ΠΑΝΥΓΗΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΑΘ. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗ ΚΥΘΗΡΑ, 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Σεβασμιώτατε – Σεπτό Ιερατείο
Κύριε Πρόεδρε μετά των μελών του Δ.Σ.
Κύριοι εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας
Κύριοι εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων
Αγαπητοί δάσκαλοι, γονείς και μαθητές
Συμπατριώτες και συμπατριώτες, κυρίες και κύριοι

197 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το Μάρτη του 1821, όταν πήρε σάρκα και οστά το μεγάλο εγχείρημα της Ελληνικής Επανάστασης που ο υπόδουλος Ελληνισμός προετοίμαζε επί δεκαετίες. Η δράση των Ελλήνων λογίων της Ευρώπης, οι διαρκείς εκδόσεις ελληνικών συγγραμμάτων, η Φιλική Εταιρεία, οι οπλαρχηγοί της Πελοποννήσου και της Ρούμελης, προετοίμασαν αργά και σταθερά την εξέγερση του επί 4 σχεδόν αιώνες υπόδουλου ελληνικού λαού καταφέρνοντας αρχικά να ξεγελάσουν τους Τούρκους αναφορικά με την έναρξη του Αγώνα και στη συνέχεια να αιφνιδιάσουν τις μεγάλες ευρωπαϊκές αυλές που με αφορμή την Ελληνική Επανάσταση άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι το οικοδόμημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διαλύεται.

Κάθε χρόνο, λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της επετείου της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, διάφορες θεωρίες αναπαράγονται, θεωρίες ιστορικά αστήρικτες που θέλουν να πείσουν τους σύγχρονους Έλληνες ότι η Επανάσταση του 1821 είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που διδαχθήκαμε, ότι δήθεν η Εκκλησία στάθηκε απέναντί της, ότι δεν ξεκίνησε στις 25 του Μάρτη, ότι δεν υψώθηκε το Λάβαρο στην Αγία Λαύρα. Οι ίδιοι που τις υποστηρίζουν, λίγες μέρες αργότερα θα αμφισβητήσουν και το Άγιο Φως, σε μια ευρύτερη προσπάθεια αποδόμησης της εθνικής μας ταυτότητας από αρχές και αξίες με τις οποίες έχει ποτιστεί επί σειρά αιώνων.

Είναι προφανές – και ουδείς μπορεί να το αρνηθεί – ότι η κάθαρση της ιστορίας από τους μύθους συνιστά υπόθεση όλων μας και συμβάλει σίγουρα στην περαιτέρω εμπέδωση της εθνικής μας ταυτότητας. Εξάλλου ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός μας διδάσκει πως «Εθνικόν είναι το Αληθές». Όμως, η εις βάθος ιστορική έρευνα που πρέπει να κάνουμε για τα γεγονότα είναι διαφορετική από την προσπάθεια ορισμένων να επενδύσουν με δήθεν ιστορικές αποδείξεις προσωπικές τους απόψεις προκειμένου να αναιρέσουν το «όλον» βασιζόμενοι περιπτωσιολογικά στο «μέρος».

Προφανώς η 25η Μαρτίου 1821 βρήκε την Πελοπόννησο ήδη επαναστατημένη, αφού πολεμικές επιχειρήσεις και εστίες είχαν ξεσπάσει ήδη από τον Φεβρουάριο του ιδίου έτους, ενώ η Επανάσταση κηρύχθηκε πανηγυρικά στην Αρεόπολη στις 17 Μαρτίου και στις 23 του μήνα η Καλαμάτα παραδόθηκε από τους Τούρκους σχεδόν αμαχητί. Προφανώς η Επανάσταση δεν κηρύχθηκε άπαξ σε ένα συγκεκριμένο μέρος και σε μία συγκεκριμένη ημέρα. Η επιλογή της 25ης Μαρτίου ως ημέρας εορτασμού της Επανάστασης έγινε για λόγους καθαρά συμβολικούς και η ατέρμονη συζήτηση σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη την συγκεκριμένη ημερομηνία στην Αγία Λαύρα, τίποτε δεν μας προσφέρει. Και αυτό γιατί όποιος από εμάς θέλει να πάρει τα μηνύματα των ηρώων του 1821, ελάχιστα θα ενδιαφερθεί για το αν η Επανάσταση ξεκίνησε με κάποιο επίσημο ή όχι τρόπο στις 25 ή στις 17 του Μάρτη. Η ουσία είναι ότι η Επανάσταση έγινε και τελικά ήταν επιτυχής παρά τα πολλά προβλήματα που συνάντησε, προβλήματα τόσο εσωτερικά όπως ο εμφύλιος σπαραγμός και η αναζήτηση αξιωμάτων και δόξας, όσο και εξωτερικά όπως η αρνητική στάση των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής. Κανένα όμως από αυτά τα προβλήματα δεν στάθηκε ικανό να σβήσει τη φλόγα της Ανεξαρτησίας, να κάμψει το φρόνημα των αγνών πολεμιστών, να απογοητεύσει τους μεγάλους ήρωες οπλαρχηγούς που διαρκώς ενέπνεαν τους επαναστατημένους Έλληνες.

Η σημερινή επέτειος είναι ευκαιρία για μια ιστορική ανασκόπηση ουσίας και όχι τύπων. Η ουσία λοιπόν του 1821 βρίσκεται στο γεγονός ότι οι λίγοι τα έβαλαν με τους πολλούς, ότι οι ανίσχυροι χτύπησαν τους ισχυρούς, ότι οι εξαθλιωμένοι εξοστράκισαν τους βολεμένους της εποχής, ότι οι αγράμματοι δίδαξαν στους μορφωμένους, ότι ολόκληρη η Ευρώπη που τρόμαζε στην ιδέα της ανεξαρτητοποίησης των Βαλκανικών Κρατών, δεν μπορούσε πλέον παρά να αντιληφθεί την πραγματικότητα.

Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν μια επανάσταση αστών για την διεκδίκηση δικαιωμάτων όπως οι Επαναστάσεις που έγιναν στην Κεντρική Ευρώπη στα μέσα του 19ου αιώνα. Ήταν μια Επανάσταση ενός καταπιεσμένου επί 400 χρόνια λαού που ζητούσε το αυτονόητο: την ελευθερία του από κάθε ζυγό και βάρος, την δυνατότητα να ορίζει μόνος την τύχη του, να επιλέγει ο ίδιος τον τρόπο ζωής του.

Πολλά από όσα έχουμε μάθει για το 1821 ενδέχεται να έχουν γίνει κάπως διαφορετικά, εξάλλου η ιστορία προκύπτει από τις πηγές και για πολλά γεγονότα οι πηγές είναι αντικρουόμενες. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ουσία της σημερινής επετείου. Η προσπάθεια άκρατου σχολαστικισμού βλάπτει την ίδια την ουσία γιατί ασχολείται με το δέντρο χάνοντας το δάσος.
Το 1821 είναι ένα εθνικό ιστορικό ορόσημο, ένα ορόσημο διεκδίκησης της ελευθερίας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη και τον Κόσμο. Είναι ένα έτος σταθμός στην παγκόσμια ιστορία γιατί δίδαξε πως ακόμα και οι καθημερινοί άγνωστοι άνθρωποι μπορούν να μετατραπούν στους σημαντικότερους εθνικούς ήρωες.

Το 1821 πρέπει να το έχουμε κάθε μέρα στη σκέψη μας. Ο καθένας στην προσωπική του ζωή και τη δουλειά του. Δεν είναι μια απλή επέτειος που θα την ξεχάσουμε μόλις τελειώσει η παρέλαση. Το βλέμμα των ηρώων του 21, το βλέμμα των μεγάλων οπλαρχηγών της Επανάστασης, το βλέμμα των χιλιάδων Ελλήνων που έπεσαν στα πεδία των μαχών, μας κοιτάζει διαρκώς, κάθε μέρα, κάθε λεπτό. Και μας δίνει μια ρητή και απαράβατη εντολή. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω στα εθνικά μας ιδεώδη και οράματα, να μην ξεχάσουμε τις εθνικές μας παραδόσεις, να μην αλλοιώσουμε την εθνική μας ιστορία στο βωμό της ισοπέδωσης και του μηδενισμού, να μην υποχωρούμε, να μην συμβιβαζόμαστε, να διδάσκουμε στα παιδιά μας την ιστορική αλήθεια και να μην ντρεπόμαστε να σηκώσουμε ψηλά την σημαία μας. Ο πατριωτισμός πρέπει να είναι η κινητήριος δύναμη κάθε ενέργειας και πράξης μας αν θέλουμε να τιμήσουμε πραγματικά τους ήρωες του 1821, αν θέλουμε να είμαστε αντάξιοι της ελευθερίας που εκείνοι μας χάρισαν.

Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
Ζήτωσαν οι Ήρωες του 1821!

Σας ευχαριστώ!

ΚΥΘΗΡΑ ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ 1958-1960

Αγία Πελαγία, στο καίκι του Παντελή Βραχνού (αριστερά με το μουστάκι και το χέρι στο κατάρτι). Πρώτος δεξιά ο Σπύρος Ραμαντάνης και δίπλα του ο Παναγιώτης Σουρής.

George Ramantanis

ΒΑΤΙΚΑ.Η διάσωση του Κολοκοτρώνη στην Ελαφόνησο...

Την 25η Μαρτίου του 1806, ημέρα συμβολική αργότερα για το Έθνος, Κυριακή των Βαΐων, ο Γέρος του Μοριά για πρώτη φορά αναπνέει τον ελεύθερο αέρα της Επτανήσου φθάνοντας στα νησιά της Παναγίας – στο Κάτω Νησί – στο ΝΔ τμήμα της Ελαφονήσου Ο Θ. Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1770 στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, τη στιγμή ακριβώς που ο Μοριάς ξεσηκωνόταν με τα Ορλωφικά. Έζησε τον προεπαναστατικό Μοριά και τη δόξα της Λεβεντογέννας Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων. Δεν άργησε όμως ο μεγάλος διωγμός των Κλεφτών του Μοριά και το άγριο κυνηγητό της Οικογένειας των Κολοκοτρωναίων “…Ό πατέρας μου σκοτώθηκε με δύο του αδέλφια Αποστόλη καί Γεωργή. ό ένας εις τον λόγγον, ό άλλος μοναχός του διότι έλαβώθηκε… Τον μεγαλύτερον του πατρός μου άδελφόν τον έπιασαν εις το Λεοντάρι έπειτα καί του επήραν το κεφάλι… έκείνην την ήμέραν έσκότωσαν τον αδελφό μου καί έκαναν χαραίς οι Τούρκοι…” Αφήνουμε το Γέρο του Μοριά να μας διηγηθεί τη διάσωση του στην Ελαφόνησο, προσπαθώντας να διαφύγει από τη δόλια συμπεριφορά του Δουράκη. Ο Δουράκης πρόσφερε φιλοξενία στο γέρο του Μοριά με… αφιόνι στο κρασί. “Με έπαρακίνησε να ύπάγωμεν εις το σπίτι του να πιούμε πρώτα κρασί έπειτα να φύγω. Αυτός επήγε εμπρός• ειδοποίησε τους ανθρώπους να είναι έτοιμοι να τραβήξουν επάνω μας, ενώ εμείς έπίναμεν το κρασί. Ό αδελφός του δεν μας άφηκε να πάμε εμπόδισε τα σκυλιά να φωνάξουν κι έφύγαμε. Αφού το έμαθε ό Δουράκης αυτό έκραξε τους χωριανούς καί τους έπρόσταξε να βρουν μια εκατοστή να πιάσουν τους δρόμους. Εγώ ήξευρα τον τόπο καί έφυγα από άλλο μέρος καί πήγα εις την Μικράν Καστάνιτσα… Από εκεί έτραβήξαμεν εις τα χωριά του Πασαβά, εις ενός άδελφοποιού μου το σπίτι. Εκεί μας έβάσταξε 2 ημέρας. Τον έστείλαμε καί επήγε να εύρη του Τζανετάκη τη μάννα, ή οποία ήτο θυγατέρα του Παναγιώταρου. Της είπαμεν να ύπάγη ή ίδια να εύρη καΐκια εις το Μαραθωνήσι (Γύθειο). Μόλις έκάμαμε πανιά καί έφύσηξε ένας βοριάς όπου δεν μας άφηνε να προχωρήσουμε* ήτο ξημερώνοντας των Βαΐων. Έπιάσαμε εις την Συλήν (Ξυλή), έκάμαμε πάλι πανιά καί μας εμπόδισε ό ενάντιος άνεμος και αράξαμεν εις το Άλαφονήσι”. Την 25η Μαρτίου του 1806, ημέρα συμβολική αργότερα για το Έθνος, Κυριακή των Βαΐων, ο Γέρος του Μοριά για πρώτη φορά αναπνέει τον ελεύθερο αέρα της Επτανήσου φθάνοντας στα νησιά της Παναγίας στο ΝΔ τμήμα της Ελαφονήσου. Ήταν ηλικίας 36 ετών και συνοδευόταν από το Βασίλειο Βενετσανάκη και τη μητέρα του Τζανετάκη Γρηγοράκη. Παρέμεινε 5 ημέρες στην Ελαφόνησο, δηλαδή μέχρι την Μεγάλη Πέμπτη, 29 Μαρτίου. Τη διάσωση του ο Κολοκοτρώνης τη διηγήθηκε στον Τερτσέτη που έγραψε τα απομνημονεύματα του το 1836, επτά χρόνια πριν το θάνατο του, και στα χειρόγραφα ο Γέρος με την αυθεντικότητα και την οικειότητα που τον χαρακτήριζε, το ανέφερε σαν …Αλαφονήσι, ενώ μετέπειτα διορθώνοντας, το έγραψαν Ελαφονήσι. 

πηγή: λάβαρο 21... 

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/the-rescue-of-kolokotronis-in-elafonissos/ © www.elkosmos.gr

ΠΟΤΑΜΟΣ. ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 (ΦΩΤΟ)

 Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ : Παρά τον άστατο καιρό, αλλά με κάθε επισημότητα ,γιορτάστηκε η 25η Μαρτίου μέρα αργίας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική, γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821. 
Στις 25 Μαρτίου 1821, ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια.

Η Εθνική μας Επέτειος στα Κύθηρα. 
Το πρωί της 25ης Μαρτίου 2018 στην πλατεία του Ποταμού έγιναν οι καθιερωμένες εκδηλώσεις και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του στρατηγού Πάνου Κορωναίου .Ο πανηγυρικός συνεχίστηκε στη Χώρα όπου μετά τον όρθρο και την θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό του Εσταυρωμένου ,χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ , ακολούθησε δοξολογία παρουσία των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθος κόσμου. Μετά την δοξολογία ακολούθησε η γιορτή στην κεντρική πλατεία με την κατάθεση στεφάνων και τον πανηγυρικό της ημέρας από τον Δήμαρχο Κυθήρων κύριο Χαρχαλάκη. Ο καιρός τέλος επέτρεψε να γίνουν οι χορευτικές εκδηλώσεις και η παρέλαση από τους μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου υπό τους ήχους της φιλαρμονικής Κυθήρων.  Ρεπορτάζ  ADELIN 107,3 FM WEB TV ΚΥΘΗΡΑ.