Παρέμβαση της ΔΗΜ.Τ.Ο Μονεμβασίας για τα αγροτοκτηνοτροφικά θέματα

Παρέμβαση της ΔΗΜ.Τ.Ο Μονεμβασίας για τα αγροτοκτηνοτροφικά  θέματα.

 Το 2018 αποτέλεσε μία από τις πλέον δύσκολες και ως επί το πλείστον καταστροφικές παραγωγικές χρονιές για τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο της Λακωνίας, πολλώ δε μάλλον του πολύπαθου Δήμου Μονεμβασίας. H αρχή του κακού εντοπίζεται στο «φιάσκο» όπως εξελίχθηκε η υπόθεση της δακοκτονίας. Οι γραφειοκρατικές παλινωδίες και η γενικότερη ολιγωρία επέτεινε την καθυστέρηση υλοποίησης του προγράμματος δακοκτονίας γεγονός το οποίο οδήγησε σε μη αναστρέψιμη βλάβη.

Μόλις την 7η Ιουνίου εξεδόθη η ΚΥΑ αναφορικά με την πρόσληψη 871 υπαλλήλων για την εκπόνηση της μελέτης και την υλοποίηση του προγράμματος καταπολέμησης του δάκου. Η κατά γενική ομολογία βραδυκίνητη αντίδραση του κεντρικού κράτους σε ένα τόσο φλέγον και ζωτικής σημασίας θέμα για τον αγροτικό κόσμο, σε συνδυασμό με την μειωμένη ετήσια παραγωγή, αντικατοπτρίστηκε κυνικά αφενός στην ποιότητα και αφετέρου στην τιμή του ελαιολάδου, η οποία κινήθηκε πτωτικά.

Άλλες ασθένειες όπως το γλοισπόριο επιδείνωσαν έτι περαιτέρω την φετινή ελαιοσυγκομιδή, προσβάλλοντας τον καρπό κατά την φάση της ωρίμανσης και προκαλώντας χαρακτηριστική σήψη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η μείωση της απόδοσης της συγκομιδής.

Στο ήδη τεταμένο και ζοφερό για τους αγρότες κλίμα, ήρθαν να προστεθούν τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ζήσαμε ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες του 2018 και τα οποία συνεχίστηκαν σχεδόν καθ’ όλη την διάρκεια του Ιανουαρίου του 2019. Ο ισχυρός παγετός των πρώτων ημερών του νέου έτους επέφερε σοβαρότατο πλήγμα στα εσπεριδοειδή και στα ελαιόδεντρα ενώ οι έντονες χαλαζοπτώσεις, που έπληξαν ολόκληρη την Λακωνία, ολοκλήρωσαν το πάζλ της καταστροφής. Αξίζει εν προκειμένω να σημειωθεί πως οι χρονοβόρες και κατά τεκμήριο ξεπερασμένες διαδικασίες καταγραφής των ζημιών από τον ΕΛΓΑ, όχι μόνον δεν επιλύουν το πρόβλημα, συμβάλλοντας στην αποζημίωση των πληγέντων μία ώρα αρχύτερα, αλλά αντιθέτως επιτείνουν τον κύκλο της αβεβαιότητας του αγροτικού κόσμου, ο οποίος υπό καθεστώς ομηρείας, δεν γνωρίζει επί της ουσίας τι μέλλει γενέσθαι.

Ιδανική τροχοπέδη στην ανάκαμψη της αγροτοκτηνοτροφικής οικονομίας και στην ανάπτυξη του αγροτικού και κτηνοτροφικού επιχειρείν στάθηκε για άλλη μια φορά η ακατάσχετη παροχολογία της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ, φρούδες ελπίδες οι οποίες χάθηκαν στην πρώτη χαλαζόπτωση που κατέστρεψε χιλιάδες εκτάσεις εσπεριδοειδών, στην πρώτη βροχόπτωση η οποία πλημμύρισε εκατοντάδες κτηνοτροφικές μονάδες.

Ο πρωτογενής τομέας υπήρξε ένα από τα πλέον ζημιωμένα και εν πολλοίς καθημαγμένα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας. Υποσχέσεις της κυβέρνησης για ρύθμιση των αγροτικών χρεών συμπεριλαμβανομένης και της διαγραφής μέρους τους, για καθιέρωση ατομικού αφορολόγητου στις 12.000 ευρώ, καθώς και για κατάργηση προκαταβολής φόρου αποτέλεσαν εν τέλει επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Κατά την επί τετραετία σχεδόν διακυβέρνηση της Χώρας από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ η προκαταβολή φόρου αυξήθηκε από το 27.5% στο 100%, η εισφορά αλληλεγγύης έως και 120% ενώ οι κοινοτικές επιδοτήσεις φορολογήθηκαν για πρώτη φορά από το πρώτο ευρώ. Παράλληλα τριπλασιάστηκε το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών των αγροτών ενώ καταργήθηκε η Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων ως αυτοτελής ασφαλιστικός οργανισμός. Επιπροσθέτως αυξήθηκε το κόστος παραγωγής δεδομένου ότι αυξήθηκε ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ) στο πετρέλαιο κίνησης κατά 21% και καταργήθηκε η επιστροφή Ε.Φ.Κ του πετρελαίου  κίνησης. Αξίζει να αναφερθούν εν προκειμένω τα ισχυρότατα πλήγματα τα οποία δέχθηκε ο κτηνοτροφικός τομέας. Ενδεικτική είναι η αποτυχία αντιμετώπισης επικίνδυνων ζωονόσων που καταστρέφουν το ζωικό κεφάλαιο. Χαρακτηριστική μάστιγα της κτηνοτροφικής οικονομίας στον Δήμο Μονεμβασίας αποτελεί το ιδιαίτερα υψηλό κόστος εκτροφής, το οποίο σε συνδυασμό με τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, οδηγεί τους κτηνοτρόφους σε λύσεις ανάγκης, όπως την πώληση του γάλατος και του κρέατος έναντι πινακίου φακής.

Σε μια εποχή όπου η πρωτογενής παραγωγική δυναμική βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ισοπεδωτικές πολιτικές αφαίμαξης, εχθρικές σε οιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική τίθεται στα εκ των ων ουκ άνευ ένα σχέδιο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας καθώς και μετάβασης σε ένα πρότυπο αγροτικής και κτηνοτροφικής επιχειρηματικότητας. Καίριες θεσμικές δράσεις και στόχοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι κατωτέρω:

• Η στήριξη των ενώσεων και των ομάδων παραγωγών μέσω γενναίων φορολογικών κινήτρων, καθώς και μέσω της φορολόγησης των αγροτικών συλλογικών σχημάτων με συντελεστή μόλις 10%. Στα πλαίσια αυτά, υψίστης σημασίας κρίνεται η επανεξέταση του συνεταιριστικού νόμου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ο οποίος αποτελεί κατά κοινή ομολογία μνημείο κρατισμού.

• Η ενίσχυση των παραγωγικών επενδύσεων σε καινοτόμα προϊόντα με υψηλότερη κερδοφορία και λιγότερη εξάρτηση από το κράτος. Κρίνεται απαραίτητή η υπερκέραση εμποδίων που κρατάνε πίσω τους αγρότες οι οποίοι επιθυμούν να επενδύσουν εκμεταλλευόμενοι τις νέες ευκαιρίες ολοκληρώνοντας επι παραδείγματι την διαδικασία καθορισμού χρήσεων γης ανά περιοχή.

• Η μείωση για μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες του εισαγωγικού συντελεστή του φόρου εισοδήματος από το 22% στο 9%, με τη διατήρηση του αφορολογήτου και με επιπλέον αφορολόγητο 1.000 ευρώ για κάθε παιδί.

• Η ενίσχυση της Ελληνικής ορεινής κτηνοτροφίας αιγοπροβάτων και η εκμετάλλευση του στρατηγικού πλεονεκτήματος μας στο γάλα, στην φέτα και στο κρέας.

• Η μείωση του κόστους παραγωγής με την μείωση του φόρου επιχειρήσεων από το δυσβάσταχτο 29% στο 20%.

• Η μείωση του ΦΠΑ με καθιέρωση δύο συντελεστών, 11% και 22%, από 13% και 24% που ισχύει σήμερα.

• Η απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης των σταυλικών εκμεταλλεύσεων. Χρήσιμη θα μπορούσε να θεωρηθεί εν προκειμένω και η επαναφορά των ουσιαστικών κριτηρίων επιλογής των πραγματικών δικαιούχων κτηνοτρόφων, όσον αφορά την εξισωτική αποζημίωση.

• Η ενίσχυση των νέων αγροτών με άμεσο στόχο την μακροπρόθεσμη αναζωογόνηση του αγροτικού πληθυσμού και την αποφυγή ερήμωσης της επαρχίας μέσω της επαρκούς κατάρτισης τους σε νέες μορφές παραγωγής.

Η γεωργία και η κτηνοτροφία αποτελούν την μήτρα και τους βασικούς αιμοδότες της ελληνικής οικονομίας. Η παρατεταμένη υποβάθμιση της πρωτογενούς παραγωγής τις τελευταίες δεκαετίες ήταν ενδεικτικό σύμπτωμα της αναπόφευκτης επερχόμενης οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας η οποία έχει συμπληρώσει πλέον δεκαετία και συνεχίζει. Αν επιθυμούμε να αναχαιτίσουμε τον οικονομικό κατήφορο, ο οποίος οδήγησε στην ισοπέδωση της πρωτογενούς οικονομίας και ερήμωσε κάθε επαρχιακό κέντρο, η πρωτογενής παραγωγή είναι το καταλληλότερο όχημα για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανάταση της κοινωνίας. Είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε τον ελληνικό οικονομικό εφιάλτη, σε ελληνικό θαύμα.

 Η Πρόεδρος και τα Μέλη της Δημ.Τ.Ο Μονεμβασίας της Νέας Δημοκρατίας.

http://www.dimotikiagoratislakonias.gr