Θα μπορούσε να είναι ένα συναρπαστικό
μυθιστόρημα: ένα δικάταρτο μπρίκι που «χτίστηκε» σε κάποιο ναυπηγείο της
Ανατολικής Ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, κοντά στα 1750, πέφτει στα
χέρια των Γάλλων στη διάρκεια ναυμαχίας με τους Αμερικανούς. Περνά στην
άλλη όχθη του Ατλαντικού, όπου και πάλι ως πολεμική λεία, γίνεται κτήμα
του Βρετανικού Ναυτικού.
Κοντά στο 1800 αγοράζεται από έναν πλούσιο Βρετανό, τον Λόρδο του Ελγιν, που εκείνη την περίοδο ήταν πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη. Παίρνει το όνομα «Μέντωρ», από την ελληνική μυθολογία: ένα πρόσωπο, πίσω από τον «μανδύα» του οποίου κρυβόταν η θεά Αθηνά, για να βοηθήσει τον Τηλέμαχο ή τον Οδυσσέα στο ομηρικό έπος, εξ ου και η λέξη φανερώνει κάποιον που βοηθά ή συμβουλεύει.
Το 1802 το μπρίκι βρίσκεται στη Μεσόγειο και με ενδιάμεσους σταθμούς την Αλεξάνδρεια και τη Σμύρνη, φτάνει στον Πειραιά για να παραλάβει ένα πολύτιμο φορτίο, όπως έχει διατάξει ο νέος του ιδιοκτήτης.
Κοντά στο 1800 αγοράζεται από έναν πλούσιο Βρετανό, τον Λόρδο του Ελγιν, που εκείνη την περίοδο ήταν πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη. Παίρνει το όνομα «Μέντωρ», από την ελληνική μυθολογία: ένα πρόσωπο, πίσω από τον «μανδύα» του οποίου κρυβόταν η θεά Αθηνά, για να βοηθήσει τον Τηλέμαχο ή τον Οδυσσέα στο ομηρικό έπος, εξ ου και η λέξη φανερώνει κάποιον που βοηθά ή συμβουλεύει.
Το 1802 το μπρίκι βρίσκεται στη Μεσόγειο και με ενδιάμεσους σταθμούς την Αλεξάνδρεια και τη Σμύρνη, φτάνει στον Πειραιά για να παραλάβει ένα πολύτιμο φορτίο, όπως έχει διατάξει ο νέος του ιδιοκτήτης.