ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἱστορική θά μείνει ἡ συνάντηση καί ἡ
συζήτηση τοῦ Χριστοῦ μας μέ τήν Σαμαρείτιδα στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, πού
καθόρισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά ἀναγιγνώσκεται τήν Ε ́
Κυριακή ἀπό τό Πάσχα, δηλ. τήν Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.
Αὐτή ἔζησε στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν
Σαμαρείτισσα στήν καταγωγή καί διέμενε στήν πόλη Συχάρ ὅπου ζοῦσε ἕνα
ἔκλυτο βίο. Ὁ τρόπος ζωῆς της ἦταν γνωστός στούς συμπολίτες της καί γιά
αὐτόν τήν εἶχαν στιγματίσει.
Ἔτσι ἐκ πρώτης ὄψεως παρουσιάζεται σάν
μιά γυναίκα ἁμαρτωλή. Ἄν, ὅμως, μελετήσουμε μέ προσοχή τήν συνέχεια τοῦ
βίου της θά ἐκπλαγοῦμε καί γιά μιά ἀκόμη φορά θά θαυμάσουμε τά μεγαλεῖα
τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού μεταβάλλει ἁμαρτωλές, ἀλλά καλοπροαίρετες
ψυχές σέ διαμάντια ἀρετῆς, σέ ὄργανα εὐαγγελισμοῦ καί σωτηρίας καί σέ
ἡρωικά παραδείγματα ὁμολογίας καί μαρτυρίου.
Μετά ἀπό τήν συνομιλία της μέ τόν
Χριστό, πίστεψε σέ Αὐτόν καί κάλεσε τούς συμπολίτες της νά τρέξουν νά
Τόν συναντήσουν. Ὁ Χριστός ἔμεινε δύο ἡμέρες στή Συχάρ καί τούς μετέδωσε
τόν λόγο καί τήν εὐλογία Του. Ἡ Σαμαρείτισσα ἀπό τήν ἡμέρα πού πίστεψε
στό Χριστό ἄλλαξε ζωή. Ἀπό ἁμαρτωλή γυναίκα ἔγινε Φωτεινή. Ἀπό σκοτάδι
ἔγινε φῶς, ἀπό σκοτεινή ἔγινε φωτεινή.
Βαπτίστηκε ἀπό τούς Ἀποστόλους τήν ἡμέρα
τῆς Πεντηκοστῆς μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί ὀνομάστηκε Φωτεινή.
Μαζί της βαπτίστηκαν καί οἱ δύο γιοί της, καθώς καί οἱ πέντε ἀδερφές
της. Μέ τήν συνοδεία τῶν γιῶν της καί τῶν ἀδερφῶν της κήρυξε τόν λόγο
τοῦ Χριστοῦ στή Συρία, στή Φοινίκη, στήν Παλαιστίνη, στήν Αἴγυπτο, στήν
Καρχηδόνα καί τελικά στή Ρώμη. Ἡ μεγάλη της αὐτή ἀποστολική δράση εἶναι ὁ
λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μας τήν ὀνομάζει Ἰσαπόστολο. Τήν
ὀνομάζει Ἁγία καί μεγαλομάρτυρα, γιατί μετά ἀπό ἀτελείωτα καί φρικτά
μαρτύρια πού ὑπέστη, κατά τήν διάρκεια τῶν ὁποίων ἔλαβαν χώρα πολλά
θαύματα, ἡ Ἁγία Φωτεινή φυλακίστηκε καί μέσα στήν φυλακή παρέδωσε τήν
ψυχή της στόν Κύριο. Πολλοί βλέποντας τά θαύματα πίστεψαν στό Χριστό καί
βαπτίσθηκαν χριστιανοί. Ἐάν ἀνατρέξουμε στά συναξάρια θά βροῦμε καί
ἄλλες Ἁγίες πού ὀνομάζονται Ἰσαπόστολοι ὅπως: ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή ,
ἡ Ἁγία Θέκλα, ἡ Ἁγία Ἐλένη, ἡ Ἁγία Ὄλγα, ἡ Ἁγία Νίνα κ.λ.π.
Ἡ χριστιανική Ἐκκλησία ἀπό τά πρῶτα
χρόνια ὑπῆρξε μία πηγή ἐλευθερίας γιά τίς γυναῖκες, ἀφοῦ δέν δέχθηκε
κανενός εἴδους διαχωρισμό ἤ ἀνισότητα: «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ
ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ·πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς
ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλάτας, 3, 28), ὅπως διακήρυξε ὁ Ἀπόστολος
Παῦλος.
Πρωτ. π.Θεολόγος Παντελῆς
