Παραμονή του Αϊ Γιάννη του Ριζικάρη ελεύθερες κοπέλες κουβαλούσαν με τις βίκες το αμίλητο νερό από τις βρύσες του χωριού για να γεμίσουν το σταμνί - κλήδονα, έπρεπε όμως να μείνουν αμίλητες σε όλη την διάρκεια του γεμίσματος του πήλινου σταμνιού .
Όταν τελείωνε λοιπόν κάποια στιγμή ο μαραθώνιος του γεμίσματος του σταμνιού κάθε κοπέλα έριχνε το μήλο της μέσα στο κλήδονα τον οποίον σκέπαζαν με κόκκινο πανί και έδεναν με κόκκινη κορδέλα, την άλλη μέρα όταν έπεφταν τ' απόσκια μαζεύονταν στην πιο μεγάλη αυλή της ρούγας και άνοιγαν τον κλήδονα. Τα μήλα έβγαζε από το σταμνί ο καλύτερος χωρατατζής της παρέας για να μεταδίδει το κέφι στην γιορτή, τα ριζικά έβγαιναν τρεις φορές και τα στιχάκια που διάβαζαν ήταν της αγάπης παινέματα και τολμηρά όσο:
Ο συγχωριανοί τους προσπαθούσαν να τις κάνουν να μιλήσουν ή να γελάσουν αναγκάζοντας τις έτσι να πηγαινοέρχονται στην βρύση και ο κλήδονας να αργεί να γεμίσει με το αμίλητο νερό.
Κάθε ρούγα έβαζε το δικό της κλήδονα - σταμνί και κάθε κοπέλα στόλιζε το δικό της μήλο καθώς και των ανύπαντρων της οικογενείας τους, κεντούσαν πάνω στα μήλα τα αρχικά των ονομάτων με γαρίφαλα ή τα χάραζαν με το μαχαίρι. Επειδή υπήρχαν συνωνυμίες έβαζαν πάνω στα ριζικόμηλα σημαδάκια ώστε να μη μπερδεύονται τα σόγια.Όταν τελείωνε λοιπόν κάποια στιγμή ο μαραθώνιος του γεμίσματος του σταμνιού κάθε κοπέλα έριχνε το μήλο της μέσα στο κλήδονα τον οποίον σκέπαζαν με κόκκινο πανί και έδεναν με κόκκινη κορδέλα, την άλλη μέρα όταν έπεφταν τ' απόσκια μαζεύονταν στην πιο μεγάλη αυλή της ρούγας και άνοιγαν τον κλήδονα. Τα μήλα έβγαζε από το σταμνί ο καλύτερος χωρατατζής της παρέας για να μεταδίδει το κέφι στην γιορτή, τα ριζικά έβγαιναν τρεις φορές και τα στιχάκια που διάβαζαν ήταν της αγάπης παινέματα και τολμηρά όσο:
ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΛΗΔΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΝΝΙΟΥ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΡΙΖΙΚΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ.
ΣΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΜΟΥ Σ'ΕΒΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΡΙΖΙΚΑΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ.
ΤΟΙΧΟΣ ΠΑΛΙΟΣ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΔΕΝ ΧΑΛΙΕΤΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΛΙΑ ΔΕΝ ΛΗΣΜΟΝΙΕΤΑΙ.
ΒΑΛΕ ΤΟ ΦΕΣΙ ΣΟΥ ΣΤΡΑΒΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΕ ΤΟ ΒΙΟΛΕΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΑΣ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΑΡΑΙΝΕΙΣ ΟΛΕΣ.
ΟΤΑΝ ΣΤΕΡΕΨΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΒΓΟΥΝΕ ΤΑ ΧΤΑΠΟΔΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΥ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ.
Η ΩΡΑΙΑ ΣΟΥ Η ΜΥΤΗ ΤΑΠΟΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΧΥΤΗ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΚΑΛΛΗ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΑ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΛΗ.
Στο τέλος της γιορτής ο καθένας έπαιρνε το ριζικό του και το έβαζε στο προσκέφαλο του ελπίζοντας να δει στον ύπνο του τον καλό της ή την καλή του.
Πηγή http://velanidia-baladis.blogspot.gr/
