Σκαρτσίνι καρτσίνα ποδαράς ή ερημίτης είναι
μερικές από τις πολλές ονομασίες που έχουν δοθεί σε αυτό το καβουράκι
που αποτελεί ένα από τα πιο εκλεκτά δολώματα περισσότερο για τις
τσιπούρες όσο και για πολλά άλλα είδη ψαριών.
Υπάρχουν περίπου πεντακόσια είδη καβουριών ερημιτών
και ζουν από τις ρηχές ζώνες έως και τις πολύ βαθιές. Το καβούρι
ερημίτης για να προστατευθεί από τα αρπακτικά του θαλάσσιου κόσμου
κατοικεί μέσα σε κοχύλια σαλιγκαριών. Η μαλακιά άκρη της κοιλιάς του
προσαρμόζεται στα κενά κοχλιωτά κοχύλια και ζει εκεί. Δεδομένου ότι ο
ερημίτης αυξάνεται σε μέγεθος πρέπει να βρει ένα μεγαλύτερο κοχύλι και
να εγκαταλείψει το προηγούμενο. Επειδή ο πληθυσμός των κενών κοχυλιών
είναι περιορισμένος υπάρχει μεταξύ τους μεγάλος ανταγωνισμός για την
αναζήτηση νέας κατοικίας. Η ανάπτυξη του εξαρτάται άμεσα από το κοχύλι
που έχει οικειοποιηθεί. Αυτή η συνήθεια της διαβίωσης του έδωσε την
αφορμή για το δημοφιλές όνομα του «καβούρι ερημίτης». Συχνά θα το δούμε
να φέρει επάνω του θαλάσσιες ανεμώνες. Αυτός είναι άλλος ένας τρόπος για
προφυλάσσεται από τους εχθρούς του ενώ όταν θα αναζητήσει νέα κατοικία
οι ανεμώνες θα μετακομίσουν μαζί του. Σε μεγάλα βάθη το μέγεθος του
μπορεί να φτάσει όσο μιας καρύδας.
Το σκαρτσίνι είναι άλλο ένα δόλωμα που για να το προμηθευτούμε πρέπει να το βρούμε μόνοι μας, αφού δεν διατίθεται στα καταστήματα ειδών αλιείας. Τα μέρη στα οποία θα το αναζητήσουμε, είναι συνήθως κλειστοί κόλποι που αποτελούνται από φυκιάδες και βραχάκια με λασπώδη βυθό τις περισσότερες φορές. Το καλοκαίρι, έχουμε την δυνατότητα ακόμα και όταν κάνουμε μπάνιο, να το αναζητήσουμε με μια μάσκα. Τον χειμώνα θα το ψάξουμε από την ξηρά, μέσα σε μικρές λίμνες που δημιουργούν τα βράχια η σε λιμανάκια που ξεψαρίζουν οι βάρκες τα δίχτυα τους. Ο πιο εύκολος τρόπος βέβαια, είναι να το προμηθευτούμε το πρωί από τα ψαροκάικα. Πολλά είναι τα είδη των ψαριών που μπορούμε να πιάσουμε με αυτό το δόλωμα ανάλογα πάντα με το μέγεθος του. Μερικά από αυτά είναι η μουρμούρα, ο σαργός, το λυθρίνι κ.α. Ιδιαίτερη όμως αδυναμία στο σκαρτσίνι, έχει η τσιπούρα και ειδικά στα μεγάλα αυτού του είδους. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν βγει τσιπούρες πάνω από δυο κιλά σε μεγάλα βαθιά λιμάνια με αυτό το δόλωμα. Ο τρόπος που θα το συντηρήσουμε αν έχουμε βρει αρκετά είναι να τα διατηρούμε υγρά και σε δροσερό μέρος. Ας δούμε τώρα βήμα βήμα, πως μπορούμε να το δολώσουμε.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δώσουμε στο σπάσιμο του οστράκου ώστε να το βγάλουμε ακέραιο χωρίς να το καταστρέψουμε.
Θα το κόψουμε στην μέση του κεφαλιού ώστε να μείνει σκληρό για να κρατήσει επάνω στο αγκίστρι κατά την ρίψη του.
Το σκαρτσίνι δολώνεται από το κεφάλι προς το σώμα
δηλαδή αντίθετα από ότι δολώνουμε το καραβιδάκι. Αυτό το κάνουμε γιατί
τα ψάρια έχουν ιδιαίτερη προτίμηση στο κάτω μέρος της κοιλιάς του.
Το αγκίστρι θα το περάσουμε κατά μήκος του σώματος του και θα το βγάλουμε στην άκρη της κοιλιάς του.
Για να πετύχουμε ένα τέλειο καμουφλάρισμα του
αγκιστριού, θα κόψουμε ένα από τα ποδαράκια του και θα το περάσουμε στο
αγκίστρι, έτσι ώστε να το καλύψουμε τελείως. Θα πρέπει όμως να
προσέξουμε, να βγάλουμε έξω από την κλείδωση του το αρπάδι.
