Αθλητισμός και Κυθηρα

Ο δικός μου αγώνας...
Τα συναισθήματα που νιώθει ένας μέσος δρομέας όταν τρέχει ένα μαραθώνιο, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να σας τα περιγράψω. Ξέρω όμως καλά ότι είναι μια πολύωρη κοπιαστική δοκιμασία που σε εξευτελίζει και σε απογειώνει ταυτόχρονα... Δοκιμασία για σώμα και ψυχή !!!

Στο Ναύπλιο αυτή την Κυριακή έτρεξα τον 3ο μου μαραθώνιο και όταν ολοκλήρωσα και τα 42 βασανιστικά χιλιόμετρα, έκλαψα και πάλι από τη συγκίνηση, γιατί πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου και τα κατάφερα. Είχα νικήσει βλέπεις  όλους τους δαίμονες μέσα μου. Μοναδικές στιγμές που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει...

Σίγουρα δεν ήταν τυχαίο, που στον τοίχο  δημοτικού σχολείου στο όμορφο Ναύπλιο είχε τους παρακάτω  στοίχους του μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη:

"μονάχα αυτός που παλεύει το σκοτάδι μέσα του...
Θα έχει αύριο ένα δικό του μερτικό στον ήλιο!!! "

Στο νησί μας δυστυχώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να αθληθεί ουσιαστικά και  συστηματικά ένα παιδί, λαμπρή εξαίρεση το γήπεδο στο Λιβαδι,  ειδικά εάν είναι κορίτσι. Ο δήμος έχει μία χρυσή ευκαιρία να αξιοποιήσει και θα πρέπει να σκύψει με σοβαρότητα πάνω σε αυτό το πρόβλημα και να οραματιστεί ένα υλοποιήσιμο αθλητικό πρόγραμμα. Υπάρχουν αξιόλογοι γνώστες του αθλητισμού στο νησί μας που σε συνεργασία με την δημοτική αρχή μπορούν να προσφέρουν πολλά.

Έως τότε όμως οι Κυθήριοι γονείς θα πρέπει να  μεταδώσουν στα παιδιά τους τις αξίες που πρεσβεύει ο αθλητισμός και να τα οδηγήσουνε στην άθληση με όποια μορφή υπάρχει στο νησί μας. Αλλά και όταν γίνουν 18 ετών και πάνε σε μια μεγαλύτερη πόλη για σπουδές να τα προτρέψουν να γραφτούν σε ένα αθλητικό σωματείο.

Τα οφέλη από την ενασχόληση με τον  αθλητισμό είναι τεράστια!!!

---------------------------------

Κώστας Μπέλμπας