Ο οικισμός ήταν περίκλειστος από δεύτερο καστρότοιχο προστασίας με μικρα σοκακια και μυστικά περάσματα.
Το Βούργο επικοινωνούσε με το φρούριο, μέσω δυσπρόσιτης πύλης και έτσι οι δύο οικισμοί μαζί, αποτελούσαν την παλαιά πόλη.
Μέρος του τείχους του Βούργου σώζεται μέχρι σήμερα, περικλείοντας μια πραγματική μεσαιωνική πόλη, στην οποία διατηρούνται 14 εκκλησίες και λίγες κατοικίες. Τον 18ο αιώνα, όταν το νησί ήταν ακόμα σε αγγλική κατοχή, κτίστηκε αίθουσα που χρησίμευσε ως σχολείο. Η αίθουσα, καλύπτεται από ``volto`` τυπικό στέγασμα των ισογείων κτισμάτων στο νησί.
Το 1930 οι τότε ιδιοκτήτες του κτιρίου το μετέτρεψαν σε παρασκευαστήριο αναψυκτικών, διαμορφώνοντας το χώρο μεταξύ του οικοδομήματος και του βράχου, σε δεξαμενή νερού και μικρή αποθήκη.
Στο νησί των Κυθήρων υπάρχουν σήμερα 3 μεγάλες Καστροπολιτείες, καθώς και μικρότερα οχυρά που κτίστηκαν κυρίως στη διάρκεια της μακράς περιόδου της Ενετοκρατίας. Το Καψάλι και η Παλαιόχωρα ή Άγιος Δημήτριος ήταν οι μεγαλύτεροι οικισμοί του νησιού κατά τον 14ο αιώνα, οχυρωμένοι όμως από πολύ παλαιότερα. Όταν τα Κύθηρα περιήλθαν στην κυριαρχία των φεουδαρχικών Βενιέρων, χωρίστηκαν σε 24 τιμάρια. Το Καψάλι και η Παλαιόχωρα δεν διανεμήθηκαν αλλά παρέμειναν κοινή κτήση. Τα Κύθηρα παρέμειναν κάτω από τη σημαία του Αγίου Μάρκου ως την κατάλυση της Βενετικής Δημοκρατίας το 1797, εκτός από ένα μικρό διάστημα τουρκικής κατοχής στα χρόνια 1715-1718.
.Τ ο νησί κατά τη διάρκεια της βενετικής κατοχής ήταν χωρισμένο σε πέντε διοικητικές επαρχίες: Φορτέτζα-Βούργος (Κάστρο – Χώρα), Λιβάδι, Καστρισιάνικα, Ποταμός και Μυλοπόταμος. Ως τα μέσα του 16ου αιώνα τέσσερα ήταν τα φρούρια στα Κύθηρα: του Αγίου Δημητρίου (Παλαιόχωρα), της Χώρας, του Μυλοποτάμου και του Αγίου Γεωργίου στη θέση Κολοκυθιά.Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου