Επιστολή του Γεωπόνου Παναγιώτη Παντελάκου αναφέρεται στις πληγές που άφησε στο πέρασμα της. Ένα χρόνο μετά τι γίνεται??
Διαβάστε :
Όλοι θυμόμαστε την καταστροφική πυρκαγιά της 17ης Ιουλίου που στο σαρωτικό της πέρασμα άφησε μια περιοχή περίπου 50.000 στρ καμένη αποτελούμενη από καλλιέργειες κυρίως ελαιοδέντρων, δασική έκταση, σπίτια, αποθήκες, αγροικίες, αρδευτικά δίκτυα και άλλες υλικές ζημιές.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που έγιναν στην πληγείσα περιοχή των Βατίκων, υπολογίζεται ότι περίπου 120.000 ελαιόδεντρα υπέστησαν ποικίλου βαθμού καταστροφές. Εκτός από την απώλεια της ηρτημένης παραγωγής η οποία εκτιμάται στους 1.000 τόνους εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου, απώλειες θα υπάρξουν και στην παραγωγή των επόμενων τουλάχιστον 5-10 ετών, αφού ένα μεγάλο ποσοστό των ζημιωθέντων ελαιοδέντρων έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Η οικονομική ζημιά για την φετινή ελαιοκομική περίοδο μονάχα από την απώλεια της ηρτημένης παραγωγής πλησιάζει τα 4 εκ. ευρώ. Αν μάλιστα προσμετρηθούν σε αυτή και οι δαπάνες για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου αρδευτικού δικτύου, των οικιών, αποθηκών, και των λοιπών υλικών ζημιών τότε πιθανόν να υπερβαίνει και τα 5 εκ. ευρώ.
Φανταστείτε τώρα ότι 5 εκ. ευρώ θα εκλείψουν από την τοπική κοινωνία των Βατίκων. Γίνεται έτσι αντιληπτό ότι οι οικονομικές επιπτώσεις αγγίζουν το μεγαλύτερο μέρος των τοπικών επαγγελματιών.
Η Πολιτεία και η Δημοτική Αρχή έσκυψαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των πληγέντων – κανείς δεν μπορεί να πει το αντίθετο. Κάποιες χρηματικές αποζημιώσεις πιστώθηκαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς κτηνοτρόφων, διανεμήθηκαν δωρεάν ζωοτροφές. Ήδη έχουν ανατεθεί σε εργολάβους της περιοχής τμηματικά τα έργα για την αντιπλημμυρική προστασία. Και σχετικά πρόσφατα εκδόθηκε η ΚΥΑ περί οριοθέτησης της πυρόπληκτης περιοχής, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει όρους χορήγησης Στεγαστικής Συνδρομής για όσους υπέστησαν ζημιές σε κτίσματα.
Τι θα γίνει με το όμως με το Φυτικό Κεφάλαιο; Και τι θα γίνει με την αποκατάσταση του Δασικού οικοσυστήματος;
Σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι γνωστό ότι δίνονται αποζημιώσεις – εφόσον υπάρχει ασφάλιση ΕΛΓΑ- για το φυτικό κεφάλαιο και σχεδιάζονται και δράσεις αποκατάστασης του δασικού περιβάλλοντος μέσα από αναδασώσεις.
Εμείς στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Αγίου Νικολάου, που βρισκόμαστε και στο μέρος όπου υπέστη τη μεγαλύτερη ζημιά, θέλουμε μέσα από τις στάχτες της καταστροφής να τεθούν βάσεις οικονομικής ανασυγκρότησης της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής του τόπου.
Η αποκατάσταση του φυτικού κεφαλαίου πρέπει να πλαισιωθεί από συνοδά αρδευτικά έργα. Και είναι τώρα η στιγμή να τεθεί η βάση της συζήτησης για ένα αρδευτικό έργο στην περιοχή. Υπάρχουν ανενεργές Δημοτικές Υδρευτικές γεωτρήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να παραχωρηθούν ώστε να υποστηρίξουν την αρχική υποδομή. Στη συνέχεια υπάρχουν «εργαλεία» όπως το πρόγραμμα Leader, το οποίο χρηματοδοτεί με 100% επιδότηση την δημιουργία Δημοτικών Αρδευτικών Έργων. Κάποια έργα διευθέτησης χειμάρρων πιθανόν να μπορούσαν να συμπεριλάβουν και μικρούς ταμιευτήρες νερού με διπλό όφελος (πλημμυρικών ανασχέσεων και αποταμίευσης νερού).Σχετικά
με την αποκατάσταση του δασικού περιβάλλοντος. Είναι γνωστό ότι δασικά
οικοσυστήματα όπως αυτά που υπάρχουν στην περιοχή μας, με φρύγανα και
μακκία βλάστηση (σχίνος, κουμαριά, αφάνες, ρείκι) αλλά και πευκοδάση,
αναγεννώνται με ταχείς ρυθμούς. Η οικονομική χρησιμότητα των δασικών
εκτάσεων, τουλάχιστον στα δικά μας μέρη, είναι συνυφασμένη με την
ικανότητα βόσκησής τους.
Είναι απαράβατος όρος η τήρηση της
προστασίας των πυρόπληκτων περιοχών από την βόσκησή τους για χρονικό
διάστημα που προβλέπει η νομοθεσία.
Παράλληλα όμως θα μπορούσε να
σχεδιαστεί η προσθήκη κάποιων ειδών που έχουν και άλλη οικονομική
σημασία πέρα από τη δημιουργία εκτάσεων για βόσκηση.
Επί παραδείγματι
αναφέρουμε την χαρουπιά η οποία μπορεί να προσφέρει πολλές δυνατότητες
αξιοποίησης των προϊόντων της (ζωοτροφή, βιομηχανία ειδών διατροφής
κλπ).
Είμαστε
πεπεισμένοι ότι μια διαδικασία οικονομικών αποζημιώσεων είναι
οπωσδήποτε επιθυμητή αλλά δεν μπορεί να υποστηρίξει τη βιωσιμότητα ενός
παραγωγικού ιστού μιας περιοχής, και στην περίπτωσή μας ενός
γεωργοκτηνοτροφικού πληθυσμού. Αντιθέτως, η ανάπτυξη βάσεων υποδομής
είναι η ορθή διαδικασία για να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μέλλον στον τόπο
μας και ελπίδα για να αποκαταστήσουμε αυτά που μας κληροδότησαν οι
πρόγονοί μας τα οποία χάθηκαν στις 17 Ιουλίου 2015 .
Παντελάκος Τάκης
Γεωπόνος.
Μέλος του Δ.Σ του Αγρ.Συν/σμου Αγίου Νικολάου Βοιών.
