Νέες καίριες ιστορικές αναφορές από τον Peter Prineas στο βιβλίο του «Wild Colonial Greeks»
Ο Ελληνοαυστραλός συγγραφέας και περιβαλλοντικός ακτιβιστής Peter Prineas. Φώτο: Supplied |
Ο Ελληνοαυστραλός συγγραφέας και περιβαλλοντικός ακτιβιστής Peter Prineas, με το αρκετά σημαντικό από ιστορικής άποψης βιβλίο του «Wild Colonial Greeks» (κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα από τις εκδόσεις Arcadia της Μελβούρνης μέσα στο 2020), μας λέει ότι, τελικά, η ιστορία των Ελλήνων στην Αυστραλία δεν είναι και τόσο «σύντομη» όσο φανταζόμαστε ή ότι οι ρίζες της ελληνικής παρουσίας στη χώρα αυτή δεν αφορούν μόνο κάποια επεισόδια της ιστορίας της μετανάστευσης στα μέσα του 20ού αιώνα, ή και λίγο πιο πριν.
Υπήρξαν Έλληνες και στην αποικιακή περίοδο της Αυστραλίας, δηλαδή καθ’ όλο σχεδόν τον 19ο αιώνα και, μάλιστα, φυσιογνωμίες, που έφτασαν εδώ μετά από περιπετειώδη ζωή και με χίλια βάσανα προσπάθησαν να εναρμονιστούν στην τότε κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα. Το εξώφυλλο του βιβλίου «Wild Colonial Greeks»Η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών βίωσαν και υπέμειναν τον ρατσισμό σε κάθε του έκφανση και απόχρωση και μπλέχτηκαν στα καθημερινά συμβάντα αυτού του τόπου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ακόμα και στις πιο απομονωμένες μικρές πόλεις της χώρας, αφήνοντας, φυσικά, τα σημάδια τους εκεί. Ήταν οι ίδιοι, στις περισσότερες περιπτώσεις, που ξεκίνησαν από άτομα, στη συνέχεια σχημάτισαν μικρές ομάδες που σταδιακά έγιναν κοινότητες. Πολλοί δεν επέστρεψαν ποτέ στην Ελλάδα, αλλά διατηρούσαν πάντα τις μνήμες της πατρίδας μέσα τους, και καθώς οι κοινότητες που ίδρυσαν μεγάλωναν και οι ανάγκες συσσωρεύονταν, άρχισαν να επιδίδονται στις ιδιαίτερες πολιτιστικές και θρησκευτικές τους παραδόσεις, ίδρυσαν σχολεία, τα οποία συνήθως συνδέονταν με την Εκκλησία, και δημιούργησαν μικρές επιχειρήσεις για να ζήσουν. Αν και η Αυστραλία δημιουργήθηκε ως ποινική αποικία, ως τόπος εξορίας, δεν ήταν όλοι όσοι ήρθαν μέλη του περιβόητου Πρώτου Στόλου (First Fleet), όπως λέει ο Πρινέας, είτε ως κατάδικοι είτε ως μέλη των πληρωμάτων. Αρκετοί από αυτούς καθώς και άλλοι που θα ακολουθήσουν λίγο πιο μετά, ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την περιπέτεια και λίγο-πολύ έρεπαν προς το ριψοκίνδυνο, που δεν είδαν την Αυστραλία ως εξορία, αλλά ως γη επαγγελίας. Ο συγγραφέας δεν προτάσσει τους γνωστούς επτά Υδραίους, αλλά μιλά για τον μάλλον πρώτο Έλληνα που έφτασε στην Αυστραλία, τον George Manuel, ο οποίος ήρθε το 1823. Αν και ακόμα και στο οργανωμένο αρχειακό σύστημα της Αυστραλίας, η αναψηλάφηση γεγονότων και ο εντοπισμός ορισμένων προσώπων δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση, ο συγγραφέας Peter Prineas, ανιχνεύοντας τα ψηφιακά αρχεία των εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης, κατάφερε να εντοπίσει μερικούς Έλληνες εκείνης της περιόδου για τους οποίους οι έως τώρα ιστορικές καταγραφές είτε έχουν μιλήσει πολύ ελάχιστα είτε καθόλου. Έτσι, αφηγούνται εδώ οι ιστορίες, ο βίος και η πολιτεία διαφόρων προσωπικοτήτων και φυσιογνωμιών από την Ελλάδα. Ο Nicholas Millar, ο οποίος ενεπλάκη σε διαμάχες με ιθαγενείς με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του από αυτούς. Ο Eugenios Genatas (Ευγένιος Γενάτας), ο οποίος ήρθε στην Αυστραλία ως ελεύθερος άποικος και όχι ως κατάδικος, χρησιμοποιώντας τη γνωριμία του με τον κυβερνήτη του Κουίνσλαντ σερ Τζορτζ Μπόουεν και την σύζυγό του Διαμαντίνα, σύναψε καλές σχέσεις με τους ιθαγενείς και έγινε μέλος της Αστυνομίας Ιθαγενών (Native Mounted Police) στο Rockhampton του Κουίνσλαντ, τη δεκαετία του 1860, φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του υπολοχαγού, από όπου παραιτήθηκε μερικά χρόνια μετά, εγκαταστάθηκε στο Σίδνεϊ και έγινε δάσκαλος γλωσσών. Ο Andreas Lagogiannis (Ανδρέας Λαγογιάννης) που έφτασε στη Μελβούρνη από την Ασία ως έμπορος και αφού πούλησε όλη την πραμάτεια του, κατάφερε να ανοίξει μια σειρά επιχειρήσεων, με κυριότερη μια μεγάλη μπυραρία-ξενοδοχείο στο Richmond. Είχε αρκετές διαμάχες με τις Αρχές βρισκόμενος αρκετές φορές στα δικαστήρια. Τέλος, ο γιατρός Spiridion Candiottis (Σπυρίδων Καντιώτης), ο οποίος θα περίμενε κανείς να θέσει την επιστήμη του στις υπηρεσίες της υψηλής κοινωνίας, αλλά προτίμησε να εγκατασταθεί με την οικογένειά του στα χωριά όπου γινόταν εξόρυξη χρυσού και μετά εγκαταστάθηκε στο Κουίνσλαντ όπου αγωνίστηκε αρκετά κατά των αυθαιρεσιών της εξουσίας, και των ιδιοκτητών των εφημερίδων. Ωστόσο, υπάρχουν στο βιβλίο πάμπολλες άλλες αναφορές και παρατίθενται πολλά άλλα ονόματα Ελλήνων. Ο πατέρας του είχε το «Allies Cafe» στην ίδια πόλη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ Τέχνες και Νομικά. Εργάστηκε ως ασκούμενος δικηγόρος και στη συνέχεια ως στέλεχος περιβαλλοντικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, όπου ειδικεύτηκε σε ζητήματα προστασίας φυσικών δασών και απομακρυσμένων εκτάσεων. Ακολούθως, εργάστηκε ως υπάλληλος μελών της Ομοσπονδιακής Βουλής. Χρημάτισε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων πολιτειακών και μη φορέων με αντικείμενο τα εθνικά πάρκα και την άγρια ζωή. Το 2012 τιμήθηκε με το Medal of Australia (OAM) για τις υπηρεσίες του στο περιβάλλον. Ο Peter Prineas έχει γράψει τα βιβλία «Colo Wilderness», «Wild Places» «Katsehamos and the Great Idea» και «Βρετανικά Ελληνικά Νησιά» (που περιγράφει μια ιστορία των Κυθήρων και των Ιονίων Νήσων υπό την βρετανική κυριαρχία). |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου