μιας και στο πλοίο αυτό μεγάλωσαν και τα τρία του παιδιά. Και δεν θα ήθελε ποτέ να έχει την τύχη να αναλάβει ο ίδιος αυτή τη μεταφορά των οχημάτων από το αγαπημένο του πλοίο. Όμως, έπρεπε να το κάνει για να τιμήσει αυτή τη λαμαρίνα που ήταν εκεί και πάλευε με τα κύματα να βυθιστεί.
Ο καπετάν-Βασίλης ταξίδεψε σε μια άλλη εποχή, ολότελα διαφορετική από τη δική μας.
Ταξίδευαν τότε άνθρωποι που δεν είχαν οικονομική άνεση. Και όταν βρισκόμασταν με απαγορευτικό για μία και δύο ημέρες, οι άνθρωποι δεν είχαν την άνεση να πάνε να φάνε σε εστιατόριο. Και τότε έλεγα στον Μηνά το Σταθάκη να τους ετοιμάσουμε μία μακαρονάδα και αυτός φυσικά αμέσως συμφωνούσε. Και τους δίναμε και κρεβάτι.
«Μια φορά πηγαίναμε στην Κίμωλο με το «Ιόνιον» με σορόκο 7-8 μποφώρ. Το πλοίο δεν ήταν δυνατόν να προσεγγίσει στην Κίμωλο, καθώς το κύμα σκέπαζε για τα καλά το μόλο. Η μόνη επιβάτις για το νησί ήταν μια γιαγιά. Μόλις βάλαμε ρότα για τη Μήλο, η γιαγιά ανέβηκε στη γέφυρα για να διαμαρτυρηθεί για τη μη προσέγγιση στο νησί. Της είπα ότι θα πάμε στη Μήλο, θα της δώσουμε κρεβάτι σε μια καμπίνα και θα φάει στο καράβι και το πρωΐ που θα είναι σπασμένος ο καιρός θα την αφήσουμε στην Κίμωλο. Η γιαγιά τότε μου λέει ότι δεν της αρέσει το φαΐ του καραβιού και προτιμά να φάει έξω». Και τότε ο καπετάν-Βασίλης έβγαλε και της έδωσε εκατό δραχμές και η γιαγιά τα πήρε.
«Με το «Ιόνιον» πρόλαβα την Κίμωλο χωρίς μόλο και η αποβίβαση γινόταν με λάντζες. Το ίδιο γινόταν και στα Αντικύθηρα και στην Ελαφόνησσο, αποβίβαση με λάντζες. Στο Κυπαρίσσι είχαν, αρχικά, μια βουλιαγμένη μαούνα και την είχαν κάνει μόλο με τσιμέντο. Αργότερα έκαναν κανονικό λιμάνι στο χωριό και πηγαίναμε εκεί και το «Θησεύς». Με το «Θησεύς» πιάσαμε κάποιες φορές και στον Γέρακα, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια οι επιβάτες για τα λιμάνια αυτά μειώνονταν και σιγά-σιγά τα λιμάνια κόπηκαν από το δρομολόγιο.
Όταν πρωτοπήγα στο «Ιόνιον» υπήρχε ακόμα η άγονος γραμμή του Πόρτο-Κάγιου, κάτω από το Γύθειο. Ήταν το τελευταίο ταξίδι που γινόταν εκεί. Κει μπήκαμε και στο Πόρτο-Κάγιο, όπου η αποβίβαση γινόταν με βάρκες.
Στα Αντικύθηρα είχαμε πολλά προβλήματα και χάναμε προσεγγίσεις, ειδικά όταν η αποβίβαση γινόταν ακόμα με βάρκες. Οι άνθρωποι αυτοί περίμεναν να τους πάμε αλεύρι, φάρμακα. Μια γερόντισσα στα Αντικύθηρα ζύμωνε και περίμενε να της πάμε το αλεύρι από την Κρήτη για να ζυμώσει. Και κάποια φορά κάναμε 10 μέρες να πιάσουμε και η γιαγιά περίμενε το αλεύρι για να κάνει ψωμί»
Αυτό είναι το «Ιόνιον» και αυτός είναι ο κόσμος της παλιάς ακτοπλοΐας.
Ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης μας τον περιέγραψε με τρόπο γλαφυρό.
Ως KAIPOUTHEOS.GR αφιερώνουμε το μικρό αυτό αφιέρωμα στη μνήμη του καπετάν-Γιώργη Σιγάλα, του Μηνά Σταθάκη,του Βασίλη Μανούσου, του Παναγιώτη Πασσάκου, του Γιάννη του Βασσάλου και όλων όσων ταξίδεψαν με τα πλοία με το «ΣΜ» και έχουν φύγει για να συναντήσουν το «ΙΟΝΙΟΝ» και το «ΜΗΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ» σε πιο γαλήνιες και ήρεμες θάλασσες.
ΠΗΓΗ .kaipoutheos.gr
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Γράψε- σβήσε για τις Εκκλησίες την Μ. Εβδομάδα – Σε αναβρασμό κυβέρνηση -Ι.Σύνοδος και πιστοί
Γράψε- σβήσε για τις Εκκλησίες την Μ. Εβδομάδα – Σε αναβρασμό κυβέρνηση -Ι.Σύνοδος και πιστοί
Του Γιάννη Παπανικολάου
–ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣΣύγχυση επικρατεί όσον αφορά τις Εκκλησίες και τη δυνατότητα των πιστών να προσκυνήσουν ή να προσευχηθούν ατομικά τη Μεγάλη Εβδομάδα και ιδιαίτερα τη Μεγάλη Παρασκευή μετά το… γράψε σβήσε πολιτείας και Εκκλησίας.Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εξετάζει ακόμα το ωράριο των Ιερών Ναών την Μ. Εβδομάδα.
Φτάσαμε να διαπραγματεύομαστε εάν τελικά έχουμε ακόμα και το δικαίωμα ατομικής προσευχής!!!
Ενώ το πρωϊ στο MEGA o εκπρόσωπος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μητροπολίτης Ιερόθεος είχε κάνει δηλώσεις ότι οι εκκλησίες θα παραμείνουν ανοικτές για ορισμένες ώρες, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επανήλθε και με νέες διευκρινίσεις .
«Η συγκεκριμένη εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου είχε την έννοια να αποτρέψει τους χριστιανούς να προσέλθουν στους ιερούς ναούς, δεδομένου ότι η Εκκλησία αντιλαμβάνεται πως από τον συνωστισμό προκαλείται κίνδυνος διασποράς του ιού», δήλωσε διευκρινιστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ως εκπρόσωπος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου Τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, αναφερόμενος στην εγκύκλιο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία αναφέρει ότι οι ναοί θα είναι ανοικτοί 11.00-13.00 τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και 13.00-17.00 τη Μεγάλη Παρασκευή, δύο (2) ώρες μετά την απόλυση των Ιερών Ακολουθιών.
«Πέρα, απ’ όσα αναφέρουν οι αποφάσεις της Πολιτείας, η Ιερά Σύνοδος προτρέπει όλους τους πιστούς να κατανοήσουν ότι τη φετινή Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση, κατ’ άκραν εκκλησιαστική οικονομία και επειδή οφείλουμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε την κρισιμότητα των καιρών, οφείλουμε να παραμείνουμε στο σπίτι, προσηλωμένοι στην κατ᾿ οίκον προσευχή», τόνισε σήμερα ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, εκπρόσωπος Τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε πρωινές ενημερωτικές εκπομπές τηλεοπτικών σταθμών.
Μάλιστα και ειδικότερα για την εγκύκλιο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία αναφέρει ότι οι ναοί θα είναι ανοικτοί 11.00-13.00 τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και 13.00-17.00 τη Μεγάλη Παρασκευή, δύο (2) ώρες μετά την απόλυση των Ιερών Ακολουθιών, επισήμανε ότι «αυτό είναι ένα καθαρά περιοριστικό μέτρο που συνδέεται αποκλειστικά με την παράγραφο 6 της διυπουργικής απόφασης: “ Επιτρέπεται η συνέχιση των διοικητικών λειτουργιών των χώρων θρησκευτικής λατρείας” και αφορά μόνο τους ιερείς και το αναγκαίο προσωπικό των Ιερών Ναών»
.
Αναλυτικότερα, το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου που εξεδόθη έχει ως εξής:
Την Πέμπτη 9 Απριλίου εέ ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ως εκπρόσωπος τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τα θέματα της πανδημίας του κορoνοϊού απάντησε στις ερωτήσεις δημοσιογράφων για πρωινές ενημερωτικές εκπομπές του ANT1, του MEGA κλπ, σχετικά με την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου που έστειλε στους σεβασμιότατους μητροπολίτες.
Τα βασικά σημεία των παρεμβάσεων του σεβασμιότατου ήταν:
1. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε στους μητροπολίτες την από 7-4-2020 εγκύκλιό της με την οποία τους διαβίβαζε την νέα διυπουργική απόφαση της 6-4-2020 και τους παρακαλεί για την εφαρμογή όσων προβλέπονταν σε αυτή και του μέτρου για το «κεκλεισμένων των θυρών». Η εγκύκλιος απευθυνόταν προς τους μητροπολίτες και όχι προς τον λαό για να τον προσκαλεί σε συγκέντρωση.
2. Η εγκύκλιος αυτή κοινοποιήθηκε στους τρεις υπουργούς Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας και Προστασίας του Πολίτη προς ενημέρωσή τους.
3. ‘Αλλωστε, ήδη ισχύει η απαγόρευση μετακίνησης των πολιτών, και επιτρέπεται μόνον κατόπιν σχετικής αδείας.
Επί πλέον και εξ αφορμής διαφόρων σχολίων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ως εκπρόσωπος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και σε συνεννόηση με τον μακαριότατο πρόεδρο αυτής, διευκρινίζει τα παρακάτω:
Η δυνατότητα ατομικής προσευχής καταργήθηκε με την ΚΥΑ των υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών Δ1α/Γ.Π οικ 20036/ 22-3-2020 (ΦΕΚ B΄ 986), καθώς δεν προβλεπόταν ως αυτοτελής λόγος μετακίνησης και γι᾿ αυτό δεν περιελήφθη στην ΚΥΑ των υπουργών Παιδείας και Υγείας Αριθμ. Δ1α/ΓΠ.οικ. 23093/6-4-2020 (ΦΕΚ Β΄ 1178).
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος από την αρχή το αντιλήφθηκε αυτό και γι᾿ αυτό ζήτησε με έγγραφό της να προβλεφθεί και η ατομική προσευχή στους λόγους μετακινήσεων των πολιτών, τηρώντας ταυτόχρονα την απόφαση της Πολιτείας, η οποία δεν έκανε δεκτό το αίτημα.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, η Ιερά Σύνοδος δεν προτρέπει κανέναν πιστό να έλθει στην εκκλησία. Οι εκκλησίες δεν είναι ανοιχτές για τους πιστούς κι αυτό είναι το νόημα της «κεκλεισμένων των θυρών» τελέσεως των Ιερών Ακολουθιών.
Η υπ᾿ αριθ. 3018/7.4.2020 Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου απευθύνεται προς τους Μητροπολίτες και όχι τους πιστούς και κατά συνέπεια δεν είναι έγγραφο προτρεπτικό για προσέλευση στην Εκκλησία, αφού μάλιστα η Ιερά Σύνοδος δεν δύναται να “νομοθετήσει” αντίθετα προς όσα προβλέπουν οι αποφάσεις της Πολιτείας.
Η εγκύκλιος αναφέρει ότι οι ναοί θα είναι ανοικτοί 11.00-13.00 τις Ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος και 13.00-17.00 την Μεγάλη Παρασκευή, δύο (2) ώρες μετά την απόλυση των Ιερών Ακολουθιών. Αυτό είναι ένα καθαρά περιοριστικό μέτρο που συνδέεται αποκλειστικά με την παράγραφο 6 της Διϋπουργικής αποφάσεως: «Επιτρέπεται η συνέχιση των διοικητικών λειτουργιών των χώρων θρησκευτικής λατρείας» και αφορά μόνο τους Ιερείς και το αναγκαίο προσωπικό των ιερών ναών.
Πέρα, όμως, απ’ όσα αναφέρουν οι αποφάσεις της Πολιτείας, η Ιερά Σύνοδος προτρέπει όλους τους πιστούς να κατανοήσουν ότι την φετινή Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση, κατ᾿ άκραν εκκλησιαστική οικονομία και επειδή οφείλουμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε την κρισιμότητα των καιρών, οφείλουμε να παραμείνουμε στο σπίτι, προσηλωμένοι στην κατ᾿ οίκον προσευχή».
ΣΤΟ MEGA ΑΛΛΑ ΕΛΕΓΧΘΗΣΑΝ….
https://www.megatv.com/r.asp?pubid=38569122
Πέτσας: “Σε επικοινωνία για το ωράριο στις Εκκλησίες”
ΚΥΜΑ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ
«Στοπ» στην πρωτοβουλία που πήραν δήμοι ανά την Ελλάδα για την κατ’ οίκον παράδοση του Αγίου Φωτός έβαλε ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Χαρδαλιάς προκαλώντας σφοδρό κύμα αντιδράσεων στους πιστούς .
Αποτελεί αντιχριαστιανική κίνηση η πρωτοβουλία αυτή. Ελεος !!!
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί το όλο ζήτημα.
Δικαιώματα έχουν και οι Χριστιανοί κ. κ. της κυβέρνησης !
Στις δηλώσεις του κατά την ενημέρωση σχετικά με την πορεία του κορονοϊού στη χώρα μας ανέφερε ότι θα απαγορεύσει την μεταφορά του Αγίου Φωτός στα σπίτια των πιστών.
Όπως ανέφερε ο κ. Χαρδαλιάς κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως οι δρόμοι θα γέμιζαν με εργαζομένους των δήμων σε μία προσπάθεια να φτάσει το Άγιο Φως στα σπίτια των πιστών αλλά παράλληλα αυξάνεται και ο κίνδυνος για διασπορά του ιού.
https://www.vimaorthodoxias.gr/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)