Στη φωτογραφία, το Δημοτικό Σχολείο Καρβουνάδων το 1948-49. Στο μέσον ένας αγαθός λευίτης που συνέδεσε το όνομά του με το Ι.Π της Αγίας Μόνης, ο π. Ευθύμιος Καλλίγερος.
Μια σχολική φωτογραφία πάντοτε πλημμυρίζει το μυαλό μας με σκέψεις, εικόνες, παραστάσεις, μνήμες από τα χρόνια της παιδικής αθωότητας, τα πιο όμορφα ( η τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι) χρόνια του δημοτικού σχολείου. Κάποιες από αυτές ήταν αρκετά τραυματικές, τις κουβαλάμε ακόμα και έχουν σημαδέψει τη ζωή μας.
"...Με μια δασκάλισσ' αναγούλα και ένα δάσκαλο μπαμπούλα..." που λέει και ο ποιητής, με ξύλο ανελέητο μέχρι λιποθυμίας κάποιες φορές, μέσα σε ένα κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας, με φωνές, απειλές και ύβρεις μάθαμε τα πρώτα μας γράμματα.
Η παιδαγωγική μέθοδος της εποχής θα μου πείτε. Ας είναι...
Απ' την άλλη πλευρά έχεις να θυμάσαι παιδικούς φίλους, πρωτόγνωρα συναισθήματα, μια πρώτη γεύση του θαύματος που μας χάρισε ο Θεός και που λέγεται ζωή....
Μια σχολική φωτογραφία πάντοτε πλημμυρίζει το μυαλό μας με σκέψεις, εικόνες, παραστάσεις, μνήμες από τα χρόνια της παιδικής αθωότητας, τα πιο όμορφα ( η τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι) χρόνια του δημοτικού σχολείου. Κάποιες από αυτές ήταν αρκετά τραυματικές, τις κουβαλάμε ακόμα και έχουν σημαδέψει τη ζωή μας.
"...Με μια δασκάλισσ' αναγούλα και ένα δάσκαλο μπαμπούλα..." που λέει και ο ποιητής, με ξύλο ανελέητο μέχρι λιποθυμίας κάποιες φορές, μέσα σε ένα κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας, με φωνές, απειλές και ύβρεις μάθαμε τα πρώτα μας γράμματα.
Η παιδαγωγική μέθοδος της εποχής θα μου πείτε. Ας είναι...
Απ' την άλλη πλευρά έχεις να θυμάσαι παιδικούς φίλους, πρωτόγνωρα συναισθήματα, μια πρώτη γεύση του θαύματος που μας χάρισε ο Θεός και που λέγεται ζωή....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου