Εκδήλωση με θέμα «Οι επιπτώσεις της άναρχης εγκατάστασης ανεμογεννητριών στη Μονεμβασιά και οι θέσεις του ΚΚΕ» οργάνωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, τη Δευτέρα 8 Οκτώβρη. Συμμετείχαν εκπρόσωποι φορέων της περιοχής που αντιτίθενται στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή ενώ αντιπροσωπεία τους, συνοδευόμενη από τoν ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Σωτήρη Ζαριανόπουλο, επισκέφθηκε τα γραφεία της Κομισιόν όπου παρέδωσε σχετικό υπόμνημα.
Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου μίλησαν ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σ. Ζαριανόπουλος και ο εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου «Άρτεμις», Παναγιώτης Γράφος.
Ο Σ. Ζαριανόπουλος υπογράμμισε μεταξύ άλλων:
«Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλάι του λαού της περιοχής, υποστήριξε την αντίθεσή του στα σχέδια της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων με παρέμβαση και του Γενικού Γραμματέα του, έφερε το θέμα στο Ελληνικό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και τους δήμους, πρωτοστατεί με τις δυνάμεις του στην περιοχή στην οργάνωση του αγώνα.
Ένας τέτοιος αγώνας, έχοντας απέναντί του τις συνδυασμένες δυνάμεις κυβέρνησης και μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, για να μη μείνει αποσπασματικός, αδιέξοδος, αναποτελεσματικός, πρέπει να στοχεύσει στην αιτία και τους υπεύθυνους του προβλήματος.
Και αυτή βρίσκεται στα επιχειρηματικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την περιοχή για τα κέρδη τους. Αυτά θα είναι τα μόνα ωφελημένα. Και ο μόνος ζημιωμένος θα είναι ο λαός.
Η κυβέρνηση, μιλώντας για επενδύσεις, "ανάπτυξη", γεωστρατηγική αναβάθμιση (όχι βεβαίως του λαού, αλλά των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων) προωθεί την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κέντρο. Με αγωγούς μεταφοράς - αποθήκευσης Ενέργειας, παραγωγή "πράσινης" ενέργειας από "ανανεώσιμες πηγές". Μέρος του σχεδίου αυτού τα όσα υλοποιεί στη χερσόνησο του Μαλέα και άλλες περιοχές όπως Νότια Εύβοια, Λασίθι, Πιερία κ.λπ.
Δεν είναι η "φιλοπεριβαλλοντική" ευαισθησία της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τους ωθεί στην "πράσινη" ενέργεια - πώς άλλωστε θα μπορούσαν αυτοί που τσακίζουν λαούς με την πολιτική τους, δεν διστάζουν να σπέρνουν πόλεμο, δυστυχία, προσφυγιά; Είναι η δίψα για κερδοφόρες επενδύσεις συσσωρευμένων κεφαλαίων στον τομέα αυτό που συνδυάζει σχετικά φθηνό κόστος παραγωγής και υψηλές τιμές πώλησης ρεύματος. Με γενναίες χρηματοδοτήσεις ΕΕ και κρατών -όπως του ελληνικού- βγαλμένες μέσα από την άγρια φορολογία του λαού όταν οι επιχειρήσεις αυτές φοροαπαλλάσσονται. Έχουν εγγυημένες υψηλές τιμές πώλησης ρεύματος την ώρα που είναι συνεχείς οι αυξήσεις για τους λαϊκούς καταναλωτές. Τα χιλιάδες λαϊκά σπίτια με κομμένο το ηλεκτρικό δείχνουν ότι σε μια χώρα πλούσια σε Ενέργεια, η ενεργειακή φτώχεια είναι εκτεταμένη, ενώ τα κέρδη των ομίλων του κλάδου εκτοξεύονται. Η δε "πράσινη" ενέργεια και η απελευθέρωση της αγοράς δεν σήμανε φθηνότερο ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά στις άλλες χώρες ούτε στην Ελλάδα. Στην οποία όλοι οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν τα "πράσινα" τέλη στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι ενεργειακές επενδύσεις ή όχι, καλή ή κακή Ενέργεια. Το πραγματικό ερώτημα είναι "Ενέργεια σε όφελος ποιανού, του λαού ή των επιχειρήσεων;".
Οι "περιβαλλοντικές ευαισθησίες και νόμοι" της ΕΕ και της κυβέρνησης εξαφανίζονται όταν μιλάνε οι επιχειρήσεις, τα κέρδη. Δεν υπάρχει φιλολαϊκή πολιτική στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής.
Όταν μιλάμε για Ενέργεια στον καπιταλισμό και την Ευρωπαϊκή Ένωση, δύο βασικές έννοιές τους ξεχωρίζουν:
- "Η Ενέργεια δεν είναι φυσικό αγαθό, ούτε αυτονόητο λαϊκό δικαίωμα η πρόσβαση σ’ αυτό. Είναι εμπόρευμα".
- "Και σαν εμπόρευμα, η αγορά Ενέργειας πρέπει να απελευθερωθεί, να γίνει πεδίο επιχειρηματικής κερδοφορίας".
Μια τέτοια πολιτική είναι αδύνατο να "ανεχθεί" σχεδιασμούς εθνικής κλίμακας με σεβασμό στο περιβάλλον, στους εργαζόμενους του κλάδου, στις λαϊκές ανάγκες.
Κανένας κυβερνητικός σχεδιασμός δεν μπορεί να ξεπεράσει τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό, κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τους επενδυτές σε επενδύσεις με λιγότερο κέρδος.
Να πού οφείλεται η αναρχία. Όπου υπάρχει κέρδος, δεν μπορεί να γίνει σχεδιασμός. Να, γιατί τόση επιμονή από την κυβέρνηση στο ζήτημα της Μονεμβασιάς που φαίνεται "απλό".
Να, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή ενεργειακή πολιτική όσο η αγορά Ενέργειας είναι απελευθερωμένη και η ιδιοκτησία των πηγών της είναι ιδιωτική.
Να, γιατί το πρόβλημα είναι πολιτικό.
Και ένας αγώνας που θέλει να πετύχει, πρέπει να συγκρουστεί με αυτή την πολιτική και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί.
- Να απαιτήσει να μη "φυτευτούν" ανεμογεννήτριες και αιολικά πάρκα.
- Υπογειοποίηση των καλωδίων μεταφοράς με βάση την εναλλακτική πρόταση που κατατέθηκε.
- Μείωση της τιμής του ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά.
- Κατάργηση των "πράσινων" τελών.
Πρέπει να συντονιστεί με ανάλογους αγώνες που γίνονται σε άλλες περιοχές της χώρας για τα ίδια προβλήματα (Νότια Εύβοια, Λασίθι, Πιερία κ.λπ.). Μέσα από ένα τέτοιο συντονισμό χτίζονται συμμαχίες που δυναμώνουν το μέτωπο, το δυναμώνουν απέναντι σε "ντρίμπλες" της κυβέρνησης που τις χρησιμοποιεί με τον πιο απαράδεκτο τρόπο (όπως στην περίπτωση της διέλευσης του αγωγού αερίου ΤΑΡ στους Φιλίππους, έξω από την Καβάλα).
Ξεκαθαρίζεται ποιος είναι ο κοινός αντίπαλος προς τον οποίο πρέπει να συγκεντρωθούν οι αιχμές του αγώνα. Ξεκαθαρίζεται ποιος ωφελείται (επιχειρήσεις) και ποιος ζημιώνεται από την πολιτική αυτή (λαός).
Και ποιος είναι με ποιον. Και αυτό πρέπει να γίνει κριτήριο στη στάση του λαού απέναντι σε κάθε πολιτική δύναμη σε επίπεδο κεντρικό, αλλά και τοπικής εξουσίας (δήμοι, περιφέρειες).
Ξεκαθαρίζεται ότι μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός της ενεργειακής πολιτικής και όφελος του λαού μέσα από ενιαίο φορέα Ενέργειας. Όχι όμως στο πλαίσιο της "ελεύθερης αγοράς" και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και πρωτοβουλίας.
Να, γιατί η ίδια η πραγματικότητα αναδεικνύει ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι επίκαιρη και επιτακτικά αναγκαία και όχι για τη "Δευτέρα Παρουσία"».
Στην παρέμβασή του ο εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου «Άρτεμις», Παναγιώτης Γράφος, κατήγγειλε την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που αγνοώντας την καθολική αντίθεση του λαού της περιοχής (με 3.000 υπογραφές διαμαρτυρίας), 32 τοπικών συλλόγων, τη διαφωνία επιστημονικών φορέων, τις αντιρρήσεις των φορέων της Τοπικής Διοίκησης αξιοποιεί σαν πρόφαση τη διασύνδεση Κρήτης - Πελοποννήσου με ηλεκτρικό καλώδιο με σκοπό να χρησιμοποιήσει τις υποδομές που θα δημιουργηθούν για να «σπείρει» την περιοχή με ανεμογεννήτριες και αιολικά πάρκα από επιχειρήσεις παραγωγής Ενέργειας.
Συγκεκριμένα ο Παν. Γράφος υπογράμμισε μεταξύ άλλων:
«Ενώ το δίκτυο ηλεκτρικής διασύνδεσης στην Κρήτη είναι υπογειοποιημένο (και ορθώς), στην Πελοπόννησο είναι εναέριο, με δεκάδες πυλώνες υψηλής τάσης σε μήκος 28 χλμ. Αυτό συνεπάγεται κινδύνους όπως κεραυνοί, πυρκαγιές (η περιοχή δοκιμάστηκε πρόσφατα από μεγάλες πυρκαγιές). Συνεπάγεται ζημίες για την περιοχή και τους κατοίκους. Οι εγκαταστάσεις βρίσκονται πολύ κοντά σε οικισμούς, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, αγροτικές καλλιέργειες. Διασχίζουν περιοχές σημαντικής περιβαλλοντικής αξίας και εξαιρετικού φυσικού κάλλους (αναγνωρισμένες σαν "NATURA 2000"), ενώ κινδυνεύει η σχεδιαζόμενη κήρυξή τους ως Περιφερειακό Πάρκο - Τοπίο Διεθνούς Εμβέλειας και Σημείο Βιόσφαιρας της UNESCO. Διασχίζει περιοχές μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ιστορικούς τόπους όπως η περιοχή της καστροπολιτείας της Μονεμβασιάς που κινδυνεύει η σχεδιαζόμενη κήρυξή της σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Η κυβέρνηση επιμένει "ύποπτα" στην απόφασή της παρά το ότι κατατέθηκε εναλλακτική πρόταση όδευσης του δικτύου με συμφωνία όλων των κατοίκων και φορέων των εμπλεκόμενων περιοχών.
Οι υποψίες μας πολλαπλασιάζονται γιατί ταυτόχρονα προωθείται η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική με άλλο ηλεκτρικό καλώδιο, γεγονός που καθιστά ουσιαστικά άχρηστη την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης - Πελοποννήσου.
Οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης αποκαλύπτονται από το χωροταξικό σχέδιο της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων όπου η χερσόνησος του Μαλέα "καταλαμβάνεται" από δεκάδες αιολικά πάρκα με εκατοντάδες ανεμογεννήτριες. Γεγονός που εκτοξεύει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον για εκμετάλλευση και κέρδη, αλλά και τις ζημίες και κινδύνους για την περιοχή και τους κατοίκους».
902
