Ἀπαγορεύεται ἡ μάνα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ τὸ παιδί της καὶ νὰ μετάσχει στὴ Θ. Λειτουργία, ἀπαγορεύεται τὰ παιδιὰ νὰ ἀνάψουν τὸ καντήλι στὸ μνῆμα γιὰ τοὺς γονεῖς τους, ἀπαγορεύεται τὰ ἀδέλφια νὰ κάνουν τρισάγιο στὸν ἀδελφό τους, ἀπαγορεύεται ἡ ἐκκλησία (κλήρος + λαος) νὰ προσφέρει κόλλυβα ὡς μαρτυρία θανάτου καὶ ἀναστάσεως τῶν κεκοιμημένων.
Μποροῦμε νὰ κάνουμε σωματικὴ ἄσκηση, μποροῦμε νὰ βγάλουμε τὰ κατοικίδιά μας βόλτα, μποροῦμε νὰ συνωστιζόμαστε στὰ ΜΜΜ, μποροῦμε νὰ περιμένουμε…
σὲ ἀτελείωτες οὐρὲς γιὰ τὶς προσφορὲς στὰ σοῦπερ μάρκετ, μποροῦμε νὰ παρακολουθοῦμε τὰ Σαββατόβραδα στὶς “πολιτιστικὲς” ἐκπομπὲς στὴν τηλεόραση τοὺς ἀστέρες νὰ τρῶνε νὰ πίνουν, νὰ χορεύουν, νὰ φιλιοῦνται, ἀφοῦ οἱ ὑπεύθυνοι μᾶς διαβεβαιώνουν πὼς γιὰ ἐκείνους ἰσχύουν ἄλλα μέτρα καὶ σταθμὰ ἀπὸ τοὺς πολίτες δεύτερης κατηγορίας, πὼς ἐκεῖνοι εἶναι ΚΑΘΑΡΟΙ, μποροῦμε νὰ παρατηροῦμε σὲ καθημερινὴ βάση 2, 3 πορεῖες καὶ συγκεντρώσεις μὲ τὴν “ἀνοχὴ” τῶν ὑπευθύνων, ΑΛΛΑ γιὰ τοὺς νεκρούς μας δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κάνουμε τίποτα.
Ὁ θάνατος σ’ αὐτὴ τὴ χώρα εἶναι ἱερός. Ἡ τιμὴ πρὸς τοὺς νεκροὺς ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο στοιχεῖο πίστεως ἀλλὰ καὶ ἀνθρωπιᾶς καὶ πολιτισμοῦ. Οἱ νεκροί μας δὲν εἶναι ἕνα “τίποτα”, εἶναι ὁ σπόρος τῆς Ἀναστάσεως, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων. Γι’ αὐτὸ ἡ μνήμη καὶ τὰ μνημόσυνα ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν πίστη μας ΔΕΝ καταργοῦνται μὲ μία ΚΥΑ ἐν μία νυκτί.
Ἡ ἀπόφαση τῶν “εἰδικῶν” καὶ τῆς πολιτείας φανέρωσε περίτρανα τὴν πνευματικὴ φτώχεια τοῦ κόσμου ποὺ μᾶς περιβάλει. Τῶν νεκρῶν ποὺ δὲν εἶναι θαμμένοι στὰ μνήματα ἀλλὰ ὑπάρχουν γύρω μας καὶ μάλιστα καθορίζουν τὶς ἀνάγκες καὶ τὶς προτεραιότητες τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν.
Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ὁπωσδήποτε θὰ διαπόμπευαν καὶ θὰ τιμωροῦσαν μὲ τὸ πρόστιμο τῶν 300 εὐρὼ τὴν Ἀντιγόνη ἂν ζοῦσε στὶς μέρες μας.
ΚΑΛΟ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ!
π. Γ.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου